(Τι αναφέρει -γιά το ”Συνέδριο”- σε παρέμβασή της στο ”Κ”, η πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Νέας Υόρκης ”Προμηθέας”)
H Αρχιεπισκοπή ενδιαφέρθηκε ΜΟΝΟ γιά το χρήμα της Ομογένειας. ‘Oχι γιά την Παιδεία
Δεν είναι ”κατηχητικό”, με ρασοφόρους, γεν. πρόξενο, ”παράγοντες”, όπου πρώτη και δεύτερη θέση έχουν εικόνες ”τριών ιεραρχών”. Είναι, υποτίθεται, ”συνέδριο” γιά την ελληνόφωνη Παιδεία στις ΗΠΑ. Και από αυτό το σκηνικό, καταλαβαίνει το… ”ποίμνιο” ότι ασοβάρευτοι θεατρίνοι ασχολούνται με το σοβαρό ζήτημα της Παιδείας.
‘Οταν η -διόλου ”ιερά”- Αρχιεπισκοπή ομιλεί γιά ”ελληνική Παιδεία” στις ΗΠΑ, ουσιαστικά αναφέρεται σε σχολεία τα οποία λειτουργούν αποκλειστικά και μόνο γιά… μέλη της. Μέλη ενοριών-κοινοτήτων, δηλ. συνολικά αναφέρεται σε ποσοστό 17% του Ελληνισμού ΗΠΑ. Επειδή, γιά να εγγραφεί ένα παιδί σε σχολείο ενορίας-κοινότητας, πρέπει οι γονείς του να είναι μέλη (μιάς) εκκλησιαστικής ενορίας-κοινότητας. Με τα παιδιά του υπόλοιπου 83% του Ελληνισμού Αμερικής (ΗΠΑ), που δεν είναι μέλη ενοριών-κοινοτήτων, τι γίνεται;;;
Ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος συγκάλεσε ”συνέδριο” -9 Νοεμβρίου 2019, Φλάσιγκ Ν. Υόρκη- για την ”ελληνική Παιδεία”, με θέμα: ”Το όραμα της Ελληνικής Παιδείας στις Ηνωμένες Πολιτείες”. Ειπώθηκαν πολλά και διάφορα. Ευχές και παραινέσεις. Την ουσία και το αποτέλεσμα αναζητούμε, αλλά δεν υπάρχουν. Ούτε ”όραμα” υπάρχει. ‘Ολοι στις ΗΠΑ γνωρίζουμε ότι Αρχιεπισκοπή- Εκκλησία κατάστρεψαν την ελληνόφωνη Παιδεία, διαθέτοντας τα ολιγότερα χρήματα γι’ αυτήν. Κατά συνέπεια, το δήθεν ”ενδιαφέρον” τώρα, είναι προκλητικά υποκριτικό.
Τονίζουμε ότι η σύσκεψη-”Συνέδριο” ουσιαστικά αφορούσε την εκπαίδευση παιδιών ποσοστού 17% του Ελληνισμού ΗΠΑ, όσα και τα μέλη των ενοριών της Αρχιεπισκοπής. Κατά συνέπεια, ο -κάθε- αρχιεπ. Ελπιδοφόρος, δεν μπορεί -κουτοπόνηρα- να ομιλεί γιά παιδεία παιδιών Ομογενών γενικά, αλλά μόνο γιά παιδιά ποσοστού 17% του Ελληνισμού ΗΠΑ.
Να δεχτούμε, καλόπιστα, ότι ο αρχιεπίσκοπος έχει καλές προθέσεις. Αλλά είναι μόνο 4μιση μήνες στις ΗΠΑ, δεν γνωρίζει καλά τα της Ομογένειας, ενώ οι συνεργάτες που έχει επιλέξει, ειδικά σε ζητήματα Παιδείας, είναι γιά τα… ”πανηγύρια”.
Θα συστήσουμε στον αρχιεπίσκοπο, να φροντίσει πρώτα οι παπάδες να μάθουν την ελληνική, μήπως και ακούσουμε καμιά Λειτουργία στα ελληνικά και μετά ας ασχοληθεί με την ελληνόφωνη Παιδεία, παιδιών-εγγονών Ομογενών, έστω των μελών ενοριών του..
