Γράφει ο Γιώργος Μάστορας
Τα έργα κι οι ημέρες της νεοφιλελεύθερης ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη, μας δίνουν την ευκαιρία για κάποιες σύντομες, αλλά σε καμία περίπτωση πρόχειρες διαπιστώσεις-διατυπώσεις. Η λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού είναι, συν τοις άλλοις, ένα διεστραμμένο παιδί των αντιφυσικών θεωριών του Γουόλτερ Λίπμαν (1889-1974), ο οποίος υποστήριξε ότι οι μάζες (ο παλιός λαός) είναι απαθείς, ατομικοποιημένες και ετερογενοποιημένες.
Γι’ αυτό, εφόσον είναι έτσι, πρέπει να δημιουργηθεί μια «δημοκρατία» δίχως την γνώμη του «λαού-μάζα», αλλά με την βοήθεια-συνδρομή των ΜΜΕ, τα οποία πρέπει να είναι με κεντρικό ρόλο υπό έλεγχο και να «παιδαγωγούν» για τις «μεταρρυθμίσεις».
Καθώς για τον νεοφιλελευθερισμό ο πολίτης είναι κάτι το ξεπερασμένο, τον βασικό ρόλο παίζει πια ο «ειδικός» που θα κατευθύνει την «μάζα-λαό» στην «πολιτικά ορθή» κατεύθυνση.
Η παλιά σχέση των αντιπροσώπων του Λαού με την Λαϊκή Γνώμη πρέπει να «εμπλουτίζεται» τώρα από την υποχρεωτική παρουσία των «ειδικών» δίπλα στους λαϊκούς αντιπροσώπους, ώστε να επανεκπαιδευτεί υποχρεωτικά ο «λαός-μάζα» στο νέο τεχνητά δημιουργημένο περιβάλλον του.
Αυτή η αντιφυσική θεώρηση στηρίζεται στην πολιτισμική στέρηση των πολιτών, έτσι ώστε αυτοί να μην έχουν φυσικές ανάγκες, όπως πχ η «εκ φύσεως επιθυμία για μάθηση» (Αριστοτέλης), η ανάγκη για παύσεις δημιουργικής ευχαρίστησης στον χρόνο εργασίας κ.τ.λ. Το τεχνολογικό παραλήρημα εξαφανίζει κάθε ικμάδα της ανθρώπινης υφής και αποξενώνει τον άνθρωπο από το φυσικό του περιβάλλον, μετατρέποντάς τον σε υπηρετική μηχανή στην ροή του κέρδους.
Ο αριστεροδεξιός («φιλελέφτ») νεοφιλελευθερισμός στηρίζεται σε μια αντιφυσική, αντιπολιτισμική, απάνθρωπη αντίληψη που θέλει έναν κόσμο παγκοσμιοποιημένο σ’ όλους τους τομείς, την κυριαρχική εξάπλωση των οικονομικών συναλλαγών, την ανταγωνιστικότητα στο έπακρο.
Η παλαιότερη ιδεολογικοπολιτική αντίθεση αριστεράς- δεξιάς έχει εκλείψει, καθώς οι όροι δεν ανταποκρίνονται στις συνθήκες και τις ανάγκες του σήμερα, αντικαθιστούμενοι από νέους, όπως «Εθνικιστής»-«διεθνιστής» (ή «κοσμοπολίτης»), «προοδευτικός»-«συντηρητικός» (ή καλύτερα «παραδοσιοκρατικός») κ.τ.λ.
Σε μια εποχή όπου η «ομοιοπαγίδα» της παγκοσμιοποίησης θέλει να μετατρέψει σε «κιμά» Έθνη, Λαούς, Πολιτισμούς, Ήθη και Έθιμα, ο Εθνικισμός παραμένει Άγρυπνος Φρουρός και Υπερασπιστής της Παράδοσης και της Πίστης σε εκείνες τις ατράνταχτες στον Χρόνο δομές που οδήγησαν στην δημιουργία και την εξάπλωση του Ανθρώπινου Πολιτισμού, με απόλυτο σεβασμό στην δημιουργική διαφορετικότητα της Φύσης στις Ανθρώπινες Φυλές.
https://www.elora.gr/portal/arxeio/6859-i-neofileleytheri-lailapa
