Επιστολή του Πάνου Κατσιμίχα έτσι όπως τη δημοσίευσε το 7 της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας. Η επιστολή απευθύνεται στον Μιχάλη Χατζηγιάννη με τον οποίο τα έχει πάρει ο Π. Κατσιμίχας διοτί βγήκε και δήλωσε ότι “η αντιπροσωπεία του εντέχνου έκλεισε! Και ιδού η απάντηση: .”….Διάβασα τη συνέντευξη του τραγουδιστή Μ. Χ και ανατρίχιασα. Ξαφνικά ένα νεαρό παιδί, εκφράζοντας τη φθήνια, την αγραμματοσύνη και το θράσος της εποχής, βγαίνει ύστερα από δύο – τρεις επιτυχημένες σεζόν σαν φουσκωμένο κοκοράκι και επαίρεται ασύστολα. Θύμα των μέσων που τον ανέδειξαν
και τον παρέσυραν και επικίνδυνο παράδειγμα για όλα τα νέα παιδιά που τον θαυμάζουν και τον παρακολουθούν. Και τι δεν είπε το παιδί:”Δεν έχω ανάγκη κανέναν”, δεν με βοήθησε κανείς, “τα κάνω όλα μόνος μου”, “δε με ενδιαφέρει τίποτα” κ.λ.π. Και σαν να μην έφταναν αυτά, πατάει και την πεπονόφλουδα του έμπειρου δημοσιογράφου περί “ανυπόταχτων οπαδών του εντέχνου” που απέρριψαν το Μιχάλη και τρελαίνεται ο Μιχάλης και υπογράφει με τη βαριά θανατική του καταδίκη του μίζερου και δυσνόητου “έντεχνου τραγουδιού” και συνεχίζει την ξέφρενη πορεία του προς τη δόξα της “σκεπτόμενης ποπ”.
Καινούργιο είδος αυτό. Δική του ανακάλυψη. Επειδή όλο αυτό το “κόλπο” είναι τουλάχιστον αντιαισθητικό και εντελώς επικίνδυνο, μπαίνω στον κόπο να τον ρωτήσω: Ξέρεις που βρίσκεσαι Μιχάλη;
Ξέρεις για τι πράγματα μιλάς ακριβώς;
Ξέρεις ποιοι χύσανε ιδρώτα και αίμα 20 χρόνια τώρα, για να δημιουργήσουν από το τίποτα αυτό το τεράστιο συναυλιακό κοινό που γεμίζει τα καλοκαιρινά γήπεδα και θέατρα;
Ξέρεις πάνω στις πλάτες ποιων πας τα καλοκαίρια και παριστάνεις τον κούκλο και θησαυρίζεις;
Θα σου το πω εγώ, για να το μάθουν και οι υπόλοιποι του στιλ σου, αλλά κι αυτοί που εκτρέφονται μαζικά στα ορνιθοτροφεία των reality shows και είναι έτοιμοι να βγουν και να διαστρέψουν τα μυαλά των πιτσιρικάδων:
Οι “έντεχνοι” και το “έντεχνο” που με τέτοιο θράσος βγαίνεις και φτύνεις, αυτοί οι ίδιοι είναι που άνοιξαν το δρόμο της συναυλίας και των μεγάλων ακροατηρίων. Αυτοί υπερασπίζονται εδώ και είκοσι τόσα χρόνια το ελληνικό τραγούδι και την αξιοπρέπεια του δημιουργού, αν αυτά σου λένε κάτι.
