Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης Νέα Υόρκη Οκτώμβρης 2007. Με συνέντευξή του σε εφημερίδα των Σκοπίων ο Αμερικανός μεσολαβητής γιά το πρόβλημα της ονομασίας της χώρας αυτής, Μ.Νίμιτς καταφέρεται με τις πλέον απρεπείς εκφράσεις γιά την παρουσία του Μ. Αλεξάνδρου στην ελληνική ιστορία αλλά και την ιστορία του γνωστού εκείνη την εποχή κόσμου.
Χαρακτηρίζει τον μεγάλο στρατηλάτη σαν δολοφόνο των λαών, καταστροφέα πόλεων ενώ δηλώνει πως δεν τρέφει καμμιά ιδιαίτερη εκτίμηση γιά τον Μ. Αλέξανδρο.
Το να εκτιμά ή όχι κάποιο ιστορικό πρόσωπο ο κ. Νίμιτς είναι οποσδήποτε ένα δικαίωμά του. Το να δίνει όμως συνεντεύξεις γιά κάποιο ιστορικό πρόσωπο όταν με τα ίδια του τα λόγια δείχνει μιά παντελή άγνοια της Ιστορίας, αυτό δεν είναι επιτρεπτό γιά τη θέση και το αξίωμα του. Με την συνέντευξή του αυτή ο μεσολαβητής του τόσο σοβαρού αυτού προβλήματος, δείχνει ότι είναι ο πλέον ακατάλληλος γιά τον ρόλο που του ανέθεσε ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών.
Όμως πιστεύω πως όλα όσα είπε ο μεσολαβητής του Σκοπιανού προβλήματος θα πρέπει να ιδωθούν και από κάποια άλλη θέση. Δεν είναι δυνατόν ο κύριος αυτός να αγνοεί την ιστορία. Δεν είναι δυνατόν να θέλει, με την ενέργειά του αυτή, να περάσει κάποια αρνητηκή θέση στην παρουσία του Μ. Αλέξανδρου και τον ρόλο που διαδραμάτισε στον κόσμο εκείνης της εποχής.
Όλα δείχνουν ότι κάπου αλλού στοχεύει. Η αδυναμία του να επιφέρει κάποια λύση στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων τόσα χρόνια, παρ΄όλη τη θετική βοήθεια της ελληνικής πλευράς, δείχνουν πως ο κ. Νίμιτς αν μη τι άλλο είναι ο πλέον ακατάλληλος γιά τον ρόλο που επέλεξε γι΄αυτόν ο ΟΗΕ.
Άλλωστε ο ίδιος δήλωσε στην συνέντευξή του αυτή ότι αδυνατεί, αλλά και δεν νομίζει ότι βοηθάει, το να καταθέσει μιά ακόμα κάποια λύση. Απλούστατα διότι ποτέ ο κ. Νίμιτς δεν μπόρεσε να έχει μιά βιώσιμη και δίκαιη λύση.
Κατά τη γνώμη του πιστεύει πως η βάση του προβλήματος και οι αντιρρήσεις των δύο πλευρών και ιδιαίτερα της Ελλάδας σ΄αυτό, στηρίζονται στην χρησιμοποίηση από μέρους των Σκοπιανών εθνικών συμβόλων που ιστορικά αλλά και πολιτιστικά είναι μιά από αιώνων κληρονομιά της Ελλάδας. Και είναι λογικό να ενοχλείται η Ελλάδα από την χρησιμοποίηση αυτών των συμβόλων από τους Σκοπιανούς.
Είναι λογικό λοιπόν να δει ο κ. Νίμιτς ότι όλες αυτές οι ενέργειες των Σκοπιανών αντιβαίνουν τις Συνθήκες που υπάρχουν, καταστρατηγούν τις συμφωνίες που έχουν υπογραφεί και παραβαίνουν κάθε θεμιτό όριο του Διεθνούς Δικαίου. Όμως ο κ. Νίμιτς δεν μπορεί ή δεν έχει την δυναμή να υποχρεώσει τους κατοίκους του μικρού αυτού κρατιδίου να δεχτούν ότι παρανομούν.
Μπορεί ακόμη να του απαγορεύουν μιά τέτοια κίνηση και “τα αφεντικά του”Διότι είναι γνωστό πλέον ότι στην ονομασία των Σκοπίων παίζονται μεγάλα πολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Είναι πιθανόν λοιπόν να προτιμήθηκε από μέρους του η απομυθοποίηση αυτών των συμβόλων πιστεύοντας λανθασμένα ότι μπορεί να επέλθει κάποια εκτόνωση.
Αν έτσι έχουν τα πράγματα, είναι γεγονός και αποδείχτηκε ότι στόχευσε λάθος. Διότι δεν είναι ποτέ δυνατόν γιά οποιοδήποτε λόγο η Ελλάδα να απαρνηθεί την ιστορία της. Με τον τρόπο του αυτόν ο κ. Νίμιτς εκτέθηκε διπλά.
Πρώτον σαν ακατάλληλος μεσολαβητής σε ένα τόσο σοβαρό ρόλο που του έχουν αναθέσει και δεύτερο όχι σαν ανιστόριτος, που τόσο επιεικώς του προσέψασαν κάποια ΜΜΕ αλλά σαν υβριστής της ιστορίας,
Κι΄αυτό δεν συγχωρείται ποτέ και με τίποτα!
