Γράφει ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης Αμφικτύων
Όλα τα κόμματα, πλην του εν διαλύσει Σύριζα, πανηγύρισαν για την περιφανή νίκη τους στις Εκλογές της Αυτοδιοίκησης. Όμως ψεύδονται διότι νικητής σε τούτες τις εκλογές , όπως και σε προηγούμενες, είναι η Αποχή.
Μια αποχή που ξεπερνάει το 50% δεν είναι αποδεκτή για την καλή λειτουργία του Πολιτεύματος και έπρεπε να είχε ήδη προβληματίσει το πολιτικό σύστημα. Όμως τα κόμματα δεν προβληματίζονται διότι φαίνεται ότι τα βολεύει να περιορίζουν συνεχώς τη δημοκρατία μεταξύ των στελεχών τους και των άλλων που αναμένουν από τους πολιτικούς τα ρουσφέτια. Έτσι ο όγκος των ψηφοφόρων άνω του 50% που βλέπουν ότι τίποτα στον τόπο δεν αλλάζει, απογοητευμένοι και αγανακτισμένοι δεν έχουν άλλο όπλο για να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους παρά μόνο την Αποχή. Έτσι το δήθεν δημοκρατικό μας πολιτικό σύστημα ουσιαστικά έχει συρρικνωθεί σε μια παγιωμένη Ολιγαρχία.
Αυτή η Ολιγαρχία φτιάχνει νόμους χωρίς τη βούληση των πολιτών και σε πλήρη αντίθεση προς τη θέληση τους. Πολλοί από αυτούς έρχονται «πακεταρισμένοι» από τις ΗΠΑ ή την Ε.Ε και εφαρμόζονται κατά γράμμα παρά την αντίδραση του λαού μας .
Γιατί άραγε δεν τολμούν να κάνουν ένα Δημοψήφισμα για σοβαρά θέματα που άπτονται άμεσα στην αλλαγή του παραδοσιακού τρόπου ζωής του Έλληνα εδώ και χιλιάδες χρόνια; Αλλά και ένα που τόλμησαν να κάνουν το 2015 το ΟΧΙ του Ελληνικού λαού το έγραψαν στα παλιά τους υποδήματα και έφεραν το ΝΑΙ , δηλαδή την εφαρμογή των Μνημονίων.
Ο Έλληνας από αρχαιοτάτων χρόνων έδειχνε σεβασμό στα δικαιώματα του ανθρώπου και ανοχή στα θέματα ιδιαιτερότητας του ατόμου, αρκεί αυτά να μην έθιγαν τα δικαιώματα των πολλών. Σαν λάτρεις του φυσικού νόμου και της φυσιολογίας οι πρόγονοι μας ποτέ δεν ευλόγησαν τις αφύσικες και ανώμαλες πράξεις σαν κανονικές και μέσα από χιλιάδες χρόνια διαμόρφωσαν τις παραδόσεις, τη θρησκευτική του πίστη, τις φιλοσοφικές τους πεποιθήσεις, τα οποία τώρα έρχονται κάποιοι «φωτισμένοι» να τα ανατρέψουν άρδην χωρίς να ρωτήσουν τους πολλούς
ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟΝ
(Το Ελληνικό Δίκαιο που ίσχυε κατά τον 5ο π.Χ. Αιώνα, δηλαδή τον Χρυσούν Αιώνα της Δημοκρατίας με βάση το νόμο του Σόλωνα για να γίνει κάποιος βουλευτής απαιτούσε να:
1) Είναι Έλλην πολίτης
2) Κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία
3) Nα ΜΗΝ είναι κίναιδος(= να μην κινεί = προκαλεί ) την αιδώ(= ντροπή)
4) Να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία του, μέχρι και τα σανδάλια που φοράει, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία.
Μόνο αν τηρούνταν όλα αυτά μπορούσε ο εν λόγω πολίτης να γίνει βουλευτής.
Αν αυτός πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για την Αθήνα, τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η πόλη.
Αν δεν έφθανε η περιουσία του τότε έπρεπε να κατασχεθεί ΟΛΗ η περιουσία του (μέχρι και τα σανδάλια που κατεγράφησαν) και το υπόλοιπο που αδυνατεί να καλύψει να το εξοφλήσει ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ. Αν ο νόμος που πρότεινε και πέρασε ο εν λόγω νομοθέτης , ζημίωνε ΗΘΙΚΑ την Αθήνα η ποινή ήταν : AΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ !!!
