Μηνάς Πολυχρονάκης

Μ. Πολυχρονάκης: Για το αποτέλεσμα του ήχου συνεργούν πολλοί παράγοντες, αρχής γενομένης βέβαια από τον χώρο. Ο χώρος είναι ο μεγαλύτερος παράγων, διότι δυστυχώς στην Ελλάδα οι χώροι που υπάρχουν δεν είναι φτιαγμένοι γι΄ αυτό το πράγμα για το οποίο λειτουργούν. Ένας χώρος όμως που έχει φτιαχτεί στην Ελλάδα, αλλά και αρκετοί άλλοι, όπως πχ το ?Αρένα? στην Αθήνα, είναι το “ODEON” στο οποίο έχει κάνει μια καταπληκτική δουλειά ο Β. Παπαδόπουλος, μιλώ σαν κατασκευή.

 Σου προσφέρει λοιπόν τις δυνατότητες για να έχεις ένα καλό αποτέλεσμα ήχου. Αυτός είναι ο πρώτος παράγοντας. Εάν δε σου δώσουν και τις δυνατότητες που χρειάζεσαι, τότε το αποτέλεσμα θα είναι πάρα πολύ καλό. Το επίπεδο του ήχου των δέκα εταιρειών που υπάρχουν στην Ελλάδα, είναι πολύ υψηλό.

 Δηλαδή ήταν μια φιλική εταιρεία η οποία είχε καταπληκτικό ήχο και το ίδιο ίσχυε για τον χώρο, αποδείχθηκε δε αυτό μετά με τον Α. Ρέμο που ήλθε η ίδια εταιρεία απέναντι από το “ODEON”, και έβγαλε και αυτή ένα καταπληκτικό αποτέλεσμα. Βέβαια αυτό που με χαροποιεί εμένα είναι ότι δώσαμε την δυνατότητα, δυστυχώς λίγες φορές στην Ελλάδα να υπάρξει αυτό το αποτέλεσμα, που είχαμε με τον Νότη, το οποίο δεν οφείλεται αποκλειστικά σε μένα, η δουλειά ήταν ομαδική.

Ν. Βάνης: Την ευθύνη του ήχου φέρει ο καλλιτέχνης, ή ο επιχειρηματίας του πολιτιστικού κέντρου;;

Μ. Πολυχρονάκης: Είναι συνδυασμός του επιχειρηματία και του καλλιτέχνη. Βέβαια κακά τα ψέματα, για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, το επάνω χέρι έχει ο καλλιτέχνης. Αυτός έχει το καλλιτεχνικό κόστος και τον ενδιαφέρει το ηχητικό αποτέλεσμα που θα βγει, είτε αυτό είναι συναυλία, είτε κέντρο διασκέδασης. Πάντως τον πρώτο λόγο τον έχει ο καλλιτέχνης, αυτός δε ορίζει, εάν θέλεις και τους κανόνες του παιχνιδιού, όσον αφορά τον ήχο, τα φώτα και όλο το Show.

Ν. Βάνης: Είδα ότι στο Νότη τα μηχανήματα, αλλά και τα ηχεία ήταν τελευταίας τεχνολογίας. Αυτά πως λέγονται;;;

Μ. Πολυχρονάκης: Αυτά λέγονται λάιν μαρέιν Νίκο και είναι τελευταίας τεχνολογίας, αλλά όχι όσο νομίζεις. Στην Ελλάδα τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχουμε λάιν μαρέιν συστήματα. Στο εξωτερικό πιο μπροστά είχαμε πάρα πολύ συστήματα, διότι εδώ δεν υπήρχαν, εάν θέλεις. Τώρα στην Ελλάδα είμαστε γεμάτοι με λάιν μαρέιν συστήματα, ακόμα και οι μικρές εταιρείες διαθέτουν τέτοια. Το θέμα είναι το πώς τα μεταχειρίζεσαι. Εξαρτάται δε από πολλούς παράγοντες. Από τις πηγές πάνω απ΄ όλα, τον καλλιτέχνη, την ενορχήστρωση, από τους μουσικούς, από τους τεχνικούς, αλλά δεν είναι μόνο τα μηχανήματα, διότι αυτά Νίκο μου είναι άψυχα πράγματα.

Ν. Βάνης: Δηλαδή εάν δεν υπάρχει ο παράγων άνθρωπος δεν βγαίνει αποτέλεσμα.

Μ. Πολυχρονάκης: Ο άνθρωπος παίζει τον σημαντικότερο ρόλο. Εμείς με τον Νότη έχουμε τον φίλο μας, τον διάσημο αυτιά, τον Παζούζου, κατά κόσμον Δ. Ανδριανό.

Ν. Βάνης: Μια και πιάσαμε τον Παζούζου, στα τόσα χρόνια που τον ξέρω, ο μπαγάσας βγάζει ήχο, τον βλέπω ότι ιδρώνει πάνω στην κονσόλα.

Μ. Πολυχρονάκης: Νίκο ο Παζούζου δεν είναι μια τυχαία μονάδα στην δουλειά μας. Από τότε που γεννήθηκε έχει ακούσματα, εγώ τον ξέρω από το 1974, είχα την τύχη να τον γνωρίσω και από τότε είμαστε μαζί. Έχουμε περάσει πάρα πολλά μαζί, ίσως είναι ο μοναδικός άνθρωπος που ξέρει την ιστορία του Ελληνικού Play. Ο Δημήτρης έχει πάρα πολλά ακούσματα και αυτό το βγάζει πάνω στην κονσόλα, στην δουλειά του.

Ν. Βάνης: Δεν είναι τυχαίο που ακούς και το κρύσταλλο ακόμα. Μου έκανε εντύπωση στο Νότη ότι έβγαζε και τον παραμικρό ήχο.

Μ. Πολυχρονάκης: Ναι, αλλά μην ξεχνάς ότι έχουμε και έναν Νότη Σφακιανάκη, ο οποίος δεν είναι τυχαίος τραγουδιστής, είναι μεγάλος καλλιτέχνης, και για μένα ίσως από τους τελευταίους Σταρ στην Ελλάδα.

Ν. Βάνης: Ο Νότης είναι ιδιόρρυθμος.

Μ. Πολυχρονάκης: Είναι τελειομανής.

