-
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΙ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΑΤΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
Η έναρξη του νέου δικαστικού έτους ( αρχίζει στις 15-9-2017), σεσυνδυασμό με την έναρξη της νέας περιόδου,άρχισε στις 1-9-2017, επαναφέρει μετον πιό άμεσο τρόπο, το φλέγον θέμα των κόκκινων δανείων, και τουυπερδανεισμού των νοικοκυριών και επιχειρήσεων των τελευταίων ετών. Εναπρόβλημα που όσο κι αν οι κυβερνήσεις προσπαθούν να το θέσουν επιμελώςκάτω από το χαλί, αυτό επανέρχεται είτε από την πλευρά των δανειστών μας,είτε από την συνεχή ανάγκη για ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών Τραπεζών.Βέβαια μέχρι σήμερα, αποφύγαμε να ζήσουμε τις σκηνές αλλοφροσύνηςτης Ισπανίας και της Αμερικής. Χωρίς όμως κανείς να μπορεί σήμερα ναεγγυηθεί το τί θα συμβεί στο άμεσο μέλλον. Είτε το “κίνημα κατά τωνπλειστηριασμών”, είτε η συνεχείς, μέχρι πρότινος, νομοθετική θεσμοθέτηση τηςπροστασίας της πρώτης κατοικίας, η αποχή των Συμβολαιογράφων απέτρεψετην κοινωνική έκρηξη, που είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσει με την εφαρμογήτων νέων διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας από την 1-1-2016 καιεξής.Είναι γεγονός οτι το συγκεκριμένο θέμα, ήδη έχει διαχωριστεί, τόσο στοχώρο των Τραπεζών, αλλά και της κυβέρνησης, στους λεγόμενους“στρατηγικούς κακοπληρωτές”, και στους “υπερχρεωμένους ‘.Ο διαχωρισμόςαυτός όχι μόνον είναι αυθαίρετος, αλλά και πολλές φορές επικίνδυνος ακόμηπερισσότερο από το ίδιο το πρόβλημα.Στρατηγικός κακοπληρωτής, χαρακτηρίζεται ο έχων ακίνητη περιουσία,αλλά δεν πληρώνει. Δηλαδή η μεσαία τάξη, που τα τελευταία 30 χρόνια, τηςστρεβλής ανάπτυξης, δημιουργήθηκε με στοιχεία μικροαστικά, κρατικοδίαιτακαι διαπλεκόμενα με την εκάστοτε εξουσία. Αυτή η νέα τάξη, σε καμίαπερίπτωση δεν έχει σχέση, με την γνήσια αστική τάξη, που στη χώρα μας, σεαντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη, είναι ελάχιστη και καθόλου πρόθυμη ναμετέχει της κοινής προσπάθειας για την έξοδα από την οικονομική,κοινωνική καικυρίως, την κρίση αξιών που διερχόμεθα τα τελευταία 8 χρόνια.Οι “στρατηγικοί κακοπληρωτές, κυρίως μικροαστικής αντίληψης, ήδηέχουν πτωχεύσει, έχουν φυλακιστεί ή έστω έχουν φύγει από την όποιαοικονομική δραστηριότητα, συνήθως παρασιτική, έκαμναν. Ο κύριος όγκος τωνπροβλημάτων εντοπίζεται στον χώρο των αστών, παλιάς κοπής, που συνήθιζαννα επενδύουν στα ακίνητα ή να φυγαδεύουν τα κέρδη τους στο εξωτερικό. -
