Στα νυχτερινά κέντρα της Θεσσαλονίκης.
Αναμενόμενη ήταν η πολύ καλή κίνηση στην λεωφόρο των μπουζουκιών, περιοχή αεροδρομίου Μακεδονίας, όπου όλα τα νυχτερινά κέντρα δούλεψαν πολύ καλά κατά την διάρκεια της Διεθνούς Εκθέσεως (ΔΕΘ), με τους επισκέπτες στην πόλη οι οποίοι είχαν να επιλέξουν ποικίλα σχήματα και προγράμματα.
Το παράδοξο ήταν, ότι φέτος είδαμε πολλά πολιτικά πρόσωπα, στελέχη κομμάτων, αλλά και τα προεδρεία διαφόρων εργαζομένων τάξεων, και όχι μόνο, να διασκέδαζαν διακριτικά στα πίσω τραπέζια των κέντρων.
Λοιπόν, η περατζάδα ξεκίνησε μετά τα εγκαίνια της ΔΕΘ ημέρα Δευτέρα, από το νυχτερινό κέντρο “Μούσες εν χορώ”, το μόνο που λειτουργεί παραδοσιακά όλες τις ημέρες της εβδομάδος.
Σε πρώτο τραπέζι πίστας διασκέδαζε ο Χρήστος Κωσταράς με έναν φίλο του επιχειρηματία αλυσίδας καφέ της Θεσσαλονίκης και ένα τσούρμο από γυναίκες.
Στην πίστα ο Νίκος Χαλβατζής ερμήνευε το καινούργιο του τραγούδι που θα συμπεριλάβει στην δεύτερη δισκογραφία που ετοιμάζει,ανέβαζε το κέφι με τους θαμώνες να χορεύουν και να τραγουδούν, μαζί του, παρ΄όλο που τα ραδιόφωνα με τις λίστες δεν παίζουν το νέο αυτό τραγούδι, εντούτοις όμως , ο κόσμος το γνωρίζει, και το γουστάρει.
Ο Νίκος Χαλβατζής μετά από λίγο έδωσε το μικρόφωνο στον Χρήστο Κωσταρά και οι δύο καλλιτέχνες άρχισαν να τραγουδούν ντουέτο παλιές επιτυχίες, με αποτέλεσμα οι θαμώνες να τους λούσουν με πάνω από 250 δίσκους λουλουδιών.
Πάνω στο τρελό κέφι ο Νίκος Χαλβατζής μόλις με εντόπισε στα πίσω τραπέζια, απ΄ όπου παρακολουθούσα τους δύο καλλιτέχνες, σταματά το τραγούδι, λέγοντας από το μικρόφωνο προς το κοινό “και τώρα θα σας ερμηνεύσω το τραγούδι του φίλου Βάνη που είναι μεγάλο σουξέ σε πολλά ραδιόφωνα και μου αρέσει πάρα πολύ με τίτλο “ έχει πάει τρεις”.
Μιά ζεϊμπεκιά που την ερμήνευσε θαυμάσια, και την κατάλληλη ώρα, διότι πράγματι η ώρα είχε πάει τρεις. Φυσικά με όλα αυτά φτιάχτηκε και το δικό μου κέφι, μαζί με τους θαμώνες.
Λίγο αργότερα βγήκε στην πίστα ο Σάκης Βέρρος, με την κρυστάλλινη φωνή, και η Βασιλική Νταντά η οποία τον τελευταίο καιρό κινείτε με πολύ θετικά βήματα, θα είναι δε, η πρώτη γυναίκα στις χειμερινές “Μούσες εν χορώ” στην καρδιά της πόλης.
Η ώρα όμως είχε πάει πέντε και εγώ έπρεπε να φύγω σφαίρα προς το κέντρο της Θεσσαλονίκης για το ψηφιακό ραδιόφωνο elliniko-fenomeno.com, όπου θα έδινα παράσταση στην πρώτη πρωινή εκπομπή μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα διακοπών, οι οποίες κόπηκαν απότομα, λόγω της εξαγγελίας του πρωθυπουργού για εκλογές των Οκτώβριο.
Κατά την διάρκεια της εκπομπής δέχθηκα πολλά παράπονα από ακροατές απ όλη την χώρα, και την καταγγελία από τον ίδιο των πρόεδρο της Ένωσης Θηροφυλάκων προς τον Υπουργό Γεωργίας κύριο Χατζηγάκη.
