Του ΘΩΜΑ Γ. ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Στον αγγλόφωνο κόσμο διαπιστώνω πως οι άνθρωποι των γραμμάτων πραγματικά σέβονται την ελληνική.
Αν διαπιστώσει κανείς κάποια ασέβεια, αυτό γίνεται από αυτούς που δεν έχουν εμβαθύνει στο θέμα της γλώσσας και αν προσέξει τα λεγόμενα αυτά διαπιστώνει μια ρηχότητα όχι μόνο στη γλώσσα, αλλά και σε αυτή την κρίση που κάνουν για όλο το θέμα μιλούν.
Από όλους αυτούς όμως το πρώτο που διαπιστώνει κανείς είναι ότι σέβονται την αγγλική και αν τύχει ότι δεν γνωρίζουν κάτι επισταμένα, ανοίγουν και ένα λεξικό. Δυστυχώς, δεν γίνεται το ίδιο με τους σημερινούς έλληνες.
Οποιοσδήποτε έλληνας σήμερα διαπιστώνει μία ασέβεια προς τη γλώσσα και είναι πολύ δύσκολο να το εξηγήσει κανείς. Μας λείπει η γλωσσική πυξίδα η οποία θα δείχνει πάντα ως σημείο προσανατολισμού το σεβασμό της γλώσσας μας.
Οι γραμμές αυτές φυσικά γράφονται έξω από την Ελλάδα, αλλά με τα σημερινά μέσα μπορεί να δει κανείς καθαρά το γλωσσικό καρδιογράφημα της ελληνικής κοινωνίας σήμερα.
Όποιος ακούει και διαβάζει ελληνικά, βλέπει μια άκρατη κακοποίηση της γλώσσας, ιδίως από τα Μέσα επικοινωνίας.
Τον εικοστό αιώνα είχαμε τη διαμάχη καθαρεύουσας και δημοτικής. Ευτυχώς μετά το 1976 το ξεπεράσαμε αυτό το τρικυμισμένο πέλαγος. Μέχρι τότε ο καθαρευουσιάνος – ιδίως οι δημόσιοι υπάλληλοι – σου πετούσαν μερικές λέξεις του «επαγγέλματός» τους και έτσι αυτοί κρατούσαν το «πάνω χέρι» και ο λαός έμενε ως «καλαμιά στον κάμπο».
Έτσι κρατήθηκε μία απόσταση «ανωτερότητας» από που υποτίθεται ήταν «υπάλληλοι» του λαού, του δημοσίου. Έτσι λειτούργησε το νέο ελληνικό κράτος, στο οποίο δεν υπήρχε αριστοκρατία, αλλά αυτοί την εφηύραν.
Ο υπάλληλος έλεγε στον αγρότη: Όταν εκποιήσεις το κτήμα σου, έλα να μας δεις». Και ο χωρικός γύριζε στο χωριό του μη γνωρίζοντας τι να κάνει! Σήμερα το ίδιο φαινόμενο ζει και βασιλεύει όχι πλέον με την καθαρεύουσα αλλά με την αγγλική γλώσσα.
Σήμερα στην Ελλάδα – και το τονίζω μέσα στην Ελλάδα – δεν μπορείς να καταλάβεις τις ειδήσεις, ούτε να κατανοήσεις δημοσιογραφικά κείμενα εάν δεν έχεις κάνει σαράντα χρόνια στην Αμερική ή την Αγγλία και αν δεν γνωρίζεις άπταιστα αγγλικά. Δεν θέλω να αναφέρω κανένα παράδειγμα, γιατί όλοι τα ζούμε, παρά μόνο να υπενθυμίσω πως σχεδόν όλες οι εφημερίδες κυκλοφορούν ακέφαλες ελληνικά και μόνο με αγγλικά ονόματα.
Οι ίδιοι οι άγγλοι μάς λυπούνται για την κατάντια μας. Ενώ η αγγλική δεν στέκεται όρθια χωρίς την ελληνική γλώσσα, σήμερα «οι μορφωμένοι έλληνες» για να κρατήσουν την «υψηλή τους θέση χώρισαν γλωσσικά την Ελλάδα με τον πιο αδιάντροπο τρόπο!
Επειδή ζούμε έξω από την Ελλάδα – ίσως – τα βλέπουμε αυτά πιο καθαρά. Τι όμως ωθεί τους Έλληνες της Ελλάδα να συμπεριφέρονται έτσι;
Ο καθένας μπορεί να δώσει τις δικές του απαντήσεις. Εμείς εδώ σε ένα αγγλόφωνο κράτος, δεν έχουμε την πίεση που «νιώθουν» οι έλληνες της Ελλάδας να γίνουν στον τόπο τους… αγγλόφωνοι, και τι αγγλόφωνοι;
Με «τσακιστή» προφορά – χωρίς καμία σύνταξη – με μερικές αγγλικούρες μόνο και μόνο να συνδράμουμε αμαχητί στην αλλόκοτη ξενομανία μας η οποία όντως καταστρέφει την ελληνικότητά μας. Λέγονται, γράφονται και πετιούνται οι αγγλικές λέξεις – πολλές από αυτές βγαλμένες από τον ελληνισμό – λες και όλοι γίναμε… αμερικανοί.
Αν αυτή δεν είναι γλωσσική διαφθορά τότε τι είναι; Corruption!
Τα γραφόμενά μου είναι «φωνή βοούσα εν τη ερήμω», αλλά θα επικαλεστώ δύο μεγάλους μας που ίσως τα λόγια τους μάς συνετίσουν.
Ο νομπελίστας ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης για τη στάση αυτή των ελλήνων απέναντι στη γλώσσα μας, στις «Δοκιμές »του σημειώνει:
«Όλα γίνονται στην Ελλάδα σαν να μας κινεί θανάσιμο μίσος για τη λαλιά μας. Το κακό είναι τόσο μεγάλο, που μόνο σαν ένα φαινόμενο ομαδικής ψυχοπάθειας θα μπορούσε κανείς να το εξηγήσει… Σαν να θέλουμε να ξεκάνουμε τη γλώσσα μας» και μάλιστα πολύ σύντομα, σημειώνω με έμφαση!
Ο δε μεγάλος μας ιστορικός Μανώλης Ανδρόνικος στο «Βήμα της Κυριακής» αναφέρει:
«Η γλώσσα ενός λαού αποτελεί το πιο πολύτιμο πολιτιστικό του στοιχείο, και η προστασία της είναι πολύ πιο σημαντική απ’ όλες τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που ανέλαβαν οι νεοέλληνες».
Ο δε Κώστας Μητρόπουλος σε ένα μόνο σκίτσο του τα λέει πολύ σαρκαστικά όλα τα ανωτέρω../neoskosmos
