Το άγνωστο ”πογκρόμ” κατά Ελλήνων μεταναστών.
Οταν μιά συννεφιασμένη Κυριακή, λίγο πριν το μεσημέρι (3 Αυγούστου 2025), κατεβαίνεις από το αυτοκίνητο και κοιτάς τριγύρω, σε μιά υποβαθμισμένη περιοχή στα νότια πόλης ‘Ομαχα, Πολιτείας Νεμπράσκα κι έχοντας ως ”εφόδια” μόνο δημοσιεύματα, προσπαθείς να ”φανταστείς” τι έγινε σε αυτήν την γειτονιά πριν 116+ χρόνια.
Γωνία των οδών Q και 29. Η οδός 29 καταλήγει στην Q. Μετά, βόρεια, ένα μεγάλο οικόπεδο με δημόσια βιβλιοθήκη.
Νότια της Q και μεταξύ Q και W, σε πέντε μεγάλα σε μήκος οικοδομικά τετράγωνα, από 27 οδό (street), ίσαμε 32, τότε, 1909, ήταν το κέντρο μιάς μεγάλης ελληνικής παροικίας των περίπου 2.500 κατοίκων (σύνολο και δίπλα περιοχών), με 33 επιχειρήσεις, εκκλησία και σχολείο. H εκκλησία ονομαζόταν άγιος Ιωάννης Βαπτιστής και ήταν μερικά τετράγωνα βόρεια του κέντρου της ελληνικής παροικίας.
Περπάτησα δύο οικοδομικά τετράγωνα, από 28 ίσαμε 30 δρόμους, μεταξύ των Q και W. ‘Ηθελα να δω την περιοχή. ”Νεκρή”, υποβαθμισμένη. Ούτε ένα μνημείο, μία επιγραφή, οτιδήποτε που να θυμίζει την έντονη ελληνική παρουσία και όσα έγιναν στην ελληνική γειτονιά, από 21η Φεβρουαρίου 1909 και μετά.
Eρευνώντας την ιστορία του Ελληνισμού στην Αμερική.
— Το ταξίδι στις κεντροδυτικές Πολιτείες ΗΠΑ —
Νότια ‘Ομαχα, Νεμπράσκα: Η φοβερή, βάρβαρη ελληνική ”νύχτα κρυστάλλων” (Anti Greek Riots, 21 Φεβ. 1909)
Το άγνωστο ”πογκρόμ” κατά Ελλήνων μεταναστών
Το ταξίδι:
Εισαγωγικό σημείωμα περί του πολυήμερου ταξιδιού
1η στάση… ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ, πόλη Νάσβιλ, Τεννεσσί
2η στάση… ΣΕΗΝΤ ΛΟΥΗΣ, Μισσούρι
………
‘Οταν μιά συννεφιασμένη Κυριακή, λίγο πριν το μεσημέρι (3 Αυγούστου 2025), κατεβαίνεις από το αυτοκίνητο και κοιτάς τριγύρω, σε μιά υποβαθμισμένη περιοχή στα νότια πόλης ‘Ομαχα, Πολιτείας Νεμπράσκα κι έχοντας ως ”εφόδια” μόνο δημοσιεύματα, προσπαθείς να ”φανταστείς” τι έγινε σε αυτήν την γειτονιά πριν 116+ χρόνια.
Γωνία των οδών Q και 29. Η οδός 29 καταλήγει στην Q. Μετά, βόρεια, ένα μεγάλο οικόπεδο με δημόσια βιβλιοθήκη.
Νότια της Q και μεταξύ Q και W, σε πέντε μεγάλα σε μήκος οικοδομικά τετράγωνα, από 27 οδό (street), ίσαμε 32, τότε, 1909, ήταν το κέντρο μιάς μεγάλης ελληνικής παροικίας των περίπου 2.500 κατοίκων (σύνολο και δίπλα περιοχών), με 33 επιχειρήσεις, εκκλησία και σχολείο. H εκκλησία ονομαζόταν άγιος Ιωάννης Βαπτιστής και ήταν μερικά τετράγωνα βόρεια του κέντρου της ελληνικής παροικίας.
