Η κάθοδος μου στην πρωτεύουσα ήταν πολύ σύντομη, συνάμα και πολύ ενδιαφέρουσα.
Η περατζάδα μου ξεκίνησε την Παρασκευή το βράδυ, με ένα πολύ πλούσιο φαγοπότι, που μου προσέφερε ένας πιστός ακροατής του ψηφιακού ραδιοφώνου μου, και κολλημένος για χρόνια με την τηλεφημερίδα Ελληνικό Φαινόμενο.
Με προσκάλεσε εδώ και πολύ καιρό, ωστόσο πάντα κάτι μεσολαβούσε, και το ραντεβού ακυρωνόταν. Αφού φάγαμε καλά, ήλθε η σειρά μου να του κεράσω ένα ποτό, όχι σε ένα, άλλα σε τρία διαφορετικά νυχτερινά κέντρα των Αθηνών.
Έτσι λοιπόν, παρέα με τον πιστό φίλο ακροατή και αναγνώστη μου, το βράδυ της Παρασκεύης, ξεκινήσαμε την περατζάδα με πρώτη στάση στον καρντάση τον Ζαφείρη Μελά.
Μπαίνοντας στο κατάμεστο κέντρο, είδαμε μια πίστα να είναι σκεπασμένη από λουλούδια, που τα πετούσαν δύο μεγάλες παρέες από εφοπλιστικά τζάκια, λάτρες του καλού λαϊκού τραγουδιού, συνέχιζαν με αμείωτο ρυθμό να πετούν στίβες από δίσκους λουλουδιών.
Ο καλλιτέχνης Ζαφείρης Μελάς μόλις κατέβηκε από την πίστα πήγε κατευθείαν στο καμαρίνι του, για να τα πούμε από κοντά. Είπαμε πολλά και διάφορα, καταλήγοντας ως συνήθως στο θέμα της διασκέδασης.
Λίγη ώρα αργότερα τον αποχαιρέτησα και έφυγα με την παρέα μου, με κατεύθυνση την παραλιακή και το νυχτερινό κέντρο “Θέα”, να απολαύσουμε ένα άλλον φίλο καλλιτέχνη τον Σταμάτη Γονίδη.
Το μαγαζί το βρήκαμε πίτα από κόσμο, με τον γκραντ λαϊκό Σταμάτη Γονίδη να ερμηνεύει παλιές του επιτυχίες.
Μόλις μας αντιλήφθηκε φώναξε από το μικρόφωνο: “Γεια σου Θεσσαλονίκη”, έπειτα έπιασε το νέο του τραγούδι “Σε θέλω”, με αποτέλεσμα να γίνει ο χαμός. Τραπέζια δεν υπήρχαν ούτε για δείγμα. Όμως ένας καλός μετρ πάντα βρίσκει τρόπο κα εξυπηρετεί τον κόσμο, όπως στην δική μας περίπτωση, έφερε ένα δυάρι τραπέζι και μας τακτοποίησε βασιλικά, έτσι απολαύσαμε το πρώτο πρόγραμμα του καλλιτέχνη Σταμάτη Γονίδη με τα αμέτρητα σουξέ, και το κέφι να είναι στο κόκκινο.
Μόλις τελείωσε το πρόγραμμα , αποσύρθηκε στο καμαρίνι του, να σου και εγώ, στο καταφύγιο του, όπου τον βρήκα με ένα κίτρινο μπουρνούζι, και ένα μαύρο γυαλί φευγάτο, να παίζει με το κομπολόι, συζητώντας με τον επιχειρηματία του νυχτερινού κέντρου, καθισμένοι στον προεδρικό καναπέ του καμαρινιού, όπου χώρεσε και η αφεντιά μου.
Αφού είπαμε διάφορα, μου έδωσαν και την είδηση για την επικείμενη συνεργασία της χρονιάς με τους τρεις καλλιτέχνες στην ίδια πίστα. Πριν φύγουμε από το κέντρο, απολαύσαμε για μια ώρα ακόμα και το δεύτερο πρόγραμμα του καλλιτέχνη.
Εάν και η ώρα είχε πάει 05:30 το πρωί, και αφού δεν νύσταζε η παρέα μου, επισκεφθήκαμε και το νυχτερινό κέντρο “Caramela Live” και μείναμε κατάπληκτοι από τον κόσμο που ακόμα έψαχνε για ένα τραπέζι.
Πάνω στην πίστα ο καλλιτέχνης Κυριάκος Κυανός μαζί με τον Σάκη Αρσενίου διασκέδαζαν το κοινό με ένα πλούσιο ρεπερτόριο από παλιές λαϊκές επιτυχίες, αλλά και με τα δικά τους σουξέ, εναλλάξ. Τα δε λουλούδια έπεφταν βροχή από κάθε γωνιά του κέντρου.
Το δε, σέρβις έχει βελτιωθεί πάρα πολύ. Φαίνεται πως οι επιχειρηματίες έδωσαν ιδιαίτερη έμφαση στον τομέα του σέρβις, και αυτό φάνηκε από την πρώτη στιγμή. Καθίσαμε και απολαύσαμε το πρόγραμμα ως τις 06: 30 το πρωί.
