Ύστερα από 1 ½ μήνα περίπου απουσίας μου από τα Αθηναϊκά νυχτερινά κέντρα, δεν φανταζόμουν ότι θα λείψω στον κόσμο που έχω επικρίνει με τα ρεπορτάζ μου.
Και όμως προς μεγάλη μου έκπληξη αυτός ακριβώς ο κόσμος με υποδέχθηκε και με καλωσόρισε πολύ θερμά και εγκάρδια.
Ημέρα Πέμπτη αγκαζέ πάντα με την ταξάρα μου ξεκίνησα την Αθηναϊκή περατζάδα από το νυχτερινό κέντρο “Maya – Maya” όπου εμφανίζεται ο λαϊκός βάρδος Ζαφείρης Μελάς με την Χαρά Βέρρα και τον Δημήτρη Γιώτη. Αφού έτυχα βασιλικής περιποίησης μαζί με την παρέα μου σε πρώτο τραπέζι απολάμβανα το πρόγραμμα του κέντρου.
Ο λαϊκός βάρδος Ζαφείρης Μελάς με καλωσόρισε με το τραγούδι “Γεια σου μάνα Σαλονίκη”, έπειτα ήλθε στο τραπέζι ,όπου συνέχισε να μας αφιερώνει το ένα σουξέ μετά το άλλο.
Ο λαϊκός βάρδος έχοντας 30 χρόνια στο πάλκο, ξέρει με μαεστρία πώς να ανεβάζει τον κόσμο. Έχει μεγάλο ρεπερτόριο από τραγούδια που ο κόσμος τα τραγουδά μαζί του. Προς το τελείωμα του προγράμματος του για να δώσει την τελευταία χαρακτηρισιτκή βολή σ΄ αυτούς που ακόμα δεν είχαν σηκωθεί να χορέψουν, αφιέρωσε το τραγούδι “Είσαι αμαρτωλή” για να γίνει ο χαμός. Τους έφτιαξε όλους.
Έπειτα βγήκε η καλλιτέχνιδα Χαρά Βέρα που την έβλεπα για τέταρτη φορά. Με εντυπωσίασαν οι ψηλές στην φωνή της.
Λίγο αργότερα κάνει την εμφάνιση του ο Δημήτρης Γιώτης με την νέα του ζεϊμπεκιά για να γεμίσει και πάλι η πίστα με τους μερακλήδες χορευτές. Μα εντυπωσίασε η όλη φάση. Εν συνεχεία ερμήνευσε αρκετά τραγούδια γνωστών καλλιτεχνών του Ελληνικού πενταγράμμου. Μεταξύ δε αυτών και το τραγούδι του Σταμάτη Γονίδη “Και με πιάνουν τα κλάματα”, με τον κόσμο ακόμα να συνεχίζει να χορεύει από το πρώτο τραγούδι του καλλιτέχνη Δημήτρη Γιώτη.
Αφού ολοκληρώθηκε το πρώτο πρόγραμμα, τράβηξα γραμμή προς τα καμαρίνια των δύο ανδρών, όπου πιάσαμε την κουβέντα εφ΄ όλης της ύλης, για να καταλήξουμε στους ίδιους τους καλλιτέχνες, στο ρεπερτόριο τους και στο κοινό που γέμισε ασφυχτικά το νυχτερινό κέντρο “Maya –Maya”.
Ο Ζαφείρης Μελάς έθιξε το θέμα καριέρας, περιγράφοντας πως κατέβηκε στην Αθήνα πριν από 15 χρόνια όπου βρίσκεται σταθερά ως και σήμερα, λέγοντας χαρακτηριστικά “..δεν περίμενα ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα μου, ότι θα αποκτήσω τόσο φανατικό κοινό στην Αθηναϊκή νύχτα..” Τα λόγια του προς τον συνάδελφο του Δημήτρη Γιώτη ήταν ντόμπρα και αληθινά, τον χαρακτήρισε ως έναν από τους καλύτερους νέους καλλιτέχνες, αλλά και ως σωστό επαγγελματία, κυρίως όμως το ήθος που τον διακρίνει. Τον βλέπει δε,για μεγάλες επιτυχίες στο ανοιχτό καλλιτεχνικό χώρο.
