Αυτός είναι ο πιο κατάλληλος τίτλος για τις δημόσιες υπηρεσίες της Ελλάδος.
Υποτροφία δίδεται μόνο σε άτομα με προσόντα, ήδη στην εξειδίκευση της τεμπελιάς, και φυσικά συνοδεύεται με συστατική επιστολή από πρόσωπα που δικαιούνται ρουσφέτι, λόγω ειδικής εξυπηρέτησης που προσέφεραν σε πολιτικό πρόσωπο. Μια τέτοια περίπτωση αποκατάστασης ενός τεμπέλη στο δημόσιο, προέκυψε από έναν ιδιοκτήτη Ραδιοφωνικού Σταθμού των Αθηνών ο οποίος όποτε του ζητήθηκε να βοηθήσει πολιτικό πρόσωπο, πάντα ήταν διαθέσημό το μέσο του, ωστόσο σπάνια έκανε χρήση ρουσφετιού. Να όμως που χρειάστηκε κάποια στιγμή, όταν ο ανιψιός του που δεν δούλεψε ποτέ στην ζωή του, έπρεπε να αποκατασταθεί, χωρίς να χάσει το αραλίκι στο οποίο έχει μάθει να βολεύεται.
Ο Ραδιοφωνατζής αν και δεν ήθελε να παρακαλέσει κανέναν, αναγκάστηκε να ζητήσει ρουσφέτι που δικαιούται για τον ανιψιό του, που τον έπρηξε, για να τον βοηθήσει. Έτσι λοιπόν χτύπησε την πόρτα του Υπουργού, και ο τεμπέλης ανιψιός βολεύτηκε στο τάκα – τάκα, και το αραλίκι πλέον θα συνοδεύεται και με ένα καλό μισθό ,βρέξει – χιονίσει αυτός ο τεμπέλης δεν πρόκειται να πεινάσει. Ας είναι καλά ο θείος Ραδιοφωνατζής.
Ο Υπουργός δεν είναι ο πρώτος ή ο τελευταίος που θα εξυπηρετήσει άνθρωπο των Μ.Μ.Ε. Αυτό συμβαίνει με όλες τις κυβερνήσεις από τότε που υπάρχει το δημόσιο, είναι δε Ελληνικό Φαινόμενο. Όπως και ο Γολγοθάς του πολίτη συνεχίζεται από τότε που υφίσταται το δημόσιο, όπου έχουν πιάσει τις καρέκλες άσχετοι και τεμπέληδες, χάριν της βουλευτικής ρουσφετολογίας.
Πέρασαν τόσα κονδύλια της Ε. Ένωσης για την εξυγίανση και εξοπλισμό του δημοσίου, παρ΄όλα αυτά η εικόνα σε κάθε δημόσια υπηρεσία είναι τριτοκοσμική, όπου μια υπόθεση του πολίτη διαδικασίας 5 λεπτών, μπορεί να τραβήξει και εβδομάδες, με αποτέλεσμα ο πολίτης να φεύγει με τσακισμένα νεύρα, καθώς η στοιχειώδης τυπική ευγένεια είναι άγνωστη από τους περισσότερους υπαλλήλους του δημοσίου.
Τι κι αν υπάρχει προϊστάμενος, ή διευθυντής για να κάνει ο πολίτης τα παράπονα, ούτε καν θα τον ακούσει κανείς, αφού θα δικαιώσει εκ των προτέρων τον συνάδελφο , μια και ο ένας καλύπτει τον άλλον. Αυτό γίνεται κυρίως παραμονές εορτών όπου ο μισός δημόσιος τομέας απουσιάσει από την εργασία του, άσχετα εάν οι κάρτες εργασίες τους είναι χτυπημένες κανονικά.
Σε ένα τέτοιο κλειστό Club μπήκε και ο τεμπέλης ανιψιός του Ραδιοφωνατζή, και ποιος ξέρει πόσοι άλλοι θα ακολουθήσουν. Με τέτοια μέθοδο των ιδρυμάτων αποκατάστασης των τεμπέληδων, όχι μόνο τα κονδύλια της Ε. Ένωσης, αλλά ούτε όλα τα λεφτά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δεν φτάνουν για να εκπολιτιστεί και να λειτουργήσει ρολόι το Ελληνικό Δημόσιο.
Κατά τα άλλα η Ελλάδα εκσυγχρονίζεται, “Η Ελλάδα πάει μπροστά”, εκφωνούν με περηφάνια οι πολιτικοί μας οι οποίοι ποτέ δεν έχουν καθίσει στην ουρά σε κάποια δημόσια υπηρεσία, να ανεχθούν την ανάρμοστή συμπεριφορά, και τα ουρλιαχτά των υπαλλήλων, λες και βρίσκονται σε τσίρκο με το μαστίγιο στο χέρι.
Οι πολιτικοί αντί για ρουσφέτια θα ήταν προτιμότερο να μοιράζουν πουπουλένια μαξιλάρια στους αποκατεστημένους τεμπέληδες των ιδρυμάτων αυτών για να έχουν πιο αναπαυτικό ύπνο, εν ώρα εργασίας, και εμείς οι πολίτες να φεύγουμε πιο ήρεμα από τις υπηρεσίες που τις χρυσοπληρώνουμε .Φυσικά υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις πραγματικά εργαζομένων στο δημόσιο που παίρνουν άξια τον μισθό τους.
Πάνω απ΄ όλα η υγεία !!!!!!!