Ν. Βάνης: Εάν δεν έχει φοβερό ήχο, τελείωσες.

Μ. Πολυχρονάκης: Σε όλα, όχι μόνο στον ήχο. Όλα περνούν από το χέρι του.

Ν. Βάνης: Μα δεν είναι τυχαίο ότι είχε επιτυχία φέτος στην Θεσ/νίκη.

Μ. Πολυχρονάκης: Και όχι μόνο στην Θεσ/νίκη εμείς έχουμε γυρίσει όλο τον κόσμο.

Ν. Βάνης: Εγώ μιλώ για την Θεσ/νίκη που τον έχουμε ζήσει αρκετές ημέρες, γιατί ήλθαν και άλλοι καλλιτέχνες, αλλά έφαγαν παλτό.

Μ. Πολυχρονάκης: Σ΄ αυτό εγώ δεν έχω άποψη, γιατί είναι πέρα από την ιδιότητα μου. Το ότι έφαγαν παλτό δεν φταίει ο ήχος, έτσι δεν είναι ;;;

Ν. Βάνης: Ο Νότης προσέχει την παραμικρή λεπτομέρεια. Μου έλεγες ότι όταν στήνατε τον ήχο, πόσα ρομποτικά είχες επάνω;;;

Μ Πολυχρονάκης: Δεν θυμάμαι ακριβώς, δεν ήταν όμως υπερβολικά σε αριθμό, αλλά λογικά. Αξιοποιούσαμε όλα τα μηχανήματα, δεν χρειάζονται οι υπερβολές, γιατί κακά τα ψέματα είναι η εύκολη λύση να κρυβόμαστε πίσω από την ποσότητα του εξοπλισμού. Δηλαδή βλέπεις τεχνικούς και σου ζητούν για αντίστοιχο χώρο 100 κεφαλές, δηλαδή 100 ρομποτικά για να καταλάβει ο κόσμος. Ενώ εμείς παίζαμε με 28 κεφαλές, στον ίδιο χώρο όμως ένας άλλος θα μπορούσε να είχε βάλει και 100 κεφαλές. Μα και σε σένα άμα δώσω 100 κεφαλές , απλώς και μόνο εάν θα τις ανάψεις θα εντυπωσιάσεις. Τα θέμα είναι να μπορείς να το εκμεταλλεύεσαι, διότι όλα έχουν το κόστος, θα πρέπει να αξιοποιείς και την παραμικρή λεπτομέρεια.

Ν. Βάνης: Πρέπει δε να σου πω ότι στα τόσα χρόνια που γυρίζω στην νύχτα, βλέπω ότι πολλά μαγαζιά δεν έχουν καθόλου καλό ήχο.

Μ. Πολυχρονάκης: Αυτό που μου λες είναι συνδυασμός πολλών πραγμάτων.

Ν. Βάνης: Έχω παρατηρήσει σε τοπικά σχήματα της Θεσ/νίκης ότι σε κάποιον καλλιτέχνη ο ήχος έβγαινε, αλλά σε άλλον καθόλου.

Μ. Πολυχρονάκης: Μπορεί να φταίει η ενορχήστρωση, δηλαδή δεν είναι μόνο τα μηχανήματα και ο τεχνικός. Μπορεί η ενορχήστρωση του ενός να διαφέρει από την ενορχήστρωση του άλλου. Όσο πιο λιτή είναι η ενορχήστρωση, τόσο πιο καλό αποτέλεσμα ηχητικό για μένα έχει, αυτή βέβαια είναι η δική μου άποψη.

Ν. Βάνης: Για να στήσουμε ένα πολιτιστικό κέντρο από την αρχή, ποια μηχανήματα θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε;;

Μ. Πολυχρονάκης: Ανάλογα με τον χώρο.

Ν. Βάνης: Πχ η “Πολιτεία” τι μηχανήματα πρέπει να έχει;;

Μ. Πολυχρονάκης: Η “Πολιτεία” είναι ένας όμορφος και καταπληκτικός χώρος. Νομίζω ότι το Sate up , που είχε και έχει αυτό το κέντρο είναι αξιόλογο και πάρα πολύ καλό το αποτέλεσμα που έχουν.

Ν. Βάνης: Εν συγκρίσει με το “ODEON”, ποια είναι η διαφορά;;;

Μ. Πολυχρονάκης: Η διαφορά αφορά κα τον ρόλο του μαγαζιού.

Ν. Βάνης: Δηλαδή παίζουν ρόλο και τα μέτρα του μαγαζιού;;

Μ. Πολυχρονάκης: Παίζουν ρόλο πολλά πράγματα. Στο “ODEON” δεν υπάρχει αντήχηση, διότι τα πάνελ που έχει διαλέξει ο Β. Παπαδόπουλος, ας μην ξεχνάμε ότι και την “Πολιτεία” ο Β. Παπαδόπουλος την έχει φτιάξει, όμως την εμπειρία του όλη την έχει βγάλει στο ODEON, το οποίο είναι ένας καταπληκτικός πολυχώρος. Εάν σκεφτείς ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να φιλοξενήσει οποιοδήποτε μουσικό Event. Έχει τα πάντα. Μόνο το ότι αυτά τα πάνελ είναι ειδικά, έχουν έλθει από την Ιταλία, απ΄ ότι γνωρίζω, και απ΄ ότι είχε πει ο Βασίλης κα η διαμόρφωση που έχει μέσα το ODEON είναι σαν επίπεδα αρχαίου θεάτρου, έχεις ορατότητα, βλέπεις από παντού.

Ν. Βάνης: Και αυτό είναι καλό. Ο θαμώνας έχει πλήρη εικόνα και ήχου.

Μ. Πολυχρονάκης: Ναι βέβαια. Αλλά και τα άλλα μαγαζιά έχουν πάρα πολύ καλό αποτέλεσμα. Στην Θεσ/νίκη πια έχουμε πολύ καλούς χώρους, οι οποίοι σιγά , σιγά διαμορφώνονται. Το “FIX Live “ας πούμε είναι καταπληκτικός χώρος.

Ν. Βάνης: Και εκεί έχεις στήσει μηχανήματα.