Περπάτησα δύο οικοδομικά τετράγωνα, από 28 ίσαμε 30 δρόμους, μεταξύ των Q και W. ‘Ηθελα να δω την περιοχή. ”Νεκρή”, υποβαθμισμένη. Ούτε ένα μνημείο, μία επιγραφή, οτιδήποτε που να θυμίζει την έντονη ελληνική παρουσία και όσα έγιναν στην ελληνική γειτονιά, από 21η Φεβρουαρίου 1909 και μετά.
Οι ‘Ελληνες μετανάστες (από 1905 και μετά στην Νεμπράσκα, ‘Ομαχα και αλλού), ήταν εργάτες σε ανθρακωρυχεία, κατασκευή σιδηροδρόμων, αγροτικές ασχολίες κλπ. Κοινοβιακός τρόπος ζωής, έπρεπε να επιβιώσουν σε μιά ξένη χώρα.
‘Ολα όμως τέλειωσαν στην φοβερή, βάρβαρη, ρατσιστική ελληνική ”νύχτα των κρυστάλλων” (Anti Greek Riots), 21 Φεβρουαρίου 1909.
– Aφιέρωσα συνολικά 12 ώρες, δύο ημέρες (4-5 Αυγ. ’25), μελετώντας μικροφίλμς και λοιπά αποδεικτικά στοιχεία γιά τα γεγονότα Φεβ. 1909, στην δημόσια βιβλιοθήκη, στην διασταύρωση των οδών 29 και Q, στο δικαστικό μέγαρο και σε δύο εφημερίδες της πόλης. Δεν είδα πουθενά αναφορά γιά νεκρούς ‘Ελληνες ή άλλους μετανάστες. Τραυματίες και τεράστιες καταστροφές από τον ”όχλο” (mob), ναι, υπήρξαν.
Σάουθ ‘Ομαχα ΗΠΑ, 21 Φεβρουαρίου 1909: Το άγνωστο ”πογκρόμ” κατά Ελλήνων μεταναστών.
Την ιστορία ενός πραγματικού ”πογκρόμ” κατά των Ελλήνων μεταναστών που πραγματοποιήθηκε στην μικρή Σάουθ (νότια) ‘Ομαχα της πολιτείας Νεμπράσκα 1909, έχει συγγράψει μονογραφία ο Ελληνοαμερικανός δάσκαλος και πανεπιστημιακός Τζον Μπίτζες. Η μελέτη του υπήρξε προϊόν σκληρού μόχθου και επίπονης δουλειάς στα αρχεία των τοπικών εφημερίδων αλλά και των επίσημων αρχών. Η πρώτη μορφή αυτής της εργασίας δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ”Nebraska History” το καλοκαίρι του 1970 και πήρε το βραβείο ”James Sellers”…
Eδώ όλη η μελέτη του Τζον (Γιάννη) Μπίτζες, η μόνη που αποδίδει απόλυτα την τραγωδία του Ελληνισμού στην ‘Ομαχα, Φεβ. 1909.
Διαβάζοντας την μελέτη του κ. Μπίτζες, διαπιστώνουμε ότι στον Ελληνα μετανάστη απέδιδαν τότε οι αμερικανικές εφημερίδες όλα τα στερεότυπα: Οι Ελληνες είναι «βρώμικοι», «υπάνθρωποι», «απολίτιστοι», «άγριοι», επιρρεπείς στο έγκλημα.
Οι ανθελληνικές ταραχές στη Σάουθ ‘Ομαχα σημειώθηκαν στις 21 Φεβρουαρίου 1909, μετά από τη σύλληψη του Γιάννη Μασουρίδη ως ένοχου για την δολοφονία του αστυνομικού Εντ Λόουρι. Οι εφημερίδες αμέσως μίλησαν για τον «Ελληνα δολοφόνο» και δημοσίευσαν την εμπρηστική ανθελληνική προκήρυξη που συνέταξε ο Τζόζεφ Μέρφι, ένας τοπικός πολιτικός παράγοντας. Σ’ αυτή την προκήρυξη γινόταν λόγος για τους «βρωμερούς Ελληνες που επιτίθενται στις γυναίκες μας και χτυπούν τους περαστικούς στο δρόμο, που διατηρούν χαρτοπαιχτικές λέσχες και κάθε λογής παρανομίες».
