Η φτώχεια ευνοεί την ανάπτυξη του οργανωμένου εγκλήματος, αποτελώντας αντικείμενο εκμετάλλευσης από τις εγκληματικές οργανώσεις …έτσι , είναι σημαντικό να εξαλειφθεί η φτώχεια και να βελτιωθεί η πρόσβαση των ατόμων σε απασχόληση και κοινωνική προστασία.
Αυτές οι λίγες αράδες δεν έχουν γραφτεί από κάποια ομάδα του ελληνικού πολιτικού που αναζητεί άλλοθι για την παρουσία της σε κάποιο σενάριο καταστροφής.
Αυτές οι λίγες αράδες είναι απόσπασμα της έκθεσης της Ειδικής επιτροπής για το οργανωμένο έγκλημα, τη διαφθορά και τη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές ενέργειες του ευρωκοινοβουλίου με εισηγητή τον ευρωβουλευτή : Salvatore Lacolino.
Αν περπατήσει κανείς στους δρόμους του κέντρου της Αθήνας, θα διαπιστώσει το ρεαλισμό αυτών των λέξεων.Η πρέζα είναι πλέον ένα αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης. Ναρκομανείς που δεν σκιάζονται να περιφέρουν τον εθισμό και την εξαθλίωσή τους και νοικοκυραίους που αποδέχθηκαν αυτή την εικόνα. «Καθώς πρέπει» άνθρωποι που συμφιλιώθηκαν με την εικόνα της κόρης του γείτονά τους να εκδίδεται για να εξασφαλίσει τα χρήματα της δόσης της.
Μεσήλικες που προσπαθούν να σταθούν όρθιοι σε αυτή τη λαίλαπα και που προσπαθούν να ξορκίσουν τον εφιάλτη της εμπλοκής των δικών τους παιδιών σε αυτόν τον απατηλό κόσμο των ναρκωτικών, χρησιμοποιώντας το «παιδί του γείτονα» για να συντηρήσουν τη ψευδαίσθηση ότι αυτοί είναι ασφαλείς.
Κανείς δεν τολμά . Κανείς δεν παραδέχεται ότι η κρίση έχει κάνει χιλιάδες νέους αλλά και ανέργους και απογοητευμένους και παραιτημένους ενήλικες ευάλωτους στον «κάλπικο δρόμο» των ναρκωτικών. Κανείς δεν παραδέχεται ότι η άλλη όψη της σιωπής και της ανοχής είναι ένας κόσμος που κινείται υπόγεια και παράλληλα με αυτή της «νόμιμης πολιτείας».
Αυτή η εικόνα που καμουφλάρεται, κρύβεται και υποβαθμίζεται, είναι εκείνη μίας χώρας που τα νιάτα της «φεύγουν».
Δραπετεύουν είτε στο εξωτερικό είτε στο «ψεύτικο» κόσμο των ναρκωτικών, με τους υπόλοιπους που απομένουν να αναζητούν ένα καλό λόγο για να μη φύγουν.
Η Διακήρυξη Εθνικού Συμβουλίου Κατά των Ναρκωτικών που δημοσιοποιήθηκε τον Ιούνιο 2013, πίσω από τις ωραιοποιημένες εκφράσεις αποκαλύπτει την πραγματικότητα :
“…Το βάθεμα της οικονομικής κρίσης πολλαπλασιάζει τους παράγοντες που έχουν υψηλή συνάφεια με τη χρήση, όπως η αύξηση της ανεργίας, της σχολικής διαρροής, η οικονομική και πολιτιστική φτώχεια. Για παράδειγμα οι 3 νομοί της χώρας (Έβρος, Καστοριά, Πιερία) με τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας στους νέους το 2012, ήταν και οι νομοί με τη μεγαλύτερη αύξηση της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών στους εφήβους.
Τα αποτελέσματα είναι ήδη ορατά με το πρόβλημα της χρήσης ουσιών να παίρνει πλέον επιδημικές διαστάσεις. Διαπιστώνουμε σήμερα ότι :
Οι χρήστες στρέφονται σε νέες, οικονομικότερες ουσίες τα λεγόμενα «ναρκωτικά της κρίσης». Πρόκειται για ιδιαίτερα επικίνδυνες ουσίες (π.χ. σίσα) που δημιουργούν άμεση εξαρτητική συμπεριφορά και έχουν πολλαπλασιάσει τους θανάτους που επέρχονται σε μικρότερο χρονικό διάστημα χρήσης.
