στην Ραδιοφωνική εκπομπή Ελληνικό Φαινόμενο με τον δημοσιογράφο Νίκο Βάνη. Μια γυναίκα καταξιωμένη στον καλλιτεχνικό χώρο, στιχουργός πολλών τραγουδιών που έγιναν μεγάλες επιτυχίες. Έδωσε τραγούδια της σε πολλούς νέους καλλιτέχνες στο ξεκίνημα τους, αλλά και σε καταξιωμένους του Ελληνικού Πενταγράμμου. Δικαίως συγκαταλέγεται στους καλύτερους δημιουργούς τα τελευταία χρόνια. Ναταλί μου τι κάνεις;; Μήπως σε σήκωσα από το φαγητό;;
Ναταλί: Όχι είμαι με πολλή καλή παρεούλα εδώ στο μαγαζάκι μου στην Αθήνα, δηλαδή είναι μια πιτσαρία. Να πω την καλησπέρα μου στην Θεσ/νίκη, καλησπέρα και σε σας στο στούντιο, στα φιλαράκια μου τα πολύ αγαπημένα τον Β. Γαβριηλίδη, τον Δ. Ρακιτζή, τον Δ. Χρυσοχοΐδη, σε όλους.
Ν. Βάνης: Σε όλα τα καλά παιδιά.
Ναταλί: Όντως όλα τα καλά παιδιά. Είστε όλοι καλά;;
Ν. Βάνης: Είμαστε πολύ καλά. Το τραγούδι “Τι έχω κάνει ο τρελός” είναι πολύ ωραίο.
Ναταλί: Όντως είναι πολύ ωραίο. Μπήκα λίγο στην ψυχολογία του Δημήτρη, και αυτός στην δική μου. Με τον Δημήτρη έχουμε μια κοινή τρέλα.
Ν. Βάνης: Πως έγινε αυτή η χημεία;;
Ναταλί: Με τον Δ. Χρυσοχοΐδη και την γυναίκα του Κωνσταντίνα είμαστε χρόνια οικογενειακοί φίλοι. Δηλαδή τον παίρνω τηλέφωνο και του λέω Μητσάκο ανεβαίνω επάνω και εκείνος με περιμένει.
Ν. Βάνης: Σ΄ εκτιμά και σ΄ αγαπά πολύ. Σε όλες τις δουλειές του έχει δικά σου κομμάτια.
Ναταλί: Μου αρέσει πολύ ως καλλιτέχνης, ως εμφάνιση στην πίστα. Πιστεύω ότι ο Δημήτρης είναι από τους καλλιτέχνες που έχει το πακέτο για να προχωρήσει μπροστά. Τον πιστεύω και τον υποστηρίζω, το ίδιο κάνει και αυτός για μένα, αυτά είναι αλληλένδετα.
Ν. Βάνης: Στον καινούργιο του δίσκο θα υπάρχουν και άλλα δικά σου τραγούδια;;
Ναταλί: Έχω ακόμα ένα ζεϊμπέκικο πάρα πολύ ωραίο που την μουσική έχει γράψει ο Β. Γαβριηλίδης, την δε μουσική στο “Τι έχω κάνει ο τρελός” έχει γράψει ο Δ. Ρακιτζής.
Ν. Βάνης: Οπότε το ένα είναι του Β. Γαβριηλίδη και το άλλο του Δ. Ρακιτζή του γνωστού μαέστρου.
Ναταλί: Βέβαια ο Δ. Ρακιτζής είναι και μαέστρος.
Ν. Βάνης: Γιατί δεν ήλθες μια βόλτα επάνω για να τον δεις, μια που φέτος πάει πολύ καλά, είναι η χρονιά του.
Ναταλί: Έχω κάποιες δουλίτσες να τελειώσω εδώ στην Αθήνα και μετά θα έλθω επάνω πριν από τις γιορτές για να σας δω όλους, όχι μόνο τον Δημήτρη.
Ν. Βάνης: Πρέπει να έλθεις να μας δεις γιατί σε επιθυμήσαμε.
Ναταλί: Να είστε καλά.
Ν. Βάνης: Και πρέπει να έρχεσαι στην Θεσ/νίκη, γιατί εδώ σ΄ αγαπάμε. Είσαι από τους επαγγελματίες στιχουργούς που έχουν γράψει ιστορία στο Ελληνικό τραγούδι. Στους στίχους σου γράφεις τα βιώματα σου.
