Η Ένωση των μη κερδοσκοπικών Συνεταιρισμών Νερού των Δήμων της περιοχής Θεσσαλονίκης (αποτέλεσμα πρωτοβουλίας της Κίνησης 136) με την επωνυμία «Ένωση Πολιτών για το Νερό», η οποία κατέθεσε πρόταση Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος στο ΤΑΙΠΕΔ για την απόκτηση του 51% της ΕΥΑΘ, έλαβε επιστολή από τον Πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ, στην οποία αναγράφεται ότι “δεν πληρούμε όλες τις προϋποθέσεις που θα μας επέτρεπαν την πρόκριση στο επόμενο στάδιο της διαδικασίας”.
Πρόκειται για μια επιστολή-μνημείο συνοδευόμενη από:
Πλήρη απουσία αιτιολόγησης της απόφασης!
Πλήρη απουσία σκεπτικού!
Παντελή αοριστία!
Άνοιγμα των φακέλων χωρίς την παρουσία των ενδιαφερομένων!
Πλήρη έλλειψη διαφάνειας!
Απουσία δόκιμης πρακτικής νομιμότητας της διαδικασίας!
Το ΤΑΙΠΕΔ δεν αισθάνθηκε καν την υποχρέωση να αιτιολογήσει την απόφασή του στην Ένωση πολιτών, αλλά και σε όλους τους Θεσσαλονικείς που εναντιώνονται στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ Α.Ε. και διεκδικούν τη μη κερδοσκοπική διαχείριση της ύδρευσης-αποχέτευσης της πόλης τους.
Η δημοσιοποίηση της απόφασης του ΤΑΙΠΕΔ προκάλεσε την οργή της ελληνικής και διεθνούς κοινής γνώμης, αλλά και μια πρωτοφανή εκδήλωση αλληλεγγύης.
Με βάση όλα τα παραπάνω, η «Ένωση Πολιτών για το Νερό» δήλωσε στο ΤΑΙΠΕΔ ότι δεν αποδέχεται την αναιτιολόγητη και αόριστη συμπερασματολογία του ΤΑΙΠΕΔ, που περιέχει έντονο το «καθησυχαστικό» πολιτικό πνεύμα γραφής και λιγότερο απεύθυνση σε ένα διαγωνιζόμενο, γεγονός που αποδεικνύει εμμέσως πλην σαφώς ότι και το πνεύμα που επικράτησε για την απόρριψη του φακέλου ήτανε παρεμφερές.
Έπειτα από όλα αυτά, κατέθεσε ένσταση κατά της απόφασης του ΤΑΙΠΕΔ, που αφορά την ιδιωτικοποίηση του νερού στη Θεσσαλονίκη, ζητώντας να ακυρωθεί η απόρριψη της επιλογής της Ένωσης στο διαγωνισμό και να ακυρωθεί ο Διαγωνισμός στο σύνολο του, εκ του γεγονότος αυτού και μόνον.
Επίσης, ζήτησε να λάβει γνώση για όλα τα σχετικά έγγραφα του διαγωνισμού, τα πρακτικά, τις εισηγήσεις κλπ και δήλωσε ότι ανάλογα με τις απαντήσεις, που θα λάβει, επιφυλάσσεται για κάθε νόμιμο δικαίωμά της και για τις επόμενες νομικές και όχι μόνον ενέργειές της.
Δηλώνουμε σε όλους τους πολίτες της Θεσσαλονίκης:
Η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ δεν θα περάσει!
Γιατί το νερό δεν είναι εμπόρευμα, είναι κοινωνικό αγαθό.
Τίποτα δεν τελείωσε!
Το αντίθετο: ο αγώνας τώρα θα δυναμώσει και θα συνεχισθεί, γιατί το δίκιο είναι με το μέρος μας!
Γιατί αργά ή γρήγορα, ο αγώνας θα περάσει στα στιβαρά χέρια των πολιτών και μόνον έτσι θα περάσει και το νερό στα χέρια τους.
Μέχρι την τελική νίκη!