Εξαπλώνεται ο υιός του HIV/AIDS και της ηπατίτιδας C.
Αυξάνεται ο αριθμός των χρηστών εξαρτησιογόνων ουσιών στις φυλακές.
Γίνεται χαμηλότερος ο μέσος όρος της ηλικίας εισόδου στη χρήση ουσιών (πρώτη επαφή στα 13,5 έτη).
Αυξάνεται διαρκώς ο αριθμός των πρωτοεμφανιζόμενων ουσιών.
Αυξάνεται ο αριθμός των καταστημάτων που πουλάνε ψυχοδραστικές ουσίες στο διαδίκτυο.
Φυσικά, αυτή την «καταστροφή» , η επίσημη πολιτεία και τα κοινοβουλευτικά κόμματα (συμπολίτευση και αντιπολίτευση) επιλέγουν είτε να την υποβαθμίζουν είτε να την «θυμούνται» επιλεκτικά. Τη στιγμή που στο κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, τα λιπόσαρκα, καμπουριασμένα και πληγιασμένα κορμιά των θυμάτων-ναρκομανών εντάχθηκαν στην καθημερινότητα των πολιτών, τα πολιτικά κόμματα, όλου του πολιτικού φάσματος, προτιμούν να φλυαρούν και να ασχολούνται με τις δημοσκοπήσεις παρά να ασχολούνται με αυτή τη σύγχρονη μάστιγα.
Πιθανόν θεωρώντας όλους αυτούς τους ανθρώπους ως αναλώσιμους και ως πολιτικά μη αξιοποιήσιμους επιλέγουν να τους …αγνοούν .
Η στάση αυτή διευκολύνει την περιστολή πολιτικών που στοχεύουν στην πρόληψη αλλά και στην επανένταξη των εθισμένων.
Τυπικό παράδειγμα , το ΚΕΘΕΑ που είναι το μεγαλύτερο δίκτυο υπηρεσιών απεξάρτησης και κοινωνικής επανένταξης στη χώρα μας, το οποίο από το ξέσπασμα της κρίσης το 2009 έχει χάσει 70 από τα 500 άτομα προσωπικό που απασχολούσε και ο προϋπολογισμός του κατ’ απαίτηση της τρόικας μειώθηκε κατά το ένα τρίτο.
Και ενώ η επίσημη πολιτεία αποδεικνύεται ανίκανη –ή και απρόθυμη-να αποδεχτεί και να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα, οι «επιχειρηματίες της βιομηχανίας ναρκωτικών» αποδεικνύονται πολύ πιο «ευαίσθητοι» στα νέα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί.
Προσφέροντας ναρκωτικά προσαρμοσμένα στην κρίση, παρασύρουν όλο και περισσότερους στην εξαθλίωση. Πουλώντας φθηνά ναρκωτικά με 2-3 ευρώ τη δόση, διευρύνοντας την ποικιλία των συνθετικών ναρκωτικών και στρατολογώντας ως «βαποράκια» ανθρώπους από τα εκατομμύρια των ανέργων, προσπαθούν –με επιτυχία- οι «επιχειρηματίες» της πρέζας να διευρύνουν συνεχώς την αγορά τους .
Τυπική περίπτωση θα πρέπει να θεωρηθεί το συνθετικό ναρκωτικό «shisha» που κάνει θραύση στα στέκια των ναρκομανών της Αθήνας. Φτιαγμένο από κρυσταλλική μεταμφεταμίνη, αμφεταμίνες, αλλά και υγρά μπαταρίας, σαμπουάν ακόμη και λάδια μηχανής το «shisha» σκοτώνει τους ναρκομανείς που μένουν στους δρόμους της Αθήνας, επειδή δεν έχουν σπίτι ή στέγη για να καταφύγουν.