Ναταλί: Σ΄ ευχαριστώ. Νομίζω ότι η χημεία σ΄ αυτά τα θέματα είναι να γράφεις πράγματα που σου έχουν πειράξει στο παρελθόν, σ΄ έχουν αγγίξει, σ΄ έχουν κάνει αν θέλεις, να γονατίσεις. Ένας καλός στιχουργός Νίκο μου πρέπει να έχει εμπειρίες.
Δεν νομίζω ότι μπορεί να γράψεις τραγούδια σε τέσσερις γραμμές, και αν γράφει, θα πρέπει να είναι θανατηφόρες. Δεν είναι απλά να υπάρχουν μόνο ομοιοκαταληξίες. Για μένα δεν είναι στίχοι αυτοί. Ο στίχος πρέπει να έχει συναίσθημα, εμπειρία, επίγνωση στο λάθος ή στο σωστό, σε όλα.
Ν. Βάνης: Δηλαδή θα πρέπει να υπάρχει η χημεία για να δέσει ένα τραγούδι σε έναν δίσκο. Εσύ Ναταλί έχεις γράψει στίχους για πολλούς, τον Πλούταρχο, τον Γονίδη, τον Χρυσοχοΐδη και πολλούς άλλους.
Ναταλί: Νομίζω ότι είμαι από τα τυχερά άτομα της δισκογραφίας, που κάποια τραγούδια μου όχι όλα, θα μείνουν στο χρόνο, θα ακούγονται για πολλά χρόνια. Αισθάνομαι πάρα πολύ τυχερή, πίστεψε με γι΄αυτό που σου λέω.
Δεν ανήκω στην μερίδα των δημιουργών του γρήγορου, του εφήμερου, αυτό και μόνο με ικανοποιεί, και δεν το λέω εγώ σαν Ναταλί, μου το δείχνει ο κόσμος, τον οποίον υπέρ ευχαριστώ.
Ν. Βάνης: Η νεολαία σήμερα Ναταλί βλέπω ότι έχει γυρίσει προς το λαϊκό τραγούδι.
Ναταλί: Να σου πω κάτι, δεν πίστεψα ότι το Ελληνικό τραγούδι τελειώνει και θα σου πω γιατί. Δεν γίνεται με ένα μοντέρνο τραγουδάκι να πας να διασκεδάσεις στα νυχτερινά μαγαζιά, μετά τις 1 το βράδυ το γυρίζουν στο λαϊκό πρόγραμμα.
Επειδή δεν έχουμε πολλά σημερινά λαϊκά τραγούδια αναγκάζονται να βάζουν στο ρεπερτόριο τους παλιά τραγούδια μεγάλων καλλιτεχνών που είτε είναι στον ζωή, είτε όχι. Αυτό δεν το λέω μόνο εγώ Νίκο μου, το βλέπεις και εσύ, γιατί είναι η δουλειά σου και γυρίζεις τα μαγαζιά. Στα νυχτερινά κέντρα θα φτιαχτεί ο κόσμος, θα βγάλει την αγανάκτηση του, την χαρά του, την λύπη του.
Όπως και πιστεύω το κομμάτι που τραγουδά ο Δημήτρης το “Τι έχω κάνει ο τρελός” έχει τέτοια αγανάκτηση μέσα του, πίστεψε με την αισθάνθηκα μέσα μου όταν έγραφα τον στίχο, που την έχει όλος ο κόσμος κάποια στιγμή στην ζωή του.
Ν. Βάνης: Μου λες δηλαδή ότι το τραγούδι αυτό είναι ένα βίωμα σου.
Ναταλί: Ένα βίωμα ακριβώς. Είναι στιγμή αγανάκτησης, δηλαδή “τι έχω κάνει”, άσχετα εάν μετά το έδεσα “πες μου ποιος άνδρας λογικός αυτό το κάνει”, που και αυτό είναι πραγματικότητα άσχετα εάν δεν είμαι άνδρας.
Ν. Βάνης: Τον τελευταίο καιρό παρατήρησα ότι τα μοντέρνα σχήματα δεν πάνε και τόσο καλά. Και αυτό τι διαπίστωσα, διότι πρόσφατα ήμουν στην Αθήνα και πήγα σε ορισμένα σχήματα μοντέρνα, εκεί λοιπόν ότι ο κόσμος δεν διασκέδαζε και έφευγε.
