Του Μιχαήλ Χρυσανθόπουλου, καθ. Ιστορικού, συγγραφέα, δημοσιογράφου SBS Αυστραλίας
Και μετά την “επιλεκτική σωτηρία” της Ελλάδος, μείον της χρεοκοπίας, έρχεται η προτεκτορατοποίησή της συνολικά, η υποδούλωσή της και η χειραγώγησή της από αυτούς που η ίδια διαμόρφωσε, αναμόρφωσε και εκπολίτισε μέσω των αιώνων.
Δεν πρόκειται να κάνουμε οικονομική ανάλυση των τελευταίων εξελίξεων, απλά θα αναφέρουμε ότι το πετρέλαιο και το φυσικό μας αέριο σύμφωνα με το ΥΣΓΣ, το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, έχει αξία 10.000.000.000.000 (10 τρισ. δολάρια) και “δίνεται” (για να μη χρησιμοποιήσουμε άλλη βαρύτερη έκφραση), μαζί με τα άλλα φιλέτα ελληνικής γης (κυριαρχίας), για τα οποία χύθηκαν ποταμοί αίματος, αντί 340 δισ. ευρώ! Κανένα άλλο σχόλιο.
Και τώρα έρχεται η σειρά των εθνικών θεμάτων με ιδιαίτερη έμφαση στη Μακεδονία, του σκοπιανού ζητήματος (γιατί Μακεδονικό δεν είναι).
Ο ψευτομακεδονισμός της γειτονικής χώρας αποθρασύνεται και ο πραγματικός Μακεδονισμός περιθωριοποιείται ή και φιμώνεται. Ένοχη σιωπή παντού με αφημένους τους Μακεδόνες να αγωνίζονται για τα δίκαια του ελληνισμού απέναντι στην ανέντιμη, αντιεπιστημονική προπαγάνδα (και τις ενέργειές της), του ψευτομακεδονισμού που δεν είναι παρά το καινούργιο πρόσωπο, μεταλλαγμένο, του σύγχρονου βουλγαρικού διεκδικητισμού σε όλα τα επίπεδα.
Και ενώ εδώ δεν έχει προγραμματιστεί τίποτα για τους εορτασμούς ενός αιώνα απελευθέρωσης της ιερής μακεδονικής γης και των Μακεδόνων, στα Σκόπια, με τον πιο επίσημο τρόπο παρουσιάστηκε από τον κρατικό κινηματογραφικό φορέα “ΚΙΝΟ ΟΚΟ” (σε ακριβή μετάφραση είναι “Σινέ Οφθαλμός”) σε συνεργασία με την κρατική τηλεόραση “ΜΚΤV” (για τη δορυφορική της εκδοχή ΜΚΤV SAT), ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ δέκα επεισοδίων, διάρκειας περίπου 12 ωρών(!), σε τρεις γλώσσες, με τον τίτλο “ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΑΣ ΕΞΟΡΙΑ”, όπου με γλαφυρό τρόπο, δακρύβρεχτων και ανύπαρκτων αποδείξεων, παρουσιάζεται το “μαρτύριο” της εξόδου και εξορίας των ψευτομακεδόνων από τους Μακεδόνες (των Ελλήνων δηλαδή και το εξηγούμε γιατί δεν πρέπει να περάσει το σχέδιο του βίαιου αποχωρισμού του εθνολογικού όρου Μακεδών από τον όρο Ελλην γιατί είναι ταυτόσημοι, είναι ένα), παραλλάσσονται γεγονότα, διαστρεβλώνονται πηγές, αρχεία, κείμενα, επιγραφές, ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, μπροστά στα μάτια των τηλεθεατών, σε τέτοιο βαθμό ώστε και ένας που δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με το σκοπιανό, ακόμη και με την Ιστορία, να καταλάβει το ψέμα και την απάτη που επιχειρείται να παγιωθεί τοπικά, διεθνώς, παντού.
