Ο ΚΙΣΣΙΝΓΚΕΡ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟΝ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ.
Την νύχτα στις 14 Νοεμβρίου 1973, ο ισραηλινός στρατηγός Μωσέ Νταγιάν έφθασε στην Αθήνα. Εγκαταστάθηκε στο σπίτι του γαμπρού του Δημ. Ιωαννίδη, του γιατρού Αλασδράκη. Από εκεί έστειλε μήνυμα στον
Ιωαννίδη να είναι έτοιμος : «η ώρα έφθασε . Όλα είναι έτοιμα».
Την επομένη 15 Νοεμβρίου , το γιώτ «Απόλλων» , ιδιοκτησίας της εταιρίας ΟΤC, η οποία τότε ήταν ιδιοκτησίας της CIA, έφθασε στον Πειραιά . Το γιώτ πριν την μετατροπή του, ήταν μονάδα του βρετανικού πολεμικού ναυτικού. Ήταν εξοπλισμένο με πανίσχυρα ηλεκτρονικά μέσα και τέλεια δίκτυα επικοινωνιών. Είκοσι κομάντος συμπλήρωναν το ειδικό πλήρωμα του σκάφους. Από τον Πειραιά έπλευσε προς τα ανοιχτά του Σουνίου, όπου και περίμενε ανενόχλητο.
Στο μεταξύ «Έλληνες πολίτες» έκαναν τις ανάλογες επαφές τους με το στρατηγό Νταγιάν, ο οποίος συντόνιζε μαζί με τον Ιωαννίδη και τον εκδότη – δημοσιογράφο Λαμπράκη την «λαϊκή» εξέγερση στο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ.
Η κύρια επαφή Νταγιάν, εκτός από τον Ιωαννίδη – Αραπάκη – Μπονάνο, ήταν με τον Γιάγκο Πεσματζόγλου ,ο οποίος τότε ήταν μέλος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ για την Ελλάδα. Είχε αναλάβει το πολιτικό σκέλος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Ήταν ο ενδιάμεσος μεταξύ των επί κεφαλής των «φοιτητών», του Στρατηγού Νταγιάν και της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.
“Λέγεται ότι ο «έλληνας» Χαραλαμπόπουλος και ο ιουδαίος Νταγιάν ήταν στενοί φίλοι από το 1943, όταν υπηρετούσαν μαζί στην Μέση Ανατολή, στα βρεττανικά στρατεύματα. Ο Νταγιάν προξένεψε στον Χαραλαμπόπουλο την εβραία που παντρεύτηκε μετά.
Η κύρια επαφή Νταγιάν , εκτός από τον Ιωαννίδη – Αραπάκη – Μπονάνο , ήταν με τον Γιάγκο Πεσματζόγλου ,ο οποίος τότε ήταν μέλος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ για την Ελλάδα. Είχε αναλάβει το πολιτικό σκέλος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Ήταν ο ενδιάμεσος μεταξύ των επί κεφαλής των «φοιτητών» , του Στρατηγού Νταγιάν και της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ”.
Ο Πεσματζόγλου είχε άμεση επαφή , κυρίως με τρία πρόσωπα , από τους οργανωτές της εξέγερσης: Η μία ήταν η Δαμανάκη, (η κόρη του Νταγιάν λέγεται, ότι ήταν πολύ φίλη με την Δαμανάκη – βλέπε και την δημόσια δήλωση της Δαμανάκη: Eίμαι Εβραία), ο άλλος, ο γνωστής καταγωγής Έβερτ και ο τρίτος ο Χαραλαμπόπουλος, του οποίου ο γιός και η θυγατέρα, από την πρώτη του εβραία γυναίκα ΥΠΗΡΕΤΟΥΣΑΝ ΣΑΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΜΟΣΑΝΤ. Ο Χαραλαμπόπουλος και ο Νταγιάν ήταν στενοί φίλοι από το 1943, όταν υπηρετούσαν μαζί στην Μέση Ανατολή, στα βρεττανικά στρατεύματα. Λέγεται ότι ο Νταγιάν προξένεψε στον Χαραλαμπόπουλο την εβραία που παντρεύτηκε μετά.
Τα χαράματα της 16 Νοεμβρίου , έφθασαν 200 αμερικανοί κομάντος από τις Βρυξέλλες , με εντολή να συμμετάσχουν στην εξέγερση του πολυτεχνείου.
Το φύλλο των φοιτητών του Κ.Κ.Ε. “Πανσπουδαστική”, στο τεύχος του Νο 8, κάνει λόγο, για 350 πράκτορες της ΚΥΠ, που κατέλαβαν το Πολυτεχνείο, στις 14/11/1973, με σκοπό να εκτρέψουν, σε άλλη κατεύθυνση, τον αγώνα, που γινόταν εκείνη την εποχή. Το κείμενο αυτό, που αναφέρεται στους φοιτητές της Νομικής Σχολής, που διέκοψαν την δική τους συνέλευση και από την Σόλωνος, πήγαν στο Πολυτεχνείο, ουδέποτε, μέχρι τώρα, το έχει ανακαλέσει, επισήμως, το Κ.Κ.Ε. Έγραφε επί λέξει ότι: «το Πολυτεχνείο ήταν έργο 350 πρακτόρων του Ρουφογάλη» τότε αρχηγού της ΚΥΠ).
