Φανούλα Αργυρού
Η επιτήδεια αποζημίωση χρήσης από τα κατεχόμενα και το παρασκήνιο Ξαφνικά δύο δικηγόροι που μας το έπαιξαν σούτερ πατριωτικά με την ανάμιξη τους σε δύο δικαστικές νίκες (η μία της Τιτίνας Λοιζίδου στο ΕΔΑΔ και η άλλη εκείνη του Αποστολίδη εναντίον΄Οραμς) βγήκαν πρωτοπόροι (πρόγραμμα Χρύσανθου Τσουρούλη “60 λεπτά” ΣΙΓΜΑ 8/6/2011), να προτρέπουν τους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες να τρέξουν με αιτήσεις στην ψευτοεπιτροπή για τάχατες αποζημιώσεις χρήσης, με «εκβιαστικό» μάλιστα τρόπο, ότι αν δεν το κάνουν μέχρι τον Δεκέμβριο του 2011 θα χάσουν κάθε ευκαιρία!
΄Οπως ακριβώς συμβουλεύει το κατοχικό καθεστώς!
Ενώ εκείνο που έπρεπε να είχε γίνει σε παγκόσμια κλίμακα διαφώτισης των ξένων ήταν η πραγματική νίκη στην υπόθεση Αποστολίδη εναντίον ΄Οραμς που κερδίσαμε από το βρετανικό Εφετείο.
Τόσο από κυβερνητικής πλευράς όσο και ιδιωτικής από διάφορους φορείς και τους νομικούς κύκλους της Λευκωσίας, με πρωτοβουλία του Δικηγορικού Συλλόγου Κύπρου. Απεναντίας δεν αξιοποιήθηκε όσο θα έπρεπε.
Μια πραγματική δικαστική απόφαση από βρετανικό δικαστήριο που, κερδίσαμε χάρη στην ανωτερότητα του ιδίου του εντιμότατου Δικαστή επι τω πλείστον. Ο οποίος όχι μόνο αρνήθηκε να συμμορφωθεί στις υποδείξεις του Φόρειν ΄Οφις που του σύστησε ρητώς και γραπτώς να παραβιάσει την Δικαιοσύνη και να εκδώσει πολιτική απόφαση, αλλά τους κατάγγειλε δημόσια για την απαράδεκτη επέμβαση τους αναφερόμενος επικριτικότατα για την θρασύτητά τους στην δικαστική του απόφαση. .
Πράγμα που δεν τόλμησαν να κάνουν οι δικαστές του ΕΔΑΔ στην υπόθεση Δημόπουλου, οι οποίοι δέχθηκαν να εκδώσουν μια άκρως φιλοτουρκική και όχι σωστή νομική απόφαση, για να προωθηθεί η ψευτοεπιτροπή.
Ενώ απαρχής στόχος θα έπρεπε να ήταν, κατά την γνώμη μου, όχι η απαίτηση και αποδοχή αποζημιώσεων για απώλεια χρήσης, αλλά η απαίτηση για απελευθέρωση των κατεχομένων περιουσιών μας κατηγορώντας την Τουρκία για την παράνομη εισβολή και κατοχή χρησιμοποιώντας ως όπλο υπεράσπισης των δικαίων μας την ΜΕΓΑΛΗ εκείνη απόφασης της 4ης Διακρατικής του Συμβουλίου της Ευρώπης. Την οποία οι πάντες ξέχασαν και έθαψαν προς όφελος των Τούρκων.
Η ψευτοεπιτροπή των κατεχομένων δεν ήλθε εξ΄ουρανών, η δημιουργία μιας τέτοιας επιτροπής , είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο, συζητιόνταν απαρχής από το 1975 και μετά όταν το Λονδίνο στις συζητήσεις του με Ελληνοκύπριους όπως τον Γλ. Κληρίδη και Μιχαλάκη Τριανταφυλλίδη και άλλους, αναζητούσαν τρόπους αποτελεσματικής εξουδετέρωσης της επιστροφής της πλειοψηφίας των Ελληνοκυπρίων προσφύγων αλλοιώς δεν μπορούσε να εξασφαλιστεί η τουρκοκυπριακή πλειοψηφία του «κρατιδίου» που προωθούσαν με την ρατσιστική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.
