ευάλωτη σε κάθε κίνηση, σε κάθε σχόλιο που τις έκαναν τρεις κολλητές φίλες και συναδέλφισσες οι οποίες την ζήλευαν αφάνταστα, καθώς ήταν πάντα πρώτο όνομα στο σχήμα και στην μαρκίζα. Η ιστορία της μεγαλοφιρμάτης σήμερα καλλιτέχνιδας ξεκινά πριν από χρόνια όταν εμφανιζόταν σε επαρχιακά κέντρα. Οι δύο (από τις τρεις ) φίλες και συναδέλφισσες της έκαναν τον βίο αβίωτο, με τις προλήψεις που τις βαρούσε όλες.
Της έλεγαν “….Μην βάζεις αυτήν την μπλούζα, γιατί θα γίνει αυτό και εκείνο…, μην βάζεις το κόκκινο κραγιόν, γιατί θα σου συμβεί το τάδε….., μην πεις αυτό το τραγούδι, γιατί θα πάθεις εκείνο, και πάει λέγοντας…”. Χωρίς να αναλύονται οι προλήψεις δεν γινόταν καμιά κίνηση.
Η δε φιρμάτη τα έπαιρνε όλα της μετρητής και υπάκουε πιστά στους νόμους των προλήψεων, που κάποιες φορές έβγαιναν κατά γράμμα, αλλά τις περισσότερες φορές δεν συνέβαινε απολύτως τίποτα.
Στο μεταξύ πήρε χαμπάρι τι παίζεται εις βάρος της με την εξαιρετική μεθοδικότητα των φίλων της, τα πήρε στο κρανίο και έκανε ματ κινήσεις.
Πήγε στο γραφείο του αφεντικού και εκεί έγινε το έλα να δεις. Δεν έμεινε τίποτα όρθιο. Ο επιχειρηματίας μετά απ΄ όλα αυτά αναγκάστηκε και έδιωξε την μία από τις δύο κατά τα άλλα φίλες της καλλιτέχνιδας και έτσι τα πράγματα ησύχασαν.
Η καλλιτέχνιδα ως πρώτο όνομα που ήταν στην επαρχία, έγινε μεγάλη φίρμα του Ελληνικού πενταγράμμου, αφού έκοψε με το μαχαίρι τις φίλες και τις προλήψεις. Φορά πάντοτε διακριτικά έναν σταυρό και προχωρά μπροστά, και με τις ευνοϊκότερες προϋποθέσεις.
Όμως σε κάθε βήμα της θυμάται τι πέρασε σε εκείνο το επαρχιακό κέντρο, και με το πάθημα πήρε το μεγαλύτερο μάθημα ζωής, γι΄ αυτό και σήμερα έχει ελάχιστες φίλες από τα καλλιτεχνικά δρώμενα, ακριβώς για να μην το ξαναπάθει.
Φτου…..φτου….φτου. “…..Ιησούς Χριστός νικά και όλα τα κακά σκορπά….”