Μ. Πολυχρονάκης: Βεβαίως και στο παρελθόν είχαμε στήσει και στην “Πύλη Αξιού”. Έχει πολύ ωραία μαγαζιά επάνω, απλώς το “ODEON” επειδή είναι πιο καινούργιο έχει καλύτερη ηχοακουστική μελέτη.

Ν. Βάνης: Τώρα πρόσφατα που σε βρήκα στο “Kuda Hura” στην συναυλία που έκανε ο Ν. Βέρτης, μου έκανε εντύπωση η εικόνα και ο ήχος, ήταν καταπληκτικός.

Μ. Πολυχρονάκης: Νίκο όχι μόνο έχουμε πάρα πολύ καλά μηχανήματα στην Ελλάδα, όχι μόνο η δική μου εταιρεία, αλλά και άλλες εταιρείες είναι εξίσου καλές. Ο ανταγωνισμός στην Ελλάδα είναι σε παγκόσμιο επίπεδο για τα μηχανήματα. Ας μην ξεχνάμε ότι κάναμε και μια Ολυμπιάδα. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε και τεχνογνωσία πια πάρα πολύ υψηλή, πολύ καλά μηχανήματα και όχι μόνο από Αθηναϊκές εταιρείες. Υπάρχουν καταπληκτικές εταιρείες επάνω στην Θεσ/νίκη με πολύ αξιόλογο εξοπλισμό και έμψυχο υλικό. Αλλά σου είπα είναι πάρα πολλοί παράγοντες, δεν είναι μόνο τα μηχανήματα, ή οι τεχνικοί. Η δουλειά για μένα είναι συλλογική.

Ν. Βάνης: Δηλαδή παίζει ρόλο και ο μουσικός.

Μ. Πολυχρονάκης: Όχι μόνο ο μουσικός, η ενορχήστρωση ο καλλιτέχνης, η ροή, το στήσιμο, τα φώτα. Στην Χαλκιδική ήμασταν τυχεροί, γιατί μας έκανε καλή μέρα.

Ν. Βάνης: Καλή μέρα και είχε 8.000 κόσμο.

Μ. Πολυχρονάκης: Είχε πάρα πολύ κόσμο, να σου πω την αλήθεια ούτε εγώ το περίμενα.

Ν. Βάνης: Εγώ υπολόγιζα και το είπα και στο Ραδιόφωνο πριν γίνει η εκδήλωση ότι θα έχει γύρω στα 2500-3000 άτομα.

Μ. Πολυχρονάκης: Ο Νίκος ήταν καταπληκτικός και είχε να τραγουδήσει και πάρα πολύ καιρό επάνω, είχε κέφι εκείνη την ημέρα.

Ν. Βάνης: Μου έκανε εντύπωση όλο το σκηνικό της μπάντας και των μηχανημάτων, ήταν καταπληκτικό. Στην εταιρεία είδα ότι όλοι δουλεύουν από τους συνεργάτες σου μέχρι την μεταφορική των μηχανημάτων. Όχι επειδή είσαι φίλος μου, αλλά η δουλειά σου διαφέρει κατά πολύ από άλλους.

Μ. Πολυχρονάκης: Αυτό γίνεται πολλά χρόνια.

Ν. Βάνης: Έχεις σωστούς συνεργάτες, είδα ότι τα παιδιά δούλευαν επί ώρες για το στήσιμο της συναυλίας.

Μ. Πολυχρονάκης: Με τους συνεργάτες μου συμφωνούμε, αλλά και εγώ έβλεπα αυτόν που μας παρείχε τις δυνατότητες να δουλέψουμε άνετα και αυτός ήταν ο Γιώργος Φουρναράκης.

Ν. Βάνης: Ο Γ. Φουρναράκης είναι Κρητικός και δεν καταλαβαίνει τίποτα.

Μ. Πολυχρονάκης: Είναι καταπληκτικός σ΄ αυτά. Ήμουν χρόνια συνεργάτης του και ξέρω τι σημαίνει Γ. Φουρναράκης, είναι τελειομανής και πολύ αυστηρός.

Ν. Βάνης: Όπως τελειομανής είναι και ο Βασίλης Κοντόπουλος.

Μ. Πολυχρονάκης: Είχαμε το ελεύθερο να κάνουμε ότι θέλουμε και από τους δύο επιχειρηματίες.

Ν. Βάνης: Υπάρχουν επιχειρηματίες που παρεμβαίνουν στην δουλειά σου;;;

Μ. Πολυχρονάκης: Υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις. Το θέμα είναι κατά πόσο μπορείς εσύ να εξηγήσεις στον επιχειρηματία, ότι αυτό που πουλά σε ένα νυχτερινό μαγαζί, δεν είναι μόνο ουίσκι, το πρώτιστο είναι ο ήχος και τα φώτα, δηλαδή το Show. Ο κόσμος πάει για να διασκεδάσει, αλλά θα πρέπει να έχει και καλό αποτέλεσμα ηχητικό και φωτιστικό, να είναι ένα πακέτο πολύ όμορφο. Πολλοί επιχειρηματίες δεν το καταλαβαίνουν αυτό. Στο παρελθόν είχαμε τραβήξει τα πάνδεινα.

 Τυχαίνει να είμαι από το 1974 σ΄αυτήν την δουλειά, φορούσα κοντά παντελονάκια όταν μπήκα και έχω συναντήσει σημεία και τέρατα. Σου έβαζαν να ρυθμίσεις έναν ήχο και σε πέταγαν σε ένα εξώστη που δεν άκουγες και δεν είχες καμιά επαφή. Δηλαδή για να ρυθμίσεις ένα καλό αποτέλεσμα πρέπει να είσαι μέσα στην σάλα, σαν ηχολήπτης και όχι σαν κάτι παραθυράκια του παρελθόντος. Τώρα δεν υπάρχουν αυτά σε σοβαρά μαγαζιά και όλα αυτά για να γλυτώσουν 1-2 τραπέζια.

Ν. Βάνης: Στην δουλειά σου είσαι πολύ λειτουργικός, παρατηρητικός και διορατικός.