Το ”Συνέδριο” παρουσιάστηκε ως ”μεγάλη επιτυχία” από -μικρής απήχησης- ελληνόφωνα ΜΜΕ Αστόριας, αποδέκτες ”εκκλησιαστικών καταχωρήσεων-χορηγιών”, τα οποία μία επιλογή είχαν: ”Υμνολόγια”, αδιαφορώντας γιά την ουσία, χωρίς να εξηγούν σε τι και πως υπήρξε ”επιτυχία”. Ως ”μεγάλη επιτυχία” παρουσιάστηκε και με ανακοίνωση της Αρχιεπισκοπής. Αλλά… Αποφάσεις δεν υπήρξαν, ούτε πρακτικές λύσεις στο υπαρκτό πρόβλημα της Παιδείας. Πριν 20 χρόνια είχαμε απογευματινά σχολεία, σχεδόν σε κάθε κοινότητα, που λειτουργούσαν έστω ως ”παιδικές χαρές”. Πόσα έμειναν σήμερα, που λειτουργούν πραγματικά ως ”σχολεία” και όχι ως ”παιδικές χαρές”;;;
Ουσιαστικά το ”Συνέδριο γιά την ελληνόφωνη Παιδεία στις ΗΠΑ”, ήταν μία επικοινωνακή κίνηση του αρχιεπίσκοπου. ‘Ηταν σύναξη εκπαιδευτικών, αλλά περισσότερο ομιλούσαν οι…κληρικοί. Μία από τις πολλές, με τα ίδια άτομα, που ότι είχαν να πουν το είπαν προηγούμενα χρόνια. Τέτοιες συνάξεις γίνονται την τελευταία 20ετία, με τις συνηθισμένες ”ομιλίες”, τους ”χαιρετισμούς”, τις ”παραινέσεις”, τα ”ευχολόγια” κλπ. Αλλά αναζητείται η ΟΥΣΙΑ. Η δουλειά των εκπαιδευτικών είναι ΜΕΣΑ στα σχολεία. Συνέδρια γιά το μέλλον της Παιδείας, δηλ. ίδρυση, υποδομές, διατήρηση-συντήρηση σχολείων κλπ, δεν αφορούν τους εκπαιδευτικούς και δεν έχουν ουσία-αποτέλεσμα με ομιλητές σχεδόν αποκλειστικά κληρικούς, εκπαιδευτικούς και ‘Ελληνες διπλωμάτες που ”πετάνε χαζο-δεκάρικους” γιά την… ”σπουδαιότητα της ελληνικής γλώσσας”. ‘Η προέδρους-ψώνια ομογενειακών Οργανώσεων, που αναζητούν ”αναγνώριση” και φωτογραφία.
‘Οπως παραδέχεται και εκπαιδευτικός με πείρα, στο ”αρχιεπισκοπικό Συνέδριο”, ΔΕΝ συζητήθηκαν ουσιώδη προβλήματα και ούτε έγιναν προτάσεις για λύσεις :
1. Πώς θα αυξήσουμε τα παιδιά στα απογευματινά σχολεία;. Ουδεμία αναφορά ή πρόταση λύσης.
2. Γιατί να μην προσθέσουν οι κοινότητες και τις τάξεις 7η, 8η κσι 9η στα απογευματινά; Η Κοινότητα της Ανάληψης στο Fairview (Νέα Υερσέη) είναι η μόνη που έχει πλήρες Κοινοτικό Γυμνάσιο με τρεις Τάξεις 7η, 8η και 9η.
3. Η πρόταση του Αρχιεπισκόπου να γίνει το Παιδαγωγικό τμήμα για τους Δασκάλους στο Hellenic College στην Βοστώνη, δεν είναι σωστή γιατί ήδη έχει αποτύχει η Ακαδημία του Αγίου Βασιλείου, που την μετάφεραν εκεί.
4. Δεν συζητήθηκε πώς οι κοινότητες θα πρέπει να βοηθήσουν τους από Ελλάδα εκπαιδευτικούς με απόσπαση, με το ενοίκιο και μεταφορικά.
