Αφού ταξίδεψες για μήνες στην Ανατολή και πήγες κι έγινες και χατζής στα Ιεροσόλυμα, επέστρεψες επιτέλους στην έδρα σου για να συνεχίσεις το έργο σου στις ΗΠΑ. Αν και δεν γνωρίζουμε σε τι ακριβώς συνίσταται το “έργο” αυτό καθώς ορισμένοι δικαιολογημένα ή όχι λένε πολλά και διάφορα, το ΚΑΛΑΜΙ εντούτοις σε καλωσορίζει ξανά.
Φαντάζομαι ότι ως καλός νοικοκύρης και συνετός άνθρωπος, όπως θέλεις να εμφανίζεσαι, θα κάνεις τώρα και κάποιο στοιχειώδη οικονομικό απολογισμό να πληροφορηθεί το ελληνορθόδοξο ποίμνιο πόσες χιλιάδες χιλιάδων δολάρια του ξοδεύτηκαν σ’ αυτό το “προσκύνημα αναψυχής”.
Ρωτάει ο κόσμος αν τα δολάρια για τα ταξίδια προέρχονται απ’ τα κεριά και τα παγκάρια ή από τις ετήσιες κοινοτικές εισπράξεις ή μήπως από δωρεές και άλλες κρυφές ή φανερές πηγές. Από πού προέρχονται ακριβώς;
Επειδή θέλεις να παρουσιάζεσαι ως ντόμπρος, ως άνθρωπος που κρατά το λόγο του και ως μεγάλος υπέρμαχος της οικονομικής ”διαφάνειας”, είμαι βέβαιος ότι δε θα μας στερήσεις τη χαρά να μάθουμε κι εμείς τις σχετικές λεπτομέρειες. Περιμένουμε λοιπόν, άγιε.
ΔΕΥΤΕΡΟ…
Είναι τώρα, αγιότατε, και κάτι άλλα που απασχολούν το “ποίμνιο” σου. Διερωτιένται πολλοί γιατί η αγιοσύνη σου κάνει, με πάθος και χωρίς διακοπή, τόσα αμέτρητα ταξίδια; Σε τι ωφελούν την Αρχιεπισκοπή όλες αυτές οι ασταμάτητες και πολυδάπανες μετακινήσεις; Προκύπτουν συγκεκριμένα αποτελέσματα από το αέναο αυτό πηγαινέλα; Είναι όντως απαραίτητα όλα αυτά τα σούρτα-φέρτα για την αποστολή της αρχιεπισκοπής; Ή μήπως απλώς μιμείσαι τον προϊστάμενο σου κ. Βαρθολομαίο που ταξιδεύει χωρίς σταματεμό, μαζεύοντας διπλώματα, παράσημα και κάθε είδους τενεκεδένια λιλιά, όσα περισσότερα γίνεται, φυσικά και χρήμα, λες και θα του χρησιμεύσουν ως “πορθμεία” στο επικείμενο τελευταίο ταξίδι.
Οι κακιές γλώσσες επιμένουν να υποστηρίζουν ότι τα ταξίδια σου, ιδίως αυτά στην Ανατολή, είναι άσχετα με το έργο της αρχιεπισκοπής και έχουν να κάνουν μάλλον με προσωπικές σου επιδιώξεις. Όνειρο σου -λένε- είναι να γίνεις πατριάρχης. Πιστεύεις ότι με το να εμφανίζεσαι παντού, σαν φάντης μπαστούνι, θα πετύχεις ευκολότερα τον “ιερό” σκοπό σου. Εγώ λέω, αν θες να γίνεις πατριάρχης, με γειά σου και χαρά σου, δικαίωμα σου. Δεν θα κρίνω εγώ τη μεγαλομανία του καθενός.
