Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Τριάντα επτά ολόκληρα χρόνια τα δυο κόμματα εξουσίας αντί να είναι όργανα προάσπισης των συμφερόντων του Ελληνικού λαού και του δημοκρατικού πολιτεύματος, μετετράπησαν σε διεκπεραιωτές των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και των διαφόρων συντεχνιών και έγιναν παράγοντες εκμαυλισμού, διαφθοράς και διαπλοκής.
Αυτά τα κόμματα εξουσίας δεν έλυσαν κανένα κοινωνικό πρόβλημα παρά τις συνεχείς προεκλογικές τους εξαγγελίες. Τα εγκλήματα των δύο κομμάτων εξουσίας είναι εξόφθαλμα και αποδεδειγμένα.
Κατασπατάλησαν ασύστολα το απίστευτο χρήμα που εισέρευσε στην χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και απέβλεπε στην ανάπτυξη και την υποδομή της, ώστε να επιτευχτεί η σύγκλιση της Ελληνικής οικονομίας με τις οικονομίες των χωρών της Ευρωζώνης.
Δημιούργησαν παρανοϊκό και ακατάσχετο δανεισμό βουλιάζοντας κάθε μέρα που περνούσε την χώρα στην άβυσσο.
Μοίραζαν πρόσκαιρες φρούδες ελπίδες, με τα ρουσφέτια και τους διορισμούς στο δημόσιο.
Ανάγκασαν τον πολίτη να ψηφίζει, με μοναδικό κριτήριο το ατομικό του και μόνο συμφέρον. Υφάρπαζαν επί της ουσίας βίαια την ψήφο του άμοιρου ψηφοφόρου.
Αυτά τα κόμματα εξουσίας δεν είναι πολιτικοί σχηματισμοί είναι καρκινώματα στο κοινωνικό ιστό της χώρας, είναι εστίες μόλυνσης ανίατων ασθενειών. Μέσω των αναθεωρήσεων του Συντάγματος προάσπισαν τα συμφέροντα των οικονομικών ισχυρών παραγόντων και εμμέσως και των δικών τους, από την στιγμή που οι ίδιοι παραδέχονται πως κόμματα και πολιτικά πρόσωπα έχουν χορηγούς το μεγάλο ανεξέλεγκτο κεφάλαιο.
Τα αναθεωρημένα Συντάγματα, τους δίνουν το δικαίωμα της πλήρους ασυλίας και ατιμωρησίας στα όποια ανομήματά τους (ασυλία βουλευτών και νόμος περί ευθύνης υπουργών κ.α.).
Δεν είναι τυχαίο ότι καμία κυβέρνηση από την επομένη της πτώσης της Δικτατορίας, ούτε η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ούτε η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου (ο οποίος στην κυριολεξία ξεχαρβάλωσε τον ηθικό, πολιτισμικό, πολιτικό και οικονομικό ιστό της Ελληνικής κοινωνίας), ούτε πολύ περισσότερο οι μετέπειτα πρωθυπουργοί δεν έβαλαν ούτε ένα λιθαράκι για να φτιάξουν αυτό το κράτος. Θέλησαν και το κατόρθωσαν να κάμουν αυτό το κράτος ερειπωμένο σπίτι και το οδήγησαν στο χείλος του γκρεμού.
Όμως, η κυβέρνηση που έσπρωξε την χώρα στον γκρεμό, ήταν η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου. Δυο και πλέον χρόνια η Ελλάδα με την θηλιά του μνημονίου στο λαιμό της από την τρόικα, βρίσκεται στην απόλυτη αδιέξοδη πολιτική της εφαρμογής του.
Αυτή η απίθανη και ανεύθυνη τελευταία κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μέσω της υπαγωγής της χώρας στο μνημόνιο και ακολούθως των λαθεμένων επιλογών εκτέλεσής του, το μόνο που κατάφερε ήταν να δημιουργήσει μια αρνητική δυναμική εξόδου από την κρίση και είναι απορίας άξιο εάν πραγματικά ήθελε την έξοδο της χώρας από αυτήν.
Οι επιλογές που έκανε οδήγησαν την χώρα σε βαθειά ύφεση χωρίς γυρισμό. Εξαθλίωσαν τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, την ραχοκοκαλιά της κοινωνίας μας, με αποτέλεσμα να έχει διαρραγεί ο κοινωνικός ιστός μας.
