Δυο μετρ νυχτερινών κέντρων, αυτοβαφτιζόμενοι και ως μάνατζερ καλλιτεχνών, βγήκαν στην πιάτσα της Θεσσαλονίκης να πουλήσουν λαμογιές.
Ο ένας μάλιστα ο “Ζου” μένει μόνιμα στην Θεσσαλονίκη, ενώ ο άλλος συνέταιρος των λαμογιών ο “Μου” έγινε μόνιμος κάτοικος των Αθηνών .
Ο Ζου και Μου ξεκίνησαν να κάνουν ερευνητικές συναντήσεις με Θεσσαλονικιούς επιχειρηματίες για να φέρουν στην πόλη δύο λαϊκούς βάρδους του πενταγράμμου των “Μ” και τον “Γ” για εμφανίσεις.
Όποιος θα τους έδινε τα περισσότερα φράγκα για το μεροκάματο των καλλιτεχνών αυτών, συν τα δικά τους ποσοστά, με εκείνον θα έκαναν και συμφωνία. Έτσι λοιπόν η πρώτη τους ερευνητική επίσκεψη έγινε στο νυχτερινό κέντρο “Π”.
Στους επιχειρηματίες έριξαν την ιδέα για τους δύο βάρδους με 20.000 Ευρώ μεροκάματο, για τον καθένα ξεχωριστά. Τουτέστιν, 40.000 Ευρώ , συν το κλειδί του μαγαζιού (ΔΕΗ – ΔΟΥ κ.τ.λ.π), σου ξου- μου ξου στο σύνολο πάνω από 100.000 Ευρώ.
Στον επιχειρηματία η πρόταση φάνηκε πολύ αλμυρή, γι΄ αυτό και τους απάντησε, “δεν μ΄ενδιαφέρει η συνεργασία σας”. Τότε οι λαμογιότατοι μετρ – μάνατζερ την έκαναν με ψηλά πηδηματάκια προς άλλον Θεσσαλονικιό επιχειρηματία που έχει πέντε νυχτερινά κέντρα.
Έριξαν και σ΄ αυτόν την πρόταση συνεργασίας, αλλά για να μην φάνε πόρτα του πρότειναν 18.000 Ευρώ μεροκάματο, συν το κλειδί, συν τα δικά τους ποσοστά, συν τα σου-μου- του, το πακέτο έβγαινε για τον επιχειρηματία πάνω από 50.000 Ευρώ ημερησίως για τον κάθε καλλιτέχνη.
Για να έχει το χρόνο να σκεφτεί την πρόταση τους, οι δύο μετρ πήγαν και έκαναν αυτοψία στα δύο καλοκαιρινά κέντρα του επιχειρηματία.
Όταν επέστρεψαν τον ρώτησαν με πολλή σιγουριά και χαμόγελο ως τα αυτιά, “λοιπόν είσαι μέσα;;”
“Σε καμιά περίπτωση, αυτά τα λεφτά δεν βγαίνουν σήμερα, ακόμα και να ήταν για τον Φρανκ Σινάτρα”, απάντησε πολύ λογικά ο επιχειρηματίας, συμπληρώνοντας, “για 18 εμφανίσεις που συζητάτε το μαγαζί μου θα μπει μέσα με 1.000.000 Ευρώ, άσε που και την τιμή της φιάλης θα πρέπει να την πουλώ προς 250 Ευρώ.Ποιος θα δώσει τόσα λεφτά εν μέσω κρίσης;;”
Τους απέρριψε κοφτά.
Πάει και το χαμόγελο, πάει και η σιγουριά , που είχαν μετά και την δεύτερη πόρτα που έφαγαν, αλλά δεν το έβαλαν κάτω.
Πήγαν και επισκέφτηκαν τον επιχειρηματία με τα νυχτερινά κέντρα “Φ”. Σ΄ αυτόν πρότειναν 16.000 μεροκάματο, για τους καλλιτέχνες τους.
Σου -μου -και τα ρέστα,τα 16.000 Ευρώ θα γίνονταν 40.000 και πάνω. Έλα όμως που ο εν λόγω επιχειρηματίας και τζάμπα να προσέφεραν τις υπηρεσίες τους, οι δύο βάρδοι δεν τον ενδιέφεραν.
Καθώς τον Μάρτιο μήνα ο ίδιος κατέβηκε στην Αθήνα για να προτείνει συνεργασία τους καλλιτέχνες αυτούς, μάλιστα με πάρα πολύ ελκυστική προσφορά. Στον “Γ” καλλιτέχνη έδινε 15.000 Ευρώ μεροκάματο, και αν συμφωνούσε επί τόπου θα του έδινε και την προκαταβολή.
Ο δε καλλιτέχνης του απάντησε ότι θα σκεφτεί πολύ σοβαρά την πρόταση και σύντομα θα του απαντούσε. Όμως ο καιρός περνούσε και ο επιχειρηματίας είχε καταλάβει ότι ο καλλιτέχνης τον εμπαίζει, όταν σε μια τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν, του απάντησε ότι δεν είναι καλά ψυχολογικά και ότι το καλοκαίρι δεν θα δουλέψει σε νυχτερινό κέντρο, εκτός από πέντε έξτρα που θα κάνει.
