Η κρίση γενικά στην Ελλάδα, 
κυρίως όμως στην Βόρεια Ελλάδα παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις. Κλείνουν και οι τελευταίες βιομηχανικές μονάδες, τα τελευταία εργοστάσια που έμειναν όρθια, σειρά παίρνουν οι εμπορικές επιχειρήσεις. Βλέπουμε ένα – ένα τα καταστήματα να κλείνουν σωρηδόν, και η ανεργία να αυξάνεται, χωρίς κανείς να κάνει τίποτα γι΄ αυτήν την κατρακύλα της δημόσιας ζωής. Η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα, όπως δεν γίνεται και καμιά σοβαρή παρέμβαση απ΄ όλα τα αντιπολιτευτικά κόμματα. Μια χαώδης κατάσταση μη αναστρέψιμη , αφού όλοι παρακολουθούν απαθείς και άπραγοι.
Από τις μεγαλειώδεις υποσχέσεις της κυβέρνησης περί” επανίδρυσης του κράτους“, εναντίον όλου του κατεστημένου, το οποίο όμως οδεύει προς διάλυση. Άλλωστε αυτή η εικόνα είναι διάχυτη σ΄ όλους τους τομείς, σ΄ όλες τις βάσεις της κοινωνικής ζωής του τόπου. Οι υποσχέσεις τις κυβέρνησης με τα όμορφα αγγελικά πλασμένα οράματα της, ήταν,είναι μια καλή θεωρία όπως:
Θα μείωνε την φορολογία στις επιχειρήσεις, έτσι ώστε να γίνουν σοβαρές επενδύσεις. Στην πρακτική, οι υποσχέσεις παραμένουν μηδέν στο πηλίκο, αλλιώς σήμερα θα τρίβαμε τα μάτια μας από τις επενδύσεις μαμούθ Ελληνικών και ξένων επιχειρήσεων με εργοστάσια, βιομηχανίες να στήνονται σ΄ όλη την επικράτεια.
Έτσι θα βλέπαμε εμπορικά και επιβατικά πλοία “σ’ όλα μας τα λιμάνια“, αεροπλάνα απ΄ όλο τον κόσμο να προσγειώνονται “σ΄ όλα μας τα αεροδρόμια“, σε κάθε παραλία, να στήνονται μεγαλειώδεις ξενοδοχειακές μονάδες, τα πανέμορφα παραδοσιακά χωριά να αναζωογονούνται, και ο Έλληνας πολίτης να εργάζεται και να ζει με αρχοντιά.
Όνειρα για ονειροπαρμένους σαν εμάς που ακόμα ζούμε με την παροιμία που λέει ο λαός μας
“..ο νηστικός καρβέλια ονειρεύεται..”
έτσι ακριβώς είναι δυστυχώς. Τα όμορφα αυτά παραμύθια, και οι μεγάλες υποσχέσεις πως θα μπορούσαν να γίνουν πραγματικότητα όταν η γραφειοκρατία βασιλεύει παντού και κάνει την Ελλάδα να μοιάζει τριτοκοσμική χώρα, μέσα στην καρδιά της Ευρώπης.
Κυριαρχούν τα λαδώματα πάσης φύσεως, που μας φέρνουν ξανά στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, ενώ βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα,και ο κάθε διαπλεκόμενος, ληστής, και μεγαλοαπατεώνας, αλλά και παρακρατικός να μην λογοδοτεί στην δικαιοσύνη, αυτά δεν γίνονται σε καμιά πολιτισμένη χώρα, πόσο μάλλον στην χώρα που μετέδωσε τον πολιτισμό της παγκοσμίως, αυτή η Ελλάδα μας.
Με τα αμέτρητα πακέτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το κάθε χωριουδάκι, κωμόπολη, κάθε νησί θα έπρεπε σήμερα να έχει λύσει το συγκοινωνιακό πρόβλημα από αέρος,εδάφους και θαλάσσης.
Και όμως,τα χρόνια αυτά είναι χειρότερα, καθώς παλαιότερα χωρίς τα πακέτα της ΕΕ η Θεσ/νίκη τουλάχιστον είχε σχεδόν απ΄όλα. Πλοία, αεροπλάνα προς κάθε κατεύθυνση, ενώ σήμερα είναι κομμένες αυτές οι πολυτέλειες.
