στις πίστες των νυχτερινών κέντρων και οι εντυπώσεις από τις πρεμιέρες. Πρώτη στάση στο κέντρο “Αστέρια” με το λαϊκό σχήμα Αντύπας – Α. Δημητρίου. Δεν είχε τον ανάλογο κόσμο, όμως βρήκα πολύ καλό κλίμα και μεγάλο κέφι
με τα παλιά τραγούδια που ερμήνευαν οι δύο καλλιτέχνες στο λαϊκό τους πρόγραμμα.
Έφυγα για το κέντρο “Ρωμαίο” όπου έτυχα τον Δ. Μακρή να τραγουδά. Η κίνηση ήταν κάπως καλύτερη από το προηγούμενο κέντρο, ούτε όμως εδώ κάθισα πολύ, δεν μου έκανε “τσικ”, για περισσότερα γούστα.
Πήγα σφαίρα για το νυχτερινό κέντρο “Μούσες εν χορώ”. Πέτυχα την Αγγελική Ηλιάδη να τα χώνει καλά με την εξαιρετική φωνάρα που έχει. Η κίνηση ήταν ικανοποιητική. Εκεί βρήκα τον επιχειρηματία του κέντρου ο οποίος με καλωσόρισε καλώντας μου στο τραπέζι του, βρήκα την ευκαιρία και του μίλησα καραμπινάτα για κάποιους καλλιτέχνες, μια και είχαμε πολύ καιρό να τα πούμε. Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν πως σε όλα όσα του είπα συμφώνησε απόλυτα. Ελπίσω και να τα διορθώσει.
Καιρός ήταν να γλείψω λίγο “Caramela” όπου συνάντησα και πάλι παιδιά τεσσάρων οικογενειών εφοπλιστών, να επιδίδονται σε πόλεμο γαρουφαλλιών. Ο χαμός έγινε με το τραγούδι του Πάνου Καλίδη “Πας να με τρελαίνεις”, ενώ το τραγούδι “Αυτή θα κλαίει” το τραγουδούσαν οι θαμώνες ντουέτο όρθιοι μαζί με τον καλλιτέχνη. Ακούστηκε και το νέο του τραγούδι από την καινούργια δισκογραφία που θα κυκλοφορήσει σύντομα “Κάποιος να την βρει”, όπου ξανά έπεφταν τα καλάθια των λουλουδιών από κάθε κατεύθυνση.
Τα είδα όλα και έφυγα για να προλάβω το “Κέντρο Αθηνών” και την πρεμιέρα που φίλου μου Γιάννη Πλούταρχου. Το κέντρο ήταν κατάμεστο, πήγα κατευθείαν στο καμαρίνι του καλλιτέχνη το οποίο ήταν κλειστό, λόγω του ότι είχε συζήτηση με Θεσσαλονικιό επιχειρηματία, κάτι που θα έπρεπε να γίνεται στο ξενοδοχείο όπου διαμένει ο επιχειρηματίας και όχι στο καμαρίνι εις βάρος των θαμώνων που περίμεναν επί ώρες έξω για να πάρουν ένα αυτόγραφο.
Το κουμάντο έχει ο αδελφός του Γ. Πλούταρχου, ώστε κανένας να μην μπει στο καμαρίνι εάν δεν δώσει εκείνος το Οκ. Ούτε σε μένα δεν επέτρεψε να μπω μήπως και διακόψω την όποια συζήτηση του καλλιτέχνη με τον Θεσσαλονικιό επιχειρηματία. Όμως μου προσέφερε ευγενικά μια θέση στο τραπεζάκι δίπλα στο καμαρίνι. Νάναι καλά αλλά εγώ χαλάστηκα, πόσο μάλλον ο κόσμος που περίμενε ώρες. Ήταν λάθος κίνηση, λάθος χειρισμός.
Εγώ τουλάχιστον ούτε λεπτό δεν μπορούσα να περιμένω, γι΄ αυτό και έφυγα για το “Ιερά Οδός” στο αχτύπητο σχήμα Πασχάλη Τερζή – Πέγκυς Ζήνα που επίσης είχε πρεμιέρα. Το κέντρο το βρήκα ανακαινισμένο, φιλόξενο και κατάμεστο από κόσμο, όμως στην είσοδο – πόρτα στην υποδοχή μόλις με αντίκρισαν οι δύο μετρ, ο ένας Θεσσαλονικιός και ο άλλος Αθηναίος ξύνισαν, λόγω της σκληρής κριτικής που είχα κάνει με ονόματα και στοιχεία όταν δούλευαν φέτος στην Θεσσαλονίκη για τραπέζια που πουλούσαν αβέρτα – κουβέρτα.
Επειδή έψαχνα κάποιον Αθηναίο γνωστό ατζέντη του εν λόγω κέντρου, τους ρώτησα που μπορώ να τον βρω, ο ένας μου έστειλε αριστερά, ο άλλος στο κέντρο στα πρώτα τραπέζια, με αποτέλεσμα να με μπερδέψουν τελείως και να μην μπορώ να βρω τον άνθρωπο που έψαχνα. Έτσι για άλλη μια φορά μου απέδειξαν αυτά τα οποία κράζω τακτικά μήπως και διορθωθούν, ότι δεν ξέρουν το μαγαζί και τους ανθρώπους που δουλεύουν σ΄ αυτό.