Μ. Πολυχρονάκης: Πολλές φορές το μυαλό του τεχνικού κολλά, γι΄ αυτό πρέπει να είναι ξεκάθαρο μυαλό και να έχει την εμπειρία, για να δώσει την λύση. Ένας τεχνικός ο οποίος δούλευε για παράδειγμα στην Χαλκιδική μέσα στον ήλιο, με πολύ ζέστη, δύο μέρες συνέχεια και το βράδυ θα πρέπει να κάνει ρυθμίσεις. Δεν γίνεται κάποια στιγμή θα κολλήσει. Οπότε θα πρέπει το μυαλό να είναι ξεκάθαρο και εκείνη την ημέρα έτυχε να είμαι εγώ, σε άλλες δουλειές είναι άλλοι συνάδελφοι.

Ν. Βάνης: Μηνά έχω παραδείγματα καλλιτεχνών που έρχονται σε ρήξη με τον ηχολήπτη.

Μ. Πολυχρονάκης: Υπάρχουν και τέτοια φαινόμενα.

Ν. Βάνης: Θέλω να σου πω ότι πολλές φορές ο καλλιτέχνης υποφέρει από την κακή ποιότητα του ήχου.

Μ. Πολυχρονάκης: Στις αρχές όταν είχα ξεκινήσει ως ηχολήπτης, το έλεγα και εγώ. Γιατί στην Ελλάδα το επάγγελμα μας βρίσκεται σε νηπιακή μορφή. Τώρα έχουμε αρχίσει να ενηλικιωνόμαστε, δεν έχει γεράσει η δουλειά μας ακόμα, είναι νέο επάγγελμα. Αυτοί δε που είμαστε σ΄ αυτόν τον χώρο, είναι διότι αγαπάμε αυτό που κάνουμε, είναι το επάγγελμα μας. Στο παρελθόν υπήρχαν πολλά προβλήματα, τώρα όχι με σοβαρούς καλλιτέχνες. Φαντάσου τι πίεση νοιώθει ένας καλλιτέχνης επάνω στο πατάρι. Εγώ τόσα χρόνια για να καταλάβεις μπροστά στον κόσμο δεν μπορώ να πω ένα , δύο τεστ. Φαντάσου όταν καλείται δε να βγάλει δύο ώρες πρόγραμμα και να μην ακούει την φωνή του, δεν μπορεί να τραγουδήσει, θα πρέπει να είμαστε λογικοί και υπομονετικοί μαζί του. Όταν θα λέει κάτι να μην πάμε στην άρνηση, αλλά να καταλαβαίνουμε το πρόβλημα του.

Ν. Βάνης: Γιατί και αυτός έχει το άγχος, την αγωνία το πως θα βγει στην πίστα.

Μ. Πολυχρονάκης: Είναι φυσικό να έχει αγωνία.

Ν. Βάνης: Μηνά υπάρχουν πολλές εταιρείες που σχετίζονται με την δουλειά σου;;

Μ. Πολυχρονάκης: Υπάρχουν πολλές και καλές εταιρίες Νίκο και αυτό θα πρέπει να το τονίσουμε. Σαν κλάδος έχουμε πολλά προβλήματα που κάποια άλλη στιγμή μπορούμε να τα συζητήσουμε και θα θέλαμε την βοήθεια σου.

Ν. Βάνης: Έχω δει κόσμο αγανακτισμένο να φεύγει από τα νυχτερινά κέντρα λόγω της κακής ποιότητας του ήχου.

Μ. Πολυχρονάκης: Όταν ακούς τέτοιο πράγμα πάει να πει ότι η ομάδα, επιχειρηματίας, καλλιτέχνης, τεχνικοί, μουσικοί, ενορχήστρωση, έφαγε γκολ. Εμένα αυτό που μου έκανε πολύ χαρούμενο στο ODEON, ήταν η σωστή συνεργασία της ομάδας.

Ν. Βάνης: Το έβλεπα αυτό από τον κόσμο που ερχόταν να διασκεδάσει στον Νότη, μετά το πέρας του προγράμματος ήταν πολύ ευχαριστημένος.

Μ. Πολυχρονάκης: Αυτό πήγα να σου πω. Το φοβερό για μένα και αυτό το λένε και οι ιδιοκτήτες του μαγαζιού, οι μετρ, τα γκαρσόνια, ήταν το εξής: Ο κόσμος έβγαινε και στα δέκα άτομα, οι οκτώ μιλούσαν για τον καλλιτέχνη, το μαγαζί και οι δύο για τον ήχο, αυτό είναι μεγάλη ιστορία. Επιτεύχθει δε κατόπιν πολλών παραγόντων μαζί, του μαγαζιού, της δικής μας ομάδας με τον Νότη που είμαστε δεμένοι τόσα χρόνια. Ας μην ξεχνάμε ότι εμείς δεν έχουμε αλλάξει ορχήστρα με τον Νότη, μόνο συμπληρώματα κάνουμε. Οι τεχνικοί είναι χρόνια μαζί, όλοι γνωρίζουν τι θέλει. Μας κοιτά στα μάτια και ξέρουμε τι ακριβώς θέλει.

Ν. Βάνης: Εσύ Μηνά ακολούθησες τον Νότη και στο Λονδίνο, υπάρχει διαφορά μεταξύ εξωτερικού και Ελλάδος, αναφέρομαι στα μηχανήματα.

Μ. Πολυχρονάκης: Καμιά και σου το λέω με πλήρη ευθύνη. Την ιστορία για το Wempley στην έχω πει. Ο Νότης Σφακιανάκης ίσως είναι ο μοναδικός Έλληνας καλλιτέχνης που επέμεινε στο να έχει Ελληνική εταιρεία μαζί του.

Ν. Βάνης: Είναι μεγάλη υπόθεση αυτό.

Μ. Πολυχρονάκης: Παίξαμε δύο φορές στο ναό της μουσικής, εκεί όπου εμφανίστηκαν μεγάλοι Σταρ, στο Wempley arena. Τα μηχανήματα έφυγαν από την Ελλάδα με πείσμα του Νότη, ειδάλλως δεν θα μπορούσαμε να έχουμε αυτήν την δυνατότητα.

Ν. Βάνης: Πέτυχε όμως αυτό το εγχείρημα.

Μ. Πολυχρονάκης: Βεβαίως και πέτυχε και μάλιστα κερδίσαμε τις εντυπώσεις.