Έτσι λοιπόν με τα παράπονα του κόσμου και την πολύ καλή επιλογή τραγουδιών κύλησε η πρώτη εκπομπή “Ραδιοξυπνήματα”.
Το βράδυ της Τετάρτης ξεκίνησα από το νυχτερινό κέντρο “Μαμούνια Live” όπου με λύπη διαπίστωσα την απουσία της καλλιτέχνιδας Χρύσπα, η οποία αποχώρισε από το σχήμα, όπως πληροφορήθηκα. Την θέση της πήρε το μοντέλο – τραγουδίστρια Νάταλι Θάνου.
Στην πίστα ο Γιώργος Γιασεμής ,φίλος από τα παλιά, ερμήνευε τα τραγούδια του στο λαϊκό πρόγραμμα.Τον παρακολούθησα από τον κεντρικό καναπέ του μαγαζιού, μαζί με ένα φίλο επιχειρηματία και εκθέτη της ΔΕΘ από την Αθήνα.
Ο καλλιτέχνης ξαφνικά κατεβαίνει από την πίστα ,ήλθε γραμμή προς τον καναπέ, κάθισε ανάμεσα μας, και παράλληλα έπιασε το άσμα “Βρέχει φωτιά στην στράτα μου” του αείμνηστου Στράτου Διονυσίου, με αποτέλεσμα να γίνει ο χαμός.
Σε λίγο σκάει μύτη και ο επιχειρηματίας του κέντρου με τον οποίον πιάσαμε συζήτηση και κουτσομπολιά με απίθανα θέματα.
Την Πέμπτη το βράδυ πάλι βρέθηκα στο ίδιο νυχτερινό κέντρο “Μαμούνια Live”, όμως αυτήν την φορά είχα στην παρέα μου τον καλλιτέχνη Θάνο Πετρέλη ο οποίος εμφανίζεται στο νυχτερινό κέντρο “Όραμα”. Στην παρέα μας προσετέθη και ο προσωπικός μετρ του Θάνου Πετρέλη, Ο Νίκος Δρακούλης φίλος πολλών ετών.
Τα δε κοριτσόπουλα – θαμώνες του μαγαζιού μόλις αντελήφθησαν τον Θ. Πετρέλη μας περικύκλωσαν, ζητώντας επίμονα από τον Θάνο αυτόγραφο. Ο καλλιτέχνης ευγενικά πληροφόρησε τα κοριτσόπουλα “..δυστυχώς δεν έχω μαζί μου αυτόγραφα..”, και τότε μια κοπελίτσα του φέρνει μια χαρτοπετσέτα επιμένοντας να την υπογράψει ο καλλιτέχνης. εντέλει της έκανε το χατίρι.
Τι το ήθελε όμως αυτό;; Αμέσως όλα τα κορίτσια γύρισαν με μια χαρτοπετσέτα στα χέρια που την άπλωσαν μπροστά στην μούρη του καλλιτέχνη, επιμένοντας να τους την υπογράψει.
Την στιγμή εκείνη σώζει την κατάσταση ο Γιώργος Γιασεμής ο οποίος προσέφερε το ανοιχτό μικρόφωνο του στον Θάνο Πετρέλη, και να αφιερώσει τραγούδια στα κορίτσια, και όχι μόνο.
Έτσι οι δύο καλλιτέχνες τραγούδησαν ντουέτο παλιά σουξέ του πενταγράμμου, ενώ τα κοριτσόπουλα ρίχτηκαν στο χορό.
Σε κάποια φάση ο Θάνος Πετρέλης απευθυνόμενος προς το μέρος μου, λέει ..,“…Βάνη το τραγούδι αυτό στο αφιερώνω εξαιρετικά, είναι του αείμνηστου Χριστάκη ,<Το πουλί, ….από κανάρα σε κανάρα θα πετάω..>
Ε΄.., καλά, έγινε πάταγος. Ερμήνευσε και άλλα πολλά τραγούδια ο Θάνος Πετρέλης ο οποίος βρισκόταν σε μεγάλη ρέντα.
