Την 8η Νοεμβρίου 2021 λήγει η προθεσμία για την υποβολή προτάσεων από τα αντίδικα μέρη για την εξέταση ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, μετά από παραπομπή από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου, της πολύκροτης αγωγής που άσκησε ο δημοσιογράφος και ερευνητής κ. Ελευθέριος Ρήνος, κάτοικος Ρόδου, κατά του κεντρικού υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος στο νησί, για την πολύκροτη υπόθεση των μετοχών της «Τράπεζας της Ανατολής».
Στην ίδια υπόθεση άσκησαν πρόσθετη παρέμβαση υπέρ του κ. Ρήνου στην δίκη, ακόμη 13 κάτοχοι μετοχών της «Τράπεζας της Ανατολής».
Το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου, είχε κρίνει εαυτό αναρμόδιο για να δικάσει την υπόθεση. Έκρινε συγκεκριμένα ότι εναγόμενη είναι η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία ενάγεται κατ’ αρχήν στην Αθήνα, όπου έχει την έδρα της.
Η συγκεκριμένη ένδικη διαφορά, όπως έκρινε το δικαστήριο, ανέκυψε στην Αθήνα, η οποία είχε οριστεί ως έδρα της ῾Τράπεζας της Ανατολής῾ το έτος 1904.
Επιπλέον, στην Αθήνα έλαβε χώρα και η συγχώνευσή της με την Εθνική Τράπεζα το έτος 1932, στον ίδιο δε τόπο θα έπρεπε, σύμφωνα με τους αγωγικούς ισχυρισμούς να πραγματοποιηθεί και η ειδική εκκαθάρισή της.
Με την αγωγή, που χειρίζεται ο δικηγόρος κ. Γιάννης Καραμιχάλης, ο κ. Ρήνος συνοπτικώς καταγγέλλει τον αλληλόχρεο λογαριασμό που δημιουργήθηκε με την σύμβαση συγχώνευσης της ΕΤΕ με την «Τράπεζα της Ανατολής» το 1936, στον οποίο είχαν κατατεθεί περίπου 86 εκατ. χρυσά φράγκα υπέρ των 280.000 μετόχων.
Το κλείσιμο του αλληλόχρεου λογαριασμού οδηγεί, σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζει ο ενάγων, στην καταβολή του ποσού που αντιστοιχεί στον κάθε μέτοχο και ανέρχεται σήμερα μαζί με τους τόκους σε 371.000 ευρώ ανά μετοχή.
Σύμφωνα με όσα υποστηρίζονται στην αγωγή, η Εθνική Τράπεζα εξαγόρασε την «Τράπεζα της Ανατολής» πριν από 80 χρόνια. Συμφωνήθηκε να γίνει η εκκαθάριση της απορροφούμενης τράπεζας, για να υπολογιστεί η αξία της και να πληρωθούν οι μέτοχοί της.
Η Εθνική υποστηρίζει σήμερα πως ολοκλήρωσε αυτή τη διαδικασία το 1936 και μάλιστα είχε «άνοιγμα» και δεν περίσσεψε ούτε δραχμή. Αυτό, όπως υποστηρίζει ο κ. Ρήνος, δεν προκύπτει από κάποια έγγραφα, ενώ η τράπεζα δεν είχε ενημερώσει καν τους μετόχους, που ενδιαφέρονται εδώ και τρεις γενιές να μάθουν, τι απέγινε η περιουσία που πούλησαν.
Η Εθνική Τράπεζα υποστηρίζει πως ολοκλήρωσε την εκκαθάριση αλλά ο κ. Ρήνος διατείνεται ότι πρόκειται για τη μοναδική περίπτωση παγκοσμίως για την οποία δεν έχουν γίνει δημοσιεύσεις στον
Τύπο και σε ΦΕΚ, δεν έχουν ενημερωθεί οι ενδιαφερόμενοι μέτοχοι, δεν έχουν ενημερωθεί η Τράπεζα της Ελλάδος, το Υπουργείο Ανάπτυξης και το Υπουργείο Οικονομικών. Όλοι οι φορείς έχουν απαντήσει πως δεν έχουν ιδέα για την τύχη της εκκαθάρισης.
Με την αγωγή ζητείται ουσιαστικά από το τοπικό υποκατάστημα να ενημερώσει τον κ. Ρήνο για τον αλληλόχρεο λογαριασμό, που ανοίχθηκε στο όνομα των κατόχων μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής και να του αποδώσει το αναλογούν υπόλοιπό του, σύμφωνα με λογιστικές μελέτες, που έχει ήδη υποβάλει, μια από Έλληνα λογιστή και μια από Αμερικανό οικονομολόγο.
Όπως επεσήμανε ο κ. Καραμιχάλης η τράπεζα πουλήθηκε και δεν πτώχευσε. Ο αλληλόχρεος λογαριασμός ανοίχθηκε για να πληρωθεί η εξαγορά στο όνομα των κομιστών μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής.
Ο κ. Ρήνος είναι κομιστής μιας τέτοιας μετοχής, την οποία προσκομίζει χωρίς αντίλογο από την Εθνική Τράπεζα.
Διατείνεται ακόμη ότι ο αλληλόχρεος λογαριασμός δημιουργήθηκε την 31η Δεκεμβρίου 1932 με βάση τη σύμβαση συγχώνευσης των δύο τραπεζών και λογιστικά την 1η Ιανουαρίου 1933 με βάση εσωτερικά έγγραφα της τράπεζας. Ισχυρίζεται ακόμη ότι οι κινήσεις του αλληλόχρεου συνεχίστηκαν μετά το 1936, οπότε και η τράπεζα επιμένει ότι ολοκλήρωσε την εκκαθάριση της Τράπεζας της Ανατολής.
Ο κ. Καραμιχάλης υποστηρίζει ότι αν ολοκληρώθηκε η εκκαθάριση, μετά το κλείσιμο του αλληλόχρεου λογαριασμού κάθε κομιστής μετοχής πρέπει να πάει στο κατά τόπους υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας και να εισπράξει το ποσό που του αναλογεί.
Ισχυρίζεται ακόμη ότι η Εθνική Τράπεζα στα πολλαπλά ερωτήματα αν έκλεισε τον αλληλόχρεο λογαριασμό ή όχι αποφεύγει να απαντήσει με δικαιολογίες, όπως ότι δεν υπήρχε νομικό πλαίσιο το 1932 για την ύπαρξη αλληλόχρεου λογαριασμού, αν και το νομικό πλαίσιο υπάρχει από το 1920.
Δαμιανός Αθανασίου / Δημοκρατική