5. Δεν συζητήθηκε γιατί η ελληνική Κυβέρνηση έχει καταργήσει τα γραφεία Συντονιστών στην Αμερική και άφησε μόνο ένα στη Νέα Υόρκη.
6. Δεν συζητήθηκαν καλοκαιρινά προγράμματα των παιδιών στην Ελλάδα από τις τελευταίες Τάξεις των απογευματινών σχολείων.
7. Δεν συζητήθηκε η ίδρυση περισσοτέρων Λυκείων.
Συμπέρασμα;;; Επικοινωνιακές ”σαχλαμάρες” και ”ομιλίες” γιά εντυπωσιασμό αφελών.
Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε και στις αστείες-ασοβάρευτες περιπτώσεις των -πρώην και τωρινού- ”διευθυντών Γραφείου Παιδείας Αρχιεπισκοπής”.
Το ”Συνέδριο” και η ουσία του ζητήματος
Γιά να έχουμε ελληνική-ελληνόφωνη Παιδεία στις ΗΠΑ, γιά να κρατήσουμε την γλώσσα μας, τις παραδόσεις, τον πολιτισμό, χρειαζόμαστε… σχολεία, όχι ”εκκλησιαστικές παιδικές χαρές”. Βασικά ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΑ και μετά Δημοτικά. Σε αυτά είναι η ουσία… Μην ξεχνάμε ότι η Αρχιεπισκοπή κλείνει σχολεία, εξαιτίας έλλειψης χρήματος των ενοριών-κοινοτήτων. Αλλά οι παπάδες πληρώνονται με πάνω από 100 χιλ. δολ. τον χρόνο, χώρια τα υπόλοιπα (τυχερά, ασφάλειες, αυτοκίνητο, σπίτι κλπ) και το ”χαράτσι” σε Αρχιεπισκοπή και Πατριαρχείο Κων/πολης, αυξάνεται..
Στην αστεία ανακοίνωση της Αρχιεπισκοπής γιά το ”Συνέδριο”, αναφέρονται πολλά και διάφορα. Βασικά, ευχές γιά να γίνουν σχολεία. ‘Εκφραση επιθυμιών, φιλοδοξιών και ανύπαρκτων ”οραμάτων”. Πολλά ”θα” και ”πρέπει”. Αναφέρει ακόμα, ότι ”μιλήσαμε” για πολλά θέματα. Ναι, ”μιλήσαμε”. Και θα ”ξαναμιλήσουμε” του χρόνου. Και από ομιλίες, τόσα χρόνια, χορτάσαμε. Τα έργα λείπουν. Πως είναι δυνατόν να ομιλεί γιά ”ελληνόφωνη Παιδεία” η Αρχιεπισκοπή, όταν στο -ντροπιαστικά- μικρότερο ποσό του προϋπολογισμού της, δίπλα υπάρχει η λέξη ”παιδεία”;;;
Με ομιλίες, ”δηλώσεις” και ”εξαγγελίες”, αλλά χωρίς πρακτικό αποτέλεμα, δεν γίνεται δουλειά. Η υπόθεση Παιδεία στις ΗΠΑ καταστράφηκε από την Αρχιεπισκοπή. Τα σχολεία που έχτισαν και συντήρησαν Ομογενείς, κλείνουν. Κατά συνέπεια, είναι αστείο, υποτιμητικό της νοημοσύνης των Ομογενών, να ομιλεί ο αρχιεπίσκοπος γιά ”ελληνόφωνη Παιδεία” και γιά το ”αύριο” χωρίς να αναλαμβάνει και την ευθύνη γιά την καταστροφή που προκάλεσε η φιλοχρήματη Αρχιεπισκοπή, η οποία ελάχιστα ενδιαφέρθηκε γιά την Παιδεία.
