Θυμηδία προκαλούν σε έμπειρους παρατηρητές στον χώρο της άμυνας και της ασφάλειας τα δημοσιεύματα των τελευταίων ωρών, που θέλουν τον επικεφαλής της ISIL, της διαβόητης ισλαμιστικής οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και τη Λεβαντίνη, που έχει βρεθεί στο επίκεντρο της διεθνούς προσοχής λόγω των σφαγών στο Ιράκ.
Η «αποκάλυψη» θέλει τον Έντουαρντη Σνόουντεν πρώην υπάλληλο της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας των ΗΠΑ, την NSA, να φέρεται πως έχει δηλώσει, ότι η συνεργασία με τους ομολόγους του στη βρετανική MI6 («her Majesty’s Intelligence» είναι και φυσικά όχι «M16» όπως παγίως αναφέρεται), με την ισραηλινή, Mossad, δημιούργησε την ISIL για να αποτελέσει πόλο έλξης στους απανταχού εξτρεμιστές μουσουλμάνους.
Ως πηγές, τα σχετικά δημοσιεύματα στα διεθνή μέσα – που αναπαράγονται και στην Ελλάδα – επικαλούνται αμφιβόλου αξιοπιστίας ιστοχώρους με… προϋπηρεσία στη συνωμοσιολογία, που με τη σειρά τους επικαλούνται έγγραφο της NSA – το οποίο ακόμα το ψάχνουμε – και αναφέρεται ….,
σε απόρρητο βρετανικό σχέδιο με την κωδική ονομασία «Σφηκοφωλιά», με υποτιθέμενο στόχο την προστασία – φυσικά, ποιου άλλου; – του Ισραήλ, χωρίς βέβαια να μπαίνει κάποια πηγή στον κόπο να εξηγήσει πειστικά το πως προκύπτει η προστασία του εβραϊκού κράτους, όταν «φυτεύεται» μια «σκηκοφωλιά» δίπλα του…
Στα ίδια δημοσιεύματα αναφέρεται, ότι ο Αμπου Μπακρ Αλ Μπαγκντάντι, ο… «χαλίφης», εκπαιδεύτηκε από τη στρατιωτική πτέρυγα της Mossad, σε αντικείμενα που οι σοβαρά ενασχολούμενοι αναφέρουν ότι τα ακούν για πρώτη φορά, αφού είναι… η «τέχνη της δημόσιας ομιλίας» και τα «μαθήματα ισλαμικής θεολογίας»! «Μαντράσας made in Israel» δηλαδή!
Από που να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς…
Παρότι το όλο σενάριο προσφέρεται για την εκπόνηση ολόκληρης μελέτης για τις «τρύπες» και τις λογικές (;) ακροβασίες του, περιοριζόμαστε στη διατύπωση δυο απλών παραμέτρων.
Το πρώτο είναι, εάν ανησυχείς για την ανάδυση της ISIL και του Μπαγκντάντι, μήπως ο καλύτερος τρόπος για να τον αντιμετωπίσεις θα ήταν η προσπάθεια να σπείρεις στο μυαλό του «ποιμνίου του», την αμφιβολία υπονομεύοντας την εξουσία του;
Πως θα λειτουργούσε δηλαδή η φημολογία ότι είναι πράκτορας του απόλυτου κακού, του απόλυτου εχθρού για τους ισλαμιστές, τους απλούς μουσουλμάνους, ή ακόμα απλούστερα τους Άραβες, το Ισραήλ;Γιατί εμείς νομίζουμε, ότι εάν γινόταν πιστευτό μέχρι τη ζωή του θα μπορούσε να απειλήσει; Άρα, κίνητρο να το κάνουν αυτό μάλλον οι διώκτες του θα το είχαν.
Το δεύτερο αφορά την παραμονή του Μπαγκντάντι ως «φιλοξενούμενου» στις αμερικανικές φυλακές στο Ιράκ. Οι στρατιώτες που τον φύλαγαν, πολύ πρόσφατα διατύπωσαν την απογοήτευσή τους, ότι «τον είχαμε και τον αφήσαμε να φύγει», στο πλαίσιο της ελευθέρωσης κρατουμένων και τον βρίσκουν τώρα πάλι μπροστά τους.
Αν υπήρχε οτιδήποτε το συνωμοτικό, μάλλον θα κλίναμε στην εκδοχή ότι ο Μπαγκντάντι «παραμύθιασε» τους δεσμώτες του ότι θα συνεργαστεί για να κερδίσει την ελευθερία του, παρά το ότι δίνει αναφορά… στο Λάνγκλεϊ, έδρα της CIA!
Κ
ι αυτός Σνόουντεν, ένας απλός κομπιουτεράς, όσο πανέξυπνος και να είναι, πότε άραγε εκπαιδεύθηκε στην ανάλυση πληροφοριών, ώστε να έχει την ικανότητα να «αποκωδικοποιεί» τα έγγραφα που έβαλε στο χέρι;
Κι ένα τρίτο όμως: Πώς είναι δυνατόν και όλοι οι ρέποντες προς την άκρατη συνωμοσιολογία, να μην αναρωτήθηκαν εάν είναι δυνατό να παραμένει στη Μόσχα, χωρίς να οφείλει στη Ρωσία και συγκεκριμένα στις ικανότατες και αδίστακτες μυστικές της υπηρεσίες την ελευθερία του;
Δεν πήρε κανείς χαμπάρι τη συζήτηση που είχε ανοίξει, ότι οι Ρώσοι έβαλαν το χεράκι τους για να βρεθεί «τράνζιτ» στη Μόσχα καθ’ οδόν προς κάποιον «Παράδεισο» της Λατινικής Αμερικής, όπου και συνειδητοποίησε ότι το ρίσκο μιας τέτοιας πτήσης θα ήταν τεράστιο, ενώ ακόμα και δυνητικά φιλικά καθεστώτα δεν έπαιρναν το ρίσκο να τον δεχθούν, για να αποφύγουν τη μήνιν των Αμερικανών και τις συνέπειες;
Κάπως έτσι, ο νεαρός αποφάσισε να μείνει στη Μόσχα. Όποιος πιστεύει ότι η FSB και οι πράκτορές της του είπαν «δεν πειράζει αγόρι μου αφού δεν θέλεις να μας μιλήσεις, άντε, καλή διαμονή, πληρώνουμε εμείς», μάλλον πάσχουν από αθεράπευτη αφέλεια.
Άρα, εάν κάποιοι ψάχνουν για «πρακτορικά κόλπα», τουλάχιστον θα όφειλαν, με βάση το ανωτέρω σκεπτικό, να εξετάσουν και την οπτική της Μόσχας. Το πανεπιστήμιο της KGB ποτέ δεν στέρευε από ιδέες…
defence-point