Επιπλέον η συγκοινωνία μέσα στην πόλη είναι αφόρητη, χωρίς σύγχρονα λεωφορεία, και χωρίς ικανοποιητικά δρομολόγια. Όλα αυτά σας μοιάζουν για επανίδρυση ενός κράτους;;
Μάλλον για διάλυση μιας πολιτείας δείχνει, όπου οι αρχαίοι πρόγονοι μας έβαλαν μεν τα θεμέλια για διαχρονικά έργα, οικοδομήματα, όμως οι ανθέλληνες σιγά – σιγά, έκαναν την άλλοτε φωτεινή αυτή χώρα, υπόγειο λαβύρινθο, χωρίς έξοδο διαφυγής.
Καθώς είναι δεδομένο πως σε κάθε νοικοκυρεμένη οικογένεια φωλιάζει η μιζέρια, η αφραγκία , υπάρχουν δε, 1-2 άτομα που σέρνονται – παρακαλούν για μια δουλειά, για ένα μεροκάματο, σε μια χώρα που ξεπέρασε τόσους πολέμους, και ύστερα ξαναχτίστηκε από την αρχή τόσες φορές, χωρίς κανενός την βοήθεια, αν μη τι άλλο ο Έλληνας σήμερα θα έπρεπε να είναι άρχοντας στον τόπο του.
Η απραξία της κυβέρνησης να κυβερνήσει πραγματικά, να παράγει πολιτικό, πολιτιστικό, και κοινωνικό έργο, δυστυχώς φέρνει ακόμα πιο δυσάρεστες καταστάσεις, με κραυγαλέο το ασφαλιστικό, όπου ορίζει αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης , χωρίς να παίρνει σοβαρά ,(είπαμε, δεν την νοιάζει) ότι ήδη οι πενηντάρηδες και οι σαραντάρες εργαζόμενοι που είναι και τα πλέον παραγωγικά άτομα, είναι ξοφλημένοι στην αγορά εργασίας, δεν τους παίρνει καμιά επιχείρηση, αυτοί λοιπόν πως και πότε θα πάρουν σύνταξη;;;
Τι να πούμε δε για τους νέους εικοσάρηδες – τριαντάρηδες με πτυχία στα χέρια, να μπορούν να βρουν δουλειά λόγω του ότι οι εκάστοτε κυβερνήσεις που πέρασαν δεν φρόντισαν για μακροχρόνιες υποδομές, στο πότε και αν θα πάρουν σύνταξη, αφού στα νειάτα τους ήδη κάθονται;;
Το πιο κραυγαλέο όμως είναι, πως ένα κράτος δεν υπολογίζει την γυναίκα και την εργαζόμενη μάνα που φέρνει στον κόσμο παιδιά, τα οποία υπηρετούν την πατρίδα,(έθνος), δεν την προσέχει, την κουράζει και την στέλνει στην σύνταξη στα βαθιά γεράματα.
Ε΄λοιπόν με όλα αυτά μόνο επανίδρυση του κράτους δεν μοιάζει, παρά διάλυση, σ΄όλο τον κοινωνικό ιστό, αφού όλοι μας γινόμαστε σιγά – σιγά, αλλά σταθερά ραγιάδες των ανθελληνικών εντολοδόχων.
Πάμε για διάλυση του Ελληνικού έθνους, όσοι δεν το κατάλαβαν. Γι΄αυτό το παραμύθι περί επανίδρυσης του κράτους μοιάζει με κακόγουστο αστείο, χωρίς σεμνότητα και ταπεινοφροσύνη.
Όποια κυβέρνηση κι αν έλθει την ίδια, και χειρότερη πολιτική θα ακολουθήσει όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Η άλλοτε φωτεινή ΕΛΛΑΣ στου κόσμου τα μάτια σήμερα γίνεται αντικείμενο γελοιότητας και οπισθοδρόμησης. Κανένας λαός πια δεν μας θαυμάζει, καθώς τα έργα και οι ημέρες της σύγχρονης Ελλάδος του 21ου αιώνα, με την μεγάλη προίκα που είχε, έμεινε χωρίς πρόοδο. Είναι πάντα τελευταία στον παγκόσμιο χάρτη, στην παιδεία, στον πολιτισμό, οικονομία, τεχνολογία, και ούτω καθ΄εξής. Με απλά Ελληνικά γίναμε ρόμπα ξεκούμπωτη, επιτρέποντας ακόμα και τους υποανάπτυκτους λαούς να μας χλευάζουν, αντί να μας θαυμάζουν. Εάν δεν βρεθούν πραγματικοί ηγέτες για τον τόπο αυτό η Ελληνική τραγωδία θα είναι ασύληπτη.