Η Αρχιεπισκοπή δεν ήταν που πολέμησε και πολεμά λυσσαλέα τα επιτυχημένα Charter Schools, ελληνικού ενδιαφέροντος, στα οποία παιδιά κάθε χρώματος και φυλής, μαζί και ελληνόπουλα, διδάσκονται την ελληνική γλώσσα, την ελληνική ιστορία κ.ά., με εκπαιδευτικούς αποσπασμένους από την Ελλάδα;;; ΠΟΙΟΥΣ νομίζει ότι εξαπατεί ο -κάθε- αρχιεπ. Ελπιδοφόρος;;;
Στο ”Συνέδριο” ο αρχιεπίσκοπος είπε και το ακόλουθο: «…στην Κωνσταντινούπολη υπάρχουν σχολεία με λίγα παιδιά και δεν βγαίνουν οικονομικά…. Φανταστείτε να λέγαμε αφού δεν βγαίνει οικονομικά το σχολείο και οι μαθητές είναι λίγοι να κλείσουμε τη Μεγάλη του Γένους Σχολή, το Ζάππειο, το Ζωγράφειο. Αυτό κάνει ο Πατριάρχης μας; Όχι. Π.χ.στην Ίμβρο είχαν κλείσει τα σχολεία και είχαν εξαφανιστεί τα παιδιά και είπε ο Πατριάρχης: “Τα σχολεία που κλείσαν θα ξανανοίξουν”. Όταν άνοιξαν σχολεία βρέθηκαν και παιδιά. Και επέστρεψαν οικογένειες Ιμβρίων στην Ϊμβρο επειδή άνοιξαν τα σχολεία. Εαν υπάρχει θέληση μπορούν όλα να γίνουν. Δεν μετριούνται όλα τα πράγματα με όρους οικονομικούς αλλά με όρους ιστορικούς και με όρους συνείδησης…».
Πολύ καλά τα είπε. ”Παράλειψε” μόνο να αναφέρει ότι η Αρχιεπισκοπή δαπανά τα ολιγότερα χρήματα γιά την Παιδεία, ενώ, υποτίθεται, ”κόπτεται” γι’ αυτήν. Αλλά υπάρχει χρήμα. Είναι ”αποθηκευμένο” στην Νέα Υόρκη, στα ”πατριαρχικά ταμεία αρχόντων του Βαρθολομαίου”, που διιαχειρίζεται ο…”φάδερ ‘Αλεξ”, γνωστός και ως ”εισπράκτορας” του πατριάρχη.. Περισσότερα από 100 εκατ. δολάρια, χρήματα Ομογενών ”αρχόντων”. Αφού τόσο πολύ, λέγει. ότι ”ενδιαφέρεται” γιά την Παιδεία, γιατί δεν φροντίζει ώστε ένα ποσοστό 15 % από αυτά τα χρήματα να δοθούν γιά την ελληνόφωνη Παιδεία στις ΗΠΑ;;;
Η Αρχιεπισκοπή έκλεισε 5 ημερήσια σχολεία επειδή δεν υπήρχαν χρήματα. Και χωρίς ντροπή, αρνήθηκε να μειώσει-καταργήσει γιά λίγα χρόνια το ”χαράτσι” σε αυτήν, γιά να μην κλείσουν τα σχολεία. Κουτοπόνηρος ο Ελπιδοφόρος, αλλά και οι Ομογενείς δεν είναι ”πρόβατα” γιά να τρώνε το ”κουτόχορτο”. Συμπέρασμα;;; Ο αρχιεπίσκοπος μας ”δουλεύει”, με ”επικοινωνιακά κόλπα”, γιά το δήθεν ”μεγάλο ενδιαφέρον” του γιά την ελληνόφωνη εκπαίδευση στις ΗΠΑ.
Oικονομικό το θέμα
Το ζήτημα ”ελληνόφωνη Παιδεία στις ΗΠΑ” είναι ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ. Ο αρχιεπ. Ελπιδοφόρος, νομίζει ότι με ”επικοινωνιακά κόλπα” μέσω εξαγορασμένων ”φυλλάδων Αστόριας” και ”παπαχελάδων” Αθήνας, θα εξαπατήσει την Ομογένεια. Αν πραγματικά ενδιαφέρεται γιά την ελληνόφωνη Παιδεία, τότε ας κάνει δύο πράγματα:
1- Να μειώσει, γιά 5 χρόνια, κατά 50% το υψηλό χρονιάτικο ”χαράτσι” στον αδηφάγο-φιλοχρήματο πατριάρχη και τα χρήματα να επενδύονται σε σχολεία ομογενειακά.
