Προεκλογικά στις ΗΠΑ, αξίζει να διαβάζεις ή να παρακολουθείς εκπομπές ΜΜΕ στην… Ελλάδα. ‘Εχουν πολύ γέλιο. Η ίδια τακτική 30 χρόνια. Οι ”ειδικοί”, παίρνοντας κομμάτια αμερικάνικων ΜΜΕ, βάζουν και τα υποθετικά δικά τους κι έχουμε το συνηθισμένο αποτέλεσμα: Νεοελληνική… σαλάτα.
Ξεκινούν και τελειώνουν με την νεοελληνική ρουσφετο- ”κακομοιριά”: ΠΟΙΟΥΣ στα επιτελεία των υποψήφιων προέδρων ξέρουμε. Και αρχίζουν τα γνωστά σενάρια: Τον εξάδελφο του γαμπρού του υποψήφιου.
Παλαιότερα ήταν ο ”ισχυρός κληρικός” φΑΚ. Επειδή ήταν π.χ. δίπλα στον αποτυχημένο Μπάιντεν, που θα ”έλυνε το Κυπριακό, υπέρ ημών, ως γνώστης και φίλος μας”. Αλλά ο φΑΚ ήταν πάντα της ατομικής κονόμας και ατιμίας Βοθρολομαίου.
Τώρα, αν η Χάρρις κερδίσει τον Νοέμβριο, θα έχουμε την… βοηθό κυβερνήτη Καλιφόρνιας, επειδή είναι ”φίλη” της. Και θα μπορεί να της τηλεφωνεί ο Μητσοτάκης, επειδή την γνωρίζει κι έχει βοηθηθεί πολύ -παλαιότερα- από την οικογένεια της υποκυβερνήτη.
Αλλά αν κερδίσει ο Τραμπ, λένε, θα έχουμε τον… αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο, επειδή έκανε προσευχή (ένας από τους 4 κληρικούς) στο συνέδριο Ρεπουμπλικάνων!!! Προσευχή θα κάνει και στο συνέδριο Δημοκρατικών, ίδια πρακτική γιά δεκαετίες, αλλά δεν έχει σημασία γιά τους γραφικούς και άσχετους Αθήνας.
Κι επειδή η ”σαλάτα” περιλαμβάνει νεοελληνικά υλικά, μπαίνει και το πολιτικό- κομματικό Ελλάδας: Εκλογές ΗΠΑ, γιά Δημοκρατία και ελευθερία και ιδεολογία κλπ. Ο ακροδεξιός Τραμπ, η προοδευτική Χάρρις.
Μόνο που υπάρχει ένα πρόβλημα. Στις ΗΠΑ, δεν αλλάζει η πολιτική ανάλογα με υποψήφιους και κόμματα, αλλά ανάλογα με τα συμφέροντα μεγάλων εταιριών. Ούτε ψηφίζονται εκατοντάδες ή χιλιάδες νόμοι, κάθε χρόνο, όπως στην Ελλάδα.
Η Ελλάδα, δεν έχει, ούτε είχε ποτέ πρόσβαση στην Ουάσιγκτον, εξαιτίας ανικανότητας και αχρηστίας των τουριστών διπλωματών της. Ούτε λόμπι έχουμε, ούτε οι Ελληνοαμερικανοί είναι υπολογίσιμη δύναμη.
Μόνο γραφικοί ολίγοι υπάρχουν παραμονές εκλογών, που δήθεν φιάχνουν ομάδες υποστήριξης υποψήφιων με πρόχειρες σελίδες σε κονωνικά δίκτυα στο διαδίκτυο, αλλά ουσιαστικά είναι ”3 και ο κούκος”, γιά εντυπωσιασμό αφελών και χαζο-ΜΜΕ ή ευελπιστώντας γιά κάποια θέση.
Οι πολίτες, ψηφοφόροι ελληνικής καταγωγής στις ΗΠΑ, είναι περίπου 0.25% του συνόλου ψηφοφόρων, μοιρασμένοι οι ψήφοι, στους δύο υποψήφιους των κομμάτων (Χάρρις και Τραμπ). Ποσοστό 0,25% δεν είναι δύναμη, ούτε ”υπολογίσιμη”.
Κι επειδή, γιά κοντά μισόν αιώνα, ζούμε με παραμύθια και ψευτιές, γιά εντυπωσιασμό αφελών στην Ελλάδα, αλληλοκοροϊδευόμενοι, ας ξεκαθαρίσουμε ότι οι αριθμοί πιστοποιούν ότι η ψήφος των Αμερικανών ελληνικής καταγωγής πολιτών στις ΗΠΑ, είναι ασήμαντη, σχεδόν μηδενική και διόλου ”καθοριστική των εκλογών” δύναμη.
Σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, 1.1 εκατομ. πολίτες δήλωσαν ελληνικής καταγωγής στις ΗΠΑ. ΔΕΝ είμαστε ούτε 5, ούτε 3 εκατομ., όπως -ψευδόμενα- ισχυρίζονται τα άσχετα και ασοβάρευτα ΜΜΕ Αθήνας ή τυχοδιώκτες ”λομπίστες” και λοιποί, στις ΗΠΑ.
Eίναι καιρός, να σοβαρευτούμε και να σταματήσουμε τις διαχρονικές μας σαχλαμάρες.
Τραμπ ή Χάρρις;;;
Θα προτιμούσαμε προεκλογικά Ντόναλντ Τραμπ με Τζο Μπάιντεν, γιά να γελούσαμε, να διασκεδάζαμε, αφού σοβαρότητα των σκουριασμένων κομμάτων ΗΠΑ, του (δικομματικού συστήματος) δεν υπάρχει, αλλά τον ένα γεροξεκούτη (Μπάιντεν), τον απομάκρυναν επειδή ήταν αναμενόμενη η ολική γελοιοποίηση του σάπιου συστήματος.
Τον διαδέχτηκε η άνοστη και άχαρη αντιπρόεδρός του, η Κάμαλα Χάρις, η οποία, λένε τα εξαγορασμένα ΜΜΕ, έδωσε… ”δυναμική πορεία” στο Δημοκρατικό Κόμμα.
Κι ενώ πριν λέγαμε ότι καταντήσαμε ανέκδοτο ως χώρα, έχοντας να επιλέξουμε πρόεδρο (εκλογές 5 Νοεμβρίου ’24) μεταξύ δύο γεροξεκούτηδων, τώρα απόμεινε ένας. Και το αστείο είναι ότι ο Τραμπ πριν, αποκαλούσε τον Μπάιντεν γερο-ξεκούτη, αλλά τώρα όλοι αποκαλούν τον Τραμπ (78 χρονών) γερο-ξεκούτη.
Στις προεδρικές εκλογές ΗΠΑ, ο λαός ΔΕΝ επιλέγει με την ψήφο του πρόεδρο. Εκλέγει ”εκλέκτορες”. Οι οποίοι, σε κάθε Πολιτεία, θα επιλέξουν τον πρόεδρο. ‘Οποιος υποψήφιος κερδίσει στην Πολιτεία (State) έχει και όλους τους εκλέκτορες. ‘Οχι αριθμό αντίστοιχο του ποσοστού ψήφων που έλαβε. Το Σύνταγμα ορίζει, μας λένε. Ηλικίας… 250 χρονών Σύνταγμα. ‘Αλλα σχόλια δεν χρειάζονται γιά την αντιδημοκρατική, αστεία διαδικασία των προεδρικών εκλογών.
Στις προεδρικές εκλογές ΗΠΑ, οι ψηφοφόροι αποφασίζουν ανάλογα με την πορεία της οικονομίας και τις πιθανές επιπτώσεις στις συντάξεις των ηλικιωμένων (οι οποίοι είναι και η μεγάλη πλειοψηφία των εκλογέων).
Tα παραμύθια περί ”κινδύνου γιά την Δημοκρατία αν εκλεγεί ο Τραμπ”, μόνο άσχετους με ΗΠΑ, αφελείς ΜΜΕ στην… Ελλάδα, μπορεί να πείθουν. Ο μόνος κίνδυνος αν εκλεγεί ο (ήδη δοκιμασμένος ως πρόεδρος) Τραμπ, θα είναι γιά τα μεγάλα -φιλοπολεμικά- συμφέροντα των αντιδημοκρατικών, Δημοκρατών.
‘Ενα ποσοστό 90% περίπου, είναι οι ”κομματικοί” των δύο κομμάτων (Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι). Πολύ δύσκολα να αλλάξουν προτίμηση. Το σκουριασμένο, διεφθαρμένο σύστημα, δεν ”επιτρέπει” τρίτο κόμμα.
Θα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον οι εκλογές Νοεμβρίου ’24, επειδή ο Μπάιντεν, προκαλώντας την Ρωσία με τον Ζελένσκι και τους ναζιστές ”Αζόφ” του, να επέμβει στην Ουκρανία, κατάστρεψε την οικονομία ΗΠΑ, γιά όφελος μόνο εταιριών κατασκευής στρατιωτικών οπλικών συστημάτων (π.χ. οι μεγάλες πωλήσεις F-35 στους ”χρήσιμους ηλίθιους” Ευρωπαίους, από τους οποίους ο Μπάιντεν, στέρησε και το φτηνό ρωσικό πετρέλαιο, υγραέριο).