Σε τι σε πείραξε εσένα άραγε το “έντεχνο” (όπως το ονομάζουν οι διάφοροι αγράμματοι); Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να το αποκαλείς “μαγαζί” και “αντιπροσωπεία”;
Μήπως το μπέρδεψες με τα μαγαζιά που δουλεύεις; Δεν έχω τίποτα μαζί σου προσωπικά, όμως, κάποιος πρέπει να σου πει, ότι, θέλεις δε θέλεις, είσαι παράδειγμα για πολλούς πιτσιρικάδες, οπότε πρέπει να σκέφτεσαι πριν να μιλήσεις. Παρεπιπτόντως, μήπως θυμάσαι μια συναυλία που δώσαμε με τον Χάρη στη Λευκωσία το 1996;
Τη διοργάνωσε ο Προσφυγικός σύλλογος ΠΑΕΚ Κερύνεια και μάζεψε γύρω στις 10.000 άτομα. Πριν από μας τραγούδησες εσύ. Ένα παιδάκι 17 ετών, σεμνό και μαζεμένο, με υπέροχη φωνή, ντυμένο και κουρεμένο κατ’ εικόνα και ομοίωση του Γ. Νταλάρα. Κάποιος ήρθε μ’ ένα δίσκο demo και παρακάλεσε να τον ακούσουμε και να βοηθήσουμε αν μπορούμε το Μιχάλη.
Είσαι σίγουρος ότι δεν είχες, ούτε έχεις ανάγκη από κανέναν και ότι τα ξέρεις όλα; Και τότε, το βραβείο για την κατηγορία “έντεχνο τραγούδι” γιατί το παρέλαβες στα Αρίων, αφού η “αντιπροσωπεία έκλεισε”; Επειδή σου άρεσε το νάιλον αγαλματάκι;
Άκουσε λοιπόν φιλαράκο δυο πράγματα και τελειώνω:
Πρώτον, μη μιλάς πολύ και απλώς τραγούδα με την όμορφη φωνή σου τα παιδικά σου τραγουδάκια. Είναι αναμφισβήτητα γλυκύτατα και χρήσιμα. Αλλιώς τι θα χόρευε η επτάχρονη κόρη μου στα πάρτι με τις φίλες της;
Δεύτερο και σπουδαιότερο: Ξεκαβάλησε το καλάμι, γιατί αν φυσήξει κανένας αέρας και το γυρίσει από οριζοντίως, κάθετα, θα έχεις σοβαρό πρόβλημα. Έχεις πολύ δρόμο και πολλή δουλειά ακόμα μπροστά σου. “Ήσουνα μικρός για τέτοια ανοίγματα”.
Μάθε να σέβεσαι την πνευματική ζωή του τόπου που σε φιλοξενεί και σου δίνει ψωμί να φας.
Τώρα μίσησε με ελεύθερα ή κάτσε και σκέψου…..” Πάνος Κατσιμίχας ”
Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας
είναι ίσως οι πιο γνωστοί στην Ελλάδα εκπρόσωποι των τραγουδοποιών της γενιάς τους. Μια γενιά μουσικών που ξεκίνησε, απ’τη δεκαετία του ’80, να παντρεύει το ροκ με τη λαϊκή μουσική, τη μπαλάντα με τους δημοτικούς ήχους, το μπουζούκι με τα σαξόφωνα & τα συνθεσάιζερ.
Το 1985 κυκλοφόρησε ο δίσκος “Τα Ζεστά Ποτά” (η πρώτη δισκογραφική εμφάνιση των δίδυμων αδερφών), & εκτός από τα σουξέ που χάρισε ο δίσκος αυτός στους Κατσιμιχαίους, σήμανε ένα άνοιγμα & μια αφετηρία για αρκετούς άλλους καλλιτέχνες που ακολούθησαν αργότερα στα βήματα τους.
Οι αδερφοί Κατσιμίχα γεννήθηκαν & μεγάλωσαν στην Αθήνα, όπου & ξεκίνησαν τις σπουδές τους (στην Πάντειο, το 1974). Και οι δύο συνέχισαν με σπουδές στο εξωτερικό, ο Πάνος στη Γαλλία & ο Χάρης στη Γερμανία. Εκεί, στη Γερμανία, & συγκεκριμένα στο (τότε) Δυτικό Βερολίνο, έκαναν & τις πρώτες τους εμφανίσεις σε κάποιες pub που έπαιζαν κυρίως φολκλορική ελληνική μουσική & απευθύνονταν στους έλληνες μετανάστες.