Η Ναόμι Κλάιν για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ και την Κίνηση 136
Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στην Θεσσαλονίκη, η μαχητική Καναδή συγγραφέας Ναόμι Κλάιν αναφέρθηκε εκτεταμένα στο θέμα της ιδιωτικοποίησης του νερού και στην Κίνηση 136, τόσο στην συνέντευξη τύπου που παραχώρησε στον κοινωνικό χώρο «Μικρόπολις» όσο και στη δημόσια εκδήλωση στον προαύλιο χώρο του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου ΒΙΟΜΕ.
«Η Θεσσαλονίκη βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην πρώτη γραμμή του αγώνα σχετικά με το αν το αποτυχημένο μοντέλο της ιδιωτικοποίησης θα προχωρήσει ή θα ανατραπεί» δήλωσε. Προσφέροντας παραδείγματα από την Αργεντινή, ισχυρίστηκε ότι οι επιπτώσεις της ιδιωτικοποίησης του νερού ήταν ολέθριες όπου και αν αυτή εφαρμόστηκε.
Η συγγραφέας, η οποία στο βιβλίο της «Το δόγμα του σοκ» περιγράφει πως διαφόρων ειδών φυσικές, πολιτικές ή οικονομικές καταστροφές έχουν χρησιμοποιηθεί τις τελευταίες δεκαετίες για να εντείνουν την λεηλασία των φυσικών πόρων και την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου, δήλωσε ότι πάρα τη γενική τάση για επαναδημοτικοποίηση του νερού παγκόσμια, στην Ελλάδα προωθούν την ιδιωτικοποίηση «απλά επειδή μπορούν να το κάνουν».
«Είναι μία δοκιμή: Θέλουν να δουν αν θα πειστείτε ότι πραγματικά δεν υπάρχει εναλλακτική. Είναι σημαντικό να αντισταθείτε στην ιδιωτικοποίηση, αλλά οι πιθανότητες να πετύχετε είναι περισσότερες αν παράλληλα προτείνετε μία εναλλακτική που θα εμβαθύνει τη δημοκρατία. Για αυτό βρίσκω την πρόταση της Κίνησης 136 συναρπαστική, γνωρίζω ότι απορρίφθηκε από τον δημόσιο διαγωνισμό αλλά αν υπάρξει ένα λαϊκό κίνημα από πίσω της, θα αναγκαστούν να το επανεξετάσουν».
“Η κρίση που βιώνουμε είναι επίσης μια κρίση δημοκρατίας: Ο κόσμος δεν εμπιστεύεται το κράτος, αισθάνεται ότι το κράτος τον έχει προδώσει. Πρέπει να δημιουργηθούν δομές στις οποίες ο κόσμος να μπορεί να πιστέψει, και αυτές θα πρέπει να είναι τοπικές δομές πάνω στις οποίες οι άνθρωποί θα μπορούν να έχουν άμεση επίδραση. Ένα τοπικό παράδειγμα είναι η ιδέα του κοινοτικού, και όχι κρατικού, ελέγχου των υπηρεσιών ύδρευσης που προωθεί η Κίνηση 136. Πρέπει να δημιουργηθούν τέτοιου είδους εναλλακτικές σε όλα τα διαφορετικά οικονομικά πεδία: ενέργεια, νερό, απορρίμματα, εργασία, αγροτική παραγωγή, κτλ»
Στην δημόσια εκδήλωση στο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ, η Καναδή ακτιβίστρια πρότεινε “σε περίπτωση κλεισίματος των εργοστασίων να ερωτούνται πρώτοι οι εργαζόμενοι αν θέλουν να συνεχίσουν την παραγωγή με αυτοδιαχείριση. Αντίστοιχα σε περιπτώσεις ιδιωτικοποίησης σημαντικών πόρων, να ερωτάται ή ίδια η κοινωνία αν θέλει να αναλάβει την διαχείριση τους, όπως για παράδειγμα η πρόταση κοινωνικού ελέγχου της εταιρίας ύδρευσης της Κίνησης 136”.
Πριν έλθει στη Θεσσαλονίκη, η Ναόμι Κλάιν πέρασε μία εβδομάδα στη Χαλκιδική, καταγράφοντας τον αγώνα της τοπικής κοινωνίας ενάντια στο μεταλλείο χρυσού που κατασκευάζεται από την Καναδική εταιρία Eldorado Gold.
