Που προσφέρεται στο κοινό από καλλιτέχνες και επιχειρηματίες για ψυχαγωγία ή (και) διασκέδαση. Οι περιστάσεις που το περιλαμβάνουν με αυτό το σκοπό είναι λίγο ή πολύ γνωστές και σχετίζονται με τη συνάρθροιση σε μουσικές σκηνές και μαγαζιά. Εκεί αναπτύσσεται ένα οικοσύστημα αυτόνομο που φιλοδοξεί (ή ευαγγελίζεται) να προσφέρει το «προϊόν» που λέγεται τραγούδι με τον πιο ευγενικό και ανθρώπινο τρόπο.
Ναι, καλά. Πόσο συχνά έχετε αντιμετωπίσει άθλιες (μην πω, γαϊδουρινές) συμπεριφορές σε μουσικές σκηνές και νυχτερινά μαγαζιά, φεύγοντας στο τέλος της βραδιάς απογοητευμένοι, τόσο σε επίπεδο καλλιτεχνικό, όσο και σε επίπεδο διάθεσης; Και η απογοήτευση να προέρχεται τόσο από τη σκηνή, όσο και κάτω από τη σκηνή.
Ας έρθουμε, τώρα, στο προκείμενο με μια περιγραφή: χώρος παραμυθένιος, ευρύχωρος με τη δυνατότητα επιλογής (κλειστός ή/και ανοιχτός) και επομένως με άριστο εξαερισμό (μοιάζει με σκηνικό χολιγουντιανής παραγωγής). Προσωπικό ευγενικό και «απίκο», καλοντυμένο και καλοβαλμένο με τρόπους. Χώρος άπλετος και κανένα στριμωξίδι, παρόλο που κάθε Σαββατοκύριακο «τιγκάρει» από 2.000 ανθρώπους. Φώτα που σε αφήνουν με το στόμα ανοιχτό και σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν βρίσκεσαι πράγματι στην Ελλάδα. Παραγωγάρα, πως το λένε;
Ορχήστρα(ρα) από είκοσι (τόσους μέτρησα) παιχταράδες: και έγχορδα (για τις αλα-τούρκα εκτελέσεις) και χάλκινα (για τις αντίστοιχες) και απ’ όλα. Όλοι τους «ετοιμοπόλεμοι» στο δευτερόλεπτο, με ατάκα και ρυθμικές «αναταραχές» που «κρεσεντάρουν» τα κομμάτια. Σε απίστευτη σύνδεση με το «μπροστάρη». Φραζαρισμένοι από τραγούδι σε τραγούδι – όλο αυτό υποδηλώνει πρόβες αμέτρητες και δουλειά μερακλήδικη. Ήχος; Ένα «τρίξιμο» δεν άκουσα από κάποιο μικρόφωνο όλο το βράδυ, παρόλο που η ένταση κυμάνθηκε σε υψηλά επίπεδα. Επιπροσθέτως: πυροτεχνήματα, ακροβατικά, πτυσσόμενα μέρη σκηνής και πολλά ακόμα. Πού συμβαίνουν όλα αυτά; Στο ΥΤΟΝ του Νίκου Βέρτη σε εβδομαδιαία βάση.
Θέλετε, τώρα, να ανοίξουμε την συζήτηση περί ουσίας; Να αρχίσουμε να λέμε για ρεπερτόρια και για υψηλά νοήματα; Για έντεχνο και άτεχνο τραγούδι; Για όρους που -τελικά- δεν ξέρω ποιον (και αν) εξυπηρετούν; Εγώ λέω να μιλήσουμε για σεβασμό και αγάπη προς αυτό που επιλέγεις να κάνεις στη ζωή. Γιατί, πλέον είναι γνωστό, όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, το κάνεις καλά και αυτό γίνεται αντιληπτό. Μαθαίνω ότι ο Νίκος Βέρτης έχει επιμεληθεί κάθε μικρή λεπτομέρεια του μαγαζιού (του). Είναι «από πάνω» και έχει την τελική γνώμη σε καθετί που σχετίζεται με το ΥΤΟΝ.
Από τα ντουβάρια μέχρι τις ανατριχίλες και από τους σερβιτόρους μέχρι τους τραγουδιστές που τον «ανοίγουν». Και αν μια λέξη μπορώ να πω για να περιγράψω όσα αντιμετώπισα χθες βράδυ (22/4) στο μαγαζί αυτή θα ήταν ο «σεβασμός» και όλα τα παράγωγά της. Σεβασμός προς τον πελάτη/ακροατή, σεβασμός προς το μουσικό/συνεργάτη, σεβασμός προς το τραγούδι (το δικό του τραγούδι), αυτοσεβασμός (δυο φορές έκανε ευγενικές παρατηρήσεις προς το κοινό). Προστιθέμενη αξία (για μένα προσωπικά, που με έκανε να εκτιμώ το Νίκο Βέρτη, προτού τον ακούσω live): ο Βέρτης είναι μουσικός. Παίζει, γράφει, ενορχηστρώνει και αυτό τον βοηθά να έχει τον συντονιστικό έλεγχο προγράμματος, σκηνής, κόσμου και ορχήστρας. Και όλα δουλεύουν ρολόι. Κι αν τα τραγούδια του, σε επίπεδο θεματολογίας, περιορίζονται στο ερωτικό, αυτό μάλλον ταιριαστό και χρήσιμο είναι στο ακροατήριο που συρρέει (ακόμα και τις Κυριακές) και γεμίζει το ΥΤΟΝ.
Στο ΥΤΟΝ the music show, παρέα με το Νίκο Βέρτη και τους χιλιάδες θαυμαστές του διασκέδασαν μέχρι πρωίας ο Γιώργος Καπουτζίδης με την παρέα του, η Νατάσα Θεοδωρίδου με τον Πέτρο Ιακωβίδη, η Αντζελα Δημητρίου αλλά και ο Τρύφωνας Σαμάρας με τον Βασίλειο Κωστέτσο και φίλους τους.
Αποκλειστικές πληροφορίες της τηλεφημερίδας Ελληνικό Φαινόμενο, πληροφορίες που πουθενά αλλού δεν έχουν γραφτεί, είμαστε σε θέση να δώσουμε ρεπορτάζ εκ των έσω, Η απόλυτη τηλεφημερίδα elliniko-fenomeno.gr, η εφημερίδα Fenomeno News που διανέμεται δωρεάν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη θα συνεχίσουν τα καλλιτεχνικά ρεπορτάζ, καθώς και ο δημοσιογράφος Νίκος Βάνης θα σας ενημερώσει γαι τα καλλιτεχνικά δρώμενα από το μικρόφωνο του ραδιοφώνου elliniko fenomeno.com