Επιστρέφοντας στην Αθήνα ο Χάρης Κατσιμίχας ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη μετάφραση βιβλίων, ενώ το 1983 τα δύο αδέρφια κυκλοφόρησαν ένα παιδικό βιβλίο με τίτλο “Οι καλικάντζαροι & η αγέλαστη πολιτεία” & με εικονογράφηση του Νίκου Μαρουλάκη (απ’τις εκδόσεις Καστανιώτη), ένα βιβλίο που είχαν γράψει στα φοιτητικά τους χρόνια.
Η μελοποιηση αυτού του παραμυθιού έμελλε να κυκλοφορήσει & σαν ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά 12 χρόνια αργότερα. Παρ’όλο που οι αδερφοί Κατσιμίχα έγραφαν τραγούδια από το 1975 ακόμα, η μουσική τους πορεία στην Ελλάδα ξεκίνησε ουσιαστικά το 1982, τη χρονιά που συμμετείχαν στους αγώνες ελληνικού τραγουδιού στην Κέρκυρα, με το αστείο & ανάλαφρο τραγούδι “Μια βραδιά στο Λούκι”.
Ο Μάνος Χατζιδάκις που οργάνωνε τους αγώνες “γελούσε πολύ με το λούκι”, όπως αναφέρουν οι αδερφοί Κατσιμίχα στις σημειώσεις της “Παράλληλης Δισκογραφίας”. Το τραγούδι βραβεύτηκε, ακούστηκε πάρα πολύ απ’τα ραδιόφωνα, & άνοιξε το δρόμο για την ηχογράφηση του δίσκου “Ζεστά Ποτά”, τρία χρόνια αργότερα.
Τα “Ζεστά Ποτά”, σε παραγωγή του Μανώλη Ρασούλη & με τη βοήθεια του Γιάννη Σπάθα & του Νίκου Αντύπα στην ενορχήστρωση, σημείωσαν μεγάλη επιτυχία όταν κυκλοφόρησαν. Πέρα όμως απ’τα πολύ γνωσά σουξέ (“Ρίτα Ριτάκι”, “Φάνης” κλπ), τα “Ζεστά Ποτά” ήταν ο πρώτος δίσκος στον οποίο έγινε ένα τολμηρό πάντρεμα ήχων που ως τότε δεν συναντιούνταν ποτέ μεταξύ τους. Για αυτό, τα “Ζεστά Ποτά” & οι Κατσιμιχαίοι βρήκαν απήχηση σε ένα μεγάλο αλλά ετερόκλητο κοινό, ένα κοινό που είχε κάθε είδους ακούσματα, από heavy metal & ροκ, μέχρι ποπ αλλά & λαϊκή μουσική.
Δύο χρόνια αργότερα ήρθε το “Όταν σου λέω πορτοκάλι, να βγαίνεις”, μια παραγωγή του Παναγιώτη Καλαντζόπουλου, ένας δίσκος χαμηλόφωνος & περισσότερο εσωστρεφής απ’τα “Ζεστά Ποτά”. Τα επόμενα χρόνια κυκλοφόρησαν οι δίσκοι “Απρίλη, Ψεύτη”, “Η μοναξιά του σχοινοβάτη” & το πολύ πετυχημένο εμπορικά “Της αγάπης μαχαιριά”, ενώ το 1995 κυκλοφόρησε τελικά το παραμύθι “Η αγέλαστη πολιτεία & οι καλικάντζαροι”.