Στο κλείσιμο της προκήρυξης γινόταν έκκληση για συνάντηση στο Δημαρχείο «όπου θα πάρουμε μέτρα για να διώξουμε τους Ελληνες από την πόλη μας» (εφημερίδες World Herald και Daily News, 20 Φεβ 1909).
Την επομένη, το κύριο άρθρο της Herald αναφερόταν στον Μασουρίδη με τα ακόλουθα λόγια: «Ενας Ελληνας, που στην γενέτειρά του δεν είχε ποτέ το προνόμιο να υψώσει το κεφάλι του προς τα πάνω (…), η μόνη του σκέψη ήταν να σκοτώσει, να σκοτώσει».
(Το σχετικό άρθρο της εφημερίδας The New York Times)
Ο Μασουρίδης είχε έρθει στις ΗΠΑ από ένα χωριό της Καλαμάτας το 1906. Η αστυνομία τον είχε υπό παρακολούθηση, επειδή είχε συλληφθεί για παράνομο τζόγο. Στις 19 Φεβρουαρίου 1909, ο Λόουρι τον συνέλαβε μετά από καταγγελίες εις βάρος του, ότι είχε σχέσεις με μια ανήλικη (17 χρονών) κοπέλα, που του έκανε μαθήματα αγγλικών.
Την στιγμή της σύλληψης ανταλλάχθηκαν πυροβολισμοί που κατέληξαν στον τραυματισμό του Μασουρίδη και στον θάνατο του Λόουρι. Αμέσως συγκεντρώθηκαν μερικές εκατοντάδες κάτοικοι με σκοπό να λιντσάρουν τον Μασουρίδη. Με δυσκολία κατάφερε η αστυνομία να τον φυγαδεύσει σε ασθενοφόρο.
Η συγκέντρωση περίπου 1.000 κατοίκων την επομένη, οδήγησε σε ανεξέλεγκτη βία εις βάρος των Ελλήνων. Με κραυγές «θάνατος στους Ελληνες» και «θυμηθείτε τον καημένο τον Λόουρι», το πλήθος όρμησε στην ελληνική συνοικία, την «Γκρίκ-τάουν» και επιτέθηκε στους ανύποπτους Ελληνες.
‘Οσοι απ’ αυτούς δεν κατάφεραν να διαφύγουν, έπεσαν στα χέρια των φανατισμένων Αμερικάνων και δάρθηκαν χωρίς έλεος. Στην απελπισία του, κάποιος προσπάθησε να αμυνθεί με όπλο και τραυμάτισε ελαφρά δυο παιδιά. Τότε πλέον το πλήθος των επιτιθέμενων χωρίστηκε στα δύο και άρχισε τις λεηλασίες και τα σπασίματα σ’ όλα τα μαγαζιά και τα σπίτια των Ελλήνων.
Οι ταραχές συνεχίστηκαν όλη τη μέρα κάτω από τη σιωπηλή επιδοκιμασία κάποιων αστυνομικών και την αδυναμία των τοπικών αρχών. Επί έξι ώρες το πλήθος «με ρεβόλβερ, με κλομπ και με δαυλούς γύριζε στην πόλη, έπινε τα κλεμμένα ποτά, έκλεβε εμπορεύματα, χτυπούσε όποιον μπορούσε, μέχρι να τρέξει το αίμα από τις πληγές.»
H εικόνα που είχαν για τους ‘Ελληνες οι παλαιότεροι κάτοικοι της περιοχής, αναφέρεται στην εχθρότητα που προκλήθηκε από το γεγονός ότι οι Ελληνες δούλευαν με μικρότερα μεροκάματα και χρησιμοποιούνταν ως απεργοσπάστες. Τους κατηγορούσαν ακόμα ότι έφερναν στην Αμερική τις δικές τους άγριες συνήθειες, ότι ήταν βρώμικοι (εφόσον έκαναν πάντα τις βρώμικες δουλειές), ότι πολιτικολογούσαν στα δικά τους καφενεία και χαρτόπαιζαν. Οι ντόπιοι θεωρούσαν τη συμπεριφορά των Ελλήνων «ανήθικη» και «αντιαμερικάνικη».