Αλλά, άγιε μου, τι θες και στέλνεις τώρα τον λογαριασμό στο ποίμνιο! Γιατί πρέπει οι πιστοί να χρηματοδοτούν τα προσωπικά σου σχέδια, γνωστά ή άγνωστα; Είναι έντιμο και σωστό να χρησιμοποιείς το χρήμα της Εκκλησίας για λόγους ολότελα προσωπικούς; Επιτέλους, λυπήσου λίγο και τον κοσμάκη αυτόν τον φουκαριάρη. Αρκετά δεn φορολογείται ήδη; Αρκετά δεν έχει ταλαιπωρηθεί, μέχρι και πρόσφατα ακόμη, με τις ασύλληπτες κλεψιές και απάτες που μεσολάβησαν κατά την ανέγερση του ναού του Άη Νικόλα στο Μανχάταν (και τις οποίες με εντολή Βαρθολομαίου συγκάλυψες και συγκαλύπτεις ακόμη επειδή… αγαπάς υπέρμετρα τη “διαφάνεια”);
ΤΡΙΤΟ…
Τον κοσμάκη τον απασχολεί μέχρι σήμερα ακόμα το θέμα της βάπτισης της Γλυφάδας. Έκανες τα βαπτίσια εκείνα και έγινε το σώσε στις εφημερίδες και τηλεοράσεις. Ξεσηκώθηκαν μητροπολίτες και σύνοδοι της Ελλάδας. Αγρίεψε και ο Βαρθολομαίος και οι παληκαράδες της συνόδου του. Να σε φάνε όλοι, εσένα και τον ”θρόνο” σου, ζητούσε όλο αυτό το εκλεκτό παπαδαριό. Αυτό ‘ναι το σκηνικό που έζησε ο κοσμάκης.
Πως, ρωτούσαν όλοι, μπερδεύθηκε ο άγιος μας άνθρωπος στην υπόθεση αυτή που και ένας καθυστερημένος ακόμη μπορούσε να προβλέψει ότι θα ξεσήκωνε θύελλα, θέτοντας σε κίνδυνο κι αυτόν ακόμη το θρόνο του;
Δεν μπορούσαν να καταλάβουν πως ένας αρχιεπίσκοπος υποταγμένος και υπάκοος που για όλα φρόντιζε δουλοπρεπέστατα να εξασφαλίσει εκ των προτέρων την άδεια του προϊστἀμενου του, δεν το ‘κανε και στην περίπτωση της βάπτισης που από μίλια μύριζε μπαρούτι.
Είναι δυνατό να ‘κανε τα βαπτίσια χωρίς την άδεια του αφεντικού του; Τόσο θαρραλέος ξαφνικά έγινε που αγνοεί τελείως τους από πἀνω του και κάνει του κεφαλιού του; ενώ ακόμη και για την παρουσία του στο ”Τούρκικο Σπίτι”, με Ερντογάν (Νέα Υόρκη, Σεπ. ’21), είχε εξασφαλίσει άδεια (“ήμουν σε διαρκή επαφή με το Πατριαρχείο” είχες δηλώσει τότε).
Τώρα διαπιστώνει ο κοσμάκης ότι από όλο εκείνο το μεγάλο σαματά δεν προέκυψε τελικά τίποτε. Η υπόθεση έπεσε στα μαλακά. Ο Βαρθολομαίος που -υποτίθεται- ενδιαφέρεται για την τήρηση της τάξης και των κανονισμών της Εκκλησίας, ξαφνικά έχασε κάθε σχετικό ενδιαφέρον και μαζί του σιώπησαν και όλοι οι “ασυγκράτητοι φωνακλάδες” της συνόδου του. Απόλυτη ηρεμία τώρα. Όλα μέλι-γάλα πάλι.
Κρίνοντας από το τελικό αποτέλεσμα, καταλήγει κανείς στη μόνη δυνατή εξήγηση: Θέατρο ήταν όλο αυτό! ”Οι μάγκες πρέπει να ‘ταν συνεννοημένοι. Οι άγιοι πατέρες πρέπει να ‘χαν προσυνεννοηθεί για να της φάνε της αερόμυαλης απ’ το Σικάγο το ένα-δύο εκατομμύρια. Κι έτσι πιαστήκαμε όλοι κορόϊδο!”
Το κοινό σχέδιο προφανώς ήταν η αγιοσύνη σου να κάνει τα βαπτίσια, θα ακολουθούσε κατόπιν αναπόφευκτα ο χαλασμός στα ΜΜΕ και ο Βαρθολομαίος φυσικά θα παρίστανε -συνήθειο τόχει άλλωστε- τον απόλυτα ξαφνιασμένο και πολλά εξοργισμένο.