Όση ώρα τραγουδούσε ρώτησα τον Γιώργο Γιασεμή γιατί δεν θα συμμετάσχει στο νέο σχήμα της “Πύλης Αξιού” για την χειμερινή περίοδο.
“..επειδή δεν ταιριάζουμε και δεν χωράμε, διότι ο ένας καλλιτέχνης είναι έντεχνος – Rock , η καλλιτέχνιδα είναι επί του λαϊκού, και ο δικός μου χρόνος δεν κολλά με τίποτα. Μια άλλη φορά πολύ ευχαρίστως, και σε άλλο σχήμα, θέλω πολύ να συνεργαστώ με τους επιχειρηματίες της “Πύλης Αξιού”, όχι όμως σ΄ αυτήν την φάση…” .Αυτή ήταν η απάντηση του Γιώργου Γιασεμή.
Λίγο αργότερα η παρέα σκόρπισε. Ο Θάνος Πετρέλης πήγε προς το “Club Lido”, για να αλλάξει τον ρυθμό διασκέδασης, και εγώ τράβηξα γραμμή προς την ψηφιακή ραδιοφωνική μπάντα elliniko-fenomeno.com, για την καθημερινή πρωινή εκπομπή “Ραδιοξυπνήματα” που εκτός από εμάς τους Έλληνες την ακούν και οι ομογενείς μας , λόγω διαφορά ώρας. εκεί απόγευμα, προς βράδυ.
Πηγαίνοντας προς το κέντρο της πόλης, παράλληλα επικοινωνούσα τηλεφωνικά με τον επιχειρηματία της “Πύλης Αξιού” για να τσεκάρω αυτά που μου είπε ο Γιώργος Γιασεμής. Ο επιχειρηματίας προς μεγάλη μου έκπληξη ,επιβεβαίωσε κάθε λέξη του καλλιτέχνης.
Παρασκευή βράδυ η πρώτη μου στάση ήταν στο νυχτερινό κέντρο “Όραμα”, όπου ο Θάνος Πετρέλης επάνω στην πίστα ξεσήκωνε τους θαμώνες. Στα πρώτα καλτσάτα τραπέζια από την μια πλευρά διασκέδαζαν παράγοντες της ΠΑΕ Άρης, και από την άλλη μεριά διασκέδαζαν μεγάλα ονόματα δημοσιογράφων , ο Γιώργος Μίνος (Αθλητικογράφος, Παοκάρα) ο Τάσος Μπαγλατζής (Αθλητικογράφος, Αρειανάρα), ο Γιώργος Τραπεζανίδης (Αθλητικογράφος και ;;;;;…άρα ), ο Συρίγος από την ΕΡΤ και πολλοί άλλοι από τον έντυπο τύπο της Θεσσαλονίκης και των Αθηνών.
Σε ένα κατάμεστο κέντρο με πολύ νεολαία, κυρίως γυναικομάνι, ο Θάνος Πετρέλης έδινε ρέστα , με το ρεπερτόριο του από παλιά και νέα τραγούδια, τα δε καλάθια των λουλουδιών σιγά – σιγά σκέπαζαν την πίστα, ενώ ο χορός καλά κρατούσε πάνω στην πίστα μόνο από γυναίκες. Κάθισα στην παρέα των δημοσιογράφων, όπου το τραπέζι γέμισε από λουλούδια που έστελναν οι θαμώνες του κέντρου.
Δυστυχώς όμως στην καλύτερη φάση και παρά την επιμονή των φίλων δημοσιογράφων να παραμείνω λίγο ακόμα στην παρέα τους, έπρεπε να την κάνω προς το νυχτερινό κέντρο “Politia Clubbing”. Έπρεπε να δω τον Νίκο Μακρόπουλο μετά από πολύ καιρό από τότε που εμφανίζεται στην πόλη μας.
Αν και είχα περάσει από τις πρόβες πριν ακόμα από την πρεμιέρα, όπου ο καλλιτέχνης έκανε πως δεν με βλέπει,, με απέφυγε , μάλλον για να μην με μιλήσει. Το γιατί;;;, είναι άγνωστο για μένα, γι΄ αυτό και τα πήρα στο κρανίο, και δεν ξαναπάτησα ούτε για ένα λεπτό από το εν λόγω κέντρο, μέχρι την ημέρα της Παρασκευής για το ρεπορτάζ και μόνο.