Ν. Βάνης: Εγώ είχα γράψει τότε στο Ελληνικό Φαινόμενο, ότι ο Νότης είναι ο μόνος καλλιτέχνης που σπάει ρεκόρ στο εξωτερικό. Πρέπει δε εδώ να πω ότι όλες οι συναυλίες ακόμα και οι φετινές που έδωσαν Έλληνες καλλιτέχνες παρουσίασαν πολλά προβλήματα.

Μ. Πολυχρονάκης: Συμφωνώ είναι έτσι όπως το λες.

Ν. Βάνης: Αυτά τα προβλήματα των συναυλιών έχουν αντίκτυπο στον καλλιτέχνη. Άκουσα φέτος από πολλούς ότι φταίνε οι καλλιτέχνες, που δεν πήγαν καλά οι συναυλίες.

Μ. Πολυχρονάκης: Συγνώμη Νίκο όταν πας σε μια συναυλία, ξέρεις ποιος είναι ο ηχολήπτης, ο μουσικός, ο διοργανωτής;; Αυτόν που ξέρεις είναι τον καλλιτέχνη, οπότε αυτός χρεώνεται τα υπέρ και τα κατά.

Ν. Βάνης: Φέτος πάλι θα βρίσκεσαι με τον Νότη στο “Έναστρον”;;;

Μ. Πολυχρονάκης: Να απ΄ ότι είμαι σε θέση να ξέρω. Ελπίζω να είμαι πολλά χρόνια μαζί του.

Ν. Βάνης: Μηνά οι περισσότεροι επιχειρηματίες νυχτερινών κέντρων, τρέφουν ως προς το πρόσωπο σου απέραντη εκτίμηση, κα αυτό συμβαίνει διότι η εταιρεία σου φαίνεται ότι κάνει καλά την δουλειά της.

Μ. Πολυχρονάκης: Τυχαίνει με τους πιο πολλούς επιχειρηματίες να γνωρίζομαι φιλικά, προσωπικά, επαγγελματικά, πάρα πολλά χρόνια. Μέσα λοιπόν από την φιλία, την εμπειρία, όταν θα τους πεις μια γνώμη, την παίρνουν σοβαρά υπόψιν τους, ή την πετούν.

Ν. Βάνης: Μου έκανε εντύπωση στο Club Kuda Hura, όπου εμφανίστηκε ο Ν. Βέρτης, όταν κάηκε κάτι σε ένα μηχάνημα, αμέσως το επισκεύασες.

Μ. Πολυχρονάκης: Αυτή είναι η αντίδραση ενός τεχνικού και αυτή θα πρέπει να είναι.

Ν. Βάνης: Την λύση εσύ την έδωσες αμέσως. Δεν ξέρω εάν θα μπορούσε να το κάνει άλλος αυτό.

Μ. Πολυχρονάκης: Σε κάποια μηχανήματα υπάρχουν και ρεζέρβες, σε άλλα όμως όχι. Δηλαδή στα αντιεροπορικά στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν υπήρχαν ρεζέρβες. Κάτι είχε γίνει, μια ασφάλεια ήταν, υπήρχε τεχνικός μαζί μας, δικός μου, ο Μ. Φυρογένης, είναι από τους καλύτερους που υπάρχουν στην Ελλάδα, ο οποίος έδωσε την λύση επί τόπου. Θα μπορούσε όμως και να μην δώσει λύση. Αυτό δεν το καταλαβαίνει ο κόσμος, ούτε ο καλλιτέχνης, εάν θα έλειπε ένα αντιεροπορικό.

Ν. Βάνης: Με την εμπειρία των τόσων χρόνων που είσαι με πολλούς καλλιτέχνες, σου έτυχε κάποιο σοβαρό πρόβλημα, που να μην μπορούσε να λυθεί;;

Μ. Πολυχρονάκης: Όχι μόνο με τραγουδιστές, έχουμε κάνει και άλλες δουλειές πολύ μεγάλες, καθώς επίσης και σε συναυλίες. Βεβαίως και υπήρξαν προβλήματα, που κάποιες φορές δεν μπορέσαμε να δώσουμε λύση. Όμως το επίπεδο και θέλω να το τονίσω αυτό, επειδή έχουμε δουλέψει και με μεγάλα ξένα ονόματα, όπως και φέτος. Θέλω να πω ότι στον κλάδο τον δικό μας, είτε είναι Αθηναϊκές εταιρείες, είτε της περιφέρειας, έχουν ρίξει πάρα πολλά χρήματα σε επενδύσεις μηχανολογικού εξοπλισμού. Έχω δει Site με μηχανήματα ήχου και φώτων που αναφέρονταν σε νέες τεχνολογίες.

Ν. Βάνης: Η κονσόλα που είχε ο Παζούζου στον Νότη, δεν την έχω ξαναδεί σε μαγαζί.

Μ. Πολυχρονάκης: Είναι ψηφιακή. Υπάρχουν πάρα πολλές ψηφιακές κονσόλες στην Ελλάδα. Απλώς η συγκεκριμένη κονσόλα ήταν η πρώτη ψηφιακή που ήλθε στην Ελλάδα και μάλιστα από τις μεγαλύτερες. Όταν την πήραμε εμείς σαν εταιρεία υπήρχαν 300 τέτοιες κονσόλες σε όλον τον πλανήτη. Το κόστος ήταν πολύ μεγάλο, αλλά το ρισκάραμε και πέτυχε. Μετά απ΄ αυτό το εγχείρημα το οποίο μας επέτρεψε ο Ν. Σφακιανάκης, διότι υποστήριξε αυτήν την επένδυση, όσον αφορά το αποτέλεσμα και την εμπιστοσύνη στην ομάδα μας.

Μετά γέμισε όλη η Ελλάδα ψηφιακά τραπέζια. Αυτήν την στιγμή που μιλάμε η Ελλάδα δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το εξωτερικό και το λέω με κάθε βεβαιότητα. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα, γι΄ αυτό που σου λέω. Δεν ήταν μόνο η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων ένα φοβερό γεγονός, αλλά και η τελετή λήξης. Η εταιρεία για θέματα ήχου ήταν Ελληνική. Άλλη μεγάλη εκδήλωση, δεν έχει σημασία εάν δεν την έχω κάνει εγώ, είναι το Rock Way, από το οποίο περνούν μεγάλα ονόματα παγκόσμιας κλάσης. Την ευθύνη έχει μια ανταγωνιστική εταιρεία, όμως ο μηχανικός εξοπλισμός που έχει επενδύσει είναι τεράστιος σε χρήματα, έμψυχο υλικό και εμπειρία. Άλλη μια μεγάλη δουλειά ήταν η περυσινή διοργάνωση της διεθνούς έκθεσης Θεσ/νίκης. Ελπίζω και φέτος να είναι εξ ίσου καλή, ούτε αυτήν την δουλειά την έχω κάνει εγώ, αλλά άλλος συνάδελφος.