Ο επιχειρηματίας του κέντρου Η. Μαρασούλης και προς τιμήν του σηκώθηκε από τον γωνιακό καναπέ, προσφέροντας μου μια θέση, και μάλιστα ο ίδιος φρόντισε να βρει τον ατζέντη, αφού προηγουμένως με περιποιήθηκε βασιλικά. Τι να πω για τον άνθρωπο αυτό!!! Τέτοιος χώρος διασκέδασης με τέτοιο ευγενικό και εξηγημένο αφεντικό είναι κρίμα που οι άνθρωποι του, οι μετρ δεν πιάνουν (δεν θέλουν;;) το νόημα, και το συμφέρον του κέντρου.
Δίπλα στον επιχειρηματίας ήταν ο καλός μου φίλος Γ. Λύρας ο σύζυγος και ατζέντης της Πέγκυ Ζήνα, η οποία εκείνη την ώρα ήταν στην πίστα, και μου έκανε νόημα και κίνηση με ανοιγμένα τα χέρια σαν το αεροπλάνο, και με καλωσόρισε “..Γεια σου φαινόμενο Βάνη…”. Πάντα ίδια και χαρούμενη η Πέγκυ όσα χρόνια την ξέρω.
Ευχαρίστησα τον επιχειρηματία και έφυγα για το κέντρο “Όπερα” στο σχήμα του Λεπά του πολύ – πολύ παλιού μου φίλου με τον οποίον κάναμε κοινούς αγώνες στα πρώτα του βήματα, στην αρχή της δεκαετίας του ΄80 που σήμερα είναι μεγάλος καλλιτέχνης και επιτυχημένος επιχειρηματίας.
Άκουσα και τον άλλο φίλο μου καλλιτέχνη Μ. Χολίδη να με φωνάζει “Γεια σου Βάνη φαινόμενο”. H κίνηση ήταν ικανοποιητική, όπως και οι εμφάνισεις του Χ. Μενιδιάτη, και της Ε. Μπάϊλα.
Έφυγα γραμμή για τον παλιό μου φίλο Πάνο Κιάμο και το κέντρο “Άνοδος” τον οποίον πέτυχα πάνω στην πίστα. Με καλωσόρισε με ένα μεγάλο Χ που σχημάτισε με τα χέρια του. Αυτό για την νύχτα σημαίνει “ Σ΄ έχω γραμμένο”, όπως και εγώ τον ίδιο…..χα…χα…χα…
Πήγα στο καμαρίνι για να βρω τον πατέρα τον οποίον πέτυχα και είπαμε πολλά και διάφορα, τον αποχαιρέτησα και κάθισα σε τραπέζι μαζί με την φίλη μου τραγουδίστρια (απ΄ άλλο κέντρο) Αναστασία Ράπτη. Χάζεψα για λίγο το πρόγραμμα του Π. Κιάμου, το οποίο απολάμβανε αρκετός κόσμος. Πριν αποχωρήσω συνάντησα και τον επιχειρηματία του κέντρου Θ. Πριόβολο, με τον οποίον τα είπαμε εν τάχει.
Τροχάδην έφυγα για το “FIX των Αθηνών” όπου είχε πρεμιέρα το σχήμα Γ. Οικονομόπουλος, Γ. Γιασεμής και Μάξιμος. Στην πίστα πέτυχα τον καλλιτέχνη Γ. Γιασεμή, παλιός φίλος και αυτός από τα πρώτα του βήματα στην πόλη της Θεσσαλονίκης, ήμουν δίπλα του όποτε με χρειαζόταν. Σε τραπέζι είδα να κάθεται ο επιχειρηματίας του κέντρου μαζί με έναν ατζέντη του. Η κίνηση του μαγαζιού ήταν μέτρια, θέλει δε, δουλειά και στρώσιμο.
Τέσσερις η ώρα το πρωί και η αστυνομία δεν υπήρχε πουθενά, κανένα κέντρο δεν έκλεισε λόγω ωραρίου, όπως συμβαίνει πολύ τακτικά σε κέντρα της Θεσσαλονίκης. Φαίνεται πως εκεί είναι άλλη Ελλάδα, εν πάσει περιπτώσει έκανα την εμφάνιση μου στο κέντρο “Ποσειδώνιο” στο σχήμα του Ν. Βέρτη τον οποίον πέτυχα στην πίστα να τραγουδά δημοτικά τραγούδια.
Του έστειλα 10 καλάθια γαρύφαλλα αφού με έφτιαξε όταν με καλωσόρισε “Γεια σου ρε ομορφόπαιδο Βάνη”. Τέτοια λέγε και πάρε μου την ψυχή “Ομορφόπαιδο”, γιατί ψέματα είναι;;; του φώναξα “Μην τραγουδάς στα ίσια χώστα κανονικά”.