«Το σημείο που προκαλεί το ανθελληνικό στοιχείο», γράφει η ”Omaha Bee”, «είναι ότι δουλεύουν φτηνά. ‘Οτι ζουν ακόμα φθηνότερα, σε ομάδες. ‘Οτι αδιαφορούν για τις μικρές λεπτομέρειες στις οποίες αποδίδουν μεγάλη σημασία οι Αμερικάνοι.» Και ο εκδότης της ”Daily News” πρόσθετε ότι «τα δωμάτιά τους είναι βρώμικα. Επιτίθενται στις γυναίκες. Μ’ άλλα λόγια, με τη στάση τους εμφανίζονται ως επιθετικοί στα μάτια των περισσοτέρων κατοίκων της Σάουθ ‘Ομαχα».
Μετά το τέλος των ταραχών η κοινότητα των Ελλήνων της περιοχής σκόρπισε σε ολόκληρη την Αμερική. Από τις 2.000 μεταναστών που ζούσαν στην Σάουθ ‘Ομαχα μέχρι εκείνο το μοιραίο Σάββατο τον Φεβρουάριο του 1909, σε λίγους μήνες η απογραφή του 1910 κατέγραφε μόλις 59 άτομα.
Η περίπτωση των ανθελληνικών ταραχών στη Σάουθ ‘Ομαχα δεν είναι η μόνη εκείνης της περιόδου. Ο Μπίτζες ανακάλυψε στην εφημερίδα ”Evening News of Roanoke” στην πολιτεία της Βιρτζίνια αναφορά σε επιθέσεις όχλου εναντίον των καταλυμάτων Ελλήνων μεταναστών τον Ιούλιο του 1907.
Και την ίδια βδομάδα με τα επεισόδια στην Σάουθ ‘Ομαχα ξέσπασαν παρόμοιες βίαιες ταραχές σε δύο τουλάχιστον πόλεις, στο Κάνσας Σίτι της πολιτείας Mισσούρι και στο Ντέιτον του Οχάιο.
( ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ γιά το ”πογκρόμ” και ότι ακολούθησε )
Eρευνώντας την ιστορία του Ελληνισμού στην Αμερική.
— Το ταξίδι στις κεντροδυτικές Πολιτείες ΗΠΑ —
Νότια ‘Ομαχα, Νεμπράσκα: Η φοβερή, βάρβαρη ελληνική ”νύχτα κρυστάλλων” (Anti Greek Riots, 21 Φεβ. 1909)
Το άγνωστο ”πογκρόμ” κατά Ελλήνων μεταναστών
Το ταξίδι:
Εισαγωγικό σημείωμα περί του πολυήμερου ταξιδιού
1η στάση… ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ, πόλη Νάσβιλ, Τεννεσσί
2η στάση… ΣΕΗΝΤ ΛΟΥΗΣ, Μισσούρι
………
‘Οταν μιά συννεφιασμένη Κυριακή, λίγο πριν το μεσημέρι (3 Αυγούστου 2025), κατεβαίνεις από το αυτοκίνητο και κοιτάς τριγύρω, σε μιά υποβαθμισμένη περιοχή στα νότια πόλης ‘Ομαχα, Πολιτείας Νεμπράσκα κι έχοντας ως ”εφόδια” μόνο δημοσιεύματα, προσπαθείς να ”φανταστείς” τι έγινε σε αυτήν την γειτονιά πριν 116+ χρόνια.
Γωνία των οδών Q και 29. Η οδός 29 καταλήγει στην Q. Μετά, βόρεια, ένα μεγάλο οικόπεδο με δημόσια βιβλιοθήκη.
Νότια της Q και μεταξύ Q και W, σε πέντε μεγάλα σε μήκος οικοδομικά τετράγωνα, από 27 οδό (street), ίσαμε 32, τότε, 1909, ήταν το κέντρο μιάς μεγάλης ελληνικής παροικίας των περίπου 2.500 κατοίκων (σύνολο και δίπλα περιοχών), με 33 επιχειρήσεις, εκκλησία και σχολείο. H εκκλησία ονομαζόταν άγιος Ιωάννης Βαπτιστής και ήταν μερικά τετράγωνα βόρεια του κέντρου της ελληνικής παροικίας.
