Αρθρο του Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Oλοι μας αισθανόμαστε ότι η πορεία της πατρίδας μας βρίσκεται σήμερα σε ένα μεταίχμιο. Οτι παλιές συνήθειες, παραγωγικές δομές, συμπεριφορές δεν μπορούν πια να σταθούν μπροστά στα μεγάλα προβλήματα που έχουμε μπροστά μας. Και ότι χρειάστηκαν μόλις πεντέμισι χρόνια για να ακυρωθούν επιτεύγματα που χτίστηκαν μεθοδικά, με κόπο και θυσίες του ελληνικού λαού.
Σήμερα χρειαζόμαστε μια πολιτική, οικονομική, κοινωνική και ηθική ειρηνική επανάσταση. Μια δημιουργική έκρηξη, που θα φέρει στην επιφάνεια τη δυναμική μιας κοινωνίας η οποία ασφυκτιά στο τέλμα και θα της δώσει ξανά προοπτική, αισιοδοξία και ελπίδα.
Ενα μεταρρυθμιστικό κύμα που θα σαρώσει τη διαφθορά, θα χτίσει ένα πολιτικό σύστημα διαφάνειας και εμπιστοσύνης, θα σπάσει αγκυλώσεις και γραφειοκρατίες, θα ανορθώσει το κοινωνικό κράτος, θα γκρεμίσει αναχρονιστικές και κρατικοδίαιτες ολιγαρχικές δομές, θα απελευθερώσει τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου και θα τους δώσει καινούργιο προσανατολισμό.
Στις 4 Οκτώβρη κρίνονται πολλά. Κρίνεται σε ποια Ελλάδα θα ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας. Κρίνεται αν η πατρίδα μας θα εξακολουθήσει να γράφεται στον παγκόσμιο χάρτη σαν μια τριτοκοσμική μαύρη τρύπα διαφθοράς, οικονομικής και κοινωνικής καθυστέρησης, περιβαλλοντικής καταστροφής και διεθνούς περιθωριοποίησης.
Ή αν θα κάνει το μεγάλο άλμα στο μέλλον που της αξίζει, αξιοποιώντας όλα τα ταλέντα και τις δυνάμεις της, με όραμα και σχέδιο. Κρίνεται αν θα βουλιάξουμε στην κρίση, στην ύφεση και στον μαρασμό, αν θα μας καταπιεί ο φαύλος κύκλος που αναπαράγεται διαρκώς από ένα κράτος αναξιόπιστο και ένα πολιτικό σύστημα βαριά τραυματισμένο.
Ή αν όλα αυτά θα τα κάνουμε παρελθόν και θα γυρίσουμε σελίδα. Αφήνοντας πίσω μας την τελευταία καταστροφική πενταετία, που μας γύρισε πολλά χρόνια πίσω. Μπροστά μας, υπάρχουν δύο επιλογές. Η μία είναι να συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο. Εκείνον που έκανε τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.
Που δούλεψε μόνον για τα μεγάλα συμφέροντα και τις πελατειακές σχέσεις. Που διέλυσε το κράτος, το ΕΣΥ και τη δημόσια παιδεία. Που έκανε κανόνα την αδιαφάνεια, τα σκάνδαλα και τη συγκάλυψη. Που κουρέλιασε τις αξίες και την αξιοπρέπεια του λαού μας. Εκείνον που φόρτωνε πάντα όλα τα βάρη στη μέση ελληνική οικογένεια, στους αδύναμους- και τώρα τους ζητάει να πληρώσουν κι άλλο, με πάγωμα μισθών και συντάξεων, με νέα ανέχεια.
Εκείνον που έχει να δώσει μόνον θυσίες χωρίς ελπίδα, χωρίς σχέδιο αναπτυξιακό, χωρίς κανένα αύριο. Η άλλη επιλογή είναι αυτή που προτείνει το ΠαΣοΚ. Αυτή που πιστεύει βαθιά στις αστείρευτες δυνάμεις του Ελληνα και στις μεγάλες δυνατότητες της χώρας.
Αυτή που μπορεί να αξιοποιήσει το ανθρώπινο δυναμικό μας, το φυσικό περιβάλλον μας, το πολιτιστικό μας απόθεμα, για να παραγάγει μια πράσινη αναπτυξιακή ώθηση. Που πιστεύει ότι από την κρίση βγαίνεις τονώνοντας την οικονομία, όχι αφαιρώντας πόρους- και ταυτόχρονα κάνεις νοικοκύρεμα. Που εγγυάται την κοινωνική δικαιοσύνη.
Αυτή που μπορεί να σώσει τους θεσμούς από την αναξιοπιστία και να πολεμήσει αποτελεσματικά τη διαφθορά. Που μπορεί να φτιάξει ένα κράτος το οποίο θα σέβεται και θα υπηρετεί τον πολίτη και να χτίσει ξανά τις γκρεμισμένες γέφυρες της εμπιστοσύνης. Γι΄ αυτό χρειάζεται μια κυβέρνηση με σχέδιο και πολιτική βούληση.
Αποφασισμένη για ριζικές αλλαγές. Αποφασισμένη να συγκρουστεί με κατεστημένα που κρατούν τη χώρα καθηλωμένη, να πολεμήσει την κοινωνική ανισότητα, να ανοίξει μέτωπα με τη φοροδιαφυγή, με τους καταπατητές και την αυθαίρετη δόμηση, με το «γρηγορόσημο», τους επίορκους δημόσιους λειτουργούς, αλλά και το «δεν βαριέσαι», το «πρώτα εγώ και μετά εμείς».
Δεν θα είναι εύκολη αυτή η πορεία αναμέτρησης με προβλήματα και παθογένειες. Γι΄ αυτό, στις 4 Οκτώβρη, η κάλπη πρέπει να δώσει τη δύναμη που είναι αναγκαία για να βγάλουμε τη χώρα από το τέλμα και το αδιέξοδο.
Χρειαζόμαστε ψήφο εμπιστοσύνης! Ψήφο ισχυρής βούλησης, ψήφο αυτοδυναμίας.
Μιας αυτοδυναμίας που δεν θα λειτουργήσει σαν ένα φρούριο αυτάρκειας και αλαζονείας- αυτό μπορώ να το εγγυηθώ! Αντίθετα: Θα είναι το σταθερό και βιώσιμο θεμέλιο, που πάνω του θα χτίσουμε τη νέα ενότητα όλων των Ελλήνων.
Μια ενότητα με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον.
πηγή:Το Βήμα