Το Σαββατόβραδο μόνος μου πλέον επισκέφθηκα από νωρίς 12:00 το νυχτερινό κέντρο “Ποσειδώνιο” όπου τα ρεζερβέ ήταν γεμάτα από κόσμο. Τράβηξα γραμμή για το καμαρίνι του καλλιτέχνη Πάνου Κιάμου και για καλή μου τύχη επιτέλους, βρήκα και τον επιχειρηματία του κέντρου, ο οποίος με καλωσόρισε πολύ θερμά , μια και είχαμε καιρό να βρεθούμε.
Κατά την διάρκεια της συζήτησης στο καμαρίνι διαπίστωσα ένα εξαιρετικό κλίμα μεταξύ του καλλιτέχνη και του επιχειρηματία. Κατά τις 01: 30 ο καλλιτέχνης Πάνος Κιάμος έπρεπε να βγει για το πρόγραμμα του, που το παρακολούθησα παρέα με τον επιχειρηματία δίπλα από την κονσόλα του ήχου, μια και δεν υπήρχαν κενά τραπέζια.
Αφού είδα σχεδόν όλο το πρόγραμμα το οποίο ρολάρει πολύ καλά, και τον πάτερ φαμίλια Βασίλη Κιάμο έφυγα προς το νυχτερινό κέντρο “Caramela Live”.
Το βρήκα κατάμεστο, και στην πίστα η Έλενα Μεταξά να ερμηνεύει τα νέα της τραγούδια όπως : “Αφού δεν περνάω μαζί σου καλά”, σε αντίθεση με το κοινό που περνούσε μαζί της πολύ καλά.
Λίγη ώρα αργότερα στο πρόγραμμα της Έλενας Μεταξά, βγήκε ο Γιώργος Τσαλίκης μαζί με τον Σάκη Αρσενίου και έσπασε στα τρία το μικρόφωνο, με τα τραγούδια, για να γίνει χαμός από λουλούδια.
Στο πρώτο τραπέζι φέτα, διασκέδαζε μεγάλη παρέα ενός γιου μεγάλης γαλακτοβιομηχανίας, ο οποίος αποδείχθηκε και γερός μαχητής στον λουλουδοπόλεμο. Ενώ στα μέσα τραπέζια είδα δύο μεγάλες παρέες από την Θεσσαλονίκη που κατέβηκαν στην Αθήνα αποκλειστικά για να επισκεφθούν το νυχτερινό κέντρο, η καρδιά μου άνοιξε, και όπως μου είπαν δεν το μετάνιωσαν που ταξίδεψαν μόνο και μόνο για να διασκεδάσουν στο “Caramela ”, αφού περνούσαν πολύ καλά,
Προς την έξοδο από το κέντρο είδα πολύ κόσμο να περιμένει ακόμα για ένα τραπέζι.
Έφυγα προς το νυχτερινό κέντρο “Αθηνών Αρένα” με τους δύο φιρμάτους πολυδιαφημιζόμενους καλλιτέχνες του σχήματος, όπου η κίνηση ήταν: 700 άτομα φοιτητές, 600 άτομα A la carte (τιμολόγησης απλό μενού), και άλλα 350 άτομα με πολύ μειωμένη την τιμή φιάλης.
Ωστόσο, όπως καλά πληροφορήθηκα στα μπροστινά τραπέζια μέχρι και την πέμπτη σειρά, η τιμή της φιάλης, μαζί με το φαγητό, αγγίζε τα 380 Ευρώπουλα, πανάκριβα για την εποχή που διανύουμε. Γι΄ αυτό άλλωστε, είχαν αρκετά άδεια τραπέζια, και μάλιστα ημέρα Σάββατο. Το όλο θέμα όπως το είδα, πιστεύω, πως ο επιχειρηματίας δεν βγάζει και τα ανάλογα, με βάση την λειτουργία τέτοιου μεγάλου καραβιού.
Στην περατζάδα μου είχα σχεδιάσει να επισκεφθώ και τον Γιάννη Πλούταρχο και την Αμαρυλλίς στο νυχτερινό κέντρο “Cosmo Stage”, αλλά στην πορεία με πρόλαβε ο επιχειρηματίας του κέντρου να με πληροφορήσει, ότι η έναρξη του προγράμματος μετατοπίζεται (αύριο Παρασκευή) 22 Οκτωβρίου, λόγω τεχνικών προβλημάτων.
Κατόπιν τούτου, έμαθα πως ο Γιάννης Πλούταρχος δεν μιλιόταν, ήταν μέσα στην στεναχώρια του.
“Έλα Πλουταρχέα,μην στεναχωριέσαι, αυτά συμβαίνουν και στα καλύτερα μαγαζιά”, ήταν το μήνυμα μου που έστειλα πρός τον καλλιτέχνη.
Έτσι λοιπόν, μια και είχε ξημερώσει για τα καλά, έφυγα για τα πάτρια εδάφη της Μακεδονίας.
Η δεύτερη περατζάδα μου στην Αθήνα από την έναρξη της φετινής περιόδου, όλα τα νυχτερινά κέντρα, ξεκίνησαν πολύ καλά από κίνηση, συνεχίζουν εξίσου καλά, και ελπίζω, να πάνε ακόμα καλύτερα ως το τέλος της περιόδου.
Άλλωστε η κρίσης, για κάθε καημό και αναστεναγμό θέλει την διασκέδαση του.