Ο Ζαφείρης Μελάς που έχει δώσει τόσα πολλά στην διατήρηση της καλής Ελληνικής διασκέδασης, πάντα κάνει την αυτοκριτική του, τονίζοντας πως “εμείς είμαστε διασκεδαστές και ξέρουμε πότε πρέπει να αποσυρθούμε” Με αυτά και άλλα πολλά που είπαμε οι καλλιτέχνες έπρεπε να ετοιμαστούν για το δεύτερο πρόγραμμα, και να απογειώσουν την διασκέδαση με το πολύ καλό λαϊκό τραγούδι.
Έτσι λοιπόν συνέχισα την περατζάδα μου προς το νυχτερινό κέντρο “Ποσειδώνιο” να δω και να ακούσω τον καρντάση Χρήστο Χολίδη τον οποίον έτυχα πάνω στην πίστα. Κάθισα για λίγο να τον απολαύσω όπου αρκετός κόσμος χόρευε με το πρόγραμμα του. Ήθελα όμως να προλάβω και το νυχτερινό κέντρο “Ρωμαίο” που βρίσκεται δίπλα από το “Ποσειδώνιο”, γιαυτό και δεν πρόλαβα να δω τους υπόλοιπους καλλιτέχνες του σχήματος, την Χριστίνα Κολέτσα και τον Κωνσταντίνο Γαλανό
Έφυγα προσ το νυχτερινό κέντρο “Ρωμαίο”. Πάνω στην πίστα έδινε ρέστα το άλλο καρντάση ο Χρήστος Κωσταράς. Ενώ ο κόκορας λάλησε στις 6 το πρωί ,ώστόσο η διασκέδαση στο “Ρωμαίο” με 25 παρέες καλά κρατούσε.
Επειδή τα πόδια μου δεν με κρατούσαν άλλο, έφυγα σφαίρα για το αρχοντικό μου κρεβάτι, για τον ξεκούραστο ύπνο του δικαίου.
Το βράδυ της Παρασκευής το αφιέρωσα αποκλειστικά στο νυχτερινό κέντρο “Caramela Live” μια και η απουσία μου ήταν αισθητή από την πρεμιέρα, ακόμα δε και στον παρκαδόρο που δεν έχει παρκάρει ποτέ το πολυτελή μου κάρο. Όμως είχα πληροφορηθεί πως στην πρεμιέρα το “Caramela Live” έσπασε πόρτες.
Έτσι λοιπόν έσκασα μύτη στο δημοφιλή νυχτερινό κέντρο από την πίσω πόρτα, έτσι ώστε να χωθώ ανάμεσα στον κόσμο, απ΄ όπου μπορούσα να ακούσω και την κριτική τους. Κάθισα στο τελευταίο τραπέζι, στο βάθος του μαγαζιού και παρακολούθησα όλο το πρόγραμμα, με επικεφαλής τον Σάκη Αρσενίου, τον Κυριάκο Κυανό, την Έλενα Μεταξά και Guestτην Κατερίνα Στανίση, και τον Κρητικό λυράρη Κυριακάκη.
Ο Σάκης Αρσενίου με εξέπληξε ευχάριστα. Η φωνή του έχει δέσει, δεν έχει καμιά σχέση με την τελευταία φορά που τον άκουσα. Ως νέος εμφανιζόμενος καλλιτέχνης, κυρίως στην Αθηναϊκή διασκέδαση, παρά ταύτα όμως ο κόσμος τον αγκάλιασε με τα τραγούδια του “Τους Λυπάμαι” και το “Άνοιξα φτερά” από την πρώτη του δισκογραφία που τα τραγουδούσε μαζί του, Αυτό έγινε και στο δεύτερο πρόγραμμα, όπου ο κόσμος τραγουδούσε και χόρευε μαζί του μέχρι τις πρωϊνές ώρες.