Ναταλί: Να σας δώσω λοιπόν να καταλάβετε εσύ και ο κόσμος, γιατί το λαϊκό τραγούδι δεν θα πεθάνει ποτέ, και δεν πηγαίνουν καλά τα σχήματα που έχουν μόνο ως βάση το μοντέρνο. Υπάρχουν τραγούδια απ΄ όλα τα είδη που είναι καλά και κακά.
Τα μοντέρνα τραγούδια είναι ωραία να τα ακούς το μεσημέρι, το απόγευμα, κάποιες δηλαδή ώρες τις ημέρας για να σου φτιάξουν το κέφι. Όταν όμως πέφτει το βράδυ, όταν σκοτεινιάζουν όλα και λίγο πολύ η ψυχολογία του κοσμάκη αρχίζει και βαραίνει, δεν γίνετε αυτός ο νταλκάς που έχουμε μέσα μας, στην ψυχή μας, στα σωθικά μας, να μας τα βγάλει το μοντέρνο τραγούδι.
Ν. Βάνης: Πήγα και είδα το σχήμα του Γ. Τσαλίκη και της Ε. Παπαρίζου, δεν μου άρεσε καθόλου το πρόγραμμα. Έπειτα το μαγαζί είναι τεράστιο και είχε μόνο 1400 άτομα μόνο. Απορώ με τέτοια ονόματα και ειδικά μετά το βραβείο στην Eurovision το μαγαζί έπρεπε να είναι γεμάτο.
Ναταλί: Επίσης εκείνο που θέλω να πω είναι ότι όσο και εάν θέλουν να μας προωθήσουν την παγκοσμιοποίηση, από το DNA μας δεν είμαστε ανατολίτες, δεν γίνεται βρε παιδιά. Και εγώ είμαι η πρώτη που το υποστηρίζω, το λέω στον αέρα, να το ακούσει ο κόσμος. Εγώ για να διασκεδάσω θέλω και το τσιφτετέλι , το ζεϊμπέκικο, θέλω και την μπαλάντα , να βγάλω τους νταλκάδες που έχω χρόνια μέσα μου. Αυτές οι στιγμές λοιπόν βγαίνουν με το λαϊκό τραγούδι.
Ν. Βάνης: Το σημερινό δε κατάντημα φίλη μου Ναταλί είναι ότι πολλές φορές οι τραγουδιστές τραγουδούν Play back. Αυτό είναι ντροπή.
Ναταλί: Αυτό δεν το γνωρίζω, δεν το έχω δει Νίκο μου, δεν θα ήθελα να εκφέρω γνώμη.
Ν. Βάνης: Πως βλέπεις τους νέους στιχουργούς;;
Ναταλί: Ένας άνθρωπος όταν αποφασίσει να γράψει είτε πεζό λόγο, είτε στίχο, θα πρέπει να έχει εμπειρίες, βιώματα. Νομίζω ότι δύσκολα τα νέα παιδιά δεν έχουν τόσες εμπειρίες για να γράψουν ένα τραγούδι που όταν το ακούσει ο άλλος, θα θέλει να κόψει τις φλέβες του, δεν γίνεται αυτό.
Όπως ένας καλλιτέχνης δεν μπορεί να πει μια πολύ βαριά μπαλάντα στα είκοσι του χρόνια, γιατί δεν μπορεί να με πείσει. Και θα σας φέρω ένα παράδειγμα, το “Σε ξεπέρασα” που ερμήνευσε ο Γ. Πλούταρχος, που οι στίχοι είναι δικοί μου, δεν θα μπορούσε να το πει ένα παιδί είκοσι ετών, έτσι δεν είναι;;;
Ν. Βάνης: Με τίποτα δεν θα μπορούσε να το πει.
Ναταλί: Πώς να το ξεπεράσει, δεν έχει προλάβει να ζήσει το παλικάρι. Αυτό λοιπόν το τραγούδι δεν μπορεί να το γράψει ένα παιδί είκοσι ετών. Τόση κατάθεση συναισθήματος δεν γίνεται να την κάνει ένα παιδί, θα πρέπει να είναι η εξαίρεση στον κανόνα.
Ν. Βάνης: Σήμερα Ναταλί γράφουν πολύ πρόχειρα.
Ναταλί: Όντως πολύ πρόχειρα, τα σημερινά παιδιά κοιτάζουν περισσότερο την ομοιοκαταληξία, πράγματα πάνω – πάνω που βέβαια δεν μένουν στην δισκογραφία.