Οι συνεχιζόμενοι νέοι φόροι διέλυσαν την εμπορική κίνηση των μεσαίων καταστημάτων, με αποτέλεσμα τα καθημερινά λουκέτα.
Οι απανωτοί φόροι στην ακίνητη περιουσία αδρανοποίησαν τις οικοδομικές δραστηριότητες.
Οι ακάλυπτες επιταγές στην αγορά έφθασαν στο πρώτο οκτάμηνο του 2011 στο 1,7 δις ευρώ.
Η ανεργία στο ίδιο διάστημα ξεπέρασε το 16%.
Δώδεκα δις ευρώ το χρόνο εξάγονται από τους λαθρομετανάστες στις χώρες τους.
Εκατό εκ. ευρώ το μήνα μας στοιχίζει η ιατρική περίθαλψη των λαθρομεταναστών.
Τριάντα πέντε χιλιάδες επιδόματα ανεργίας, κατά δήλωση του κ. Λοβέρδου, δίνονται σε «οικονομικούς μετανάστες».
Τεράστια ποσά εξάγονται από τη χώρα δια μέσω της αγοράς προϊόντων από τα μεγάλα πολυκαταστήματα, τα οποία είναι όλα ξένων συμφερόντων.
Γι΄αυτό κάποτε θα πρέπει ο ευνουχισμένος λαός μας να κηρύξει εμπάργκο σε ότι μη Ελληνικό και να τονώσει, μέσω των αγορών Ελληνικών προϊόντων την εγχώρια οικονομία.
Στις 11 Νοεμβρίου 2011 ορκίσθηκε η νέα κυβέρνηση με τη συμμετοχή τριών κοινοβουλευτικών κομμάτων. Η νέα σχηματισθείσα κυβέρνηση φέρνει την σφραγίδα της πλήρους αποδοχής των όρων της Μέρκελ και του Σαρκοζί. Οι ποικιλώνυμοι δανειστές μας, οι διεθνείς τοκογλύφοι και κερδοσκόποι της χώρας μας, εύχονται την μακροημέρευσή της, συνεπικουρούμενοι από μεγάλο μέρος της ντόπιας διεφθαρμένης πολιτικοεπικοινωνιακής ελίτ και τους θλιβερούς υπαλλήλους- παπαγαλάκια της.
Βέβαια, σύντομα θα ακούσουμε τις προγραμματικές της δηλώσεις στην Βουλή των Ελλήνων και θα εξάγουμε συμπεράσματα για το αν:
1) Φαίνεται διατεθειμένη, ως μεταβατική κυβέρνηση να επαναδιαπραγματευθεί για να πετύχει καλύτερους όρους ή θα εξασφαλίσει πιο σύντομα τις δεσμεύσεις της κυβερνήσεως Παπανδρέου για την εξασφάλιση των χρημάτων της τρόικας;
2) Φαίνεται πρόθυμη να μην υπηρετήσει τα συμφέροντα των δανειστών μας και να μη στραφεί κατά του Ελληνικού λαού με νέα φοροεισπρακτικά μέτρα και ληστρικές επιδρομές στην δημόσια περιουσία της πατρίδος μας;
3) Φαίνεται διατεθειμένη να μην υποκύψει στους εκβιασμούς των εμπράγματων εγγυήσεων με απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων;
4) Φαίνεται πρόθυμη να βάλλει τις βάσεις για την καταπολέμηση των διαχρονικών παθογενειών της πατρίδος μας, δηλαδή της περικοπής των δημοσίων δαπανών, της παράνομης μαύρης εργασίας σε μετανάστες που στερούν από τους Έλληνες θέσεις εργασίας, του άκρατου παραεμπορίου που στερεί μεγάλο μέρος εσόδων από το δημόσιο, της φοροκλοπής και της φοροδιαφυγής;
Διαφορετικά καλείται ο Ελληνικός λαός να αντισταθεί στην υποδούλωση της χώρας και στην απόλυτη εξαθλίωσή του, εφαρμόζοντας το ακροτελεύτιο άρθρο 120, εδάφιο 4 του Συντάγματος, το οποίο επιτάσσει: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».
Παναγιώτης Αποστόλου
Οικονομολόγος
egerssi@otenet.gr