Κι αφού στη συνέχεια θα είχαν εισπραχθεί τα αργύρια από τα βαπτίσια και θα τα ‘χε τσεπώσει βαθιά τα φράγκα ο ειδικός σε κάτι τέτοια Βαρθολομαίος, θα λησμονιόνταν πάραυτα όλες εκείνες οι χαζοκουβέντες για εκκλησιαστικές παραβάσεις και παρανομίες σου, θα έσβηναν αμέσως και οι άσβεστοι πατριαρχικοί θυμοί… Αυτές οι πονηρές σκέψεις πέρασαν απ’ το μυαλό μου, άγιε. Αν οι συλλογισμοί μου είναι εσφαλμένοι, να με συγχωρέσει η μεγάλη αγιοσύνη σου. Αλλά τα γεγονότα φαίνεται να επαληθεύουν τις σκέψεις.
ΤΕΤΑΡΤΟ…
ΚΙ ένα ακόμη, άγιε, που με βασανίζει και δεν μπορώ να το κατανοήσω. Λες και ξαναλές και η ”γκαιμπελική” προπαγάνδα σου επαναλαμβάνει διαρκώς όλα εκείνα τα ωραία κι εξαίσια περί αναγέννησης δήθεν της Ελληνικής Παιδείας στις ΗΠΑ.
Όλοι γνωρίζουν, άγιε, ότι η “αναγέννηση” ξεκινάει κατανάγκη από την αναγέννηση της ελληνικής Παιδείας στις κοινότητες μας. Κι αυτή πάλι εξαρτάται πρώτιστα και αποκλειστικά σχεδόν από τους ιερείς των κοινοτήτων οι οποίοι κατά 95%, άν όχι περισσότερο, είναι απόφοιτοι της Θεολογικής Σχολής της Βοστόνης.
Τι σόϊ αναγέννηση της Ελληνικής Παιδείας είναι δυνατό να γίνει με απόφοιτους που δεν μιλούν ούτε καταλαβαίνουν ελληνικά; Και όχι μόνο αυτό, που βγαίνουν από τη Σχολή ως κομπλεξικοί ανθέλληνες και φανατικοί οπαδοί του ολοκληρωτικού αφελληνισμού της Ομογένειας; Μέχρι που να επανέλθει λοιπόν η θεολογική Σχολή στον αρχικό της προορισμό που είναι να εκπαιδεύει ιερείς, ελληνομαθείς κι ελληνόφρονες, για τις κοινότητες των ΗΠΑ, κάθε κίνηση για αναγέννηση της Ελληνικής Παιδείας θα αποτελεί ματαιοπονία, αν όχι σκόπιμη προσπάθεια δημιουργίας ψευδαισθήσεων.
Και δεν είναι μυστικό ότι η κατάσταση στη Θεολογική Σχολή, η οποία βρίσκεται υπό την άμεση εποπτεία σου, είναι κυριολεκτικά μπάχαλο. Διάβασε, αν θες, “Στης Δημητρούλας τη ντιντοθεολογική…” (http://dimitrioula.blogspot.com/) να δεις πως βλέπουν πολλοί το “ιερό καθἰδρυμα”.
Αλλ’ εγώ, άγιε,δεν θα περιορισθώ σε περιγραφές. Θα σου αναφέρω απλώς ορισμένα αδιαμφισβήτητα γεγονότα. Στη Θεολογική Σχολή το μόνο που θυμίζει ελληνικότητα είναι το επίθετο “ελληνορθόδοξο” που δεν έχει ακόμη αποκολληθεί από το όνομα του ιδρύματος. Έλληνας καθηγητής δεν υπάρχει πια στη Σχολή, και όσοι υπήρχαν, φρόντισες με πρόσχημα την πανδημική “οικονομική” δυσπραγία, να τους απολύσεις χωρίς να τους αντικαταστήσεις με καθηγητές από καταξιωμένες πανεπιστημιακές σχολές της Ελλάδας.
Ωστόσο, τον ίδιο καιρό που απέλυες ‘Ελληνες καθηγητές, προσλάμβανες ελληνοαμερικάνους και άλλους, μη ‘Ελληνες, εφοδιασμένους με κάποιο υποτυπώδες δίπλωμα από μικρά και ασήμαντα αμερικανικά κολέγια.