Περπάτησα δύο οικοδομικά τετράγωνα, από 28 ίσαμε 30 δρόμους, μεταξύ των Q και W. ‘Ηθελα να δω την περιοχή. ”Νεκρή”, υποβαθμισμένη. Ούτε ένα μνημείο, μία επιγραφή, οτιδήποτε που να θυμίζει την έντονη ελληνική παρουσία και όσα έγιναν στην ελληνική γειτονιά, από 21η Φεβρουαρίου 1909 και μετά.
Οι ‘Ελληνες μετανάστες (από 1905 και μετά στην Νεμπράσκα, ‘Ομαχα και αλλού), ήταν εργάτες σε ανθρακωρυχεία, κατασκευή σιδηροδρόμων, αγροτικές ασχολίες κλπ. Κοινοβιακός τρόπος ζωής, έπρεπε να επιβιώσουν σε μιά ξένη χώρα.
‘Ολα όμως τέλειωσαν στην φοβερή, βάρβαρη, ρατσιστική ελληνική ”νύχτα των κρυστάλλων” (Anti Greek Riots), 21 Φεβρουαρίου 1909.
– Aφιέρωσα συνολικά 12 ώρες, δύο ημέρες (4-5 Αυγ. ’25), μελετώντας μικροφίλμς και λοιπά αποδεικτικά στοιχεία γιά τα γεγονότα Φεβ. 1909, στην δημόσια βιβλιοθήκη, στην διασταύρωση των οδών 29 και Q, στο δικαστικό μέγαρο και σε δύο εφημερίδες της πόλης. Δεν είδα πουθενά αναφορά γιά νεκρούς ‘Ελληνες ή άλλους μετανάστες. Τραυματίες και τεράστιες καταστροφές από τον ”όχλο” (mob), ναι, υπήρξαν.
Σάουθ ‘Ομαχα ΗΠΑ, 21 Φεβρουαρίου 1909: Το άγνωστο ”πογκρόμ” κατά Ελλήνων μεταναστών.
Την ιστορία ενός πραγματικού ”πογκρόμ” κατά των Ελλήνων μεταναστών που πραγματοποιήθηκε στην μικρή Σάουθ (νότια) ‘Ομαχα της πολιτείας Νεμπράσκα 1909, έχει συγγράψει μονογραφία ο Ελληνοαμερικανός δάσκαλος και πανεπιστημιακός Τζον Μπίτζες. Η μελέτη του υπήρξε προϊόν σκληρού μόχθου και επίπονης δουλειάς στα αρχεία των τοπικών εφημερίδων αλλά και των επίσημων αρχών. Η πρώτη μορφή αυτής της εργασίας δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ”Nebraska History” το καλοκαίρι του 1970 και πήρε το βραβείο ”James Sellers”…
Eδώ όλη η μελέτη του Τζον (Γιάννη) Μπίτζες, η μόνη που αποδίδει απόλυτα την τραγωδία του Ελληνισμού στην ‘Ομαχα, Φεβ. 1909.
Διαβάζοντας την μελέτη του κ. Μπίτζες, διαπιστώνουμε ότι στον Ελληνα μετανάστη απέδιδαν τότε οι αμερικανικές εφημερίδες όλα τα στερεότυπα: Οι Ελληνες είναι «βρώμικοι», «υπάνθρωποι», «απολίτιστοι», «άγριοι», επιρρεπείς στο έγκλημα.
Οι ανθελληνικές ταραχές στη Σάουθ ‘Ομαχα σημειώθηκαν στις 21 Φεβρουαρίου 1909, μετά από τη σύλληψη του Γιάννη Μασουρίδη ως ένοχου για την δολοφονία του αστυνομικού Εντ Λόουρι. Οι εφημερίδες αμέσως μίλησαν για τον «Ελληνα δολοφόνο» και δημοσίευσαν την εμπρηστική ανθελληνική προκήρυξη που συνέταξε ο Τζόζεφ Μέρφι, ένας τοπικός πολιτικός παράγοντας. Σ’ αυτή την προκήρυξη γινόταν λόγος για τους «βρωμερούς Ελληνες που επιτίθενται στις γυναίκες μας και χτυπούν τους περαστικούς στο δρόμο, που διατηρούν χαρτοπαιχτικές λέσχες και κάθε λογής παρανομίες».