Μου άρεσε πάρα πολύ η Έλενα Μεταξά που την συναντώ για πρώτη φορά σε πρόγραμμα νυχτερινού κέντρου. Η χροιά της μοιάζει λίγο με αυτή της Ελένης Βιτάλη. Η παρουσία της δε, είναι όλα τα λεφτά, δροσερή, γλυκιά, τσαχπίνα, παιχνιδιάρα, επόμενο ήταν να ξεσηκώσει όλον τον ανδρικό πληθυσμό του “Caramela Live” .Το τι σχόλια άκουγα από αριστερά και δεξιά, καλύτερα, να μην τα σχολιάσω για να μην πάρουν αέρα τα μυαλά της πολλά υποσχόμενης Έλενας Μεταξά.
Καλά ο Κυριάκος Κυανός ως λαϊκός βάρδος δίνει ρέστα. Κεντά πάνω στην πίστα, με τους θαμώνες μέχρι το πρωί να χορεύουν και να τραγουδούν μαζί του.
Όσο για την Κατερίνα Στανίση καλλιτέχνιδα πολλών ετών στο Ελληνικό πεντάγραμμο επίσης με εξέπληξε. Η πριγκίπισσα της πίστας ήταν πολλή ανεβασμένη, πολλή αλλαγμένη, ακόμα και η φωνή της ήταν πεντακάθαρη, χωρίς ίχνος βραχνάδας. Σίγουρα το καλό κλίμα του κέντρου την βοήθησε σ΄ αυτήν την εντυπωσιακή αλλαγή, κάτι που ο κόσμος του “Caramela Live” της το ανταπέδωσε διασκεδάζοντας από το πρώτο ως το τελευταίο της τραγούδι.
Ο λυράρης Κυριακάκης, και αυτός με την σειρά του έδωσε ρέστα με τις Κρητικές μαντινάδες στον κόσμο που είχε γεμίσει ασφυχτικά για δεύτερη ημέρα λειτουργίας το κέντρο.
Έπειτα από τόση δόση διασκέδασης έφυγα γραμμή για ύπνο.
Το Σάββατο βράδυ επιστέφθηκα την παλιό μου φίλο και καλλιτέχνη Πάνο Κιάμο στο νυχτερινό κέντρο “Αστέρια”. Και αυτός με την σειρά του με καλωσόρισε από την πίστα από το μικρόφωνο του. Το δε μαγαζί και η πίστα ήταν κατάμεστα. Στα πρώτα τραπέζια εντόπισα μια παρέα από φίλους επιχειρηματίες της Θεσσαλονίκης.
Ο Πάνος Κιάμος όταν τραγούδησε το “Γύρνα πίσω σου φωνάζω”, κατάλαβα ότι τελειώνει το πρόγραμμα του, γι΄ αυτό και κατευθύνθηκα προς το καμαρίνι του να τα πούμε μετά από πολύ καιρό. Το ενδιαφέρον του Κιάμου ήταν για τα δρώμενα στα νυχτερινά κέντρα της Θεσσαλονίκης λέγοντας μου χαρακτηριστικά “…Βάνη εσύ που ξέρεις απ΄ έξω και από μέσα την διασκέδαση, για πες μου τι παίζεται στην Θεσσαλονίκη;;;..”
Δεν πρόλαβα όμως να πω ούτε μισό κουτσομπολιό, καθώς ο κόσμος σχημάτισε ουρά έξω από το καμαρίνι του καλλιτέχνη, για να πάρει ένα αυτόγραφο.
Οπότε άφησα τον καλλιτέχνη να κάνει την δουλειά του και εγώ την δική μου πηγαίνοντας στο “Κέντρο Αθηνών” για να δω τον Νίκο Βέρτη, τον οποίο βρήκα πάνω στην πίστα, γεμάτη δε με γυναικοπαρέες, οι οποίες χόρευαν αλλά Ελληνικά. Κάθισα στον καναπέ του επιχειρηματία του κέντρου, πιάνοντας κουβέντα για την καλοκαιρινή περίοδο, όπου έκλεισε το νυχτερινό κέντρο για τα μπάνια του λαού, και ξανάνοιξε μετά από 10 ημέρες.
