πίστας φιρμάδικου κέντρου έκατσα μόνος να δω ένα μέρος του προγράμματος φιρμάτου τραγουδιστή, παραγγέλνοντας και ένα ποτό. Σαν καθημερινή ημέρα η κίνηση ήταν ανέλπιστα καλή. Σε κάποια φάση μου ήλθαν μια ντουζίνα δίσκοι με λουλούδια, από τον φιρμάτο τραγουδιστή ως ένδειξη της πολύ παλιάς μας φιλίας. Στο μεταξύ
το κέφι άναψε στο κέντρο με τα λαϊκά άσματα που έπιασε ο τραγουδιστής. Το μαγαζί είχε φτάσει στο φόρτε και ο επιχειρηματίας του κέντρου να μην προλαβαίνει να μετρά τις εισπράξεις.
Βλέπω από τα μπροστινά τραπέζια να φεύγει μια παρέα τεσσάρων ατόμων, αφήνοντας μισή φιάλη βότκα στο τραπέζι. Αμέσως ξεκινά ο βοηθός σερβιτόρος να καθαρίσει όπως συνηθίζεται, όμως παρεμβαίνει ο αρχιμέτρ (πως λέμε διευθυντής, υποδιευθυντής, κάτι τέτοιο) στον βοηθό, λέγοντας του ότι την μισή φιάλη από το άδειο τραπέζι θα την μεταφέρει στο τραπέζι Νο4 και να την χρεώσει 100 Ευρώ.
Τα λεφτά για την φιάλη, επί τόπου τα τσεπώθηκαν ο αρχιμέτρ και ο αρχισερβιτόρος του κέντρου. Όπως έμαθα εκ των έσω, οι τρεις Θεσσαλονικείς και ο ένας Αθηναίος μετρ κάθε πρωί μαλώνουν για την μοιρασιά της ανοιχτής παλάμης έξτρα χαρτούρα ,η οποία δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη.
Το σύστημα δουλεύει καλά, μόνο ο επιχειρηματίας του κέντρου δεν τα βλέπει αυτά τα φαινόμενα της αρπαχτής, εάν και έχει παντού κάμερες για να παρακολουθεί από το γραφείο του και από τις τέσσερεις πλάσμα οθόνες τι παίζεται στην κάθε γωνιά του μαγαζιού.
Αλλά ας γυρίσω στον φιρμάτο του σχήματος ο οποίος μου έφτιαξε το κέφι. Ζήτησα από την λουλουδού να ρίξει πέντε δίσκους στον καλλιτέχνη και να έλθει να πληρωθεί. Η λουλουδού με τα πολύ σπασμένα Ελληνικά μου ζήτησε για τον κάθε δίσκο 20 Ευρώ, τουτέστιν 100 Ευρώ, μάλιστα τα ήθελε και επί τόπου.
Με τα λεφτά στο χέρι της ζήτησα να μου δώσει απόδειξη και αναλυτικό λογαριασμό, πόσο στοιχίζει το γαρύφαλλο και πόσο το πλαστικό δισκάκι. Η λουλουδού του τύπου .<.den katalavo ....> έφυγε σαστισμένη και εγώ περίμενα με τον παρά στο χέρι. Αντί αυτής ,εμφανίστηκε o γνωστός μετρ, αδελφός μεγάλου τραγουδιστή, για να μου πει, ότι έξω είναι το αφεντικό ,θέλει να μου μιλήσει.
Απόρησα με όλες αυτές τις περιεργές κινήσεις, γι΄ αυτό και αμέσως ακολούθησα τον μετρ. Το αφεντικό αραδιασμένος στο καναπέ και το πονηρό του γέλια με ρώτησε τι συμβαίνει;; .<...Τίποτα το περίεργο...> απαντώ, <..απλός θέλω απόδειξη για τα λουλούδια...> Τότε πετάγεται ο αρχιμέτρ και λέει στο αφεντικό, ότι εγώ ο Βάνης τον έβρισα και δεν είναι το θέμα για την απόδειξη.
Κοιτώ καλά ? καλά των ψευτό-μάγκα και τον υποχρεώνω να με κοιτάξει στα μάτια και να επαναλάβει τα λεγόμενα του αργά ,αργά, ώστε να ακούσουμε καθαρά ολοί οι παραβρισκόμενεοι .Πώς και δεν το έκανε !! Έφυγε με χίλια, όπως και η λουλουδού όταν της ζήτησα τα αυτονόητα. Μαζί με τον αρχιμέτρ όμως εξαφανίστηκε και το αφεντικό. Όλοι έγιναν Λούης.
Εγώ με τα ευρώπουλα στα χέρια περιμένοντας να πληρώσω αναρωτήθηκα: 1) Για αστείο το έκαναν;;; 2) Τους τελείωσαν οι διάτρητες αποδείξεις;;;; 3) Ψάχνουν την λουλουδού;;; Τι απ΄ όλα συμβαίνει;;;
Το σίγουρο είναι ότι ο ψευτό-μάγκας αρχιμέτρ(λαγός, κατσίκι ,όλα τα επίθετα είναι για πάρτυ του )δεν με κοίταξε ποτέ στα μάτια, το δε αφεντικό ,με τέτοιες μεθόδους προσπαθεί να δείξει το μπόι στους υπαλλήλους του, και μένα να μου χαλάσουν το κέφι. Το απαράδεκτο αυτό φαινόμενο, μόνο σε αυτό το κέντρο συνάντησα στα 25 χρόνια που γυρνώ την νύχτα.
Υπάρχουν και άλλα καλάθια ?λάθια??λάθια… .
Ξύπνα αφεντικό, ξύπνα !!!!!!
Όχι με το κουτάλι, αλλά με την κουτάλα έχεις φάει την νύχτα κ όμως συνεχίζεις να κοιμάσαι βαθιά, πολύ βαθιά.