Στο κλείσιμο της προκήρυξης γινόταν έκκληση για συνάντηση στο Δημαρχείο «όπου θα πάρουμε μέτρα για να διώξουμε τους Ελληνες από την πόλη μας» (εφημερίδες World Herald και Daily News, 20 Φεβ 1909).
Την επομένη, το κύριο άρθρο της Herald αναφερόταν στον Μασουρίδη με τα ακόλουθα λόγια: «Ενας Ελληνας, που στην γενέτειρά του δεν είχε ποτέ το προνόμιο να υψώσει το κεφάλι του προς τα πάνω (…), η μόνη του σκέψη ήταν να σκοτώσει, να σκοτώσει».
(Το σχετικό άρθρο της εφημερίδας The New York Times)
Ο Μασουρίδης είχε έρθει στις ΗΠΑ από ένα χωριό της Καλαμάτας το 1906. Η αστυνομία τον είχε υπό παρακολούθηση, επειδή είχε συλληφθεί για παράνομο τζόγο. Στις 19 Φεβρουαρίου 1909, ο Λόουρι τον συνέλαβε μετά από καταγγελίες εις βάρος του, ότι είχε σχέσεις με μια ανήλικη (17 χρονών) κοπέλα, που του έκανε μαθήματα αγγλικών.
Την στιγμή της σύλληψης ανταλλάχθηκαν πυροβολισμοί που κατέληξαν στον τραυματισμό του Μασουρίδη και στον θάνατο του Λόουρι. Αμέσως συγκεντρώθηκαν μερικές εκατοντάδες κάτοικοι με σκοπό να λιντσάρουν τον Μασουρίδη. Με δυσκολία κατάφερε η αστυνομία να τον φυγαδεύσει σε ασθενοφόρο.
Η συγκέντρωση περίπου 1.000 κατοίκων την επομένη, οδήγησε σε ανεξέλεγκτη βία εις βάρος των Ελλήνων. Με κραυγές «θάνατος στους Ελληνες» και «θυμηθείτε τον καημένο τον Λόουρι», το πλήθος όρμησε στην ελληνική συνοικία, την «Γκρίκ-τάουν» και επιτέθηκε στους ανύποπτους Ελληνες.
‘Οσοι απ’ αυτούς δεν κατάφεραν να διαφύγουν, έπεσαν στα χέρια των φανατισμένων Αμερικάνων και δάρθηκαν χωρίς έλεος. Στην απελπισία του, κάποιος προσπάθησε να αμυνθεί με όπλο και τραυμάτισε ελαφρά δυο παιδιά. Τότε πλέον το πλήθος των επιτιθέμενων χωρίστηκε στα δύο και άρχισε τις λεηλασίες και τα σπασίματα σ’ όλα τα μαγαζιά και τα σπίτια των Ελλήνων.
Οι ταραχές συνεχίστηκαν όλη τη μέρα κάτω από τη σιωπηλή επιδοκιμασία κάποιων αστυνομικών και την αδυναμία των τοπικών αρχών. Επί έξι ώρες το πλήθος «με ρεβόλβερ, με κλομπ και με δαυλούς γύριζε στην πόλη, έπινε τα κλεμμένα ποτά, έκλεβε εμπορεύματα, χτυπούσε όποιον μπορούσε, μέχρι να τρέξει το αίμα από τις πληγές.»
H εικόνα που είχαν για τους ‘Ελληνες οι παλαιότεροι κάτοικοι της περιοχής, αναφέρεται στην εχθρότητα που προκλήθηκε από το γεγονός ότι οι Ελληνες δούλευαν με μικρότερα μεροκάματα και χρησιμοποιούνταν ως απεργοσπάστες. Τους κατηγορούσαν ακόμα ότι έφερναν στην Αμερική τις δικές τους άγριες συνήθειες, ότι ήταν βρώμικοι (εφόσον έκαναν πάντα τις βρώμικες δουλειές), ότι πολιτικολογούσαν στα δικά τους καφενεία και χαρτόπαιζαν. Οι ντόπιοι θεωρούσαν τη συμπεριφορά των Ελλήνων «ανήθικη» και «αντιαμερικάνικη».