Ν. Βάνης: Πόσες εταιρείες μηχανολογικού εξοπλισμού για θέματα ήχου υπάρχουν στην Ελλάδα;;

Μ. Πολυχρονάκης: Νίκο έχουμε ιδρύσει τώρα τελευταία έναν σύνδεσμο που τυχαίνει να είμαι μέλος του Δ.Σ, απαρτίζεται από 80 μέχρι στιγμής μέλη, είναι πανελλαδικός και ευελπιστούμε να ξεπεράσουμε τα 100 μέλη. Ο χώρος μας έχει πολλά προβλήματα, διότι δυστυχώς δεν είναι αναγνωρισμένος. Προσπαθούμε να βάλουμε το νερό στ΄ αυλάκι. Πιστεύω ότι θα ξεπεραστούν και κάποια πράγματα του κλάδου μας, δεν έχουμε όμως την υποστήριξη του κράτους.

Ν. Βάνης: Όταν πάτε σε ένα χώρο για να στήσετε τα μηχανήματα, δεν γίνεται πρώτα μια μελέτη;; Πιστεύω δε ότι θα έπρεπε να χρηματοδοτείτε από κάποιο πρόγραμμα, και προς τα εκεί θα πρέπει να κινηθεί ο σύλλογος σας.

Μ. Πολυχρονάκης: Ο σύλλογος μας ακόμα είναι σε νηπιακή μορφή είναι το πρώτο προεδρείο. Υπήρχε το Γ΄ κοινοτικό πλαίσιο στήριξης που χρηματοδοτούσε παραγωγές DVD και δεν υπήρχαν χρηματοδοτήσεις για την δική μας δουλειά. Βέβαια σ΄ αυτές τις επιδοτήσεις υπάρχουν καλοθελητές και κάποια πράγματα τα γνωρίζει όλη η Ελλάδα.

Ν. Βάνης: Τα παιδιά που βγαίνουν από τις σχολές ηχοληψίας, έχουν εμπειρία;;

Μ. Πολυχρονάκης: Η εμπειρία αποκτάται μέσα από την δουλειά.

Ν. Βάνης: Όταν στο Ιόνιο πανεπιστήμιο το τμήμα ήχου και εικόνας, δεν έχει μηχανήματα, τα παιδιά αυτά πως θα μπορέσουν να μάθουν;;

Μ. Πολυχρονάκης: Έχουν γίνει πια σχολές, είμαστε σε καλό δρόμο, παλιά δεν υπήρχαν. Μέσα απ΄ αυτές τις σχολές βγαίνουν πολλά παιδιά, τα οποία πηγαίνουν άλλα για να πάρουν αναβολή και άλλα γιατί αγαπούν αυτήν την δουλειά. Οι σχολές αυτές τροφοδοτούν τεχνικούς στα κανάλια, τα στούντιο, είναι καλό ότι υπάρχουν. Βέβαια υστερούν οι σχολές, σ΄ αυτό που είπες και εσύ, στον μηχανολογικό εξοπλισμό , έτσι ώστε να εξοικειωθούν με το αντικείμενο, αποκτούν εμπειρία και μέσα από την δουλειά.

Ν. Βάνης: Δεν θα έπρεπε ο σύλλογος σας να επιδοτείται από το κράτος;;

Μ. Πολυχρονάκης: Αυτήν την στιγμή που μιλάμε ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σαν ρένταλ εταιρείες, είναι ότι δεν έχουμε προσωπικό. Εγώ και όλοι οι συνάδελφοι μου αναγκαζόμαστε να περιοριζόμαστε σε πάρα πολύ λίγα άτομα, και γι΄ αυτό υπάρχουν σήμερα υψηλά μεροκάματα στους τεχνικούς. Υπάρχει πρόβλημα στην Ελλάδα, παρ΄ ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχει τόση παραγωγή από τις σχολές, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι η δουλειά μας, είναι σκληρό άθλημα και δεν μένουν.

Ν. Βάνης: Δηλαδή θέλουν οι περισσότεροι την καλοπέραση.

Μ. Πολυχρονάκης: Λογικό είναι . Όταν ένα παιδί μέσα στο λιοπύρι μπαίνει σε ένα φορτηγό, και ξεκινά να κάνει περιοδεία, τελειώνει το ξεστήσιμο από την μια πιάτσα στις 5 το πρωί και φεύγει στο καπάκι για να πάει στην επόμενη πιάτσα που είναι 300 χιλιόμετρα, για να ξαναστήσει την συναυλία, δεν κοιμάται, δεν ξεκουράζεται, είναι πολύ δύσκολες οι συνθήκες του επαγγέλματος μας.

Ν. Βάνης: Βλέπω Μηνά ότι έχεις βοηθήσει και βοηθάς ακόμα τα νέα παιδιά.

Μ. Πολυχρονάκης: Αυτό Νίκο είναι κάτι που δεν θέλω να συζητήσω. Εμείς σαν εταιρεία που έχει και τον τίτλο Dream Tim Ellas Sound, είμαστε ομάδα. Εάν δεν έχω αυτά τα παιδιά μαζί μου δεν μπορώ, να κάνω τίποτα.

Ν. Βάνης: Την άλλη φορά που θα μιλήσουμε, θα ήθελα να αναφερθούμε περισσότερο στα προβλήματα του κλάδου σας.

