Αθηναίος επιχειρηματίας νυχτερινού κέντρου από το νεανικό σχήμα που έβαλε στο κέντρο και που ήθελε να τους βοηθήσει στα πρώτα επαγγελματικά τους βήματα. Όμως οι προσδοκίες που έτρεφε για τους νέους καλλιτέχνες δεν τον δικαίωσαν, αφού από την πρώτη ημέρα των εμφανίσεων τους το κέντρο παρουσίασε μεγάλη χαλαρότητα και τεράστια τρύπα στις εισπράξεις που σχεδόν ήταν μηδενικές. Έκανε όμως υπομονή δίνοντας και άλλο χρόνο στο σχήμα, μήπως και αλλάξει η κατάσταση. Κάτι που δεν έγινε ποτέ, αφού εκ μέρους του κοινού δεν υπήρξε το ανάλογο ενδιαφέρον, με αποτέλεσμα ο επιχειρηματίας να φορέσει γούνινο παλτό σε λίγο χρονικό διάστημα, και σχόλασε το σχήμα, λέοντας στους καλλιτέχνες “…σας ευχαριστώ πολύ, αλλά δεν πάει άλλο….”
Τώρα στην μέση της σεζόν και εν όψει των εορτών θα πρέπει να βγάλει την χασούρα, σχεδιάζοντας να ανεβάσει το σχήμα με φιρμάτο Pop τραγουδιστή τον οποίο ιδιωτικοί και κρατικοί φορείς σπρώχνουν συνεχώς με τις διαφημίσεις που ξοδεύονται για πάρτη του, και πάρ΄ όλα αυτά ο φιρμάτος δεν παίζει για πίστα, παρά μόνο για συναυλίες, που κι αυτές ακόμα είναι στημένες για να κυλάει αξιοπρεπώς.
Τα άλλο σχήμα με τους λαϊκούς καλλιτέχνες που έχει ο ίδιος επιχειρηματίας δουλεύει μη ικανοποιητικά για το ταμείο της επιχείρησης, αφού Τετάρτη ημέρα είχε όλο κι όλο 250 άτομα και 50 άτομα πόρτα, ενώ την Πέμπτη είχε 300 και 20 άτομα πόρτα. Με τέτοια κίνηση δεν βλέπω να πάει πέρα από την Πρωτοχρονιά.
Και όπως μαθαίνω το σχήμα αυτό μετά τις γιορτές ανηφορίζει για πίστα της Θεσ/νίκης, όπου και εκεί δεν βλέπω να παίζει μπάλα δυνατή, καθώς η δισκογραφία του φιρμάτου λαϊκού καλλιτέχνη δεν περπατά.
Οι Θεσσαλονικείς επιχειρηματίες βρίσκονται σε βαθύ συλλογισμό αν πρέπει ή δεν πρέπει να φέρουν καλλιτέχνες αυτούς στα κέντρα τους. Πριν αποφασίσουν οριστικά θα τους συμβούλευα να περάσουν από καμιά καφετζού να τους πει το φλιτζάνι του πικρού καφέ, να πάρουν μια εικόνα από το μέλλον, για να ξέρουν αν αξίζει να ρίξουν και το ανάλογο χρήμα για το σχήμα αυτό, εν όψει και της δύσκολης εποχής για τα κέντρα της Θεσ/νίκης μετά τις γιορτές.
Δυστυχώς εκεί φτάσαμε, να μας είναι χρήσιμες οι καφετζούδες, όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία των νυχτερινών κέντρων.