Αυτά τα γεγονότα διηγήθηκε και στους δύο μετρ – μάνατζερ οι οποίοι στο μεταξύ είχαν μείνει σύξυλοι, και με την τρίτη πόρτα που έφαγαν στα μούτρα τους.
Ο κύκλος άρχισε να στενεύει πλέον, όταν ο Θεσσαλονικιός μετρ θυμήθηκε έναν επιχειρηματία νυχτερινού κέντρου με τον οποίον κάποτε, ένα φεγγάρι είχαν συνεταιριστεί. Άρχισε να παίρνει τα πάνω του αναφωνώντας, “να ρε, σ΄ αυτόν θα πάμε, πως δεν το σκέφτηκα από την αρχή, αποκλείεται να μας πει όχι ο επιχειρηματίας..” με το νυχτερινό κέντρο “Μ”, όπου και πήγαν πετώντας.
Του πρότειναν 15.000 Ευρώ μεροκάματο για τον καλλιτέχνη “Μ”. Ο επιχειρηματίας που δεν χάρηκε καθόλου που τους είδε, για να τους ξεφορτωθεί τους απάντησε ότι,”.. με τα θέματα αυτά ασχολείται ο γιος μου που είναι συνέταιρος της επιχείρησης…”
Το ζεύγος των μετρ – μάνατζερ της κακιάς ώρας, χωρίς να χάσει χρόνο πήγε και βρήκε τον γιο του επιχειρηματία ο οποίος βέβαια δεν γνώριζε τι είχε προηγηθεί. Κατά την συζήτηση τους, πέφτει σύρμα από τον πατέρα επιχειρηματία στον γιο λέγοντας του σε πολύ αυστηρό τόνο, “εάν κλείσεις τον καλλιτέχνη “Μ”, εγώ δεν πρόκειται να ξαναπατήσω στο μαγαζί, μέχρι να φύγει το σχήμα. Μην κάνεις το λάθος, αλλιώς ούτε που θα σε ξαναμιλήσω..”.
Μετά το σύντομο τηλεφώνημα ο γιος έκλεισε και την τέταρτη πόρτα στα μούτρα των δύο μετρ – μάνατζερ, λέγοντας τους πολύ κοφτά ,“δεν ενδιαφέρομαι”.
Τους έφυγε όλη η μαγκιά, δεν έμεινε άλλος επιχειρηματίας στην λίστα που είχαν σχεδιάσει, για τις ερευνητικές τους επαφές, έτσι έκαναν μιά τρύπα στο νερό με τα πονηρά τους σχέδια.
Οι δυο κατεργαραίοι, τέτοιες ερευνητικές επαφές είχαν κάνει και με Αθηναίο μάνατζερ καλλιτεχνών, προτού ανέβουν στην Θεσσαλονίκη.
Με τον μάνατζερ Στηβ είχαν συμφωνήσει να πάει τους δύο καλλιτέχνες σε μεγαλοεπιχειρηματία των Αθηνών που έχει 7-8 νυχτερινά κέντρα, και ένα στην Θεσσαλονίκη, το κέντρο “Ο” όπου και έκλεισαν τους δύο καλλιτέχνες με 10.000 Ευρώ μεροκάματο για ένα από τα πολλά Αθηναϊκά κέντρα και για το κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου και θα ξεκινήσουν στις 20 Αυγούστου.
Το παιχνίδι που έστησαν οι δυο λαμογιότατοι Ζου και Μου ήταν γνωστό στον ατζέντη και τον Αθηναίο επιχειρηματία. Αυτά μαθαίνονται στο άψε – σβήσε.
Το παιχνίδι αποσκοπούσε στο να αποδείξουν στον Αθηναίο επιχειρηματία, αν βέβαια πετύχαιναν τον σκοπό τους ότι, “ορίστε, εμείς καταφέραμε να κλείσουμε τους καλλιτέχνες με 20.000 Ευρώ μεροκάματο”.
Έτσι θα ζητούσαν από τον Αθηναίο επιχειρηματία 15.000 Ευρώ μεροκάματο.
Δεν υπολόγιζαν όμως τον παράγοντα “γάτο επιχειρηματία” ο οποίος έκλεισε τους καλλιτέχνες με ένα σμπάρο δύο τριγόνια. Δηλαδή και για το Αθηναϊκό αλλά και το κέντρο της Θεσσαλονίκης με 10.000 Ευρώ μεροκάματο, τα λιγότερα δηλαδή απ΄ότι ζητούσαν εξ αρχής.
Πάντως οι δύο αυτοί μετρ και παλαιότερα έκαναν τα ίδια, ανακάτευαν τον επιχειρηματικό κόσμο της πόλης, με αποτέλεσμα να έλθουν στα χέρια, και να ψυχρανθούν οι σχέσεις μεταξύ των επιχειρματιών.
Για τέτοια λαμόγια μιλάμε.