Μ. Πολυχρονάκης: Νίκο, θα σου ζητούσα να πάρεις συνέντευξη από τον πρόεδρο του συνδέσμου μας, από τον γραμματέα, γιατί εγώ είμαι ένα απλό μέλος του ΔΣ. Αξίζει σιγά ? σιγά να βγάλουμε τα προβλήματα του κλάδου. Ο κλάδος μας έχει κάνει φοβερές επενδύσεις και απασχολεί πολύ προσωπικό. Ένα παράδειγμα θα σου αναφέρω, δεν μπορούμε να πάρουμε μια άδεια, για να κυκλοφορούμε τα φορτηγά τις Κυριακές, όπως γνωρίζεις υπάρχει απαγόρευση. Δεν μπορούμε να φύγουμε από την μια πιάτσα, για να πάμε στην επόμενη.

Ν. Βάνης: Τα προβλήματα σας θα πρέπει να δημοσιοποιηθούν, γιατί μπορεί να μην τα γνωρίζει ο Υπουργός Μεταφορών.

Μ. Πολυχρονάκης: Έχεις δίκιο μπορεί να μην τα γνωρίζει. Προσπαθούμε τώρα όσο γίνεται να οργανωθούμε, να έλθουμε σε επαφή με τα Υπουργεία και τους αρμόδιους φορείς, για την λύση κάποιων σημαντικών προβλημάτων μας.

Ν. Βάνης: Τα τελευταία χρόνια έγιναν πολλά νυχτερινά κέντρα σε Αθήνα και Θεσ/νίκη. Ποιά είναι για σένα τα πιο λειτουργικά μαγαζιά;;

Μ. Πολυχρονάκης: Κάθε εποχή γίνεται και ένα καινούργιο μαγαζί. Όταν φτιάχτηκε ο “Διογένης”, ήταν το κόσμημα, τώρα είναι το “Αρένα”. Όταν έγινε η “Πύλη Αξιού” είχαν μείνει με το στόμα ανοιχτό, το ίδιο η “Πολιτεία”, τώρα έγινε το “ODEON”, το “FIX” το οποίο έχει γίνει μια πολιτεία, ένας πολυχώρος. Πάντα οι επιχειρηματίες επενδυτές προσπαθούν μέσα από την εμπειρία τους, να φτιάξουν έναν καλύτερο χώρο. Έτσι λοιπόν ξεφυτρώνουν πάρα πολλά μαγαζιά.

Βέβαια δεν σου κρύβω, ότι στην Θεσ/νίκη έχουν γίνει πολλά νυχτερινά κέντρα και στην Αθήνα το ίδιο, με τις γνωστές συνέπειες, που γράφεις και εσύ στο Ελληνικό Φαινόμενο, με την προσέλευση του κόσμου, με την κατανάλωση των ποτών, και όλα τα άλλα προβλήματα που έχει αυτός ο κλάδος. Αυτό είναι αλυσίδα Νίκο, εάν δεν πάνε αυτοί καλά, δεν πάμε εμείς καλά, δεν θα πάνε και οι εργαζόμενοι που δουλεύουν στα νυχτερινά κέντρα. Δηλαδή π.χ στην “Πύλη Αξιού” τρώνε ψωμί 200 οικογένειες. Για φαντάσου πόσα μαγαζιά είναι σε Αθήνα και Θες/νίκη που απασχολούν 200 άτομα προσωπικό;;; Δεν είναι ένας τεράστιος κλάδος;; Είναι ένας σύνδεσμος που μπορεί να ανταγωνιστεί τις βιοτεχνίες. Μια βιοτεχνία μπορεί να απασχολεί 70 άτομα, ενώ ένα Νυχτερινό κέντρο 200 άτομα. Το νυχτερινό μαγαζί το βλέπουν με θολό μάτι, ενώ την βιοτεχνία την βλέπουν με άλλο μάτι. Εκεί μπορεί να γίνονται και χειρότερα πράγματα.

Ν. Βάνης: Βλέπεις Μήνα τα νέα άτομα που μπαίνουν στον χώρο σας να έχουν το μεράκι για δουλειά;;

Μ. Πολυχρονάκης: Σου είπα υπάρχουν αυτοί που πάνε στην σχολή μόνο και μόνο για την αναβολή και υπάρχουν αυτοί που αγαπούν το αντικείμενο, τους αρέσει και πέφτουν με τα μούτρα για να μάθουν. Υπάρχουν λοιπόν παιδιά που έχουν μεγάλη όρεξη και κακά τα ψέματα είναι πιο σύγχρονα μυαλά από τα δικά μας. Αυτά τα παιδιά δικαιούνται χώρο, δουλειά, βοήθεια, τεχνογνωσία, σεμινάρια, που δεν γίνονται στην Ελλάδα. Οι τεχνικοί για να κάνουν σεμινάρια, αναγκάζονται να πηγαίνουν σε διεθνείς εκθέσεις, Γερμανία, Αγγλία.

Ν. Βάνης: Έξω Μηνά το επάγγελμα σας είναι επιστήμη, εν σχέσει με την Ελλάδα, που το κράτος δεν έχει δώσει την ανάλογη σοβαρότητα.

Μ. Πολυχρονάκης: Βεβαίως και είναι επιστήμη. Εγώ πιστεύω ότι κάποια θα δώσει την ανάλογη προσοχή. Ότι έχει γίνει μέχρι σήμερα στον κλάδο μας, έχει γίνει από την αγάπη προς την δουλειά μας. Πως ένας τραγουδιστής Νίκο εάν δεν έχει ψώνιο, δεν πιάνει μικρόφωνο. Έτσι και ένας τεχνικός εάν δεν έχει ψώνιο και εμείς όλοι κουβαλάμε πολλή τρέλα και αγάπη για την δουλειά μας.

Ν. Βάνης: Μετά τον χειμώνα με τον Νότη θα πάτε περιοδεία;;;

Μ. Πολυχρονάκης: Εγώ σαν εταιρεία δεν συνεργάζομαι μόνο με τον Νότη. Ο Δ. Μητροπάνος δεν θα κάνει περιοδεία, θα εμφανίζεται στην “Ακτή Πειραιώς”.

Ν. Βάνης: Τον χειμώνα Μηνά θέλει πολύ τρέξιμο η διασκέδαση.

Μ. Πολυχρονάκης: Ναι, έτσι πιστεύω και ελπίζω ότι δεν θα υπάρξει αυτή η κρίση του καλοκαιριού.