Εξοργίστηκα από την απαράδεκτη συμπεριφορά του καλλιτέχνη, διότι του θυμίζω ότι όταν έβγαλε το πρώτο τραγούδι που έγινε σουξέ με τον τίτλο “Σαν τσιγάρο άφιλτρο”, ήμουν ο μοναδικός στα ερτζιανά που το έπαιζε μέχρι να λειώσει, κόντρα στο κατεστημένο, στηρίζοντας δε ,τελείως αφιλοκερδώς στο όνομα της φιλίας που κρατά χρόνια, από τότε που ξεκίνησε στο νυχτερινό κέντρο “Σκορπιός” της Θεσσαλονίκης που κανείς δεν τον ήξερε.
Ότι παράπονο και αν είχε (που δεν είχε), αυτό το σνομπάρισμα ο Βάνης δεν το σηκώνει, κάτι που το γνωρίζει πολύ καλά.
Εν πάσει περιπτώσει, το μαγαζί δεν μου φταίει σε τίποτα αν ο καλλιτέχνης είναι στον κόσμο του, ενώ το ρεπορτάζ πρέπει να ολοκληρωθεί και κυρίως χωρίς επιλογές και εξαιρέσεις.
Έτσι βρέθηκα στο νυχτερινό κέντρο “Politia Clubbing”.
Με το που πέρασα την είσοδο προς μεγάλη μου έκπληξη όλοι οι μετρ του μαγαζιού με έπιασαν για να πουν τα παράπονα τους “..γιατί δεν μας έρχεσαι τόσο καιρό..;;;” Κάθισα στο κεντρικό καναπέ του μαγαζιού,όπου είχα βασιλική εξυπηρέτηση με την special φιάλη νερού (γιατί μόνο αυτό πίνω) και τα σχετικά.
Έψαχνα με τα μάτια μου τον επιχειρηματία Γ. Μποζίδη, αλλά δεν τον είδα πουθενά. Γι΄ αυτό ρώτησα τους μετρ αν θα έλθει καθόλου από το κέντρο, “..σε λίγο θα είναι εδώ.. “ μου απάντησαν τα παιδιά.
Παρακολούθησα τον Νίκο Μακρόπουλο πάνω στην πίστα και πάλι διαπίστωσα ,ότι αρχικά έκανε πως δεν με βλέπει.
“..Το παιδί δεν είναι καλά..”, σκέφτηκα, και φαίνεται πως κάποιος – κάποια μεσολάβησε , ή ο ίδιος ο καλλιτέχνης διάβασε την σκέψη μου, και στο τρίτο τραγούδι του προγράμματος άρχισε να φωνάζει από το μικρόφωνο “..Βάνη σ΄ αγαπώ..” και συνέχισε να τραγουδά.
Εξεπλάγην, γι΄αυτό και κοίταξα γύρω μου, μήπως υπάρχει και άλλος Βάνης στο μαγαζί. Τον χαιρέτησα με το χέρι μου ψηλά.
Ο δε κόσμος χόρευε όπου έβρισκε χώρο, στην πίστα, στα τραπέζια, στους διαδρόμους με τα τραγούδια του καλλιτέχνη, που ήταν ένα κι ένα επιλεγμένα.
Σε λίγο σκάει μύτη και ο επιχειρηματίας που έψαχνα από την αρχή, και αντί να με χαιρετήσει, κατευθείαν με ρώτησε “..Βάνη ποιος σε στεναχωρε..;;”
“Κανένας, και τίποτα, μια χαρά είμαι..” του απάντησα.
Κάθισε μαζί μου όπου πιάσαμε διάφορα θέματα.
Πάνω στην συζήτηση ο επιχειρηματίας ξαφνικά μου ζήτησε φιλικά να ανέβω στην πίστα και να πω όποιο τραγούδι γουστάρω ντουέτο με τον Νίκο Μακρόπουλο, όπως και έγινε πολλές φορές στο παρελθόν.
“..Εγώ φίλε μου δεν κωλώνω..” του απάντησα και έφυγα σφαίρα για την πίστα. Το δε μαγαζί ήταν φίσκα.