Στο τρίτο μέρος του τελευταίου μου βιβλίου «Διζωνική Εκτέλεση της Κυπριακής Δημοκρατίας 1955-2011» αναφέρομαι στις συζητήσεις αυτές.
Με αφορμή τις πρόσφατες συζητήσεις για την ψευτοεπιτροπή, παραθέτω και την πιο κάτω αναφορά από την Βρετ. Υπ. Αρμοστεία της Λευκωσίας προς το Λονδίνο, φέρει ημερ. 3 Μαρτίου 1977. Με σημείωση του Φόρειν ΄Οφις να λέγει “Αυτές οι προτάσεις για αποζημίωση δεν θα αρέσουν στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην ΕΟΚ». (Συστάσεις από ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ, που βρήκαν και θέση αργότερα στο απορριφθέν βρετανικό Σχέδιο Ανάν – που γράφτηκε με την συμμετοχή δικών μας). “.
΄Ομως πολλοί Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες, ειδικά εκείνοι από τις περιοχές Κερύνειας/Κυθρέας/Καρπασίας μπορεί να νοιώθουν την ανάγκη να προβούν σε πολιτικές πιέσεις πάνω στην Ελληνοκυπριακή τους ηγεσία και να απαιτούν υπερβολικά δικαιώματα εγκατάστασης στην τουρκική ζώνη, απλά γιατί εκεί βρίσκονται οι περιουσίες τους…
Για το θέμα, ενδιαφέρει να σας περιγράψω την ιδέα που μου εξέφρασε ο Μιχάλης Τριανταφυλλίδης πριν λίγο καιρό.
Είπε και αυτός ότι ανησυχεί για τις πιέσεις για ελεύθερη εγκατάσταση που μάλλον θα ξεκινήσουν από τους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες τα σπίτια των οποίων σε καμία περίπτωση θα επιστρέψουν στην διοίκηση της κοινότητάς του.
Πρότεινε την ίδρυση μιας Ομόσπονδης Αρχής Περιουσιών από πολύ νωρίς για να αναλάβει τις ελληνοκυπριακές περιουσίες (και αν χρειάζεται και ξένες) στο Βορρά, τις τουρκοκυπριακές περιουσίες στο Νότο, σε τιμές του 1974, μείων 25%.
Οποιοσδήποτε δεν μπορεί ή δεν θέλει να επανακτήσει την περιουσία του να έχει μια καθορισμένη περίοδο (π.χ. 12 μηνών) να πάρει αποζημίωση της μετρητοίς από την αρχή αυτή, ή ομόλογα της ίδιας αξίας για να πάρει περιουσία από την Αρχή της άλλης ζώνης…
Ο Τριανταφυλλίδης υπέδειξε ότι, όλοι οι Κύπριοι έχουν επιχειρηματικό μυαλό…» Ως έχων αυτό το στόχο θα πρέπει ένας να βλέπει όλες τις εξελισσόμενες διαδικασίες: Εξουδετέρωση της επιστροφής των προσφύγων για εξασφάλιση αμιγώς τουρκοκυπριακής γης στο «συνιστών κρατίδιο».
Διαδικασίες που εξασφαλίζουν ούτω καλούμενες «αποζημιώσεις απώλειας χρήσης» που ξεπροβάλλουν είτε δικαστικώς ( π.χ. εναντίον του ψευδοκράτους) είτε μέσω της ψευτοεπιτροπής, και που δεν στοχεύουν καθαρώς στην απαίτηση ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ και ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ και ΕΠΑΝΑΚΤΗΣΗΣ κλεμμένης περιουσίας στα κατεχόμενα από την Τουρκία και που δεν ενοχοποιούν την Τουρκία, για μένα είναι και ύποπτες και ροκάνισμα χρόνου προς όφελος της Τουρκίας εις βάρος των σοβαρών διεκδικήσεων της πλευράς μας.
Φανούλα Αργυρού
Ερευνήτρια/συγγραφέας
Λονδίνο 14.6.2011
πηγή:Geopolitics
NORTHERN CYPRUS – ΒΟΡΕΙΑ ΚΥΠΡΟΣ – NORTH CYPRUS
