Ένας ανερχόμενος και πολλά υποσχόμενος λαϊκός καλλιτέχνης,o Στέλιος Ραζής καταθέτει την ψυχή του στο ψηφιακό ραδιόφωνο elliniko-fenomeno.com (17/09/2011) και στον δημοσιογράφο Νίκο Βάνη.
Σήμερα αγαπητοί μου ακροατές φιλοξενούμε έναν επάξιο εκπρόσωπο του λαϊκού μας τραγουδιού που το υπηρετεί με σεβασμό, τον Στέλιο Ραζή
Γεια σου Στέλιο τι κάνεις;; Για να σου φτιάξω το κέφι σου έβαλλα, να παίζει ένα τραγούδι του μεγάλου μας Στράτου Διονυσίου.
Στέλιος Ραζής: Να καλησπερίσω τους ακροατές σου, και να δώσω και μια όμορφη καλησπέρα στην Θεσσαλονίκη.
Εγώ Νίκο είμαι μια χαρά, αυτήν την στιγμή βρίσκομαι στην Αθήνα.
Ν. Βάνης: Θέλω να μας πεις για το όμορφο καινούργιο τραγούδι σου με τίτλο “Δεν είμαι εγώ”, που το ακούγαμε από το ραδιόφωνο πριν βγούμε στον αέρα. Ήδη εδώ στην Θεσσαλονίκη παίζεται σε 8-9 ραδιόφωνα. Το τραγούδι ανεβαίνει σιγά – σιγά, και θα γίνει επιτυχία.
Σ. Ραζής: το “ Εγώ είμαι από τα παιδιά που ότι πεις τα κάνεις” είναι ένα τραγούδι που την μουσική έχει γράψει ο Μάνος Δολιατζής και τους στίχους ο Νεκτάριος Μπήτρος. Πιστεύω ότι είναι ένα τραγούδι της εποχής μας. Δηλώνει λίγο την αρρενωπότητα των ανδρών , έναντι των γυναικείου φύλο.
Ν. Βάνης: Η Θεσσαλονίκη σε γνώρισε από το τραγούδι “Εγώ είμαι Θεσσαλονικιός” το οποίο συμπεριλαμβανόταν σε ένα CD Single με πέντε τραγούδια, που έμεινε στην πόλη, και το ακούμε από κάποια ραδιόφωνα.
Σ. Ραζής: Το “Εγώ είμαι Θεσσαλονικιός” εσύ Νίκο το ξέρεις καλύτερα γιατί το έντυσες με την μελωδία. Την μουσική πρέπει να μάθει ο κόσμος την έγραψες εσύ. Ήταν ένα τραγούδι που γράψαμε στην Θεσσαλονίκη. Επειδή είμαι μισός Θεσσαλονικιός και μισός Αθηναίος , οπότε είμαι κομμένος στα δύο, και το τραγούδι αυτό ήταν για να δώσουμε ένα στίγμα στους Θεσσαλονικιούς.
Ν. Βάνης: “Ο Θεσσαλονικιός” έχει καθιερωθεί εδώ στην Θεσσαλονίκη. Θυμάμαι ότι όταν είχες έλθει στο “Fix Live” του Γιώργου Φουρναράκη με την Άντζελα Δημητρίου, όταν το τραγουδούσες γινόταν ο χαμός, όμως και πάλι πολύ σύντομα θα σε έχουμε στην πόλη για να ξεχειμωνιάσεις εδώ.
Σ. Ραζής: Ναι, γιατί την Θεσσαλονίκη την αγαπώ πολύ. Είναι μια ερωτική πόλη, και ο κόσμος γενικά της Βορείου Ελλάδος είναι πιο ζεστός, πιο ανθρώπινος.
Ν. Βάνης: Ξέρει και διασκεδάζει.
Σ. Ραζής: Πιστεύω ότι ξέρει να διασκεδάζει καλύτερα.
Ν. Βάνης: Γιατί στην Αθήνα έχεις δουλέψει σε πολλά μαγαζιά και έχεις άποψη.
Σ. Ραζής: Στην Αθήνα είναι λίγο πιο σφιγμένα τα πράγματα. Στην Θεσσαλονίκη αυτό που μου αρέσει, ό κόσμος εδώ είναι έξω καρδιά.
Ν. Βάνης: Χαίρομαι που το λες αυτό.
