δίνει εδώ κα μια εικοσαετία Βάρδος της Ελληνικής πίστας. Από την πρώτη ημέρα της καριέρας το ως και σήμερα μαζεύει την κάθε δραχμούλα – Ευρώ, όπου ταμίας είναι η αυτοδημιούργητη λογίστρια γυναίκα του. Σε όποιο κέντρο κι αν εμφανιζόταν ο Βάρδος διεκδικούσε/εί από τους επιχειρηματίες και την τελευταία δεκάρα, σήμερα του Ευρώ. Πέρα από τα συμφωνηθέντα δεν δεχόταν ψαλίδισμα στο μεροκάματο του.
Για παράδειγμα πριν πολλά χρόνια επιχειρηματίας κέντρου όπου εμφανιζόταν ο καλλιτέχνης από τις 10.000 δραχμές που έπαιρνε κάθε βράδυ έτυχε να του ψαλιδίσει τις 3.000. Τότε αυτός θύμωσε πάρα πολύ και δεν ξαναεμφανίστηκε στο κέντρο για δουλειά. Όμως την άλλη μέρα ο ταμίας της οικογένειας εμφανίστηκε μπροστά στο αφεντικό και με το έτσι θέλω πήρε πίσω τα ψαλιδισμένα χρήματα του συζύγου της.
Αυτό δείχνει όπως λέω καθημερινά,ότι οι καλλιτέχνες δεν χαρίζουν φράγκο σε κανέναν. Γι΄ αυτό και η τιμή της φιάλης είναι πάντα σε ανοδική πορεία και ποτέ σε καθοδική.
Η αποταμίευση επεκτείνεται και στα προσωπικά έξοδα του καλλιτέχνη, όπου σχεδόν δεν ξοδεύει δεκάρα, αλλά και εκεί διεκδικεί για παράδειγμα σε κάθε συμφωνία εμφάνισης σε κέντρο απαιτεί να υπάρχει ένα μίνι ψυγείο στο καμαρίνι του ,να είναι γεμάτο με ποικιλία από ποτά (για κέρασμα), παγάκια, αναψυκτικά, κ.λ.π. Εκεί μέσα φυλά και το κολατσό του μέσα σε τάπερ που φέρνει από το σπίτι μαγειρεμένο φαγητό και σε ένα άλλο τάπερ πάντα σαλάτα με χόρτα.
Στο διάλλειμα τσαλαβουτά το ψωμάκι του στο νόστιμο σπιτικό φαΐ της γυναίκας του και ποτέ, μα ποτέ δεν ξοδεύει δεκάρα για παραγγελία deliver. Ακόμα και στα ξενοδοχεία που διαμένει κατά την διάρκεια των εμφανίσεων σε κέντρα εκτός εμβέλειας της έδρας του, γεμίζει το ψυγείο του δωματίου με μπύρες, αναψυκτικά, ποτά από την κάβα του κέντρο όπου εμφανίζεται, έτσι ώστε να μην χρεωθεί έξτρα έξοδα δωματίων. Η τσιγκουνιά επεκτείνεται και στα μέλη της οικογένειας του που τους κρατά σφιχτους ρυθμούς (στα οικονομικά) δεν υπάρχουν σπατάλες και δεν τρελαίνεται για χλιδάτες φιέστες , φανφάρες με τα κανάλια από πίσω και τους παπαράτσι σε κάθε βήμα του. Φυσικά δεν έχει στο καμαρίνι του πεντικιουρίστα, κομμωτή, image maker, κ.λ.π. Αυτά τα αφήνει μακριά, δεν αντιπροσωπεύουν στο χαρακτήρα του (σωστός, πολύ σωστός).
Να πούμε και του στραβού το δίκιο, ότι έτσι κατάφερε να αποκτήσει μια σεβαστή περιουσία. Είναι δε Ελληνικό φαινόμενο, από τους ελάχιστους σημερινούς καλλιτέχνες που “την ημέρα είναι νοικοκύρης και το βράδυ (ποτέ) αμαρτωλός”. Δεν παίζει ποτέ σε αμοιβαία κεφάλαια, ομόλογα, δομημένα, ή μη δομημένα,ούτε κατά διάνοια δεν περνά μέσα από τα καζίνα, μόνο απ΄ έξω, κάνοντας τον σταυρό του να σιγοψιθυρίζει “ φτου…φτου….πίσω μου σας έχω παναθεμάστε”.
Σ΄ αυτό το θέμα υποκλίνομαι μπροστά του και του βγάζω το καπέλο!!!!!!,
γι΄ αυτό και ο νοικοκύρης καλλιτέχνης όποτε με βλέπει μου αφιερώνει το αγαπημένο μου άσμα, με την φωνάρα του “ Δεν έχω να σου δώσω παλάτια και λεφτά…”
Σπάνιο φαινόμενο προς μίμηση για τους σημερινούς εν δράσει καλλιτέχνες της πίστας.
Μαζευτείτε λίγο !!!!!!!! Πάρτε μαθήματα ζωής (όχι βέβαια πιστό αντίγραφο) από τον εν λόγω δάσκαλο καλλιτέχνη.
