Ο γενναίος αγωνιστής και αληθινός Έλληνας ΑΡΓΥΡΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ… δεν είναι πια ανάμεσά μας. Μας αποχαιρέτησε πικραμένος, αφού πάλεψε γενναία σαν Έλληνας μέχρι την τελευταία του ανάσα, για να νικήσει τον θάνατο, που με τα απανωτά εγκεφαλικά τον παραμόνευε τα τελευταία χρόνια… μα ο Αργύρης με την αφάνταστη ψυχική δύναμή του, τού ξέφευγε μαχητικά και επέστρεφε στην ζωή πάντα ανανεωμένος και ευγνώμων.
Όμως αυτή την φορά δεν τα κατάφερε ο «δικός μας φίλος Αργύρης» να ξεγελάσει για άλλη μια φορά τον Χάρο, που τον παραμόνευε σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου, για να τον πάρει μαζί του σε άλλα αφιλόξενα μέρη. Η αδύναμη καρδιά του τον πρόδωσε και τον παρέδωσε… στα χέρια του Θεού, για να τον φροντίσει, όπως φρόντιζε και εκείνος όλους εμάς με την καθημερινή ενημέρωσή του μέσα από το πατριωτικό του μπλοκ, με το οποίο μας ζητούσε πάντα να ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.
Για τους πιστούς καθημερινούς αναγνώστες της ειδησεογραφικής διαδικτυακής πλατφόρμας του, το κενό της απώλειάς του θα είναι δυσαναπλήρωτο, αλλά μεγαλύτερο και αβάστακτο θα είναι το κενό που θα αφήσει η χαρακτηριστική δυναμική ενημέρωσή του για όλα τα θέματα, που απασχολούσαν τους Έλληνες, δίνοντάς τους χώρο και τροφή για την αφύπνισή τους ενάντια στις αντεθνικές κυβερνήσεις.
Ο Αργύρης τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα με την υγεία του, που του δημιουργούσε το καθημερινό άγχος για την σωστή ενημέρωση και για την οικονομική στήριξη του «πνευματικού παιδιού του», όπως θεωρούσε την αφοσίωσή του στο ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ. Για πάνω από 15 χρόνια αποτελούσε τον σκοπό της ύπαρξής του και για την μακροημέρευσή του διέθετε όλες του τις δυνάμεις, με προσωπικές θυσίες και στερήσεις, τις οποίες με πόνο εκμυστηρευόταν στους αγαπημένους φίλους, ζητώντας την συμπαράστασή τους με τόση υπερηφάνεια.
Ο Αργύρης ο οικογενειάρχης, ο Δημοσιογράφος, ο Αγωνιστής Έλληνας μας αποχαιρέτησε μέσα από το νοσοκομείο του Ρόδου, όπου είχε καταφύγει πριν από έναν χρόνο, αναζητώντας καλύτερη ευκαιρία για την οικονομική του επιβίωση. Μόνος και αβοήθητος έφυγε από αυτόν τον κόσμο, που τόσο αγάπησε και υπηρέτησε με το πάθος του σωστού Έλληνα, για το καλό της πατρίδας του. Οι ανθρώπινες εκκλήσεις του για βοήθεια μέσα από το μπλοκ του, δυστυχώς δεν έτυχαν ανταπόκρισης…
Με πόνο ψυχής ζητώ από όλους τους πιστούς του αναγνώστες και συναδέλφους των άλλων μπλοκ που τον γνώριζαν και αναγνώριζαν τους Αγώνες του, να συμπαρασταθούν στην σύζυγό του Αγγελική, που σπαράζει μόνη στην Ρόδο… ας δείξουμε το ανθρώπινό μας πρόσωπο, τιμώντας αυτόν τον σπάνιο άνθρωπο με την χρυσή καρδιά… Στην μετωπίδα του μπλοκ ανακοίνωσε την απουσία του για λίγες μέρες… ελπίζοντας πως θα ξεγελούσε πάλι τον χάρο… δεν τα κατάφερε όμως αυτή την φορά και μας… απογείωσε με την άδικη αποχώρησή του…
Ας είναι ευλογημένο το χώμα που θα τον σκεπάσει κι εμείς ευλογημένοι που τον γνωρίσαμε και μας τιμούσε με την αγνή φιλία του.
ΜΕ ΣΠΑΡΑΓΜΟ ΣΕ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ ΦΙΛΕ ΑΡΓΥΡΗ
Η ΦΙΛΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΣΟΥ ΜΑΙΡΗ ΚΑΡΑ
Θα ήθελα στο αποχαιρετιστήριο πόνημα της φίλης Μαίρης Καράς, και εγώ προσωπικά να ευχηθώ να είναι ελαφρύ το χώμα της Πατρίδας που θα σκεπάσει τον συνέλληνα και μέγα αγωνιστή πατριώτη Αργύρη Σιδέρη. Συμπορευθήκαμε αγνά επί σειρά ετών στον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό για την Πατρίδα και την Ορθοδοξία! Ο Αργύρης Σιδέρης δεν σταμάτησε στο “Σκεφτόμαστε Ελληνικά” να δημοσιεύει όλα τα άρθρα μου και τον ευχαριστούσα γι΄ αυτό. Δυστυχώς η απώλειά του είναι πολύ μεγάλη για τον πατριωτικό χώρο. Τον αγνό και ανιδιοτελή. Με την απώλειά του φτώχυνε περαιτέρω αυτός ο χώρος! Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του, που ποτέ δε θα ξεχαστεί!
Παναγιώτης Αποστόλου
Η αναγγελία του θανάτου του φίλου μου Αργύρη με λύπησε ιδιαίτερα, αν και γνώριζα το βεβαρυμμένο της υγείας του πολλά χρόνια. Συνεργαστήκαμε στο πλαίσιο της Τοπικής Κοινωνίας στη Βάρη και η αγωνιστικότητα του ήταν πολύ μεγάλη. Βέβαια οι περιηγήσεις του για βιωσιμότητα σε διάφορα μέρη του εξωτερικού δεν του απαγόρευσαν να Σκέφτεται Ελληνικά.! Αργύρη θα σε θυμόμαστε.
Δημήτρης Κυπριώτης
ΘΛΙΒΕΡΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: Η ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΦΩΝΗ….ΣΩΠΑΣΕ!