2- Ποσοστό 15% από τα χρήματα Ομογενών, που αναπαύονται σε ”πατριαρχικά αρχοντικά ταμεία” στις ΗΠΑ, να δοθούν γιά την ελληνόφωνη Παιδεία, δηλ. να δοθούν συνολικά, περίπου, 18 εκατ. δολάρια.
ΜΟΝΟ έτσι λύνεται το πρόβλημα γιά τα επόμενα 10 χρόνια. Αν η Ομογένεια δει ότι τα ”ρασοφόρα αρπακτικά”, προσφέρουν ειδικά γιά την Παιδεία, τότε θα βοηθήσει πλουσιοπάροχα. Επειδή ίσαμε σήμερα μόνο δίνει και τα χρήματά της πάνε αλλού, ενώ αρκετά από αυτά καταλήγουν εκτός ΗΠΑ.
Τολμά ο Ελπιδοφόρος;;; ‘Ολα τα άλλα είναι επικοινωνιακές ”αρχιεπισκοπικές σαχλαμάρες” γιά εξαπάτηση αφελών που ΔΕΝ τον τιμούν και τον ευτελίζουν στην Ομογένεια, η οποία ΔΕΝ τρώει ”κουτόχορτο”.
Γιά ποιά ελληνόφωνη Παιδεία και γιά ποιά ελληνικά σχολεία μιλάμε, όταν το περισσότερο χρήμα της Ομογένειας καταλήγει -γιά δεκαετίες- στον αδηφάγο Βαρθολομαίο και στην αρχιεπισκοπική – μητροπολιτική αχρηστία στις ΗΠΑ;;; ‘Οταν, ακόμα και τους μισθούς των αποσπασμένων στις ΗΠΑ δασκάλων από Ελλάδα, τους πληρώνει η -χρεοκοπημένη- Ελλάδα;;;
Σημ.: Υπήρξαν περιπτώσεις με ελληνικά σχολεία, πριν κλείσουν εξαιτίας έλλειψης χρημάτων, τα οποία ζήτησαν από την Αρχιεπισκοπή να απαλλαγούν γιά λίγα χρόνια από το ”χαράτσι” της Κοινότητας-ενορίας τους σε Αρχιεπισκοπή / Πατριαρχείο, γιά να μπορέσουν να λειτουργήσουν. Η απάντηση ήταν αρνητική.
Πρακτικές λύσεις
Υπάρχουν λύσεις πρακτικές γιά την Παιδεία, έστω και τώρα στην αρχή του τέλους της ελληνικής Ομογένειας ΗΠΑ;;; ΝΑΙ, υπάρχουν. Μόνο που η Αρχιεπισκοπή δεν τις βλέπει ή δεν θέλει να τις δει, πιστοποιώντας ότι ΔΕΝ θέλει ουσιαστικά να ασχοληθεί με την ελληνόφωνη Παιδεία των παιδιών-εγγονών μεταναστών. Tων μεταναστών που έχτισαν και συντήρησαν-συντηρούν εκκλησίες και σχολεία. Γι’ αυτό, γιά χρόνια ακούμε τα ίδια και τα ίδια παλιά και ξεπερασμένα, από τους ίδιους-αποτυχημένους, χωρίς πρακτικές λύσεις, χωρίς όραμα. Κατά συνέπεια, η Αρχιεπισκοπή μας, στις ΗΠΑ, απότυχε οικτρά στο ζήτημα Παιδεία. ‘Εκανε ζημιά. Γι’ αυτό, είναι ώρα να κινητοποιηθούν οι Ομογενείς, που πραγματικά ενδιαφέρονται γιά την ελληνόφωνη παιδεία στις ΗΠΑ.