Θέλω να μας πεις Στέλιο, πως ξεκίνησες την καριέρα σου και για τις δισκογραφικές σου δουλειές.
Σ. Ραζής: Εγώ Νίκο είμαι από τα παιδιά που ξεκίνησαν από μικρός στο τραγούδι, σε ηλικία 20 ετών περίπου. Στην αρχή εμφανιζόμουν σε κάποια μεζεδοπωλεία, κάποιες ταβέρνες, από εκεί που λέμε εμείς οι καλλιτέχνες “ψήθηκα και ανδρώθηκα” και στην συνέχεια πήγα σε λίγο πιο μεγάλα μαγαζιά, και κάποια στιγμή στα 25 μου χρόνια επισκέφθηκα τα μπουζούκια.
Από εκεί και πέρα εμμέσως πλην σαφώς καθιερώθηκα στον χώρο αυτό, και μπορώ να πω ότι, μόνο καλές αναμνήσεις έχω από τον χώρο αυτό, γιατί εγώ τα κακώς κείμενα τα σβήνω από την ζωή μου, κρατάω μόνο τα καλά.
Ν. Βάνης: Πολύ καλά κάνεις.
Σ. Ραζής: Γι΄ αυτόν τον λόγο λοιπόν δεν έχω και εμπάθεια για την δουλειά. Ακούω από συναδέλφους που λένε “κουράστηκα, θα τα παρατήσω”. Εγώ λοιπόν τα κακώς κείμενα τα σβήνω όπως είπα, και έχω επιλέξει, να είμαι με ανθρώπους που τους αγαπώ και μου κάνουν καλό στην ψυχολογία.
Οπότε έχω μόνο καλές στιγμές από την δουλειά όλα αυτά τα χρόνια. Το 2007 έκανα την πρώτη μου δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Γεια σου Ελλάδα”, μετά το επόμενο ήταν ένα CD single με πέντε τραγούδια και τίτλο “Τελική ευθεία”, όπου συμπεριλαμβάνεται και το τραγούδι “Εγώ είναι Θεσσαλονικιός”, επίσης έκανα ένα ντουέτο με την Άντζελα Δημητρίου το “Άστους να λένε” που περιέχεται σ΄ αυτό το single. Με όσους συνεργάστηκα έχω μόνο καλές αναμνήσεις.
Ν. Βάνης: Μια και συνεργάστηκες με την Άντζελα Δημητρίου, θέλω να μας πεις τι άνθρωπος είναι.
Σ. Ραζής: Θέλω να ευχαριστήσω πάρα πολύ την Άντζελα Δημητρίου, γιατί κάποια στιγμή που με άκουσε στο στούντιο, είχε την τιμή να μου χαρίσει ένα ντουέτο. Και εδώ να πω ότι, Άντζελα Δημητρίου φωνητικά δυστυχώς δεν έχουμε άλλη στην Ελλάδα. Δεν θα εμπλακώ για το τι λένε τα Μ.Μ.Ε για το χαρακτήρα της, το μόνο που έχω να πω, είναι ότι, αυτή η γυναίκα έχει τεράστια φωνή, είναι μια πολύ μεγάλη καλλιτέχνιδα και την ευχαριστώ πάρα πού για το ντουέτο που μου χάρισε.
Ν. Βάνης: Και με τον Θέμη Αδαμαντίδη έχεις συνεργαστεί
Σ. Ραζής: Και με τον Θέμη Αδαμαντίδη έχω δουλέψει, επίσης με τον Σταμάτη Γονίδη έχω κάνει κάποια εξτρά, με πολύ μεγάλους καλλιτέχνες , έχω πάρει πολλά πράγματα απ΄ αυτούς. Ένα πράγμα ίσως Νίκο που δεν έχουν οι νέοι καλλιτέχνες, είναι αυτό που αποκτήσαμε εμείς με τα χρόνια, ο σεβασμός. Πρέπει να έχουμε σεβασμό σε κάποιους ανθρώπους που κάνουν πολλά χρόνια αυτήν την δουλειά, που ίσως να μην έγιναν και τόσοι γνωστοί ποτέ.
Ν. Βάνης: Πως βλέπεις του νέους καλλιτέχνες, αλλά και κάποιους πιο παλιούς που δεν έχουν ωριμάσει, καβαλάνε το καλάμι, θέλουν να είναι πρώτοι, ενώ δεν διαθέτουν τα προσόντα, φαντάζομαι θα το έχεις και εσύ συναντήσει. Ο καλλιτέχνης δεν θα πρέπει Στέλιο μου, να είναι και ταπεινός.