Η κρίσιμη επιλογή, να πτωχεύσουν οι πολίτες και όχι το ίδιο το κράτος,που έγινε την περίοδο διακυβέρνησης της χωράς από ΠΑΣΟΚ-ΝΔ_ΛΑΟΣ, είχεως αποτέλεσμα, να μην μπορούν ούτε αυτοί να αντεπεξέλθουν στις φορολογικέςκαι ιδιωτικές , υποχρεώσεις τους ,ούτε βέβαια ,τα χαμηλότερα οικονομικάστρώματα, των οποίων το οικογενειακό τους εισόδημα προέρχεται από δημόσιαδαπάνη (δημόσιοι υπάλληλοι) ,ενοίκια ακινήτων( κάτοχοι μικρομεσαίαςιδιοκτησίας προς εκμετάλλευση), και κινητές αξίες (μετοχές, λίρες κλπ).Αυτά τα στρώματα δεν μπορούν να διανοηθούν ότι με τις νέες συνθήκες ηυπερφορολόγησή τους , μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια και των ακινήτωντους, αφού ήδη έχουν απολέσει σε μεγάλο μέρος τα τιμαλφή και τις καταθέσειςτους και να μείνουν με τον συνεχώς υποτιμούμενο μισθό τους. Δεν μπορούν να τοδιανοηθούν γιατί όλη την δεκαετία του 1980-1990, ήταν τα στρώματα που απότον συνδυασμό των πηγών εισοδήματός τους πλούτισαν υπέρμετρα καιστρεβλά.,.και βέβαια δεν επένδυσαν ούτε καν σ αυτην την καλή μόρφωση τωνπαιδιών τους.Από την άλλη πλευρά, η τροποποίηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας,για την οποία οι Δικηγόροι στο σύνολό τους, με δημοψήφισμα τον απέρριψαν σεποσοστό 90%, και προχωρήσαμε σε μια άγονη αποχή για ένα δικαστικό έτος, μεαπαίτηση των δανειστών, κατάργησε τα μέσα άμυνας του οφειλέτη, προς τονδανειστή του σε σημείο να θίγεται το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωματης ακροάσεως του διαδίκου και κατ επέκταση το δικαίωμα της ιδιοκτησίας.Τα τελευταία τριάντα χρόνια στον χώρο της δικαιοσύνης,όλες οινομοθετικές πρωτοβουλίες είχαν τον ψευδεπίγραφο τίτλο της “επιτάχυνσης τηςαπονομής της δικαιοσύνης”. Το πόσο συνέβαλαν φαίνεται από το γεγονός οτιταυτόχρονα, με μια περιοδικότητα κάθε 3 με 5 χρόνια, με νομοθετική ρύθμισηείτε αρχειοθετούνται δικογραφίες , είτε παύει η ποινή δίωξη 60.000 κάθε φοράποινικών κυρίως υποθέσεων,..Η εύκολη δικαιολογία οτι ο Ελληνας είναιδικομανής, απορρίπτεται και από την αποτυχία του θεσμού, μέχρι τώρα, τηςδιαμεσολάβησης, η οποία δεν εφαρμόζεται παρά μόνον από Ανώνυμες Εταιρίες,του εξωτερικού που δραστηριοποιούνται στη χώρα, λόγω των μεγάλων έργων,Μετρό, Εγνατία οδό κ.λ.π.ΣΤΗ ΣΎΓΚΡΟΥΣΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, ΚΑΠΟΙΟΙΦΤΑΝΟΥΝ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΝΑ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΕΝΔΟΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ,ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΛΥΘΕΙ ΝΟΜΙΚΑ.Είναι πολιτική επιλογή, που θα ληφθεί στα πλαίσια της επικείμενηςαναθεώρησης του Συντάγματος, που κατά την γνώμη μου δεν αρκεί να είναιαναθεώρηση, αλλά μάλλον πρέπει να γίνει συνταγματική νέα τάξη, δηλαδήΣυντακτική Βουλή.Στο μεσοδιάστημα, και με την έναρξη των αναγκαστικών μέτρων πολύφοβάμαι οτι θα ζήσουμε , με ευθύνη της εγχώριας πολιτικής ηγεσίας, αλλά και
-
των δανειστών, στιγμές έντασης και σε ακραίες περιπτώσεις και τραγικές. Ηικανοποίηση ενός δανειστή , δεν μπορεί να φτάσει στο σημείο να χάνεται το“κεραμύδι “ του άλλου που ίσως οι πρόγονοί του ποτέ δεν απέκτησαν.ΣΤΑΘΗΣ Θ. ΤΣΟΜΙΔΗΣΜς ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ-Θεσσαλονικης