Ν. Βάνης: Πάντως φέτος είχαμε μεγάλη κρίση, θα πρέπει να το πάρουν είδηση οι επιχειρηματίες, οι καλλιτέχνες, και οι εργαζόμενοι.

Μ. Πολυχρονάκης: Από το κεφάλι βρωμάει το ψάρι. Πρέπει να βάλουν όλοι νερό στο κρασί τους, και να συμβιβαστούν με τη Ελληνική πραγματικότητα. Φέτος έγιναν και πολλές συναυλίες με ξένα ονόματα, οι οποίες πήγαν καταπληκτικά εισπρακτικά, απ΄ ότι με τα Ελληνικά ονόματα.

Ν. Βάνης: Σ΄ αυτό τι φταίει;;; Τίποτα δεν γίνεται καλά στον Ελλαδικό χώρο;;

Μ. Πολυχρονάκης: Εγώ νομίζω ότι άνοιξε και η αγορά στο να έρχονται ξένοι καλλιτέχνες στην Ελλάδα. Μετά την Ολυμπιάδα βλέπουμε μεγάλο ενδιαφέρον από ξένους καλλιτέχνες. Μέχρι πριν δέκα χρόνια δεν ερχόντουσαν ξένα ονόματα, γιατί είχαμε φάει πόρτα από το εξωτερικό.

Ν. Βάνης: Εγώ πιστεύω ότι για την αποτυχία μιας συναυλίας την κυρία ευθύνη φέρει ο καλλιτέχνης.

Μ. Πολυχρονάκης: Εγώ δεν θα σου πω όνομα, αλλά είναι γνωστό, πολύ μεγάλο, με το οποίο συνεργάζομαι. Όταν του είπαμε να πάμε περιοδεία για συναυλίες, το πρώτο πράγμα που ρώτησε, ήταν η τιμή του εισιτηρίου. Όταν ο διοργανωτής που τύχαινε να είναι και κουμπάρος , του είπε 20 Ευρώ, ένα λογικό ποσό, αυτός τρελάθηκε. Δεν γίνεται λέει εγώ να έχω 15 Ευρώ το ποτό στο κέντρο που δουλεύω, για να έλθει ο φοιτητής, ο πιτσιρικάς, ο μεγάλος, να δει ένα πρόγραμμα σε μαγαζί, κάτω από συνθήκες προσεγμένες, με σκηνικά, και εδώ να μου ζητάτε να βάλω 20 Ευρώ για να κάτσει ο θεατής στην κερκίδα. Όχι μας λέει θα βάλουμε εισιτήριο 15 Ευρώ, τελικά κατέληξαμε στα 17 Ευρώ. Αυτός ο καλλιτέχνης είχε τεράστια επιτυχία στις συναυλίες του.

Ν. Βάνης: Για μένα ήταν πολύ σωστή η άποψη του.

Μ. Πολυχρονάκης: Βεβαίως και ήταν σωστή, αποδείχθηκε ότι κρατά τον λόγο του.

Ν. Βάνης: Μπράβο του, γι΄ αυτό πηγαίνει και θα πηγαίνει μπροστά, εάν δουλεύει μ΄ αυτό το σκεπτικό.

Μ. Πολυχρονάκης: Γι΄ αυτό κρατιέται τόσα χρόνια στο καλλιτεχνικό στερέωμα.

Ν. Βάνης: Σήμερα Μηνά νομίζω ότι είπαμε πάρα πολλά, θα συζητήσουμε περισσότερα μια άλλη φορά και μάλιστα για τα προβλήματα που ταλανίζουν τον κλάδο σας.

Μ. Πολυχρονάκης: Εγώ θέλω να σου πω και πάλι να μου κάνεις την χάρη να πάρεις μια συνέντευξη από τον πρόεδρο και του γραμματέα του συνδέσμου μας.

Ν. Βάνης: Εδώ να πούμε Μηνά ότι μας ακούν οι ακροατές μέσω του 104,6 στην Αθήνα, αλλά και από τα Ραδιοκύματα της Βοστόνης στις ΗΠΑ, στην Αλεξανδρούπολη, αλλά και την ευρύτερη περιοχή.

Μ. Πολυχρονάκης: Ο αγώνας σου Νίκο είναι μεγάλος, γιατί σε παρακολουθώ πάρα πολλά χρόνια. Θέλω δε να σου πω ένα μεγάλο μπράβο για το εγχείρημα σου, και αναφέρομαι στην ιστοσελίδα Ελληνικό Φαινόμενο. Είναι μεγάλη η προσπάθεια, πόσο το παλεύεις και πόσο το αγαπάς, αυτό που κάνεις.

Ν. Βάνης: Ο βασικός στόχος Μηνά είναι αυτό που κάνεις να το αγαπάς, γιατί δεν το κάνουμε, μόνο για να παίρνουμε χρήματα. Η διασκέδαση θα πρέπει να πηγαίνει μπροστά και όχι πίσω. Θέλω να σ΄ ευχαριστήσω που ήσουν στην εκπομπή ?Ελληνικό Φαινόμενο? στον Ράδιο Σπορ 98,7 FM.

Μ. Πολυχρονάκης: Εγώ θα ήθελα Νίκο να ευχαριστήσω τους ακροατές σου στην Ελλάδα, αλλά και στους ομογενείς μας στις ΗΠΑ, οι οποίοι όποτε πηγαίνουμε με Έλληνες καλλιτέχνες μας στηρίζουν και θα πρέπει να συνεχίσουν να το κάνουν.

Ν. Βάνης: Φέτος οι συναυλίες των Ελλήνων καλλιτεχνών στις ΗΠΑ πήγαν καλά, παρ΄ ότι σε μερικές περιπτώσεις τα εισιτήρια ήταν ακριβά, παρ΄ όλα ταύτα ο κόσμος πήγε να τους ακούσει.

Μ. Πολυχρονάκης: Το γνωρίζω Νίκο. Θα πρέπει όμως να συνεχίσουν να τους στηρίζουν τους Έλληνες καλλιτέχνες.

Ν. Βάνης: Σου εύχομαι φίλε μου Μηνά να περάσεις καλά στις διακοπές στην Κρήτη.

Μ. Πολυχρονάκης: Σ΄ ευχαριστώ πολύ. Θα τα πούμε πάρα πολύ σύντομα στην Θεσ/νίκη.