Είδα για λίγο ακόμα το πρόγραμμα του Νίκου Βέρτη. Στην έξοδο μου από το κέντρο με σταμάτησαν τέσσερις δίμετρες καλλονές (μεγάλη η χάρη μου) οι οποίες ήθελαν να μάθουν τα πιο φρέσκα κουτσομπολιά της νύχτας. Τους είπα μερικά λαχταριστά γεγονότα και σκάσαμε όλοι στα γέλια.
Με την αύρα που μου απέπεμψαν οι τέσσερις δίμετρες καλλονές έφυγα προς το νυχτερινό κέντρο “Θέα” στο οποίο εμφανίζεται η ανδρική τριάδα, με τον παλαίμαχο Γιώργο Μαργαρίτη, τον Γιώργο Τσαλίκη, και τον Κώστα Καραφώτη.
Στην πίστα βρισκόταν ο Γ. Μαργαρίτης ο οποίος ερμήνευε τα παλιά λαϊκά του, με τον κόσμο να γουστάρει και να χορεύει. Εκείνη την στιγμή θυμήθηκα μια παρέα από Ελληνίδες νοικοκυρές στην Νέα Υόρκη πριν από πολλά χρόνια, όπου με κάλεσαν για καφέ κατά τις 11 το πρωί, και ενώ ρουφούσαμε τον καφέ της παρηγοριάς ανάμεσα στις αμέτρητες λιχουδιές που είχε φτιάξει η κάθε μία ξεχωριστά, ξαφνικά σηκώνεται μια νεαρή και βάζει στο κασετόφωνο μια κασέτα με επιλογή τραγουδιών του Γιώργου Μαργαρίτη.
Το τι έγινε θα είναι φτωχά αυτά που θα σας περιγράψω. Η μία μετά την άλλη σηκωνόταν και χόρευαν τραγουδώντας, νταλκαδιασμένες, επαναλάμβαναν κάθε τόσο και λιγάκι “..Αχ ….ρε πατρίδα Ελλάδα, γεια σου Μαργαρίτη, γεια σου μάνα, γεια σου Ελλάδα…”. Μια κατάσταση πολλή συγκινητική πολλή Ελληνική.
Μέσα σε μισή ώρα όλη η πολυκατοικία στην οποία ως επί τον πλείστον κατοικούσαν Αμερικανοί, μαζεύτηκαν όλοι στο διαμέρισμα όπου το γλέντι με τα τραγούδια του Γιώργου Μαργαρίτη 11 ώρα το πρωί καλά κρατούσε με τους Αμερικανούς να χτυπούν ρυθμικά παλαμάκια.
Αυτό θυμήθηκα βλέποντας και ακούγοντας τον Γιώργο Μαργαρίτη επάνω στην πίστα και τον κόσμο από κάτω να έχει φτιαχτεί σαν τις Ελληνίδες της Αμερικής. Αυτός είναι ο Γιώργος Μαργαρίτης, ο καλλιτέχνης που ξέρει να ανάβει το γλέντι στο άψε – σβήσε, είτε Live, είτε από το κασετόφωνο.
Παρακολούθησα και το υπόλοιπο πρόγραμμα με τον Γιώργο Τσαλίκη και τον Κώστα Καραφώτη τον οποίον επίσης είδα αλλαγμένο, καθώς παλαιότερα ήταν ακίνητος πάνω στην πίστα σαν ξυλάγγουρο.
Κατά τις πρωϊνές ώρες έφυγα προς τα πάτρια εδάφη της Μακεδονίας. Μην μπερδεύεστε δεν είπα για τα Skopie, είπα “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”, αυτή είναι η μία και μοναδική Ελληνική γη, και το ακριβότερο οικόπεδο του κόσμου!!!!!!!