Πρέπει να καταλάβουμε μια και καλή ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι τα απόνερα του “εμφυλίου” (στην Ελλάδα), στον οποίο καμία από τις αντιμαχόμενες παρατάξεις με έντονο πολιτικό χρώμα δεν μπόρεσε (ίσως δεν ήθελαν) να ελέγξει περιθωριακά, αντεθνικά, καιροσκοπικά στοιχεία, συνεργάτες εν πολλοίς των κατακτητών των Γερμανών, Ιταλών, Βουλγάρων, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν από τις ηγεσίες των παρατάξεων για την εδραίωση ή την ανάκτηση της πολιτικής εξουσίας στην μεταπολεμική καθημαγμένη Ελλάδα. (Τα παραπάνω προκύπτουν από τα μυστικά αρχεία των γειτονικών βαλκανικών χωρών στο τριήμερο διεθνές συνέδριο 27-29/05/2011, με τίτλο “Τα Βαλκάνια στον Ψυχρό Πόλεμο” που συνδιοργανώθηκε από το “Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής”, σε συνεργασία με το London School of Economics – LSE σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας).
Και οι πρώην φανατικοί οχρανίτες – κομιτατζήδες του Καλτσέφ, που αιματοκύλησαν την Καστοριά, την ευρύτερη περιοχή της Δ. Μακεδονίας, οι πυρήνες του βουλγαρισμού που έμειναν κατ΄ εντολή της Σόφιας και δεν ακολούθησαν αυτούς που οικειοθελώς (με τη συνθήκη του Νεϊγί, 1919), έφυγαν από τη Μακεδονία για τη Βουλγαρία, αλλά έμειναν και εργάσθηκαν αόκνως για να προετοιμάσουν το έδαφος για τη βουλγαροποίησή της και τη μελλοντική απόσχισή της από τον εθνικό κορμό, αυτοί λοιπόν οι φανατικοί οχρανίτες – κομιτατζήδες, εν μια νυκτί, το επαναλαμβάνουμε, εν μια νυκτί, όταν συνειδητοποίησαν ότι τα πράγματα στα πολεμικά μέτωπα δεν πάνε καθόλου καλά για τον Άξονα και τη Βουλγαρία, φυσικά, αποβουλγαροποιήθηκαν αυτόματα φορώντας τον μανδύα του Τιτοϊσμού και των παρτιζάνων του, περί αυτοδιάθεσης των λαών και του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού, παραχαράσσοντας βασικά συνθήματα της κομμουνιστικής ιδεολογίας, που τότε ήταν, θα λέγαμε, της μόδας. Και ενώ η χώρα “πάσα εσιδηροφόρει”, κατά την έκφραση του Κολιόπουλου, και κανένας πλέον δεν ήξερε ποιος ήταν ο διπλανός του, αποτέλεσμα και ιδίων λαθών των παρελθόντων χρόνων, άρχισε να εδραιώνεται ο μεταμορφωμένος ψευτομακεδονισμός των SNOFIΤΩΝ και αργότερα των NOFIΤΩΝ, που διέπραξαν πλήθος εγκλημάτων, συνεργαζόμενοι ουκ ολίγες φορές με τους κατακτητές Ιταλούς (υπόθεση Ραβάλι), αλλά και με το επιτελείο της γιουγκοσλαβικής αντίστασης με απώτερο στόχο την αυτονομία και την απόσχιση της Μακεδονίας και την προσάρτησή της στην ομοσπονδία των γιουγκοσλαβικών ομοσπονδιακών δημοκρατιών.
Οι απόγονοι αυτών λοιπόν (και επιζώντων ακόμη) με περισσό θράσος, ανερυθρίαστα, ζητούν ανθρώπινα δικαιώματα, επιστροφή περιουσιών, επιστροφή γενικά στις “εστίες” τους, από τις οποίες εκδιώχθηκαν από το φασιστικό (μοναρχοφασιστικό είναι ο όρος που χρησιμοποιείται) καθεστώς της Αθήνας σε κάθε ιστορική περίοδο.
Δεν είναι τυχαίο ότι με δημοσίευμά της η εφημερίδα “Nova Makedonija” των Σκοπίων στις 23/07/2011 δίνει οδηγίες επτά σημείων στους πολίτες της γειτονικής χώρας που θα “αποκτήσουν” τις “περιουσίες” τους στην “Αιγιακή Μακεδονία”(!) και τελικά θα επιστρέψουν σε αυτήν με τον ίδιο πάντα σκοπό: την απόσχισή της. Και το λέμε μετά λόγου γνώσεως χωρίς να έχουμε καμία διάθεση κινδυνολογίας.