Σ. Ραζής: Κατά την προσωπική μου άποψη ένας καλλιτέχνης πρέπει να κρίνεται γι΄ αυτά που λέει επάνω στην πίστα. Συνήθως όμως τον τελευταίο καιρό οι καλλιτέχνες κρίνονται μ΄ αυτά που λένε κάτω από την πίστα. Πολλές φορές βλέπουμε ονόματα που ξέρουν καλά το τι λένε κάτω από την πίστα.
Δεν στεκόμαστε σ΄ αυτό, αλλά όπως είναι το σύστημα, και οι καιροί εν μέσω κρίσης, ο κόσμος δυσκολεύεται να πάει στα κέντρα, όπως πήγαινε παλαιότερα, γιατί τον ποτίζουν και τον ταΐζουν μ΄ αυτά που θέλουν κάποιες μεγάλες εταιρείες, και κάποια μεγάλα ραδιόφωνα. Γι΄ αυτό και δεν ακούμε πάρα πολύ καλές φωνές στις πρώτες θέσεις. Οι τραγουδιστές που έχουν φωνή δεν μπορούν να εισχωρήσουν εύκολα στα ραδιόφωνα, που αυτήν την στιγμή παίζουν καλλιτέχνες που εμείς θα τους χαρακτηρίζαμε εάν όχι άφωνους, λίγο λιγότερο.
Ν. Βάνης: Αυτό σημαίνει πολλά πράγματα Στέλιο, έτσι δεν είναι;;
Σ. Ραζής: Πρέπει να χτυπηθεί το κακό από την ρίζα που λέμε. Εκεί έφτασε το Ελληνικό τραγούδι.
Ν. Βάνης: Πολλές φορές ακούμε και μεγάλα ονόματα στα ραδιόφωνα που λες εσύ, ωστόσο όταν κάνουν συναυλίες συγκεντρώνουν λίγα άτομα. Συγκεκριμένα, κάποιος μεγάλος καλλιτέχνης στην Κατερίνη είχε 130 άτομα, όχι μόνο μπήκε μέσα ο επιχειρηματίας και το ραδιόφωνο που την οργάνωσε,αλλά έβαλλαν και αρκετές χιλιάδες Ευρώ από την τσέπη τους. Γι΄ αυτό λέμε, “ότι λάμπει δεν είναι χρυσός”
Σ. Ραζής: Εδώ θέλω να διορθώσω, και να πω ότι “λάμπει δεν είναι φωτοβολίδα”
Ν. Βάνης: Πάρα πολύ καλό αυτό που είπες. Πληροφορίες μας αναφέρουν ότι, θα βρίσκεσαι στην Θεσσαλονίκη. Το σχήμα θα το ανακοινώσουμε από το ψηφιακό μας ραδιόφωνο. Ετοιμάζεται κάτι πολύ καλό στην πόλη, που θα είσαι εσύ μαζί με τρεις άλλος άξιους καλλιτέχνες, μία εξ αυτών είναι γυναίκα, με ένα καλό λαϊκό πρόγραμμα. Χθες ξεκίνησε και ο Σάκης Ρουβάς, δεν είχε όμως τον ανάλογο κόσμο. Εγώ νομίζω ότι όλα αυτά τα πολύ μέτρια “show” το κοινό τα βαρέθηκε .
Σ. Ραζής: Μια και ανέφερες τον Σάκη Ρουβά να πω ότι, είναι ένας καταξιωμένος καλλιτέχνης και σ΄ αυτό που κάνει πιστεύω ότι, είναι κορυφή. Η διαφορά όμως είναι ότι, απευθύνεται σε πιο νεαρό κοινό. Ενώ ένας λαϊκός τραγουδιστής απευθύνεται σε άλλες ηλικίες, εκφράζει άλλα συναισθήματα, και όπως γνωρίζεις Νίκο μου η Ελλάδα δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είναι Γιουροβίζιον.
