ΣΤΑΥΡΟΣ Π. ΨΥΧΑΡΗΣ.
Από την επομένη των εκλογών της 16ης Σεπτεμβρίου 2007 παριστάμεθα μάρτυρες της Μη Αλλαγής – τίποτε δεν φαίνεται να αλλάζει σ’ αυτήν τη χώρα. Ο χρόνος κυλά αλλά όλα μένουν στάσιμα. Κοιτάξτε γύρω σας, ακούστε τι λένε (τα ίδια και τα ίδια, χωρίς να αλλάζουν έστω τη σειρά των λέξεων στα επαναλαμβανόμενα συνθήματα!), παρακολουθήστε τις καθημερινές εκπομπές της τηλεόρασης, διαβάστε τα αμήχανα δημοσιεύματα των εφημερίδων και θα διαπιστώσετε ότι:
Πρώτον, τα ίδια προβλήματα που υπήρχαν προ των εκλογών εξακολουθούν να υπάρχουν και πάλι, απλωμένα στο τραπέζι χωρίς κανείς να σκύβει επάνω τους.
Δεύτερον, κυβέρνηση και μείζων αντιπολίτευση (που πρέπει να είναι έτοιμη να διαδεχθεί την κυβέρνηση) εξακολουθούν να είναι σε κατάσταση πολιτικής ραστώνης, προφανώς απολαμβάνοντας τα γνωστά οράματά τους – πώς η κυβέρνηση προχωρεί με άλματα σε… μεταρρυθμίσεις και πώς η μείζων αντιπολίτευση επιδίδεται σε… δομική αντιπολίτευση.
Τρίτον, το λεγόμενο Σκοπιανό παραμένει στο ίδιο σημείο καθώς οι προεκλογικές υποσχέσεις για βέτο δεν επιβεβαιώνονται, όπως δεν επιβεβαιώνονται και οι επίσης προεκλογικές διαβεβαιώσεις ότι δεν θα μειωθούν οι συντάξεις κλπ., κλπ. Ακόμη και τα μεγάλα γεγονότα που ενσκήπτουν αιφνιδίως και απορροφούν το μέγιστο ενδιαφέρον της Κοινής Γνώμης δεν λείπουν.
Προεκλογικώς οι φωτιές, μετεκλογικώς τα μπουρλότα στις χασισοκαλλιέργειες – όλο και κάτι βρίσκεται για να αποσπάσει το ενδιαφέρον της Κοινής Γνώμης από τα Μη Γεγονότα του δημόσιου βίου.
*** Μετά τις εκλογές υπήρξε μια μικρή περίοδος αναθερμάνσεως της πολιτικής ζωής. Ο κ. Καραμανλής, παίρνοντας θάρρος από την οριακή νίκη του και την ταπεινωτική ήττα της άλλης πλευράς, κάτι έδειξε να κινεί.
Ο κ. Παπανδρέου, αντιμετωπίζοντας την εσωκομματική αμφισβήτηση, έδειξε να κινητοποιείται και ταξίδεψε σε όλη τη χώρα περισσότερο από όσο κατά την προεκλογική περίοδο. Μόλις όμως έληξε η διαδικασία στο ΠαΣοΚ, όλοι περιήλθαν στην προτέρα κατάσταση.
Και έτσι παριστάμεθα, όπως σημειώσαμε, μάρτυρες της Μη Αλλαγής. Αν η κυβέρνηση βολεύεται με αυτή την κατάσταση, κάποιοι άλλοι θα έπρεπε να ανησυχούν.
πηγή:Το ΒΗΜΑ, 25/11/2007