Γράφει ο Νίκος Νικολόπουλος
Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας αποτελεί κομβικό πολιτικό γεγονός στη χώρα μας, καθώς σηματοδοτεί την ανάγκη ενότητας και διαφάνειας. Παρά την αναθεώρηση του Συντάγματος, που αποσύνδεσε την εκλογή από τη διάλυση της Βουλής, η πολιτική σημασία της παραμένει αδιαμφισβήτητη. Όμως, σήμερα, περισσότερο από ποτέ, τίθεται το ερώτημα: Ποιο είναι το πρόσωπο που θα μπορούσε να ενσαρκώσει τις αξίες και τις προσδοκίες του ελληνικού λαού;
Οι Προσδοκίες των Πολιτών
Ο ελληνικός λαός έχει καταστήσει σαφές, με κάθε ευκαιρία, την επιθυμία του να συμμετέχει ενεργά στη διαδικασία επιλογής του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα. Η λαϊκή κυριαρχία, θεμέλιο της δημοκρατίας μας, υποδεικνύει πως η εκλογή ενός προσώπου με καθολική αποδοχή αποτελεί ηθική και πολιτική αναγκαιότητα.
Ωστόσο, η απογοήτευση για την επικράτηση μικροκομματικών και προσωπικών κριτηρίων είναι διάχυτη. Οι πολίτες αντιδρούν στην εκλογή “διακοσμητικών” προσωπικοτήτων, υποβαθμίζοντας τον θεσμό σε έναν ρόλο περιορισμένων αρμοδιοτήτων, όπως αυτός διαμορφώθηκε μετά την αναθεώρηση του 1986.
Ο Ρυθμιστής του Πολιτεύματος
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν είναι απλώς συμβολική φιγούρα. Είναι ο ρυθμιστής του πολιτεύματος, που καλείται να εξασφαλίσει την ομαλή λειτουργία του πολιτικού συστήματος, ιδίως όταν η ισορροπία μεταξύ κυβέρνησης, Βουλής και λαού διαταράσσεται. Σήμερα, σε ένα περιβάλλον έντονης πολιτικής ρευστότητας, ο ρόλος αυτός γίνεται ακόμα πιο κρίσιμος.
Είναι σαφές ότι χρειάζεται ένας Πρόεδρος που θα μπορεί να αρνηθεί την υπογραφή αντισυνταγματικών νομοθετικών πράξεων και να προκηρύσσει δημοψηφίσματα σε κρίσιμα εθνικά ζητήματα. Ένας Πρόεδρος που δεν θα είναι δέσμιος κομματικών δεσμεύσεων αλλά θα λειτουργεί προς όφελος της χώρας και των πολιτών.
Η Επιλογή του Καταλληλότερου
Με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας να πλησιάζει, τα κόμματα καλούνται να προτείνουν πρόσωπα που θα συγκεντρώνουν την εμπιστοσύνη του λαού και όχι απλώς της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Η επιλογή ενός ανεξάρτητου, αδέσμευτου προσώπου με αναγνωρισμένη πολιτική και κοινωνική προσφορά είναι αναγκαία.
Αυτή η πρόταση δεν αποτελεί μόνο δημοκρατική επιταγή, αλλά και ζήτημα πολιτικής αξιοπιστίας. Η στήριξη ενός τέτοιου υποψηφίου από όλα τα κόμματα θα μπορούσε να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών στον θεσμό και να ενισχύσει το κύρος του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ένα Ισχυρό Αντίβαρο
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να αποτελεί ένα ισχυρό αντίβαρο στις αυθαιρεσίες της εκτελεστικής εξουσίας. Οι πολίτες έχουν ανάγκη από έναν ρυθμιστή που θα διασφαλίζει τη λαϊκή κυριαρχία και θα αποτρέπει τον κυβερνητικό αυταρχισμό. Για τον λόγο αυτό, το δημοκρατικότερο βήμα θα ήταν η εκλογή του Προέδρου να γίνεται άμεσα από τον λαό.
Η εμπειρία έχει δείξει ότι οι θεσμοί ενισχύονται όταν λειτουργούν με τρόπο που απολαμβάνει ευρύτατης αποδοχής. Η αναβάθμιση του ρόλου του Προέδρου μπορεί να διασφαλίσει την πολιτική σταθερότητα και να αναβαθμίσει το πολιτικό μας σύστημα, προσδίδοντας νέο κύρος στη δημοκρατία μας.
Συμπέρασμα
Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν πρέπει να αποτελεί αντικείμενο κομματικών σκοπιμοτήτων. Είναι ευθύνη του πολιτικού συστήματος να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του λαού για έναν θεσμό που θα ενσαρκώνει τις αρχές της δημοκρατίας, της ενότητας και της δικαιοσύνης.
Η πρόκληση είναι μεγάλη, αλλά και η ευκαιρία μοναδική: να επιλεγεί ένα πρόσωπο που θα αποτελέσει πραγματικό σύμβολο για το έθνος μας και που, μέσα από τον ρόλο του, θα αποδείξει ότι η ελληνική δημοκρατία μπορεί να ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη των πολιτών της.
Νίκος Ι. Νικολόπουλος
Πρόεδρος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Ελλάδος “Έλληνες Χριστιανοδημοκράτες”
πρώην Υφυπουργός Εργασίας – πρ. Βουλευτής Αχαΐας
Επικεφαλής Δημοτικής Παράταξης ΝΕΑ ΠΑΤΡΑ
