Η πρόεδρος του Σώματος επικαλέστηκε τις «επανειλημμένες αντισημιτικές δηλώσεις» του συνθέτη
Έκπληξη και πολλά ερωτήματα προκαλεί η απόφαση της προέδρου της αυστριακής Βουλής, Μπάρμπαρα Πράμερ, να ματαιώσει την προγραμματισμένη παρουσίαση του έργου Μαουτχάουζεν του Έλληνα συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, στη χθεσινή τελετή μνήμης των θυμάτων του Ναζισμού στην αυστριακή Εθνοσυνέλευση, με την ευκαιρία της 66ης επετείου της απελευθέρωσης του πρώην ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν.
Όπως μετέδωσε η δημόσια Αυστριακή Ραδιοφωνία (και το Αυστριακό Πρακτορείο Ειδήσεων ΑΡΑ), αναφερόμενη στην τελετή μνήμης η πρόεδρος της αυστριακής Βουλής αιτιολόγησε την απόφασή της επικαλούμενη τις «επανειλημμένες αντισημιτικές δηλώσεις του Μίκη Θεοδωράκη τα προηγούμενα χρόνια, με τις οποίες ο ίδιος άφησε άσχημες εντυπώσεις».
Τελικά, το Μαουτχάουζεν αντικαταστάθηκε από άλλα μουσικά έργα.
Απόφαση-προσβολή
Δημοσιογραφικοί κύκλοι στη Βιέννη, έκαναν το απόγευμα λόγο για απόφαση-προσβολή στο πρόσωπο του Μίκη Θεοδωράκη του οποίου το όνομα, όπως σημείωναν, ταυτίστηκε, με τον, χωρίς εθνικές ή άλλες διακρίσεις, αγώνα του ανθρώπου για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας.
Ο ίδιοι επισήμαναν επιπλέον, πως με τη ματαίωση της παρουσίασης του συγκεκριμένου έργου, προσβάλλεται και η μνήμη του Έλληνα συγγραφέα, ποιητή και Ακαδημαϊκού, Ιάκωβου Καμπανέλλη, ο οποίος πέθανε πρόσφατα και είναι αυτός που έγραψε τα ποιήματα του Μαουτχάουζεν.
Ο Καμπανέλλης υπήρξε κρατούμενος στο ομώνυμο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Η Ημέρα Μνήμης, που τιμήθηκε την Πέμπτη από την αυστριακή Εθνοσυνέλευση παρουσία του ομοσπονδιακού προέδρου της Αυστρίας, Χάιντς Φίσερ, καθιερώθηκε και γιορτάζεται από το 1997 και μετά, κάθε χρόνο την 5η Μαΐου, επέτειο απελευθέρωσης του πρώην ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης του Μαουτχάουζεν όπου στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου πάνω από 122.000 κρατούμενοι, ανάμεσά τους και 3.700 Έλληνες, θανατώθηκαν από τους Ναζιστές.
Στο ελληνικό μνημείο
Η πρόεδρος της αυστριακής Βουλής, Μπάρμπαρα Πράμερ πρόκειται να ηγηθεί της αυστριακής αντιπροσωπείας με συμμετοχή μελών της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, στις τελετές μνήμης που θα πραγματοποιηθούν την ερχόμενη Κυριακή 8 Μαΐου στις πρώην εγκαταστάσεις του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης στο Μαουτχάουζεν, έξω από το ομώνυμο χωριό, 170 χιλιόμετρα δυτικά της Βιέννης.
Στις τελετές αναμένονται δεκάδες αντιπροσωπείες με πολλές χιλιάδες συμμετέχοντες από όλες τις χώρες της Ευρώπης, των οποίων πολίτες μαρτύρησαν στο στρατόπεδο, ανάμεσά τους και ελληνική η οποία θα τιμήσει με τρισάγιο, ομιλίες, καταθέσεις στεφάνων και παρουσίαση του έργου Μαουτχάουζεν από το μουσικό σχήμα της Βιέννης «Οι Έλληνες», τη μνήμη των 3.700 Ελλήνων που υπήρξαν εκεί θύματα της ναζιστικής θηριωδίας στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στην τελετή στο ελληνικό μνημείο του Μαουτχάουζεν, με την ευκαιρία συμπλήρωσης 66 χρόνων από την απελευθέρωση του στρατοπέδου συγκέντρωσης, θα παραβρεθούν εκπρόσωποι της ελληνικής πολιτείας – με επικεφαλής τον πρέσβη της Ελλάδας στην Αυστρία Παναγιώτη Ζωγράφο – των ελληνικών μαζικών φορέων και πολλά μέλη της Ομογένειας από ολόκληρη την Αυστρία.