Ποιές είναι οι λύσεις;;; Η πείρα του ”Κ” σημειώνει και υποδεικνύει τις ακόλουθες: kalami.us
Η πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών ”Προμηθέας”, γιά το ”Συνέδριο”
Αγαπητό ”ΚΑΛΑΜΙ”…
θα συμφωνήσω εν πολλοίς με τα όσα γράφετε στο τελευταίο σας άρθρο. Κατόπιν πολλών και διαφόρων συνομιλιών που είχα με συναδέλφους τις ημέρες που ακολούθησαν του επίμαχου συνεδρίου συμπέρανα το εξής: Το κάπως θετικό κλίμα, το οποίο ακολούθησε της συνάντησης προέρχεται κυρίως από άτομα τα οποία έχουν υπηρετήσει επί χρόνια στο χώρο της ελληνικής παιδείας της Αμερικής και επειδή επί σειρά ετών δεν έβλεπαν κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον από πλευράς εκκλησίας αισθάνθηκαν να εστιάζουν μια ακτίδα φωτός στο τούνελ.
Χωρίς να προτρέχω, με τα λίγα χρόνια τα οποία έχω στην Αμερική και λιγότερα ακόμη στα γρανάζια της μηχανής που ονομάζεται ελληνοαμερικανική παροικιακή εκπαίδευση, οι εντυπώσεις μου δεν είναι και τόσο θετικές. Θα κάνω αρχή από τον τρόπο διεξαγωγής της ημερίδας / συνεδρίου. Οι ομιλίες, με ελάχιστες εξαιρέσεις ήταν εκτός ουσιαστικού θέματος. Επρόκειτο για μια ωδή στη σημασία της ελληνικής γλώσσας, ως σαν να ανακοίνωναν στους συνέδρους την ανακάλυψη του τροχού.
Όταν μου δόθηκε η ευκαιρία να πάρω το λόγο, μίλησα ως Πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών της ΝΥ, με ιδιότητα την οποία προσκλήθηκα να συμμετάσχω. Έκανα 3 εισηγήσεις με αυτή την ιδιότητα που όλες στόχευαν στο σχολιασμό κατά πρώτον ότι ενωμένοι αποκτούμε φωνή, ζητούμε πρόσβαση στο γραφείο Παιδείας της Αρχιεπισκοπής πράγμα το οποίο δεν υφίστατο τα τελευταία χρόνια, να σταθεί η Αρχιεπισκοπή δίπλα στις όποιες προσπάθειες έχουμε ήδη αρχίσει με δική μας πρωτοβουλία. Εφόσον κανείς μέχρι τώρα δεν ασχολείτο και αναφέρομαι κυρίως σε εκπαίδευση ή μετεκπαίδευση εκπαιδευτικών, την δημιουργία μιας πλατφόρμας ανταλλαγής υλικού και απόψεων των εκπαιδευτικών αλλά και στο ταμείο συντάξεων του ”Προμηθέα”.
Στη συνέχεια έκανα και μια τελευταία εισήγηση ως επιστήμων, υποψήφια διδάκτωρ Ανθρωπολογίας με την έρευνά μου στη διαμόρφωση της πολιτισμικής ταυτότητας… Είπα πως θα ήταν χρήσιμο να συσταθούν δύο επιτροπές. Μία να ασχοληθεί με τη γλώσσα. Να συνταχθεί ένα ενιαίο πλάνο και μια ξεκάθαρη ύλη διδασκαλίας της ελληνικής ως ξένης γλώσσας. Η δεύτερη επιτροπή να ασχοληθεί αποκλειστικά με την διαμόρφωση της εθνικής / πολιτισμικής ταυτότητας. Οι οποίες επιτροπές να στελεχώνονται από αριθμό ατόμων νέων και παλαιοτέρων εκπαιδευτικών.
Πέραν του ότι εισέπραξα τα όχι και τόσο καλόπιστα σχόλια του Επισκόπου Μηδείας, για το ότι δεν μπορώ να αναφέρομαι στον ”Προμηθέα” γιατί είναι σύλλογος τοπικός, εισέπραξα και το σχόλιο του Αρχιεπισκόπου κ. Ελπιδοφόρου ότι αναφέρομαι στη δράση του συλλόγου για να κάνω διαφήμιση και να εγγράψω νέα μέλη(!!). Επαναλαμβάνω, όλοι όσοι μίλησαν παρουσίασαν τους εαυτούς τους με Ονοματεπώνυμο και ιδιότητα. Προσκλήθηκα ως Πρόεδρος του ”Προμηθέα”.