«Το σημείο που προκαλεί το ανθελληνικό στοιχείο», γράφει η ”Omaha Bee”, «είναι ότι δουλεύουν φτηνά. ‘Οτι ζουν ακόμα φθηνότερα, σε ομάδες. ‘Οτι αδιαφορούν για τις μικρές λεπτομέρειες στις οποίες αποδίδουν μεγάλη σημασία οι Αμερικάνοι.» Και ο εκδότης της ”Daily News” πρόσθετε ότι «τα δωμάτιά τους είναι βρώμικα. Επιτίθενται στις γυναίκες. Μ’ άλλα λόγια, με τη στάση τους εμφανίζονται ως επιθετικοί στα μάτια των περισσοτέρων κατοίκων της Σάουθ ‘Ομαχα».
Μετά το τέλος των ταραχών η κοινότητα των Ελλήνων της περιοχής σκόρπισε σε ολόκληρη την Αμερική. Από τις 2.000 μεταναστών που ζούσαν στην Σάουθ ‘Ομαχα μέχρι εκείνο το μοιραίο Σάββατο τον Φεβρουάριο του 1909, σε λίγους μήνες η απογραφή του 1910 κατέγραφε μόλις 59 άτομα.
Η περίπτωση των ανθελληνικών ταραχών στη Σάουθ ‘Ομαχα δεν είναι η μόνη εκείνης της περιόδου. Ο Μπίτζες ανακάλυψε στην εφημερίδα ”Evening News of Roanoke” στην πολιτεία της Βιρτζίνια αναφορά σε επιθέσεις όχλου εναντίον των καταλυμάτων Ελλήνων μεταναστών τον Ιούλιο του 1907.
Και την ίδια βδομάδα με τα επεισόδια στην Σάουθ ‘Ομαχα ξέσπασαν παρόμοιες βίαιες ταραχές σε δύο τουλάχιστον πόλεις, στο Κάνσας Σίτι της πολιτείας Mισσούρι και στο Ντέιτον του Οχάιο.
( ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ γιά το ”πογκρόμ” και ότι ακολούθησε )
Στην πόλη ‘Ομαχα υπάρχουν 8 ελληνικά εστιατόρια.
Στην Πολιτεία Νεμπράσκα υπάρχουν 9 ελληνο- ορθόδοξες εκκλησίες.
Ο συνολικός αριθμός των ελληνικής καταγωγής πολιτών στην Νεμπράσκα, εκτιμάται σε 3,736 (2025).
Πόλη ‘Oμαχα… Mε πληθυσμό 487.000, είναι στα κεντροανατολικά της Πολιτείας Νεμπράσκα, στα σύνορα -ποταμός Μισσούρι- με Πολιτεία ‘Αϊοβα.
– Στην συνοικία Dundee της πόλης ‘Ομαχα, ζει από 1958 ο δισεκατομμυριούχος Γουόρεν Μπάφετ.
– Η ‘Ομαχα είναι η πόλη (εκεί γεννήθηκε και μεγάλωσε) του διάσημου σκηνοθέτη και σεναριογράφου (έχει κερδίσει και Oscar), Ελληνοαμερικανού Constantine Alexander Payne.
Γιώργος Λυκομήτρος, Αυγ. ’25
H επόμενη στάση: ”Σο Λέκι”, σύμφωνα με τα ”γκρίκλις” (Greeklish), δηλ. Salt Lake City, Utah
Το ταξίδι στις μεσοδυτικές Πολιτείες, μετά την ολοκλήρωσή του, θα υπάρχει -με περισσότερες λεπτομέρειες- και σε e-book.
….
‘Ενα δημόσιο ευχαριστώ στους χορηγούς, γιά το πολυήμερο, πολυέξοδο ταξίδι:
– Ανώνυμος (Α.Κ.) – Φίλιπ Κρίστοφερ (Νέα Υόρκη) – Βασίλης Ματαράγκας (Σικάγο).