Πρώτη φορά το 1988 Ο Μίκης Θεοδωράκης, έχοντας δίπλα του τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, είχε παρουσιάσει για πρώτη φορά το μελοποιημένο το 1966, μνημειώδες έργο του Μαουτχάουζεν σε ποίηση Καμπανέλλη στον τόπο του μαρτυρίου στο Μαουτχάουζεν το Μάιο του 1988, σε μια ιστορική συναυλία του με την Μαρία Φαραντούρη, την Ελινόαρ Μοάβ-Βιντιάδη και την Ανατολικογερμανίδα Γκίζελα Μάι, παρουσία του τότε καγκελάριου της Αυστρίας Φραντς Βρανίτσκι και δεκάδων χιλιάδων προσκυνητών από όλη την Ευρώπη.
Το συγκλονιστικό του μυθιστόρημα-χρονικό Μαουτχάουζεν, το οποίο βασίζεται στις εμπειρίες του από την τραγική ζωή στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης, Μαουτχάουζεν, όπου ο ίδιος έμεινε κρατούμενος από το καλοκαίρι του 1943 μέχρι το τέλος του πολέμου, έγραψε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης το 1965, για να κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα σε τριάντα εκδόσεις στα ελληνικά και σε δεκάδες ξένες γλώσσες. /Τα Νεα
Σκοταδισμός και βαρβαρότητα
Αλγεινή εντύπωση και πλήθος μέχρι στιγμής αναπάντητα ερωτηματικά προκάλεσε στην ίδια της τη χώρα, όπως και σε πολλές άλλες, η απόφαση της προέδρου της αυστριακής βουλής να λογοκρίνει το Μαουτχάουζεν του Μίκη Θεοδωράκη και του Ιάκωβου Καμπανέλη, το οποίο ξαφνικά απέσυρε από τις τιμητικές εκδηλώσεις του κοινοβουλίου για τα θύματα του στρατοπέδου της φρίκης, στο οποίο έχασαν τη ζωή τους πάνω από 120 χιλιάδες άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και πάνω από 3.500 Ελληνες.
Για να δικαιολογήσει τη βάρβαρη αυτή λογοκρισία και τη βάναυση προσβολή δύο μεγάλων ευρωπαίων δημιουργών, ενός κορυφαίου μουσικού έργου που είναι ταυτόχρονα και διεθνές σύμβολο ελευθερίας, που έχει τραγουδηθεί και ηχογραφηθεί αμέτρητες φορές και σε πολλές γλώσσες, η πρόεδρος του αυστριακού κοινοβουλίου επιχειρηματολόγησε υποστηρίζοντας ότι τα τελευταία χρόνια ο Μίκης Θεοδωράκης έχει προβεί σε δηλώσεις που «έχουν ενοχλήσει» ως «αντισημιτικές».
Τα «επιχειρήματά» της, είναι ασφαλώς ανάξια λόγου, καθώς όλα αυτά έχουν από πολύ καιρό απαντηθεί και εξηγηθεί, ενώ το έργο του Μίκη Θεοδωράκη, κι όχι μόνον το Μαουτχάουζεν, εξακολουθεί να παίζεται διαρκώς στο ίδιο το Ισραήλ, όπου, μάλιστα, μεταξύ πολλών άλλων που μπορεί να αναφέρει κανείς, μόλις αυτές τις μέρες προβάλλεται στη χώρα κι ένα νέο ντοκιμαντέρ γαλλογερμανικής παραγωγής από το κανάλι ARTE για τη ζωή του προκαλώντας μεγάλο ενδιαφέρον του κοινού.
Εμεις εδώ μπορεί να μην το έχουμε καταλάβει, όμως, αυτή τη στιγμή που η αυστριακή βουλή προχωρά σε αυτή τη σκοταδιστική απαγόρευση, ειδικές προβολές αυτού του ντοκιμαντέρ γίνονται, εκτός από το Τελ Αβίβ, σε πλήθος πόλεις στον κόσμο, από τη Φρανκφούρτη ως το Λος Αντζελες!
Είναι συνεπώς τουλάχιστον φαιδρή η δικαιολογία που προέβαλε η πρόεδρος της αυστριακής βουλής για την απόφασή της.
Η απόφαση λοιπόν αυτή, της οποίας τα πραγματικά κίνητρα είναι ακόμα ανεξήγητα, προσβάλει βάναυσα το ίδιο το αυστριακό κοινοβούλιο.
Η είδηση της λογοκρισίας κατά του Μαουτχάουζεν και των δημιουργών του, γεγονός πρωτοφανές στη δημοκρατική Ευρώπη, δείχνει ότι, δυστυχώς, κάποιοι άνθρωποι, δεν αλλάζουν ποτέ, γιατί μπορεί να αλλάζει εκείνο που υπηρετούν, αλλά όχι ο τρόπος που σκέπτονται.
Γιατί το να υπερασπίζεσαι δήθεν τη μνήμη του Μαουτχάουζεν λογοκρίνοντας με τέτοια φασιστική λογική ειδικά αυτό το έργο, συνιστά πολύ βαθειά αντίφαση, πράξη υποκριτική, που μόνον μαύρες σκέψεις μπορεί να προκαλέσει./ΒΗΜΑ
