Συμπληρώθηκε κιόλας πάνω από ενάμιση χρόνος από τότε που έγινε η κατάθεση στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, της προσφυγής των Βορειοηπειρωτών κατά των Αλβανικών αρχών, για παραβίαση των πολιτιστικών, μειονοτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.
Στις 24 Φεβρουαρίου 2009, άτομα ελληνικής εθνικότητας κατέθεσαν στο γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, ένα πραγματικά σημαντικό φάκελο, με λεπτομέρειες πολύ σοβαρών παραβιάσεων του Διεθνούς Ποινικού Δικαίου, των οποίων θύμα είναι η Ελληνική κοινότητα της Αλβανίας.
Κατ’ αρχήν θύματα του κομμουνιστικού καθεστώτος του Έμβερ Χότζα, οι Έλληνες της Αλβανίας, μετά την πτώση του καθεστώτος εκείνου το 1990, υπήρξαν και παραμένουν ακόμη θύματα συστηματικών επιθέσεων και προσβολών εκ μέρους του Αλβανικού κράτους και των τοπικών Αρχών.
Όλα αυτά στόχο έχουν να εξοντώσουν τον λαό αυτό ως μειονότητα εθνική, πολιτιστική και θρησκευτική.
Στη διάρκεια, λοιπόν, των τελευταίων 18 μηνών, άτομα που είχαν την πρωτοβουλία της προσφυγής ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, έχουν καταθέσει έναν συνεχώς αυξανόμενο αριθμό από φωνές που δεν ζητούν τίποτε περισσότερο από το να εισακουσθούν, όλοι μαζί, για τις παραβιάσεις στις οποίες υπόκεινται.
Αρχικά προσκομίστηκε πλήθος αποδεικτικών στοιχείων (δημόσια έγγραφα, αποκόμματα εφημερίδων, έντυπα, βιβλία, κλπ), καθώς και ένας κατάλογος υπογραφών από 1.032 Έλληνες Βορειοηπειρώτες. Θα πρέπει να τονιστεί εδώ ότι, τόσο ο κατάλογος με τα αποδεικτικά στοιχεία για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσο και ο κατάλογος των υπογραφών, παραμένουν ανοικτοί για περαιτέρω αποδεικτικά στοιχεία και υπογραφές από τους Έλληνες Βορειοηπειρώτες.
Μέχρι σήμερα, έχουν υποβληθεί 181 αποδεικτικά στοιχεία (ντοκουμέντα) και περί τις 18.000 υπογραφές Βορειοηπειρωτών αλλά και από Έλληνες «απανταχού της γης», όπως αποφάσισαν οι δικηγόροι μας.
Τα βάσανα που περνά αυτή η μειονότητα είναι πολύ μεγάλα και πολύπλοκα, ενώ δεν απολαμβάνει ούτε τα θεμελιώδη δικαιώματα που προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο και που περιλαμβάνονται σε όσα θα πρέπει να σέβεται η Αλβανία, ως υποψήφιο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αντιθέτως δε, θεωρείται γενικώς ότι γίνονται σεβαστά από την Αλβανία και ότι είναι ασφαλή, σε γενικές γραμμές, τα δικαιώματα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας. Βεβαίως, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο και απόδειξη η λίστα των παραβιάσεων που ακολουθεί:
Απουσία απογραφής του Ελληνικού πληθυσμού με βάση τον αυτοπροσδιορισμό της εθνικότητας Περιορισμός της περιφέρειας όπου η Ελληνική Μειονότητα αναγνωρίζεται, ενώ δεν αναγνωρίζεται επίσης η μειονότητα και δεν προστατεύονται τα δικαιώματα της, έξω από την περιφέρεια αυτή
Άρνηση αναγνώρισης της προέλευσής της και προσπάθεια αφομοίωσής της
Μη απόδοση των δημευθέντων περιουσιών της Ορθόδοξης Εκκλησίας Συστηματική και προοδευτική εξαφάνιση των δημοσίων Ελληνικών σχολείων
Μη χρήση της Ελληνικής γλώσσας στη Δημόσια Διοίκηση, όπου θεωρείται υποχρεωτική Αδικαιολόγητη απαλλοτρίωση των ελληνικών περιουσιών
Πολύ περιορισμένη παρουσία Ελλήνων εργαζομένων στη δημόσια διοίκηση
Καθόλου δημοκρατική και δίκαια κατανομή της οικονομικής ενίσχυσης και των δημοσίων πόρων
Για όλους τους παραπάνω λόγους, ενάγοντες, εκ των οποίων μερικοί είναι Έλληνες, μη μέλη της μειονότητας της Βορείου Ηπείρου, εκτιμούν ότι είναι λίαν απαραίτητο να καταγγείλουν σήμερα στους Διεθνείς Οργανισμούς την προσβολή εναντίον ολόκληρου του ξεχασμένου αυτού λαού της Ευρώπης.
Ήδη, έχουμε καταστήσει γνωστή την προσφυγή μας, μέχρι σήμερα, και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στη Διεύθυνση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ο.Η.Ε.
Πρέπει δε να τονισθεί εδώ, ότι όλες οι σχετικές ενέργειές μας γίνονται, σύμφωνα με το Άρθρο 7 (h) της Συνθήκης της Ρώμης.
«Επιτροπή Προσφυγής»
/Βορειηπειρωτικός Παλμός.