Δύο από αυτά τα σημεία είναι χαρακτηριστικά, καθώς παροτρύνονται οι πολίτες της γείτονος χώρας να αποκτούν, να επιδιώκουν να αποκτήσουν την ελληνική υπηκοότητα (με το μανδύα του οικονομικού μετανάστη, αν και τώρα με την οικονομική κρίση δεν βλέπουμε να γίνεται – να και κάτι θετικό από την κρίση), το ανάλογο με τους παλιούς πυρήνες του βουλγαρισμού που αναφέραμε πιο πάνω, να μην εμπιστεύονται Θεσσαλονικείς δικηγόρους αλλά Αθηναίους στις υποθέσεις τους και να πηγαίνουν ως μεμονωμένα άτομα και όχι ως ομάδες για να μην κινούν υποψίες.
Επιστρέφοντας σύντομα μόνο στο “ιστορικό” ντοκιμαντέρ της FYROM πρέπει να αναφερθεί και το γεγονός της εξόφθαλμης παραχάραξης που έχει κατά την ταπεινή μας άποψη και νομικές συνέπειες, καθώς παρουσιάζουν το φύλλο της εφημερίδας “Μακεδονία” κατά την είσοδο του ελληνικού στρατού το ’12 κατά την απελευθέρωση άνευ της ελληνικής σημαίας τονίζοντας ότι ήταν έκδοση των ψευτομακεδόνων της Solun (Θεσσαλονίκης στα σλαβικά).
Και αντί να δώσουν τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα στον καθημαγμένο Μακεδονισμό στις προαιώνιες εστίες της Ελλάδος, όπως το Μοναστήρι, Γευγελί, Στρώμνιτσα, Αχρίδα, Κρούσοβο, να απολογηθούν για τα εγκλήματα κατά του μακεδονικού πολιτισμού στις περιοχές, αυτές που συνεχίζονται ακόμη και σήμερα, προκαλούν, στήνουν αγάλματα (θα στηθούν άλλα του Μ. Αλεξάνδρου και του Φιλίππου), κλέβουν, παραποιούν, παραχαράσσουν, διεκδικούν, αποκτούν, προκαλούν εντυπώσεις, δημιουργούν θορύβους (ακόμη και σε χωριά μας στη Δ. Μακεδονία), ψεύδονται και προπαγανδίζουν ασταμάτητα και ανελέητα.
Και ο Μακεδονισμός περιθωριοποιείται και φιμώνεται. Καμία αντίδραση από αφελείς ergaomnites γεωγραφολογούντες, άσχετους με το θέμα, λίαν επιεικώς, που έχουν ακόμη την ελπίδα και την κρυφή πεποίθηση ότι μπορεί να υπάρξει πεδίο συνεννόησης και επίλυσης του θέματος του ονόματος, το οποίο είναι προϊόν κλοπής, με την κυβέρνηση Γκρουέφσκι.
Δεν πρόκειται να υπάρξει -και φυσικά αυτό είναι κατάντια- αλλά λόγω αυτής της αδιαλλαξίας του Γκρούεφσκι σώζεται έστω και προσωρινά η εθνική μας αξιοπρέπεια.
Οι Μακεδόνες έμειναν να παλεύουν για την Ελλάδα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό (με τους ομογενείς μας να δίνουν κάθε μέρα τεράστιες μάχες και τις κερδίζουν).
Όσο και να υπάρχει “ένοχη σιωπή, όσο και αν δεν προβάλλεται ο αγώνας, ο τιτάνιος αγώνας των Μακεδόνων, για τη διαφύλαξη του μακεδονικού ονόματος, αξιοπρέπειας, ιστορίας, εθνογραφίας, παράδοσης, από τους άρπαγες του ψευτομακεδονικού σλαβισμού (άλλοτε βουλγαρίζοντος και άλλοτε σερβίζοντος).
Και θα τα ξαναπούμε μέσα από τα βάθη της καρδιάς μας, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη, δεν υπάρχει δύναμη στον κόσμο που να κάνει κάτι έτσι ώστε να χαθεί το μακεδονικό όνομα διαμέσου των αιώνων.
