O Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής, σαν σήμερα στις 24 Ιουλίου του 1974, επέστρεψε στην Αθήνα με το αεριωθούμενο αεροπλάνο της γαλλικής προεδρίας, το οποίο έθεσε στη διάθεσή του ο γάλλος πρόεδρος Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εσταίν, στενός προσωπικός του φίλος. Έγινε πρωθυπουργός με μεγάλη δημόσια υποστήριξη..
Σχημάτισε αμέσως κυβέρνηση εθνικής ενότητας για να αποκαταστήσει τους δημοκρατικούς θεσμούς στην Ελλάδα και νομιμοποίησε το Κ.Κ.Ε. Το 1974, ο Καραμανλής ίδρυσε το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας με το οποίο κέρδισε το 1974 και το 1977 τις εθνικές εκλογές.
γεννήθηκε το 1907, στην Πρώτη (Κιούπκιοϊ) Σερρών.
Πρώτο από τα οκτώ παιδιά του διδασκάλου Γεωργίου Καραμανλή και της Φωτεινής Δόλογλου. Το 1919 φοιτά στο Γυμνάσιο Νέας Ζίχνης.
Το 1925 εισέρχεται στη Νομική Σχολή και το 1929 παίρνει πτυχίο της Νομικής.
Το 1930 κατατάσσεται στο 19ο Σύνταγμα Πεζικού.
Το 1932 πλήττεται από τον θάνατο του πατέρα του.
Το 1935 αρχίζει η πολιτική του σταδιοδρομία, όπου και εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής.
Ο Κ. Καραμανλής με την πολιτική του δραστηριότητα έγραψε ιστορία.
Εξελέγη 12 φορές βουλευτής. Διετέλεσε επί 8 σχεδόν χρόνια υπουργός σε πέντε υπουργεία.
Πρωθυπουργός από το 1955 έως το 1963 και από το 1974 έως το 1980.
Το 1980 εξελέγη για πρώτη φορά Πρόεδρος Δημοκρατίας και επανεξελέγη στο ανώτατο αξίωμα της Ελληνικής Πολιτείας το 1990. Κανένας άλλος Έλληνας πολιτικός δεν άσκησε την πρωθυπουργία για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα (14 χρόνια) από συστάσεως του ελληνικού κράτους.
Όπως επίσης κανένας Ευρωπαίος πολιτικός δεν άσκησε τόσο μακρόχρονη θητεία στην πρωθυπουργία από το 1945 και εντεύθεν.
Το 1936 επανεκλέγεται βουλευτής. Μετά την Δικτατορία της 4ης Αυγούστου δικηγορεί στις Σέρρες.
Με το πόλεμο το 1940, παρουσιάζεται στη μονάδα του στο Σιδηρόκαστρο, αλλά απαλλάσσεται για λόγους υγείας. Την ίδια χρονιά πλήττεται και από τον θάνατο της μητέρας του.
Το 1941 εγκαθίσταται στην Αθήνα. Το 1944 διαφεύγει στην Αίγυπτο λίγο πρίν από την Απελευθέρωση.
Το 1946 εκλέγεται πρώτος βουλευτής Σερρών, αναλαμβάνει υπουργός Εργασίας. Το 1948 αναλαμβάνει υπουργός Μεταφορών τον Μάϊο και το Νοέμβριο Κοινωνικής Πρόνοιας.
Το 1950 διατέλεσε Υπουργός Εθνικής Αμύνης. Το 1951 προσχωρεί στο “Ελληνικό Συναγερμό” και εκλέγεται βουλευτής το Σεπτέμβριο.
Το 1952 αναλαμβάνει το υπουργείο Δημοσίων Έργων, θέση που θα κρατήσει έως το 1955. Παντρεύεται την Αμαλία Κανελλοπούλου.
Το 1955 μετά το θάνατο του Αλέξανδρου Παπάγου ορκίζεται πρωθυπουργός στις 5 Οκτωβρίου. Το 1956 ιδρύει στις 4 Ιανουαρίου την Ε.Ρ.Ε. και κερδίζει τις εκλογές του Φεβρουαρίου.
Το 1958 έρχεται ευρεία νίκη του κόμματος του στις εκλογές του Μαϊου. Το 1959 υπογράφονται οι συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου για την Κύπρο.
Τον Απρίλιο του 1961, επίσημη επίσκεψη στις Ηνωμένες Πολιτείες και συνάντηση με τον Τζον Κένεντι. Τον Ιουλίο του ίδιου χρόνου, υπογράφεται στην Αθήνα Συμφωνία Σύνδεσης Ελλάδος-ΕΟΚ.
