Παιχνίδι με κλειστά χαρτιά και μυστική διπλωματία
Μπορεί οι δηλώσεις της Άνγκελα Μέρκελ να μην έβγαλαν είδηση και να μην έδωσαν στην κυβέρνηση την πολυπόθητη ανοιχτή και άνευ όρων στήριξη που ήλπιζε, αλλά σίγουρα το ταξίδι της καγκελαρίου δεν έγινε μόνο για το θεαθήναι. Η Άνγκελα Μέρκελ τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας από ολόκληρη την Ευρώπη για κάποιο λόγο, την ημέρα μάλιστα της δημοσίευσης της εξαμηνιαίας έκθεσης του ΔΝΤ, η οποία περιγράφει με μελανά χρώματα την κατάσταση και τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας και αμφισβητεί ευθέως τις πολιτικές λιτότητας που εφαρμόζονται σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Όπως φαίνεται, πίσω από την παρουσία της Μέρκελ στην Ελλάδα κρύβονται δυο βασικά μηνύματα, ένα σημειολογικό και ένα διπλωματικό. Υπάρχουν βέβαια και πολλά που συζητήθηκαν και ανταλλάγματα που δόθηκαν, αλλά αυτά εντάσσονται στη σφαίρα της μυστικής διπλωματίας και των αντισταθμιστικών οφελών, τα οποία για πρώτη φορά θα εισπράξει ο ισχυρός.
Η Μέρκελ αν και απέφυγε τα μεγάλα λόγια και δεν εγγυήθηκε την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώπάσει θυσία, εν τούτοις προσπάθησε να δώσει την αίσθηση ότι δεν θα εγκαταλείψει τη χώρα μόνη και αβοήθητη, στο δρόμο της ύφεσης που την έβαλε η ατελέσφορη πολιτική δημοσιονομικής πειθαρχίας που επιβλήθηκε τα τελευταία χρόνια.
Στο πολιτικό πλαίσιο η Μέρκελ δήλωσε πως ήρθε να δει την κατάσταση από κοντά. Στόχος της δεν ήταν να δει τους ανέργους και να ακούσει από τους υπουργούς την κατάσταση που βιώνουν, αλλά να κατευνάσει τους επιχειρηματίες, που είχαν αρχίσει να φοβούνται για τη βιωσιμότητα της κυβέρνησης Σαμαρά και άρχιζαν να “φεύγουν από το μαντρί”.
Στην παραγματικότητα ο Αντώνης Σαμαράς έλαβε από τη Μέρκελ τη στήριξη που χρειάζονταν, ώστε να σταματήσουν οι εσωκομματικοί τριγμοί και η φαγωμάρα των επιχειρηματικών συμφερόντων για τη νομή της πίτας των αποκρατικοποιήσεων και των προμηθειών.
Η Μέρκελ έδειξε ότι διαμορφώθηκαν συμφωνίες για το μοίρασμα, τις οποίες θα εφαρμόσει η ελληνική κυβέρνηση με τη στήριξή της και ως εκ τούτου οι αντιδρώντες επιχεριρηματίες καλά θα κάνουν να… σωπάσουν.
Στο επίπεδο της μυστικής διπλωματίας συζητήθηκαν θέματα εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου και των ΑΠΕ. Επίσης τέθηκε επί τάπητος η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η “γαλλική κυριαρχία” στον κλάδο, η οποία απ ότι φαίνεται δεν είναι αναστρέψιμη.
Η Μέρκελ έθεσε και το θέμα της φορολόγησης του εφοπλιστικού κεφαλαίου και η δυνατότητα να επιτευχθούν συμφωνίες μεταξύ των εφοπλιστών των δυο χωρών υπό την αιγίδα των κυβερνήσεων, καθώς ο κλάδος στη Γερμανία παραπαίει, οι εταιρίες βάζουν λουκέτο η μια μετά την άλλη και οι τράπεζες χάνουν τεράστια ποσά από ναυτιλιακές χορηγήσεις.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΦΡΑΓΚΟΥ
sofokleousin.
