“ΧΩΡΙΣ ΒΑΛΙΤΣΑ ΚΑΙ ΠΑΛΤΟ”, απο την ΕΜΙ ο Γ. Κούτρας γράφει για την επιστροφή του: «Και ξαφνικά σκοτείνιασε πολύ. Σκοτάδι πίσσα. Έχασα τα πάντα γύρω μου. Μου τελείωσαν κάτι τελευταίες «φιάλες» οξυγόνου για να βγω στην επιφάνεια? Έφευγε κι η κυρά-Βαγγελιώ πονεμένη, το τελευταίο μου στήριγμα. Από πού να πιαστώ. Πήρα την τελευταία της ανάσα και ανέβηκα ως την επιφάνεια. Αντάμωσα τον Θάνο και δεν με αναγνώρισε. Λέω: παραμορφώθηκα κι απέξω μου; Ο Θάνος ο τσαμπουκάς, που δεν ξεχνάει τίποτα. «Γιατί έφυγες και τα κατέστρεψες όλα;» Του απαντώ: «Δεν τα κατέστρεψα. Τα συνέτριψα. Όλα όμως.
Τη φιλία μας, την καριέρα μου, τη ζωή μου, την οικογένειά μου, την υγεία μου, τους φίλους μου. Εγώ ο Αττίλας?» Με κατάλαβε και μου πρότεινε έξι συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής. Λέω δεν γίνεται ο Θεός να μου χαρίζει μια φορά τη ζωή και ο Μικρούτσικος δύο, μυστήρια πράγματα?. Θυμήθηκα το μυστικό, ιερό μας ραντεβού Λ. Αλεξάνδρας 66, 1978 περίπου, αυτός εγώ κι ο Καββαδίας.
Κόψαμε με ξυράφι τις φλέβες μας στον καρπό και τις ενώσαμε, κι από τότε κυλάει το αίμα του ενός μέσα στον άλλον. Έφυγε ο καπετάν Νίκος, μείναμε εμείς να οργώνουμε τον κόσμο μεταφέροντας τις απαράμιλλες εικόνες του. Το Μέγαρο έγινε, και μετά από αυτό καμιά εκατοστή συναυλίες ακόμη σε Αθήνα και επαρχία. Η χάρτινη ζωή μου οργανώθηκε. Τώρα συναντιόμαστε δισκογραφικά με τον Θάνο και πάλι, και μπορώ να ελπίζω ξανά. Από τον Μάρτιο του 2005 ταξιδεύω και δεν έχω πιάσει λιμάνι ούτε σκοπεύω, χάρη στον Μικρούτσικο.
Πετάω τα λέπια από πάνω μου και προσπαθώ να ξαναχτίσω ό,τι διέλυσα. «Άλλωστε στο έταξα, τούτο το ταξίδι δεν το χάνω με τίποτα. Σου χρωστάω πολλά και άλλα τόσα που δεν ξέρεις.» Ο δίσκος αυτός ανήκει και αφιερώνεται στον εμπνευστή και παραγωγό του»
7 συνθέτες + 7 στιχουργοί,
Γιάννης Κότσιρας, Κώστας Λειβαδάς, Ηλίας Μακρίδης, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Θάνος Μικρούτσικος, Μάριος Στρόφαλης, Διονύσης Τσακνής Βίκυ Γεροθόδωρου, Μάνος Ελευθερίου, Ανδρέας Θωμόπουλος, Οδυσσέας Ιωάννου, Μάνος Ξυδούς, Ισαάκ Σούσσης, Διονύσης Τσακνής