Όσον αφορά στους πολίτες τους έχοντες ιδιαιτερότητα συμπεριφοράς(το κουσούρι) ουδείς μπορούσε να τους θίξει αρκεί αυτή να περιοριζόταν εντός της οικίας τους. Όμως απαγορευόταν η παρουσία τους στην Εκκλησία του Δήμου, στις Παλαίστρες , στα Γυμναστήρια και γενικά σε χώρους που σύχναζαν οι νέοι. Στην περίπτωση αυτή η ποινή ήταν ΘΑΝΑΤΟΣ)
Βέβαια, ο κόσμος εξελίχθηκε τεχνολογικά, αλλά αμφιβάλλω αν ανήλθε ηθικά και ψυχοπνευματικά προς το καλύτερον. Τα συμβαίνοντα στον κόσμο το επιβεβαιώνουν. Σήμερα βρισκόμαστε μπρος στο φαινόμενο όπου οι έχοντες ιδιαιτερότητα είναι σε θέση όχι μόνον να την επιδεικνύουν, όχι μόνο να την προπαγανδίζουν με κάθε μέσον αλλά και να μας την επιβάλλουν με σαθρούς νόμους διά της βίας. Και φθάνουν τώρα στο έσχατο όριο της αναισχυντίας με αυθαίρετους νόμους να περιορίζουν το δικαίωμα του Λόγου και να μας κατηγορούν σαν ομοφοβικούς και ρατσιστές κ.α, ενώ συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Αληθώς μας θυμίζει ημέρες Δικτατορίας, δηλαδή να μην μπορεί κανείς να σχολιάσει και να ασκήσει κριτική στις πράξεις ατόμων με ιδιαιτερότητα, γιατί τον πιάνει αυτεπαγγέλτως ο «σιδηρούς νόμος» της Λογοκρισίας, κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά στον τόπο μας τα τελευταία χρόνια. Σε μας τους ηλικιωμένους θυμίζει τις μαύρες ημέρες του Εμφυλίου που ακόμη κι ’αν μιλούσες για δημοκρατία σε θεωρούσαν «κομμουνιστή» και είχες προβλήματα με το νόμο και την αστυνομία.
Όταν ένα ζευγάρι δηλώνει ότι θα αποκτήσει παιδιά, τούτο σημαίνει ότι θα τα αποσπάσει από κάποια μητέρα, ή θα τα εξαγοράσει, μεταβάλλοντας την εν λόγω γυναίκα σε« εκκολαπτική μηχανή» του σπέρματος του, κάτι που αντίκειται στη φύση και στα ανθρώπινα δικαιώματα της γυναίκας και στα Ιδεώδη του φεμινιστικού Κινήματος. Και απορίας άξιον πως οι γυναίκες δε διαμαρτυρήθηκαν ;
Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί στον τόπο μας δεν υπάρχει πραγματική Δημοκρατία. Ένα τόσο κολοσσιαίο φυσιολογικό, νομικό, θρησκευτικό και ηθικό πρόβλημα το πέρασαν ερήμην του λαού μας και τώρα στέλνουν σαν υπόδικο στα δικαστήρια αυτόν που τόλμησε να σχολιάσει – όντως με άκομψο τρόπο το πρόβλημα τούτο.
Όμως όσο και να θέλουν να το επισκιάσουν ή να τρομοκρατήσουν τον λαό με διώξεις , αργά ή σύντομα θα βγει στην επιφάνεια προς συζήτηση και ίσως και αναθεώρηση των αυθαίρετων και μονομερών νόμων. Η μητέρα Φύση που γνωρίζει καλά τη δουλειά της θα αποβάλλει τους βιαστές της όπως τα απόβλητα.
Ιδού γιατί οι πολίτες νοιώθουν απογοητευμένοι, απομονωμένοι, καταπιεσμένοι, στραγγαλισμένοι από την προπαγάνδα των ανήθικων ΜΜΕ και τελικά πολύ θυμωμένοι από το αχρείο πολιτικό σύστημα που απέχει από τη δημοκρατία όσο η γη από το νεφέλωμα της Ανδρομέδας. Εισάγουν νόμους οι οποίοι ανατρέπουν το Αξιακό μας σύστημα χιλιάδων ετών, αντίθετους με τη φυσιολογία, την ηθική, τη λογική, τις παραδόσεις μας, τη θρησκεία μας και τις φιλοσοφικές μας πεποιθήσεις, χωρίς να μας ρωτήσουν. Και μας λένε λ. χ να δεχθούμε:«ο δούλος του θεού Στέφανος νυμφεύεται ταν δούλο του θεού Τηλέρη και η δούλη του θεού Κωνσταντίνα τη δούλη του θεού Σταυρούλα” Να μας ζήσουν οι νιόπαντροι και τα παιδάκια τους. Αλλά προσοχή γιατί αν κανείς κάνει πλάκα τον πιάνει ο νόμος της «νέας ηθικής» των «δικαιωματάκηδων» . Εμείς οι πολλοί ξεμείναμε βλέπετε από δικαιώματα
Ο Σωκράτης κ.κ μέντορες της «νέας Ηθικής»(= ανηθικότητας) είπε: Κριτής του Λόγου είναι ο Λόγος. Τώρα στην Ελλάδα κριτή του Λόγου βάλαμε τον αυθαίρετο «νόμο» και το δικαστή. Κοντολογίς Λογοκρισία(11/10/23)
Αμφικτύων
* Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης
Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
http://amphiktyon@gmail.
comhttp//amphiktyon.blogspot.com/