Υποθέτω όμως πως οι οργανωμένοι εκπαιδευτικοί αποτελούν αγκάθι για την Αρχιεπισκοπή. Μπορείς πολύ πιο εύκολα να χειραγωγήσεις ή να πείσεις τη μονάδα ότι παράγεις έργο παρά ένα οργανωμένο σύνολο.
Το παραπάνω γεγονός δεν αποτελεί όμως την πηγή της απογοήτευσης μου. Καταρχάς ως προβληματικό στοιχείο σημειώνω τη σύσταση της ομάδας των εισηγητών η οποία περιελάμβανε περισσότερους κληρικούς παρά εκπαιδευτικούς. Κατά δεύτερον από το ”πάνελ” των εισηγητών (πέραν της κ. Κρομμύδα) απουσίαζαν άτομα με πολλά χρόνια εμπειρίας στην ελληνική εκπαίδευση της Αμερικής.
Δεν θέλω να ονοματίσω γιατί τα συναισθάνομαι να έρχονται να με βρίσκουν ρασοφορεμένα ειρωνικά σχόλια. Επίσης δεν υπήρξε ούτε έστω ένας τέτοιος εισηγητής από άλλη Πολιτεία. Τελευταίο αλλά καθόλου αμελητέο … εκ του αντιθέτου, το σημαντικότερο…! Δεν αισθάνομαι πως έγινε και τίποτα το ουσιαστικό. Συναντηθήκαμε, τα είπαμε, τα συζητήσαμε, τους ακούσαμε, μας άκουσαν (με πολλά ερωτηματικά αυτό το τελευταίο). Είπαμε ότι φαντάζομαι πως λέγεται εδώ και πολλά χρόνια, προσωπικά τουλάχιστον τα ακούω σε κάθε συνάντηση με συναδέλφους… Υποθέτω πως και ο Σεβασμιώτατος θα τα έχει ακούσει πολλάκις από τους έμπειρους στον τομέα τους, συνεργάτες του.
Εισήγηση για ένα επόμενο «συνέδριο»: Να δίνεται η δυνατότητα οι σύνεδροι να συμμετέχουν σε ομάδες εργασίας, να ασχολούνται ουσιαστικά με θέματα, να κάνουν εισηγήσεις, να βρίσκουν λύσεις και κυρίως να παράγεται έργο. Αλλιώς το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να μειώσουμε περισσότερο το επίπεδο των σχολείων μας … οι παλαιότεροι αποχωρούν σιγά σιγά από την ενεργό δράση και οι νέοι επιστήμονες που κάνουν το πέρασμα τους δεν βλέπω να μένουν για πολύ. Να λειτουργήσουν περισσότερα σχολεία ναι, σε όλες τις κοινότητες ναι… αλλά με ποια πρώτη ύλη;;;
Ακούστηκε στο συνέδριο πως όταν ανοιχτούν τα σχολεία θα έρθουν και οι μαθητές. Μπορεί σε κάποιον άλλο χρόνο και με διαφορετικά δεδομένα να ίσχυε, αλλά τώρα οι καιροί είναι απαιτητικοί. Για να έρθουν οι μαθητές χρειάζεται να επενδύσουμε στην Παιδεία σφαιρικά. Πρώτα στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, μετά στο σχολείο και κατόπιν στο πρόγραμμα και τότε αυτό θα λειτουργήσει ως μαγνήτης. Αν μας αρκεί το να υπάρχουμε όλα είναι καλά και ανθηρά…αν όμως προσβλέπουμε πραγματικά στη βελτίωση τότε πρέπει να σηκώσουμε τα μανίκια να πιάσουμε δουλειά…χτες!
Αυτά τα ολίγα!
Μερόπη Κυριάκου
Πρόεδρος Συλλόγου Εκπαιδευτικών ”Προμηθέας”
Νέα Υόρκη, 15 Νοεμβρίου 2019