Πήρε το μήνυμα και άρχισε να τα χώνει όπως τραγουδούσε παλιά, και έγινε αυτό που είναι σήμερα. Εκεί συνάντησα τον γιο του επιχειρηματία του κέντρου, ο οποίος μάλλον αντικαθιστούσε τον πατέρα του, καθώς τον ίδιο δεν βλέπω εδώ και καιρό στο μαγαζί. Η κίνηση στο κέντρο δεν με έφτιαξε, δεν είχε τον ανάλογο κόσμο που περίμενα. Από τον καλλιτέχνη εγώ τουλάχιστον έχω υψηλές απαιτήσεις όπως και από τον επιχειρηματία του κέντρου, αλλά μάλλον υποψιάζομαι ότι και οι δύο έχουν κουραστεί.
Η καλύτερη και πιο εποικοδομητική περατζάδα μου ήταν το διπλό κρεβάτι, όπου επιτέλους άπλωσα την κορμάρα μου μόνος και έρημος, άλλα ήταν όλο δικό μου!!!!
Το συμπέρασμα για την νύχτα της Αθήνας είναι ότι την είδα πεσμένη, εκτός από ορισμένα κέντρα, όλα τα άλλα θέλουν στρώσιμο σ΄ όλα τα επίπεδα, δηλαδή σωστή υποδοχή όπου μόνο αλογομούρηδες βλέπω. Βάλτε και καμιά όμορφη, καλλίγραμμη κοπελιά.
Σέρβις απαράδεκτο, όπως και ο ήχος σε πολλά κέντρα είναι άθλιος, ελάχιστα έχουν εξαιρετικό ήχο.
Οι περισσότεροι μετρ δεν ξέρουν καλά την δουλειά παρ΄ ότι είναι χρόνια στο επάγγελμα.
Αν κάποιοι έχουν μπόμπα ποτά στα κέντρα τους, γιατί δοκίμασα και απ΄ αυτά δυστυχώς, να τα φτιάξουν και να ελέγξουν την κάβα τους.
Είδα κέντρα που είναι όλα τα λεφτά, είδα όμως και κάποια παρατημένα, όπου βασιλεύει το στρίμωγμα, ό ένας πάνω στον άλλο.
Είδα λουλουδούδες από άλφα – άλφα ως πολύ μίζερες.
Επιτακτική ανάγκη είναι να εξαλειφθεί τελείως το κουμάντο που προσπαθούν, και τα καταφέρνουν σε μεγάλο βαθμό οι δισκογραφικές εταιρείες να επιβάλλουν σε σχήματα κέντρων τους καλλιτέχνες τους, αξίζουν δεν αξίζουν, με κάτι ρεπερτόρια κουρασμένα, τα οποία δεν κάνουν να ακούγονται όχι μόνο στα κέντρα, αλλά ούτε στους Ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Αυτό το παζαρλίκι θα πρέπει να το σταματήσουν οι επιχειρηματίες των κέντρων, όπως και το νταλαβέρι που γίνεται από κάποιους ελάχιστους διευθυντές Ρ/ σταθμών Αθήνας και Θεσσαλονίκης, που κάνουν και αυτοί κουμάντο στα νυχτερινά κέντρα, πιέζοντας τα αφεντικά να πάρουν στα σχήματα τους καλλιτέχνες που προωθούν ραδιοφωνικά, με αποτέλεσμα τα κέντρα αυτά με τους καλλιτέχνες που σπρώχνουν, να είναι για φυλακή σε καθημερινή βάση, αφού το μεροκάματο που παίρνουν (και το μοιράζουν προς κάθε κατεύθυνση) δεν μπορεί να το φέρουν πίσω στο ταμείο του κέντρου.
Ίσα – ίσα διώχνουν και τον τελευταίο πιστό πελάτη. Επειδή κρατούν ένα μικρόφωνο,άϊντε έβγαλαν και κανένα δισκάκι με H/Y μουσική επένδυση, δεν σημαίνει ότι είναι και τραγουδιστές, για να σταθούν στα νυχτερινά μας κέντρα.
Επίσης χρειάζεται σκούπισμα και καθάρισμα από τους πολλούς αεριτζήδες, και λαμόγια που απέκτησαν τα κέντρα αυτά, και που δήθεν παρουσιάζουν τον εαυτό τους ως απασχολούμενο σε κάποιο Μ.Μ.Ε, και με την σειρά τους να κάνουν και αυτοί κουμάντο.
Διώξτε τους επιτέλους !!!!!!!!
Αρκετά μεγάλη ζημιά έχουν κάνει όλα αυτά τα χρόνια στην νυχτερινή διασκέδαση.
Εάν τις παραπάνω λεπτομέρειες μπορείτε να τις διορθώσετε και αλλάξετε άρδην, τότε και πάλι θα δούμε άσπρη μέρα και πραγματικό γλέντι στα κέντρα των Αθηνών, Θεσσαλονίκης και περιχώρων.
Για τόσο απλά και ξεκάθαρα πράγματα είναι γελοία αυτή η αλλόκοτη και στενάχωρη κατάσταση να διαιωνίζεται έτσι βασανιστικά.
Δώστε αέρα στα πανιά!!!!!