”Καφέ Αμάν Αμέρικα”. Τα τραγούδια των Ελλήνων Αμερικής 1923-1955… (ακούστε)
…..
Χρήσιμες πληροφορίες…
– Demetrios Theodoro (1528): A Greek sailor who sailed with the Spanish expedition led by Panfilio de Narváez, he was the first known Greek to land in America. He was captured and killed by natives along the Gulf Coast, near Galveston, Texas.
– Οι Πολιτείες, στην ανατολική και δυτική ακτή ΗΠΑ, έχουν επίδραση από μετανάστες, από Ευρώπη (ανατολικά) και Ασία (δυτικά).Παραδοσιακά, οι κεντροδυτικές Πολιτείες, η ”αυθεντική Αμερική”, είναι συντηρητικές. ”Πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια”. Σχεδόν πάντα, ψηφίζουν Ρεπουμπλικάνους. Αραιοκατοικημένες, γεωργικές και κτηνοτροφικές.
– Σε κάθε στάση, σε κάθε επαφή με ανθρώπους ανά τις Πολιτείες, ευκαιρία γιά μάθηση: Eρωτήσεις σε εργαζόμενους σε εστιατόρια, ταχυφαγεία, βενζινάδικα, ξενοδοχεία κ.ά. Πως είναι η ζωή στην περιοχή τους, τι νομίζουν γιά οικονομία, μέλλον κλπ
– Το ραδιόφωνο, αυτοκίνητο, μόνιμα NPR (National Public Radio). Ανάλογα με τις περιοχές στις ΗΠΑ, μεταδίδεται σε συχνότητες μεταξύ 88.1 και 92.9 fm. ‘Οτι καλύτερο ραδιοφωνικά, χωρίς διαφημίσεις, τραγούδια. Ενημέρωση, αναλύσεις, διδακτικά θέματα, συνεντεύξεις, σύνδεση με BBC, χωρίς κομματικούς χρωματισμούς κλπ. Δυστυχώς, ο Τραμπ -μεγάλο λάθος- έκοψε την κρατική επιχορήγηση των 6 δισ. δολ. τον χρόνο. Και συντηρούνται με συνεισφορές πολιτών.
– Η κυκλοφορία στους μεγάλους διαπολιτειακούς αυτοκινητόδρομους (US Interstate Highways), είναι 10% με μεγάλα φορτηγά των 18 τροχών. Mερικές φορές, επειδή κινούνται στις δεξιές λωρίδες, είναι δύσκολο να δεις τις πινακίδες στην άκρη του δρόμου.
– ‘Ομορφη Πολιτεία, σε ότι αφορά καθαριότητα, δρόμους, ειδικά περιοχές ανάπαυσης (rest areas), η ‘Αϊοβα.
– Οι τιμές βενζίνας παίζουν κερδοσκοπικά… 3.19 δολ. το γαλόνι σε Φλόριδα και Ιλλινόις, από 2.65 ίσαμε 2.85 δολ το γαλόνι στις Πολιτείες Τζόρτζια, Τεννεσσί, Μιζούρι, Κεντάκυ, ‘Αϊοβα, Νεμπράσκα (30 Ιουλίου με 8 Αυγούστου ’25).
– Τα highways / interstates γιά εκατοντάδες μίλια, είναι σαν να διασχίζεις δάση. Κίνδυνος αν πεταχτεί ελάφι ή (δυτικά) π.χ. Γουαϊόμινγκ, Μπάφαλο, την νύχτα μπροστά στο αυτοκίνητο, με την ταχύτητα των 70+ ml / hr – 113+ km / hr.
– «In 1900, Greece maintained nine consular offices in the United States – consuls in New York, where the Consul General was located; Chicago; Boston; Philadelphia; and San Francisco. Vice-Consuls provided services in Norfolk, Virginia; St, Louis, Missouri; Nashville, Tennessee; and Lowell, Massachusetts. On December 7, 1900, the King of Greece issued a decree naming a fifth Vice-Consul: George Scholomiti of Butte, Μοntana». (”The Verdigris Project”)