‘Ισαμε Μάρτιο 2022, καλά πηγαίναμε, αν και περάσαμε κορωνα-ιό. Από μέσα 2022, άρχισε η μεγάλη κατηφόρα: Αυξήσεις, αισχροκέρδεια σε όλα. Εκατοντάδες χιλιάδες άστεγοι στις αμερικάνικες πόλεις, αλλά δισεκατομμύρια στην Ουκρανία. Και ο αποτυχημένος Μπάιντεν μας έλεγε ”Ουκρανία, Πούτιν”.
Επί προεδρίας του θλιβερού Μπάιντεν (και Ουκρανίας), οι τιμές στις υπεραγορές τροφίμων ΗΠΑ, αυξήθηκαν 40-200%. Σχεδόν διπλασιάστηκε η τιμή της βενζίνας. Στα ενοίκια διαμερισμάτων, αύξηση 50- 100%. Μας έλεγαν ”τα σιτηρά” που δεν εξάγονταν από Ουκρανία και ο Πούτιν, κάνουν την ζημιά. Αλλά αυξήσεις είχαμε σε όλα και στο… νερό. Και η κυβέρνηση Μπάιντεν ”στον κόσμο της”.
Τα συμφέροντα τεράστια, γι’ αυτό και ο βρώμικος πόλεμος του κατεστημένου και των ΜΜΕ που ελέγχει (CNN κ.ά.), κατά του -εμμονικού- Τραμπ.
Αν και αυτήν την φορά η οικονομία παίξει τον καθοριστικό ρόλο στις εκλογές, τότε η ήττα των Δημοκρατικών θα είναι φυσιολογική. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται, υπάρχουν μεγάλα συμφέροντα και ηλεκτρονικές… νοθείες. Υπήρξε και το… ”μήνυμα” στον Τραμπ, με την σφαίρα που -ευτυχώς- βάρεσε αφτί (αυτί) και όχι κεφάλι.
Αν το Κογκρέσσο στις ΗΠΑ δεν ήταν γερασμένο και διεφθαρμένο, σίγουρα Ομπάμα και Μπάιντεν θα έπρεπε να λογοδοτήσουν γιά τις ”προβοκάτσιες” στην Ουκρανία, από 2014, που δημιούργησαν την οικονομική κρίση στις ΗΠΑ, τώρα. Μαζί τους και ο διαπλεκόμενος πρέσβης Πάϊαττ και η Νούλαντ, που έπαιξαν βρώμικο ρόλο στο Κίεβο 2014.
Τα γεγονότα πιστοποιούν αυτό που ζούμε και βλέπουμε στις ΗΠΑ: Η αρχή του τέλους της ”υπερδύναμης”. Σέρνεται και αντιδρά σπασμωδικά. Το ζούμε και με την ολική στήριξη στο γενοκτόνο Ισραήλ του ακροδεξιού Νετανιάχου. Καταντήσαμε, στην παλαιότερα δημοκρατική και υπερήφανη Αμερική, το Κογκρέσσο και τα ΜΜΕ, να ελέγχονται από το ”εβραϊκό λόμπι”. Καταντήσαμε, ως χώρα, ”πόρνη” του Ισραήλ.
Η αγανάκτηση, η απογοήτευση, είναι αισθητές στις ΗΠΑ, τον τελευταίο ειδικά έναν χρόνο. Τις βλέπεις, τις ζείς καθημερινά. Ο λαός έχει περιοριστεί στα πολύ απαραίτητα. Οι εκατοντάδες χιλιάδες άστεγοι, που περιφέρονται στις πόλεις αβοήθητοι (προηγούνται οικονομικά Ουκρανία και Ισραήλ), πιστοποιούν τα μεγάλα χάλια.
Η ζημιά επί Μπάιντεν, τεράστια. Η οικονομία ΔΕΝ καθορίζεται από τις ”ανακοινώσεις” της κυβέρνησης και των εξαγορασμένων ΜΜΕ. Φαίνεται στις υπεραγορές τροφίμων και στις αντλίες βενζίνας. Τα δύο αυτά γεγονότα καθορίζουν, παραδοσιακά, την ψήφο στις εκλογές.
Σημ. 1: Προσωπικά ουδέποτε συμπάθησα τους Ρεπουμπλικάνους. Αλλά τώρα σιχάθηκα τις βρωμιές των -δημιουργών πολέμων- Δημοκρατικών, της δήθεν παγκοσμιοποίησης, που δεν ενδαφέρονται γιά τον λαό, αλλά μόνο γιά τα συμφέροντα μεγάλων εταιριών όπλων, από τις οποίες, στα κρυφά, έχουν και όφελος οικονομικό.
Σημ. 2: Η Χάρρις επιλέγει ήρεμη αντιπαράθεση, ο Τραμπ, ο γνωστός μας, με χαραχτηρισμούς και προσωπικές επιθέσεις.
Γ. Λυκ. – 5 / 8 Αυγ.’24 kalami us