Όλοι μεταφέρθηκαν από τη βάση του ελληνικού στη γεωγραφική υπηρεσία Στρατού, στο πεδίο του Άρεως . Τους μοιράστηκαν Ελληνικές στρατιωτικές και αστυνομικές στολές και περίμεναν διαταγή να επέμβουν. Εκτός από όπλα , είχαν στην κατοχή τους ασύρματο , συγχρονισμένο με εκείνον του γιωτ «Απόλλων» , απ΄ όπου και περίμεναν την διαταγή για επέμβαση. Ο στρατιωτικός που είχε αναλάβει την εποπτεία όλων των ανδρών , ήταν ο υποστράτηγος Χουήζερ του ΝΑΤΟ, αλλά και έμπιστος της τριμερούς Επιτροπής .
Την νύχτα της 16ης Νοεμβρίου , οι κομάντος του ΝΑΤΟ διατάχθηκαν από τον υποστράτηγο Χουήβερ , να ακροβολιστούν στο Πεδίο του Άρεως και να περιμένουν διαταγές . Οι είκοσι κομάντος που περίμεναν στο γιωτ, διατάχθηκαν να πάνε με λέμβους στη στεριά , να καταλάβουν το σπίτι του Γεωργίου Παπαδόπουλου, να κόψουν τα τηλεφωνά του και να του απαγορεύσουν κάθε επαφή με τον έξω κόσμο. Να συνεννοηθούν μετά με τους Έλληνες «συναδέλφους» τους και να περιμένουν διαταγή για να αποχωρίσουν. Όταν νύχτωσε οι κομάντος έφθασαν στην ακτή και από εκεί με στρατιωτικά τζιπ κατευθύνθηκαν προς το σπίτι του Παπαδόπουλου. Οι άλλοι έφυγαν «κατά ομάδες» από τη Γεωγραφική Υπηρεσία ΚΑΙ ΑΚΡΟΒΟΛΙΣΤΗΚΑΝ στο πεδίο του Άρεως .
Αργότερα , όταν το τανκ έσπασε την πόρτα του πολυτεχνείου , πολλοί κομάντος με πολιτικά βρίσκονταν ήδη μέσα. Στις εφιαλτικές στιγμές που ακολούθησαν , οι Νατοϊκοί κομάντος δημιούργησαν τεταμένη ατμόσφαιρα στο πολυτεχνείο και στους δρόμους της Αθήνας, σαν ελεύθεροι σκοπευτές, όπου πυροβολούσαν κατά το δοκούν. Όταν πια ο «εχθρός» είχε νικηθεί ένα στρατιωτικό σφύριγμα του επικεφαλής τους επανέφερε στην τάξη. Ανασυντάχθηκαν, και όπως είχαν έρθει , έφυγαν αθόρυβα.
Σε μια ώρα απογειώνονταν από τη βάση του Ελληνικού , με προορισμό τις Βρυξέλλες. Χίλια δολάρια μπόνους πήρε ο καθένας , για εκείνη τη βραδιά. Το ίδιο έγινε και με τους είκοσι. Διατάχθηκαν να επιστρέψουν στο γιωτ . Ξημερώματα στις 18 Νοεμβρίου 1973 , το γιωτ «Απόλλων» έπλεε ανοιχτά , με προορισμό τη Βαρκελώνη ..
Ο Στρατηγός Νταγιάν αφού ενέκρινε τον κατάλογο των νέων Υπουργών της «Ελληνικής κυβερνήσεως» πού του παρουσίασε ο Ιωαννίδης, ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΛΑΣΔΡΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΑΚΗ, τακτοποίησε και άλλες μικρές λεπτομέρειες , και αναχώρησε αθόρυβα την 27/11/1973 για το Ισραήλ…
Σταύρος Ψυχάρης, Τα παρασκήνια της αλλαγής, Αθήνα 1975.
• Αθανάσιος Στριγάς, Οι τυμπανιστές του Πενταγώνου, Αθήνα 1988.
• Κωσταντίνος Μπάρμπης, Κ. Καραμανλής – Εθνάρχης ή εθνικός εφιάλτης, Αθήνα 1997, σελ. 194.
• «Το Πολυτεχνείο, η χούντα και ο Κίσινγκερ – επιστολή του Αντ.Κοραντή»,
εφημ. Το Βήμα φ.3 Ιουλίου 2011 σελ.Α50/66.
