Για πρώτη φορά στην Θεσσαλονίκη την ίδια ημέρα είχαν πρεμιέρα διάφορα καλλιτεχνικά σχήματα και προγράμματα, με τον κόσμο διχασμένο στο που να πρωτοπάει.
Επιπλέον κάποιο σχήμα πηγαίνει για κλείσιμο, εντούτοις συνεχίζει τις εμφανίσεις.
Το νέο στοιχείο με τα νέα προγράμματα ήταν πως τα τρία σχήματα που είχαν πρεμιέρα την Παρασκευή 9 Απριλίου,ξεκινούσαν ασυνήθιστα νωρίς για το κοινό της Θεσ/νίκης, στις 22: 30, γεγονός που ο περισσότερος κόσμος δεν γνώριζε , με αποτέλεσμα να μην έχουν την αναμενομένη πληρότητα .
Όσο για την τιμή της φιάλης έπεσε πολύ παραφιλολογία.
Ενώ πληροφόρησαν τον κόσμο μέσω των συνεντεύξεων, αλλά και μέσω την δελτίων τύπου, ότι η τιμή της φιάλης θα έχει 190 Ευρώ, ωστόσο ο κόσμος την πλήρωσε από 200 έως 250 Ευρώ.
Έτσι λοιπόν οι πρεμιέρες με το νέο ωράριο των σχημάτων και με τους καλλιτέχνες να βγαίνουν στην πίστα από τις 23: 00, αφορούν την Γλυκερία με τον Χρήστο Νικολόπουλο στο νυχτερινό κέντρο “Fix Live”, τον Δημήτρη Μητροπάνο με την Πέγκυ Ζήνα στο νυχτερινό κέντρο “ODEON” στην περιοχή αεροδρομίου Μακεδονία, και το “Παρθεναγωγείο Αρρένων” με τους Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Γιάννη Ζουγανέλη, Σάκη Μπουλά, Λάκη Παπαδόπουλο, και Ραλλία Χρηστίδου στην μουσική σκηνή “Ρόδον”.
Ένα άλλο στοιχείο που παρατήρησα με λύπη μου, ότι παρά τα φιρμάτα σχήματα στα λουλούδια δεν υπήρχε κατανάλωση.
Το “Fix Live” στην πρεμιέρα ημέρα Παρασκευή είχε ικανοποιητική κίνηση, όχι όμως την αναμενόμενη. Ενώ το Σάββατο ήταν φισκαρισμένο.
Στο διπλανό νυχτερινό κέντρο “Fix 2010” ήταν οι τελευταίες εμφανίσεις του Λευτέρη Πανταζή, του Αλέκου Ζαζόπουλου και της Νάταλι Θάνου, άνοιξε μόνο το Σάββατο που ήταν γεμάτο.
Στην μουσική σκηνή “Ρόδον” το “Παρθεναγωγείο Αρρένων” την ημέρα της πρεμιέρας Παρασκευή δεν είχε τον ανάλογο κόσμο. Ωστόσο τα έσοδα ήταν ικανοποιητικά. Ενώ το Σάββατο ήταν ασφυχτικά γεμάτη η μουσική σκηνή.
Λίγο παρακάτω στην ίδια ευθεία στο νυχτερινό κέντρο “Ορόσημο Live” με το απόλυτο λαϊκό δίδυμο Ζαφείρης Μελάς και Βασίλης Τερλέγκας για ημέρα Παρασκευή και με τόσες πρεμιέρες ήταν πολλή καλή η προσέλευση του κόσμου, και το Σάββατο το ίδιο και καλύτερη.
Στο νυχτερινό κέντρο “Πύλη Αξιού” που εμφανίζεται για δεύτερη εβδομάδα η Άννα Βίσση την Παρασκευή ήταν γεμάτο, όμως ο τζίρος γίνονταν από τα εισιτήρια εισόδου, και όχι από τις φιάλες. Σημασία βέβαια έχει να γίνεται καλός τζίρος, και ας είναι μόνο από τα ποτά.
Εντύπωση μου προκάλεσε τα πολλά Αθηναϊκά αυτοκίνητα στο πάρκινγκ της Πύλης Αξιού, καθώς και πολλά σχολικά εκδρομικά, ενισχύοντας έτσι την διασκέδαση της Θεσσαλονίκης.
Παραμένουμε στην ίδια ευθεία πιο κάτω στο νυχτερινό κέντρο “Μαμούνια Live” με τους Γιώργο Γιασεμή και Ελεάνα Παπαϊωάννου, η κίνηση την Παρασκευή ήταν μέτρια ως καλή. Το Σάββατο όμως το μαγαζί ήταν γεμάτο.