Η αλήθεια είναι ότι η ελληνική κοινωνία , κρατώντας μία στάση που κινείται μεταξύ αδιαφορίας και συνενοχής, έχει αποδειχθεί ανίκανη ή και απρόθυμη να πιέσει ώστε να μπει φρένο σε μία συστηματική γενοκτονία.
Ίσως τα οργανωμένα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από αυτή, να έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους σε όλο το φάσμα της οργανωμένης πολιτείας, ώστε να έχουν την δύναμη να φιμώσουν κάθε φωνή που στέκεται απέναντί τους. Άλλωστε για να χρησιμοποιήσουμε μία κινηματογραφική ατάκα : «Είναι πολλά τα λεφτά» για να επιτρέψουν να υπάρχουν ακόμα και κραυγές …
Άνεργοι έλληνες γίνονται… «βαποράκια» διακινητών ναρκωτικών!
Πρόκειται για μία νέα διάσταση της οικονομικής κρίσης που μεταβάλει πλέον τα δεδομένα και στο οργανωμένο έγκλημα. ´Έλληνες με λευκό ποινικό μητρώο έχουν εντοπιστεί σε χώρες της νοτίου Αμερικής και στην Πορτογαλία να διακινούν μεγάλες ποσότητες κοκαΐνης.
Όπως έχει διαπιστωθεί, στις περισσότερες περιπτώσεις, πρόκειται για νεαρά άτομα που έχουν πρόσφατα χάσει τη δουλειά τους και αναζητώντας εισόδημα, δικτυώθηκαν με Αφρικανούς εμπόρους κοκαΐνης και πραγματοποιούν υπερατλαντικά ταξίδια για τη μεταφορά ναρκωτικών.
Η αστυνομία φοβάται ότι στη διακίνηση τόσο σε επίπεδο τοπικών αγορών όσο και σε επίπεδο διασυνοριακών μεταφορών, θα εμπλέκονται περισσότεροι Έλληνες, που θα «ψαρεύονται» από την τεράστια «δεξαμενή» της ανεργίας.
Αποκαλυπτικά στοιχεία είδαν το φώς της δημοσιότητας, σύμφωνα με τα οποία :
«Η μεγάλη οικονομική κρίση προσφέρει στα κυκλώματα πολλά “διαθέσιμα” χέρια για την προώθηση των ναρκωτικών. Υπολογίζεται ότι υπάρχει αύξηση των διακινητών κατά 30-40% σε όλες τις πιάτσες των ναρκωτικών.
Αυτό σημαίνει και μεγαλύτερη νόθευση της ηρωίνης αλλά και της κοκαΐνης». Ουσιαστικά πρόκειται για ένα «φαύλο κύκλο» αφού οι περισσότεροι από αυτούς είναι ταυτόχρονα και χρήστες με αποτέλεσμα να εξοικονομούν τις ουσίες στις οποίες είναι εθισμένοι από τους… πελάτες τους.
Ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό στοιχείο είναι η εμπλοκή –και -ελλήνων στις διασυνοριακές μεταφορές ναρκωτικών. Μέχρι πρόσφατα στη σχετική διακίνηση συμμετείχαν πολίτες από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ – Εσθονία, Βουλγαρία κλπ – που έχουν ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αυτό γιατί μπορούν να αποφεύγουν τους ελέγχους στα αεροδρόμια, ενώ θεωρούνταν “φτηνά εργατικά χέρια”.
Αυτή η εικόνα έχει αλλάξει καθώς λόγω της κρίσης εμπλέκονται όλο και περισσότεροι πολίτες χωρών που έχουν πληγεί από την κρίση. Πρόκειται για άτομα που εργάζονταν σε διάφορες δουλειές κι είχαν απολυθεί..».
Ναρκωτικά για τους φτωχούς σε Ελλάδα και Αργεντινή
Τι κοινό μπορεί να έχουν το Μπουένος Αϋρες και η Αθήνα;
Οι έμποροι των ναρκωτικών προσάρμοσαν τις αγορές τους στις οικονομικές δυνατότητες των χρηστών ναρκωτικών, οι οποίοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν άνεργοι ή άνθρωποι που είδαν το εισόδημα αλλά και τη ζωή τους να καταρρέει.