Το cd αυτό αξίζει ν΄ακουστεί σαν μια ολοκληρωμένη δουλειά, καθώς διηγείται μια ιστορία, & τα τραγούδια είναι περισσότερο αποσπάσματα μέσα στην πρόζα, ενώ διακόπτονται κάθε φορά που το απαιτεί το παραμύθι. Σε όλους τους δίσκους τους οι αδερφοί Κατσιμίχα, εκτός απ’τη χρήση των δικών τους στίχων, συνηθίζουν να μελοποιούν ποιήματα (του Εμπειρίκου, της Λένας Παππά, του Αργύρη Χιόνη κλπ), ενώ έχουν διασκευάσει & κάποια τραγούδια ξένων δημιουργών ( του Lucio Dalla κα).
Αρκετά μεγάλος είναι & ο αριθμός των συμμετοχών τους σε δίσκους συναδέλφων τους, των Πυξ Λαξ, του Θάνου Μικρούτσικου, του Αντώνη Βαρδή, του Διονύση Τσακνή, του Γιώργου Νταλάρα αλλά & άλλων. Με τον Γιώργο Νταλάρα μάλιστα οι αδερφοί Κατσιμίχα συνεργάστηκαν αρκετές φορές σε ζωντανές εμφανίσεις, ενώ το καλοκαίρι του 2000 συνεργάστηκαν με τους Πυξ Λαξ σε μια πετυχημένη σειρά συναυλιών ανά την Ελλάδα.
Μία γεύση από τις πολυάριθμες συνεργασίες, τόσο δισκογραφικά όσο & σε ζωντανές εμφανίσεις των Κατσιμιχαίων μπορεί να πάρει κανείς ακούγοντας την “Παράλληλη Δισκογραφία”, μια δουλειά που κυκλοφόρησε το 1997, & εκτός απ’τις συμμετοχές, περιλαμβάνει όλα τα τραγούδια των αδερφών Κατσιμίχα που ερμηνεύτηκαν από άλλους καλλιτέχνες.
Το καλοκαίρι του 2000, μέσα από μια συνέντευξη του Χάρη Κατσιμίχα στο Δίφωνο, ανακοινώθηκε επίσημα η –από καιρό φημολογούμενο– διάλυση του ντουέτου. Από το 2000 & πέρα, οι μουσικοί δρόμοι των δίδυμων Κατσιμιχαίων διαχωρίστηκαν.
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ : Albums
1985 Ζεστά ποτά (Columbia)
1987 Όταν σου λέω πορτoκάλι να βγαίνεις (ΜΙΝΟS)
1989 Απρίλη ψεύτη (Ακτή)
1992 Η μοναξιά του σχοινοβάτη (Ακτή)
1994 Της αγάπης μαχαιριά (Ακτή)
1995 Η αγέλαστη πολιτεία και οι Καλικάντζαροι (Ακτή)
1997 Παράλληλη δισκογραφία (Ακτή)
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ : Singles & EPs
1992 Υπάρχει λόγος (ΜΙΝΟS)
ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ : Συμμετοχές
1992 Υπάρχει λόγος (ΜΙΝΟS) Ροκ ιστορίες (ΕΜΙ)
Rocks beer (ΕΜΙ)
1976 Σ’ άλλους κόσμους (Columbia)
1986 Συγκάτοικοι είμαστε όλοι στην τρέλλα (CBS)
1986 Τερμίτες και φίλοι (live) (Virgin)
1987 Ζήτω το Ελληνικό τραγούδι (ΜΙΝΟS)
1987 Ζωντανές ηχογραφήσεις (ΜΙΝΟS)
1988 Στον Σείριο υπάρχουνε παιδιά (Σείριος)
1989 Φταίνε τα τραγούδια (Ακτή)
1991 Γραμμές των οριζόντων (ΜΙΝΟS)
1991 Ερωτική πρόβα (Columbia)
1991 Άντε και καλή τύχη μάγκες (ΕΜΙ)
1994 Για τους πρίγκηπες της δυτικής όχθης (Harvest)
1995 Στην Ελλάς του 2000 (WEA)
1996 Sante (Eros)
1997 Σελοτέϊπ (Eros)
2000 Η συναυλία (live) (ΕΜΙ) /η πηγή αυτή ανήκει στην σελίδα:mic.gr