Δεν μας παραξενεύει, λοιπόν, που οι απόφοιτοί της “Σχολής” ούτε το ευαγγέλιο είναι σε θέση να διαβάσουν ελληνικά. Και όταν καμιά φορά, στη Λειτουργία, προσπαθήσουν με κόπο πολύ να προφέρουν μαζί πέντε λέξεις ελληνικές, έ τότε να δεις το γέλιο που πέφτει στο εκκλησίασμα.
Επιπλέον είναι γνωστό ότι το κατεστημένο των καθηγητών, νέων και παλιών, δεν έχει και θέλει νάχει καμιά σχέση με ό,τι είναι ελληνικό. Το ίδιο συμβαίνει και με τους σπουδαστές που, εμποτισμένοι από αμαθείς και φανατικούς καθηγητές, διαπνέονται από μπόλικο ανθελληνισμό και περιφρόνηση για ό,τι σχετίζεται με τον Ελληνισμό. Μέχρι που και την Αγία Γραφή, όπως και τους Έλληνες Πατέρες, τη μελετούν με βάση την αγγλική μετάφραση και όχι το πρωτότυπο που είναι στα ελληνικά. Μέχρις αυτό το σημείο φθάνει ο ανθελληνισμός τους!
Απορώ, άγιε του Θεού, με το σκεπτικό σου. Πως θα επιτύχεις έστω και το παραμικρό στο χώρο της Ελληνικής Παιδείας με ανθέλληνες καθηγητές και ακόμη ανθελληνέστερους απόφοιτους και μελλοντικούς ιερείς;
Γι’ αυτό είναι επιφυλακτικό το ποίμνιο όταν ακούει όλα αυτά τα περί αναγέννησης και αναβάθμισης. Μήπως είναι -σκέφτονται- μόνο έπεα πτερόεντα και σκέτη προπαγάνδα; Διότι, αν ληφθούν υπόψη και τα όσα έλεγαν προηγούμενοι αρχιεπίσκοποι και όσα εκ διαμέτρου αντίθετα έπρατταν στο θέμα της Παιδείας, τι να συμπεράνει ο δύσμοιρος λαουτζίκος!
Ο Ιάκωβος, ως αμερικανόπληκτος, παραμέλησε σκοπίμως την Ελληνική Παιδεία για 40 ολόκληρα χρόνια. Ακούγοντας όμως τους λόγους και τις δηλώσεις του, θα νόμιζε κανείς ότι ο άνθρωπος αυτός αγωνιούσε κυριολεκτικά και σχιζόταν για την επιβίωση του Ελληνισμού. Αλλά δεν ήταν ο Ιάκωβος, βοηθούμενος από καθηγητές της Σχολής, εκείνος που πρωτοστάτησε στο ζήτημα της εισαγωγής των αγγλικών στην Λειτουργία; Κάτι που, περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο, επιτάχυνε τον εξαμερικανισμό της Ομογένειας και επομένως και τον ταυτόχρονο αφελληνισμό της.
Όσο για τον Δημήτριο, και αυτός ο ευθυνόφοβος και άπραγος ‘Ελληνας ιεράρχης, επισήμαινε διαρκώς “την ανάγκη να τονιστεί και να τονωθεί στο μέγιστο η προσπάθεια των Ελληνικών Γραμμάτων και της Ελληνικής Παιδείας”, χωρίς βέβαια να πράξει τίποτε για την υπόθεση αυτή, απολύτως τίποτε. Λόγια μόνο, λόγια.
Μάλλον και συ, άγιε των πολλών λόγων και των αδιάκοπων ”τουριστικών” ταξιδιών, τον ίδιο χαβά έχεις. Άλλα λέγεις και εξαγγέλλεις και βέβαια, ασυνεπής όπως και οι παραπάνω αρχιεπίσκοποι, άλλα πράττεις. Η ιστορία δυστυχώς επαναλαμβάνεται και στην περίπτωση σου! Θλιβερό!
(Ο ”θου Κύριε”, Χαράλαμπος Νταγάκης, Νέα Υόρκη – 4 Φεβ. ’23)
https://www.kalami.us/2023/omogeneia/elpis-letter8.html