Στη Αργεντινή της κρίσης ένα νέο ναρκωτικό εμφανίστηκε: «Το Πάκο». Η εξάπλωσή του υπήρξε αστραπιαία.
Η τιμή του πολύ χαμηλή, 50 λεπτά του δολαρίου το 1 γραμμάριο και επομένως ήταν προσιτό στους φτωχούς.
Στην Αθήνα δεν είχαμε το Πάκο, αλλά τη “shisha” που παράγεται τοπικά και διακινείται σε συγκεκριμένες περιοχές του κέντρου της πόλης. Με ένα ή δύο ευρώ τη δόση, το επικίνδυνο συνθετικό ναρκωτικό κάνει θραύση στα στέκια των ναρκομανών. Φτιαγμένο από κρυσταλλική μεταμφεταμίνη, αμφεταμίνες, αλλά και υγρά μπαταρίας, σαμπουάν ακόμη και λάδια μηχανής, το «shisha» εξελίχθηκε σε ελληνικό…Πάκο.
Στην πραγματικότητα είναι το «ναρκωτικό της λιτότητας», αφού οι «επιχειρηματίες των ναρκωτικών έδωσαν διέξοδο στους ναρκομανείς που δεν έχουν πλέον χρήματα να αγοράσουν τη δόση τους και δεν μπορούν ούτε να πλησιάσουν τις τιμές για μια δόση κοκαΐνης ή ηρωίνης.
Η σύγκριση της Αθήνας και του Μπουένος Αϋρες της κρίσης μπορεί να πείσει ακόμα και τον πιο επιφυλακτικό, ότι η «διεθνής των ναρκωτικών» κινείται πλέον σε κοινούς δρόμους και ότι οι τοπικοί έμποροι έχουν αποκτήσει …κοσμοπολίτικο προφιλ.
Στην Αργεντινή
Η Αργεντινή, χώρα εισαγωγής κοκαΐνης μέχρι το 2001, ξαφνικά μετατράπηκε σε χώρα παραγωγός. Πολλά παράνομα εργαστήρια άρχισαν να παράγουν υδροχλωρική, δηλαδή την κρυσταλλική κοκαΐνη και από τα υπολείμματα της κατεργασίας της έφτιαξαν το πάκο. Από εκεί και πέρα λειτούργησαν οι κανόνες της αγοράς.
Υπήρξε μια στρατηγική για να γίνει δημοφιλές το 2001 και κυρίως το 2002, όταν επίτηδες αποσύρανε από την αγορά τα δύο ναρκωτικά, που στην Αργεντινή ακόμα είναι παράνομα και μεγάλης χρήσης, τη μαριχουάνα και την κοκαΐνη -και γεμίσανε οι δρόμοι με πάκο. Για τη διάδοση του πάκο χρησιμοποιήθηκαν «κιόσκια», όπως λέγονται, τα οποία έχουν φτωχοί που πουλούν σε φτωχά παιδιά.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, στην Αργεντινή καταναλώνονται καθημερινά 500.000 δόσεις, ενώ η χρήση του την τελευταία δεκαετία αυξήθηκε κατά 200%.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα, το Πάκο προκαλεί ισχυρό εθισμό, με αποτέλεσμα οι χρήστες να ζουν πραγματικά μόνο για το πάκο και να προβαίνουν σε κλοπές, ληστείες και δολοφονίες για να εξασφαλίσουν τη δόση τους. Δεδομένου ότι η επίδρασή του διαρκεί μόνο 15 λεπτά περίπου, οι χρήστες κάνουν επαναλαμβανόμενες χρήσεις για να ικανοποιήσουν τα στερητικά τους σύνδρομα, που είναι πραγματικά βασανιστικά.
Ετσι προκλήθηκε ο αποκλεισμός μεγάλων κομματιών του πληθυσμού, από την εργασιακή αγορά.
Στην Ελλάδα
Η κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη γνωστή και ως shisha, άρχισε να εμφανίζεται στην Αθήνα, λίγο μετά την εμφάνιςη της οικονομικής κρίσης. Με την ανεργία να έχει «ακουμπήσει» σχεδόν 1.500.000 έλληνες οι «επιχειρηματίες των ναρκωτικών» έπρεπε να προσαρμόσουν το εμπόρευμά τους στο οικονομικό περιβάλλον και έτσι πλάσσαραν τη «σίσα».
