της Ελληνικής επικράτειας πόσο επίκαιροι είναι, στο να συμμετέχουν στα κοινά της πατρίδας μας, και φυσικά άλλα να λένε στο λαό και άλλα να πράττουν. Η εποχή που διανύουμε είναι Ελληνικό Φαινόμενο για τους βουλευτές μας, οι οποίοι δεν είναι διαβασμένοι, καταρτισμένοι στα νομοσχέδια που κατατίθενται βροχή καθημερινά στην βουλή των Ελλήνων.
Ορισμένοι εκ των 300 πολλές φορές δεν είναι ενημερωμένοι, αλλά ούτε ρίχνουν έστω και μια ματιά στο προσχέδιο νόμου, καθώς έχουν νομικές κορόνες τις οποίες οι περισσότεροι δεν μπορούν να βγάλουν, και γι΄αυτό τους χρειάζεται μεταφραστής. Συχνά – πυκνά βλέπουμε άδεια τα έδρανα στην βουλή για άρθρα και διατάξεις που ψηφίζονται. Αυτό σημαίνει ότι είναι άνθρωποι της προχειρότητας, δεν έχουν οργανωμένα γραφεία έτσι ώστε να μπορούν να δέχονται τους πολίτες και να ακούν τα παράπονα και αυτά να τα μεταφέρουν στην βουλή.
Επίσης πολλές φορές οι υπεύθυνοι των γραφείων των βουλευτών δεν τους λένε την αλήθεια, όποτε όλα τα αιτήματα συσσωρεύονται, με αποτέλεσμα να βρίσκονται προ απροόπτου. Ακόμα και ο λόγος όταν αγορεύουν στην βουλή, ή οπουδήποτε αλλού είναι γραμμένος σε γλώσσα ξύλινη, και πολλές φορές οι ίδιοι δεν βγάζουν νόημα, πόσο μάλλον εμείς οι απλοί πολίτες.
Λείπει η εποχή των ρητόρων και δει της αρχαίας Ελλάδος, Σημαντικές πολιτικές φυσιογνωμίες που διέθεταν το χάρισμα του λόγου και της πειθού κατόρθωσαν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα να κυριαρχήσουν στα πολιτικά πράγματα, όπως ο Περικλής από το 451/0 π.Χ. έως το 429 π.Χ
Ρητορική τέχνη είναι η συστηματική καλλιέργεια της ικανότητας του ανθρώπου να αγορεύει. Υπαγορεύεται από κανόνες και χρειάζεται δασκάλους και συγγράμματα. Η ανάπτυξή της προϋποθέτει τόσο την ελευθερία του λόγου όσο και την ανάγκη έκφρασης απόψεων μπροστά σε κοινό. Αυτές οι συνθήκες υπήρχαν στη δημοκρατική Αθήνα του 5ου αιώνα π.Χ.,
Ο Περικλή ιδιαίτερα δημοφιλή στους Αθηναίους ήταν η ικανότητά του στη ρητορική. Ήταν ένας θαυμάσιος ρήτορας, μιλούσε με τέτοια ηρεμία και πειστικότητα, που το κοινό του αιχμαλωτίζονταν. Μπορούσε μέσω του λόγου του να απλοποιήσει δύσκολες φιλοσοφικές έννοιες και να τις κάνει προσιτές στον κάθε έναν από τους ακροατές του. Χάρη σ’ αυτήν του τη ρητορική δεινότητα και την ηρεμία του οι Αθηναίοι τον ονόμασαν Ολύμπιο.
Θα πρέπει να γυρίσουμε πίσω στα χρόνια της Αρχαίας Ελλάδας και να διαβάσουμε τους αρχαίους ρήτορες για να καταλάβουμε όλοι ότι οι σημερινοί πολιτικοί μας άνδρες δεν τους φτάνουν ούτε στο μικρό δαχτυλάκι.
Αυτή είναι η πραγματική αλήθεια και ας μην τους αρέσει. Βέβαια ανάμεσα στους 300 υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις, πλην όμως είναι ελάχιστες. Το κύριο για μας είναι ότι οι εκλεγμένοι βουλευτές δεν έχουν την ανάλογη επαφή με τους πολίτες και τα προβλήματα της κοινωνίας.
Δεν έχουν καμιά σχέση με τον αείμνηστο Πρόεδρο της Δημοκρατίας και Πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή στον τρόπο σκέψης και στις αποφάσεις που έπαιρνε. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα από τα πολλά , επειδή ήθελε να έχει από πρώτο χέρι την άποψη του κόσμου, έστελνε τον οδηγό τους στην αγορά, στις λαϊκές ο οποίος με ένα μπλοκάκι στο χέρι κατέγραφε απόψεις και παράπονα του κόσμου.
Ενώ σε θέματα νομικά εάν και νομικός ο ίδιος, πάντα έπαιρνε της γνώμη άλλων δικηγόρων που ήταν σε καθημερινή βάση στα ακροατήρια. Έτσι είχε καθαρή νομική άποψη κατευθείαν από τα σαλόνια των δικαστηρίων.
Το ίδιο έπραττε και με τους συμβούλους και Υπουργούς του. Έβαζε τον καθένα χωριστά σε κάθε τομέα και ασχολείτο μόνο με το αντικείμενο τους. Δίπλα τοποθετούσε δικούς του ανθρώπους οι οποίοι τον πληροφορούσαν για του έργο του κάθε Υπουργού. Οπότε όταν είχε Υπουργικό συμβούλιο ρωτούσε πχ τον Αναστάσιο “..πες μου τι έγινε με εκείνο και με το άλλο θέμα..” και τον Υπουργό που ήταν αδιάβαστος, απροετοίμαστος δεν δίσταζε να τον ξηλώσει από τον Υπουργικό θόκο, για να μην νιώθει ποτέ ότι κάποιος τον κοροϊδεύει. Φυσικά θύμωνε πάρα πολύ.
Υπάρχουν και άλλα φωτεινά παραδείγματα από προσωπικότητες της πολιτικής μας, όπως αυτό του Α. Παπανδρέου που και αυτός πάντοτε είχε τα γκέμια της εξουσίας και ποτέ δεν πληροφορείτο τα γεγονότα από δεύτερο χέρι.
Οι σημερινοί βουλευτές – Υπουργοί – σύμβουλοι δεν βλέπω να έχουν την ανάλογη όρεξη – νεύρο – τσαγανό, και να είναι προσηλωμένοι στο έργο τους, κυρίως δε κοντά στους πολίτες, για να το φέρουν εις πέρας, έτσι όπως το οραματιστήκαμε, έτσι όπως μας υποσχέθηκαν όταν ζητούσαν την ψήφο μας. Μέσα στην πολιτική όλα παίζονται. Ο καλύτερος κερδίζει πανηγυρικά.
Η Ελλάδα χρειάζεται άρδην πολλές αλλαγές στην πολιτική της σκηνή. Η μεγάλη χαλαρότητα βλάπτει σοβαρά. Ας ασχοληθούν σοβαρά με το έργο τους και μόνο.
Έχει ο καιρός γυρίσματα.
