Δημήτρης Π. Παναγιωτόπουλος
Δικηγόρος Αθηνών , Καθηγητής ΕΚΠΑ
Η παρουσιαζόμενη ως τερατώδης κακουργηματική πράξη , στην έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης, για τα βέβηλα ως δήθεν έργα «τέχνης» δεν μπορεί να είναι παρά μόνο ευτελούς αξίας φθοράς ξένης ιδιοκτησίας . Παρά ταύτα και με την απόλυτα καθυστερημένη κρίση του Εισαγγελέα ο παρανόμως κρατηθείς Βουλευτής Νίκος Παπαδόπουλος αφέθη ελεύθερος .
Η παραπάνω συμπεριφορά των Οργάνων του κράτους είναι προφανώς και ευθέως παράνομη καθότι πέραν του ότι ο Βουλευτής Νίκος Παπαδόπουλος δεν εξέφρασε με πράξη βούληση ειδικώς στο να καταστρέψει τα ανωτέρω «έργα», παρά από απροσεξία εκφράζων την αγανάκτησή του, μετά και την προ ημερών κατάθεση Επίκαιρης ερώτησης στη Βουλή των Ελλήνων προς τούτο, θεωρούσε ότι αυτά θα απομακρύνονταν από την εθνική πινακοθήκης που ως τώρα εκτίθεντο μάλιστα και ως εκπαιδευτικό υλικό για τους Έλληνες μαθητές.
Τέτοια έργα εκτιθέμενα και μάλιστα σε εθνική πινακοθήκη , δεν έχουν άλλο σκοπό παρά, δια της άτεχνης «υψηλής τέχνης τους», περιπαίζοντας μάλιστα , τα ιερά πρόσωπα της χριστιανοσύνης, της παναγίας με τον Ιησού χριστό , του Αγιώργη και αγίων της, βεβηλώνοντάς τα να τα απαξιώσουν σε έσχατο βαθμό, προσβάλλοντας ευθέως δε, κάθε θρησκευτικό λαϊκό συναίσθημα και κάθε έννοια Συνταγματικής διάταξης περί της ελευθερίας της θρησκευτικής συνειδήσεως και της πίστεως.
Κατά τούτο, ο Βουλευτής Νίκος Παπαδόπουλος Εκφράζων την αγανάκτηση του, ως Έλλην Βουλευτής υπερασπιζόμενος το λαϊκό θρησκευτικό συναίσθημα των Χριστιανών Ελλήνων στην έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης ,για τα βέβηλα, δήθεν έργα «τέχνης» , όχι μόνο ήταν δικαιολογημένη η αγανάκτησή του , την οποία εξέφρασε με έναν έντονο τρόπο , αλλά εκτός αυτού ήταν και άνευ βουλήσεως ειδικά προς τούτο δηλαδή την καταστροφή του . Τούτο προκύπτει και από το μέγεθος της φθοράς των αντικειμένων αυτών η οποία ήταν μια ανεπαίσθητη ευτελούς αξίας εξωτερική φθοράς αυτών. Επισημαίνεται ότι τούτο σε ουδεμία των περιπτώσεων δικαιολογούσε την έξω και πέρα από κάθε πρόβλεψη των θεσμών του δημοκρατικού πολιτεύματος όπως ορίζεται στο σύνταγμα, πολύ περισσότερο δε, κατά τις διατάξεις του του Σ (άρθρο 62).
Ο Νίκος Παπαδόπουλος Βουλευτής πολιτικού κόμματος της Βουλής των Ελλήνων και για όσους τους διαφεύγει του υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το ανωτέρω άρθρο του Σ: «Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος, ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος. Επίσης δεν διώκεται για πολιτικά εγκλήματα βουλευτής της Βουλής που διαλύθηκε, από τη διάλυσή της και έως την ανακήρυξη των βουλευτών της νέας Βουλής. Η σχετική άδεια δίδεται από τη Βουλή υποχρεωτικά εφόσον η αίτηση της εισαγγελικής αρχής αφορά αδίκημα το οποίο δεν συνδέεται με την άσκηση των καθηκόντων ή την πολιτική δραστηριότητα του βουλευτή. Η Βουλή, με ευθύνη του Προέδρου της, αποφαίνεται υποχρεωτικά σχετικά με το αίτημα μέσα σε τρεις μήνες αφότου η αίτηση του εισαγγελέα για δίωξη διαβιβάστηκε στον Πρόεδρο της Βουλής. […]». Ειρήσθω εν παρόδω μόνο για τα αυτόφωρα κακουργήματα δεν απαιτείται άδεια ως άνω από τη Βουλή (‘Αρθρο 62: του Σ, για ακαταδίωκτο των βουλευτών, Αναθεώρησης που αναγράφονται στο Ψήφισμα της 25ης Νοεμβρίου 2019 της Θ΄ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων.).
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω η συμπεριφορά των οργάνων του κράτους ως προς τη μεταχείριση με κράτηση του εν ενεργεία Βουλευτή Νίκου Παπαδόπουλου είναι εκτός των άλλων παράνομη, ως άκρως αντισυνταγματική και πλήττει βάναυσα το Δημοκρατικό Πολίτευμα και το κύρος των δημοκρατικών των θεσμών, στην οποία αναζητάται τόσο η ποινική, η πειθαρχική αλλά και η αστική ευθύνη, κυρίως προς εκπαίδευση ανάκτησης δημοκρατικής συνείδησης και δημοκρατικού ήθους .