Τον Οκτώβριο του 1961, η Ε.Ρ.Ε. κερδίζει τις εκλογές. Ο Γεώργιος Παπανδρέου τις χαρακτηρίζει “προϊόν βίας και νοθείας”. Το 1963 έχουμε την διαφωνία Καραμανλή- Στέμματος με αποτέλεσμα την παραίτηση της κυβέρνησης. Το Νοέμβριο η”‘Ένωσις Κέντρου” κερδίζει τις εκλογές. Αναχωρεί για το εξωτερικό και εγκαθίσταται στο Παρίσι.
Το 1967 με το πραξικόπημα συνταματαρχών την 21η Απριλίου, έχουμε την κατάλυση της Δημοκρατίας. Στη διάρκεια της Δικτατορίας θα κρατήσει με συνέπεια αντιδικτατορικές θέσεις με αποκορύφωμα τη δήλωση του, μετά την ανατροπή του Μακαρίου τον Ιούλιο του ’74, όταν με μήνυμά του καλεί τις Ένοπλες Δυνάμεις να ανατρέψουν τους πραξικοπηματίες ώστε να αποκατασταθεί η Δημοκρατία.
Το 1974, μετά την κατάρρευση της Δικτατορίας φτάνει στην Αθήνα τα ξημερώματα της 24ης Ιουλίου και ορκίζεται πρωθυπουργός επικεφαλής κυβερνήσεως εθνικής ενότητος.
Τον Σεπτέμβριο ιδρύει το κόμμα της Ν. Δημοκρατίας, ενώ νομιμοποιείται το Κ.Κ.Ε. Το Νοέμβριο διεξάγονται εκλογές και το νέο κόμμα συγκεντρώνει το 54,37%.
ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ 4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1974
Κατά το δημοψήφισμα την 8η Δεκεμβρίου, ο ελληνικός λαός επιλέγει την Αβασίλευτη Δημοκρατία.
Το 1975 έχουμε την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας και αναθέωρηση του Συντάγματος. Μετατροπή σε ισόβια δεσμά της καταδίκης εις θάνατον των πρωταιρίων της δικτατορίας.
Το 1976 εμφανίζεται όξυνση στις ελληνο-τουρκικές σχέσεις μετά την έξοδο του πλοίου “Χόρα” στο Αιγαίο.
Το Νοέμβριο του 1977 έχουμε εκλογές. Νικητής είναι η Ν.Δ., αλλά με το μειωμένο ποσοστό 41,84%. Αξιωματική αντιπολίτευση το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Το 1978 του απονέμεται το βραβείο Καρλομάγνου. Ο λόγος που εκφωνεί στο Αάχεν κατά την παραλαβή του βραβείου προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση.
Στην Αθήνα, στις 28 Μαϊου του 1979, υπογράφεται η συνθήκη ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ.
Στις 5 Μαϊου του 1980 εκλέγεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Την πρωθυπουργία αναλαμβάνει ο Γεώργιος Ράλλης.
Στις εκλογές της 18ης Οκτωβρίού του 1981 εκλεγεται πρώτο το κόμμα του κ.Ανδρέα Παπανδρέου.
Το 1982 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πραγματοποεί επίσημα ταξίδια στην Αυστραλία, Ινδία, Καναδά.
Το 1983 του απονέμεται το μετάλλιο των Πανεπιστημίων του Παρισίου. Βαρυσήμαντος λόγος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Το 1984 κάνει σημαντικά ταξίδια σε Ισπανία, Ρουμανία και Αίγυπτο.
Το 1985 ήταν το έτος λήξεως της προεδρικής θητείας. Παρ’ όλες τις ενδείξεις και διαβεβαιώσεις, ο πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. αιφνιδιάζει τους πάντες προτείνοντας ως υποψήφιο αντί του κ.Καραμανλή, τον κ.Χ.Σαρτζετάκη.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας υποβάλλει στις 10 Μαρτίου την παραίτηση του και έκτοτε θα ιδιωτεύσει πιστός στη δήλωση ότι “δεν συμμετέχω σε αυτό που αποκαλείται δημόσιος βίος”.
Στις 4 Μαϊου του 1990 αναδεικνύεται πάλι Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Άγρυπνος για το συμφέρον της χώρας, διαλλακτικός και πλήρως ενημερωμένος για κάθε πρόβλημα του τόπου.
Στις πρώτες μέρες του Μαρτίου του 1995 η 5ετής παραμονή του στην Προεδρία λήγει. Το Σύνταγμα δεν επιτρέπει 3η θητεία στον Προεδρικό θώκο.
Στις 23 Απριλίου του 1998 άφησε την τελευταία του πνοή ο μεγάλος Μακεδόνας ηγέτης.
Ο Κωσταντίνος Καραμανλής ήταν ένας “απλός” πολίτης.
Τόσο απλός, ώστε να τον συνοδεύει μόνον σεβασμός και μόνον αγάπη.
πηγή; ΝΔ, org.elections