Μετά τον ποδαρόδρομο η περαντζάδα συνεχίστηκε με ΙΧ προς την άλλη άκρη της πόλης, προς το αεροδρόμιο Μακεδονία για την πρεμιέρα την Παρασκευή στο νυχτερινό κέντρο “ODEON” με τους Δημήτρη Μητροπάνο και Πέγκυ Ζήνα, όπου γινόταν το αδιαχώρητο, και με τα αμέτρητα σχολικά εκδρομικά. Το δε Σάββατο ο κόσμος από τις 10 το βράδυ περίμενε στην ούρα για να τακτοποιηθεί.
Επιστρέφοντας στο κέντρο της πόλης, κατευθύνθηκα προς το νυχτερινό κέντρο “Μούσες εν χορώ”, μια σταθερή αξία για την διασκέδαση της πόλης. Την Παρασκευή η κίνηση ήταν ικανοποιητική, ενώ το Σάββατο το μαγαζί ήταν γεμάτο.
Αυτό που αποκόμισα από την περαντζάδα μου στα νυχτερινά κέντρα, είναι πως ο κόσμος παρά την τρομολαγνία που λούζεται καθημερινά, την διασκέδαση του την θέλει, είτε στα φιρμάδικα, είτε στα τοπικά σχήματα. Θέλει να ξεδώσει, και πολύ καλά κάνει.
Αυτή η τρομολαγνία επηρέασε κυρίως τους καλλιτέχνες με μεγάλη καριέρα στο πεντάγραμμο, ως προς την ψυχολογία, καθώς τα μεροκάματα τους δεν λένε να τα προσαρμόσούν στα φυσιολογικά επίπεδα. Έντονο ήταν το άγχος τους ως προς το εάν θα δουλέψουν αξιοπρεπώς, ή θα φάνε κανένα παλτό.
Μέρες τώρα ζητούσα την γνώμη από ανθρώπους καλά κατατοπισμένους στα νυχτερινά δρώμενα. Μεταξύ αυτών και της αφεντιάς μου, στο αν κατά πόσο θα δουλέψουν τα προγράμματα στην πόλη. Τι απήχηση θα έχουν στο κοινό, και ούτω καθ΄ εξής.
Από μέρους μου επεσήμανα πριν ξεκινήσουν ακόμα, ότι με το καλό σέρβις, την αναπροσαρμογή στην τιμή της φιάλης απ΄ αυτήν που ανακοίνωσαν, τα καθαρά ποτά, και όχι τις μπόμπες, τον κρυστάλλινο ήχο, και τον ανάλογο σεβασμό από τους παρκαδόρους προς τους πελάτες, και με το πολύ καλό και πλούσιο λαϊκό ρεπερτόριο δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Τα κέντρα τους θα δουλέψουν αναμφίβολα.
Λίγοι τα κατάφεραν στις δύο ημέρες των εμφανίσεων τους, και κάποιοι άλλοι θέλουν πολλή δουλειά ακόμα.
Πάντως, η τιμή της φιάλης δεν βλέπω να κατεβαίνει, αφού τα μεροκάματα των καλλιτεχνών παραμένουν υψηλά. Δεν λένε να βάλλουν νερό στο κρασί τους. Προτιμούν να δουλεύουν δύο ημέρες την εβδομάδα, παρά να κόψουν έστω και ένα Ευρώπουλο από τα 25.000 – 30.000 μεροκάματο την βραδιά.
Ως πότε όμως θα συμβαίνει αυτό;;
Όταν οι δύο ημέρες θα γίνουν μία, και στο τέλος ούτε ένα μεροκάματο δεν θα παίρνουν;;
Τι θα κάνουν μετά;; Θα πουλούν φασόλια;;
Διότι δισκογραφικά πλέον δεν πουλούν, αυτό είναι γεγονός.
Όπως είναι γεγονός ,ότι στο μέλλον οι δήμοι της χώρας δεν θα διοργανώνουν πάσης φύσεως φεστιβάλ με πρωταγωνιστές τους καλλιτέχνες.
Έτσι λοιπόν σταθερή αξία της διασκέδασης θα παραμείνουν τα νυχτερινά κέντρα, τα οποία όμως πρέπει να ξαναβρούν την αίγλη τους, και το σωστό μοίρασμα του μεροκάματου, έτσι ώστε όλοι οι καλλιτέχνες να έχουν δουλειά, και ένα σταθερό εισόδημα.
Αυτό ας το σκεφθούν πάρα πολύ σοβαρά, μικροί και μεγάλοι καλλιτέχνες.
Όσο για τα προγράμματα των νέων σχημάτων στην πόλη μας θα επανέλθω με κάθε λεπτομέρεια τις επόμενες ημέρες.