Ο Σάκης είναι ένας μεγάλος καλλιτέχνης που εγώ τον σέβομαι, και τον εκτιμώ, ο κόσμος όλως πιστεύω ότι ακούει, διασκεδάζει και χορεύει με το λαϊκό τραγούδι. Ο Βασίλης Καρράς για μένα είναι ο πρεσβευτής του λαϊκού τραγουδιού μαζί με τον Πασχάλη Τερζή και με κάποιος άλλους καταξιωμένους καλλιτέχνες. Τα πράγματα όμως κάποτε ήταν διαφορετικά. άλλωστε τα έχουμε ζήσει όλοι.
Ν. Βάνης: Γίνεται πολύς ντόρος και ιδίως εγώ που κάνω περαντζάδες από τα μαγαζιά τα βλέπω. Όταν πας σε ένα μαγαζί και έχει πολλά τραπέζια άδεια σε πρεμιέρα, είναι πολύ δυσάρεστο. Κατά την ταπεινή μου γνώμη τέτοια σχήματα με κοριτσάκια όπως η Τάμτα, την Ε. Φουρέϊρα, με επικεφαλής τον Σάκη Ρουβά, δεν μπορεί να τραβήξουν κόσμο, εάν δεν υπάρχει στο σχήμα και ένας λαϊκός.
Σ. Ραζής: Ίσως είναι δύσκολο να παντρέψεις ένα “Pop” πρώτο όνομα με ένα λαϊκό πρώτο όνομα. Είναι ξέρεις που λέμε στην δουλειά μας η εμπάθεια, το εγώ είμαι και άλλος δεν θα είναι, τα ξέρεις πως γίνονται.
Ν. Βάνης: Στέλιο πόσα τραγούδια θα περιλαμβάνει η νέα δισκογραφική δουλειά;;
Σ. Ραζής: Έχω ξεκινήσει με ένα κομμάτι το “Δεν είμαι εγώ από εκείνα τα παιδιά”, νομίζω έχει να δώσει στα νέα παιδιά, ευελπιστούμε ότι, θα έχουμε καλούς συνεργάτες στην καινούργια μου δουλειά. Ας μην τους ανακοινώσουμε ακόμα. Ίσως θα έχουμε ένα single πολύ νωρίς, μέχρι τα Χριστούγεννα. Το single θα περιέχει πέντε τραγούδια, γιατί πιστεύω ότι καλύτερα λιγότερα, και πιο καλά, παρά περισσότερα μόνο και μόνο να γεμίζουμε τον δίσκο.
Ν. Βάνης: Δεν είναι οι εποχές για να κάνεις 12 ή 14 τραγούδια, και να ακούγονται μόνο τα δύο, οπότε η φιλοσοφία σου είναι σωστή. Στέλιο όπως μας είπες και προηγουμένως έχει επηρεάσει την διασκέδαση η κρίση, αλλά βλέπω ότι κάποια μαγαζιά έχουν κόσμο. Μήπως ο κόσμος πάει περισσότερο προς το λαϊκό, και όχι σ΄ αυτό που θέλουν να μας παρουσιάσουν τα Μ.Μ.Ε;;
Σ. Ραζής: Όλος ο κόσμος θέλει να δει και το “sow”, αλλά το θέμα είναι ότι, τo λαϊκό τραγούδι είναι αυτό που τον εκφράζει καλύτερα. Δηλαδή απ΄ ότι βλέπω οι νέοι άνθρωποι στα κέντρα τους αρέσει και κλείνουν προς το λαϊκό. Το λαϊκό τραγούδι είναι η αρχή και το τέλος του λαού, και του ακούσματος που έχουμε σαν άνθρωποι.
Ν. Βάνης: Στέλιο σύντομα θα σ΄ έχουμε στην πόλη. Σ΄ ευχαριστώ που τα είπαμε εν τάχει. Θα έλθεις όμως στο στούντιο για μια εφ΄ όλης της ύλης συνέντευξη. Να πούμε ότι αυτήν την στιγμή μας ακούν από τον Καναδά, την Αμερική και συγκεκριμένα από Νέα Υόρκη, την Φρανκφούρτη της Γερμανίας, πολλοί Έλληνες ομογενείς, και φυσικά από Θεσσαλονίκη, Αθήνα, αλλά και απ΄ όλη την Ελλάδα.
Σ. Ραζής: Να δώσω τους χαιρετισμούς μου σε όλους τους ομογενείς μας, γιατί είναι πιο Έλληνες, από εμάς που ζούμε στην Ελλάδα. Επίσης να χαιρετήσω την όμορφη Θεσσαλονίκη και περιμένω σύντομα να σας δω από κοντά.