Μόλις ανέβηκα στην πίστα, ο Ν. Μακρόπουλος με αγκάλιασε, παράλληλα ξεκίνησε να κελαηδάει, το τραγούδι, ποιο άλλο;;,από το “Δεν μ΄αγαπάς και ότι έκανα για σένα, εσύ όλα τα ξεχνάς”.
Στο μεταξύ μας περικύκλωσαν 30 λουλουδούδες που άρχισαν να μας λούζουν στα λουλούδια με το δέυτερο τραγούδι που πιάσαμε ντουέτο, το “Υπάρχω” του αείμνηστου Στέλιου Καζαντζίδη, ενώ στο σαλόνι του κέντρου γινόταν χαμός στο ίσιωμα.
Ο Ν. Μακρόπουλος σε κάποια φάση με το μικρόφωνο πίσω στην πλάτη για να μην μας ακούσει το κοινό, και με την ορχήστρα να συνεχίζει να παίζει, μου ψιθύρισε στο αυτί, “..Βάνη, είσαι αληθινός μου φίλος, ότι κι αν γίνει μην ακούς κανέναν..”
“..ξέρω ότι είσαι αρσενικός, ξέρεις και εσύ όμως, ότι ποτέ δεν ακούω κανέναν μόνο την καρδιά μου..”,του απάντησα.
Συνεχίσαμε με το τραγούδι “Ύποπτο το αίσθημα σου, ύποπτο”, όπου όλο το μαγαζί πλέων τραγουδούσε μαζί μας.
Ο Ν. Μακρόπουλος πέρασε ξανά το μικρόφωνο πίσω από την πλάτη του ,για να μου πει στο αυτί ,
“..Βάνη, γίναμε θέαμα..” χα…..χα…., σκάσαμε στα γέλια λέγοντας του “Φεύγω, φεύγω, συνέχισε να τα χώνεις και να κάνεις πως δεν με βλέπεις” του είπα γελώντας.
Ξαναγύρισα στον καναπέ για να τα χώσω με την σειρά μου στον επιχειρηματία Γ. Μποζίδη λέγοντας του, “είσαι μεγάλος μάγειρας, εσύ οργάνωσες το μίνι αυτό πάρτυ”.
Ενώ τα λέγαμε αυτά στον καναπέ, ο καλλιτέχνης πάνω στην πίστα μας παρακολουθούσε ,καθώς μου φώναξε πάλι από το μικρόφωνο “γεια σου δάσκαλε”.
Έτσι μας βρήκε το ξημέρωμα, Επειτα με τρεις καλούς φίλους έφυγα για μια ζεστή σούπα και να τελειώσει έτσι η πρώτη φθινοπωρινή μου περατζάδα στην λεωφόρο των μπουζουκιών, απ΄ όπου τα νυχτερινά κέντρα θα κλείσουν σε λίγες ημέρες, για να ανοίξουν τα χειμερινά στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Πάντως, θα πρέπει να τονίσω ,ότι παρά τις λίγες ημέρες λειτουργίας της Διεθνούς Εκθέσεως (ΔΕΘ), όλα τα νυχτερινά κέντρα της πόλης φέτος δούλεψαν πολύ καλύτερα απ΄ότι πέρυσι, όγω του ότι οι πολιτικοί μας είχαν απαγορευτικό από τα κόμματα τους, να μήν διασκεδάζουν ανοιχτά, ενώ σήμερα με την δήθεν κρίση, το απαγορευτικό δεν ισχύε.
Εν πάσει περιπτώσει, σε γενικές γραμμές τα νυχτερινά κέντρα σιγά – σιγά ανακάμπτουν, ξεπερνούν την κρίση που δημιούργησαν οι παράγοντες της διασκέδασης (και όχι η διεθνή κρίση) με το ξεκαθάρισμα που έγινε στην σαπίλα της νύχτας,αυτοί που λυμαίνονταν τον τελευταίο καιρό τα κέντρα των Αθηνών, της Θεσσαλονίκης, και όχι μόνο, και που τα περιέγραψα κατά καιρούς σε πολλά ρεπορτάζ στην τηλεφημερίδα.
Μόλις φύγει και το τελευταίο λαμόγιο, ο κλάδος θα πρέπει να ανασκουμπωθεί και να περάσει από την θεωρία στην πράξη, φτιάχνοντας προγράμματα και σχήματα σύμφωνα με τα γούστα και την τσέπη του Έλληνα.