Ν. Βάνης: Πως είναι οι σχέσεις σήμερα στιχουργών και συνθετών, φιλικές ή ανταγωνιστικές;;; Όταν είχα φιλοξενήσει τον Μ. Πλέσσα και τον Γ. Σπανό, δύο διαχρονικούς δημιουργούς στο καλλιτεχνικό στερέωμα, μου είπαν ότι τότε τα πράγματα ήταν διαφορετικά.
Ναταλί: Τώρα μου μιλάς για κορυφαίους ανθρώπους, τους οποίους όταν τους ακούμε, καθόμαστε προσοχή. Πιστεύω ότι παλαιότερα ήταν πιο συντροφιά τα πράγματα, υπήρχε μια γνησιότητα μεταξύ τους απ΄ ότι είναι σήμερα. Τώρα είναι πιο επαγγελματικά, πιο ψυχρά τα πράγματα, που όμως γίνονται βάσει βιωμάτων, εάν δεν ζήσεις, δεν γνωρίσεις, δεν μπορείς να εκτιμήσεις τον άλλον.
Ν. Βάνης: Ο Γ. Σπανός μου είπε ότι το Ελληνικό τραγούδι δεν πεθαίνει, ακόμα και αυτό που ακούγεται στα σκυλάδικα είναι γνήσιο Ελληνικό, όσο κι αν προσπαθούν να πάει σύμφωνα με τα πρότυπα της δύσης, δηλαδή στην Rap, hip hop.
Ναταλί: Το πιστεύω και εγώ. Στην Ελλάδα όμως δεν γίνεται αυτό, το πιστεύω και το υποστηρίζω. Εκτός και αν σβήσει η νύχτα, εκτός και αν μεταλλαχθούμε, επειδή λένε ότι είμαστε Ευρωπαίοι, μήπως πιστεύουν ότι θα γίνουμε και Άγγλοι;; Όχι δεν το πιστεύω αυτό. Είμαι Ελληνίδα, μου αρέσει το Ελληνικό τραγούδι, με αυτό διασκεδάζω, κλαίω, εννοώ με το λαϊκό, μ΄ αυτό χαίρομαι.
Ν. Βάνης: Πήγα και είδα τον Γ. Πλούταρχο, άκουσα το “ Σε ξεπέρασα”.
Ναταλί: Το “Υπάρχουν όρκοι” και το “ Καλύτερο παιδί”, δεν τα άκουσες;;
Ν. Βάνης: Θα σου πω κάτι, γίνεται χαμός μ΄ αυτά τα τραγούδια.
Ναταλί: Είμαι πολύ ευχαριστημένη, γιατί ο κόσμος διασκεδάζει με τα τραγούδια που κυκλοφόρησαν το 2000.
Ν. Βάνης: Σήμερα Ναταλί γράφεις τραγούδια;;;
Ναταλί: Γράφω, και θα σε ενημερώσω όταν τελειώσουμε από το στούντιο, ακόμα δεν θα ήθελα να πω τίποτα. Με τον Δημητράκη τελειώσαμε, μπορείς να τον βγάλεις και στον αέρα για να σου τα πει και ο ίδιος. Αλλά για την επόμενη δουλειά μου θα σου πω όταν θα κυκλοφορήσει.
Ν. Βάνης: Ναταλί θα ήθελα να σ΄ ευχαριστήσω γι΄ αυτά που μας είπες, για τα δρώμενα της δισκογραφίας, γιατί μας ακούν όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά στην Αμερική και την Ευρώπη.
Ναταλί: Όπου υπάρχει Ελληνισμός, τα χαιρετίσματα μου, την αγάπη μας και να μας συνοδεύουν οι ευχές τους, για να γράφουμε καλά τραγούδια, να παίρνουμε την θετική τους ενέργεια.
Ν. Βάνης: Πιστεύω ότι θα σε δούμε σύντομα στην Θες/νίκη.
Ναταλί: Ναι Νίκο μου, σου δίνω τον λόγο μου ότι θα ανεβώ και θα κάνουμε και μια ωραία συνέντευξη από κοντά, για να μας ρωτήσει ο κόσμος ότι θέλει.
Ν. Βάνης: Η οικογένεια σου είναι καλά;;
Ναταλί: Δόξα το θεό όλοι είμαστε καλά.
Ν. Βάνης: Και πάλι σ΄ ευχαριστώ.
Ναταλί: Και εγώ σ΄ ευχαριστώ που με κάλεσες.