Δεν ήταν άγνωστο στην διεθνή αγορά, αφού στις Ηνωμένες Πολιτείες κυκλοφορεί εδώ και 25 χρόνια. Πρόκειται για ένα συνθετικό ναρκωτικό, που παρασκευάζεται από τη μίξη διεγερτικών και τοξικών ουσιών όπως οινόπνευμα, χλωρίνη, μέχρι και υγρά από μπαταρίες αυτοκινήτων.
Η «κοκαΐνη των φτωχών», όπως αποκαλείται το παραισθησιογόνο ναρκωτικό, έχει κατακλύσει τις πιάτσες των ναρκομανών στο κέντρο της πρωτεύουσας. Ο κυριότερος λόγος που έχει εξαπλωθεί τόσο η χρήση του, είναι το χαμηλό του κόστος, καθώς η τιμή της δόσης είναι περίπου δύο-τρία ευρώ.
Το ναρκωτικό αυτό παρασκευάζεται σε αυτοσχέδια εργαστήρια που μπορεί να βρίσκονται ακόμα και σε πάρκα της πόλης, έτσι είναι απαλλαγμένο από το κόστος παραγωγής των φυσικών ουσιών και τις δυσκολίες εισαγωγής ή εξαγωγής του. Τα περιθώρια κέρδους τεράστια. Μια δόση πωλείται σε σχήμα μικρής μπάλας και ζυγίζει όχι περισσότερο από 0,01 του γραμμαρίου αναγκάζοντας τους χρήστες να αγοράσουν 8-10 φορές την ημέρα για να κρατηθούν από τον εθισμό τους.
Ως αποτέλεσμα, το κέρδος για τους εμπόρους παραμένει σε υψηλά επίπεδα, παρά τη χαμηλή τιμή της δόσης. Οι χρήστες το παίρνουν είτε εισπνέοντάς το από τη μύτη είτε καπνίζοντάς τo. Κυκλοφορεί και σε ένεση, όμως έχουν σημειωθεί και περιστατικά χρήσης από το στόμα.
Η «Shisha» που παράγεται τοπικά, διακινείται σε συγκεκριμένες περιοχές του κέντρου της πόλης. Ένα σημαντικό ποσοστό των λιανοπωλητών είναι και παράνομοι μετανάστες, κυρίως από την υποσαχάρια και τη βόρεια Αφρική που«προσλαμβάνονται» από την τοπική μαφία και ωθούνται στην παράνομη αγορά ναρκωτικών, συχνά ως έναν τρόπο για να εξοφλήσουν την αμοιβή της διακίνησής τους.
Εκτός από το «σίσα», στις πιάτσες της Αθήνας έχει κάνει την εμφάνισή του ακόμα μία φτηνή ουσία, το «Τάι», που δεν είναι τίποτε άλλο από μια παραλλαγή της ταϋλανδέζικης ηρωίνης, με χαμηλή περιεκτικότητα δραστικής ουσίας.
Η Διακήρυξη Εθνικού Συμβουλίου Κατά των Ναρκωτικών που δημοσιοποιήθηκε τον Ιούνιο 2013 αποκαλύπτει το μέγεθος του προβλήματος που υπάρχει σήμερα στην χώρα :
«Οι χρήστες στρέφονται σε νέες, οικονομικότερες ουσίες τα λεγόμενα «ναρκωτικά της κρίσης». Πρόκειται για ιδιαίτερα επικίνδυνες ουσίες (π.χ. σίσα) που δημιουργούν άμεση εξαρτητική συμπεριφορά και έχουν πολλαπλασιάσει τους θανάτους που επέρχονται σε μικρότερο χρονικό διάστημα χρήσης.», επισημαίνει και προβλέπει ότι σύντομα θα υπάρξει μία γενικευμένη κρίση καθώς «γίνεται χαμηλότερος ο μέσος όρος της ηλικίας εισόδου στη χρήση ουσιών (πρώτη επαφή στα 13,5 έτη)».
πηγή:paratiritis
