Εγκλημα και ατιμωρησία στα Ζωνιανά. Ποιοι συμμετέχουν στις επιθέσεις κατά των αστυνομικών, τι υποστηρίζουν οι κάτοικοι και τι αναφέρουν οι εκθέσεις της ΕΛ.ΑΣ. Πώς από το εμπόριο χασίς οι «βαρόνοι» πέρασαν στην προστασία νυχτερινών κέντρων, στις κλοπές αυτοκινήτων και στις ληστείες τραπεζών .«Στο πρόσωπο του αστυνομικού ο Ζωνιανός έβλεπε και βλέπει τον “ζαπτιέ” (τον χωροφύλακα της Τουρκοκρατίας), τον ραβδούχο (της ναζιστικής κατοχής) και τους γερμανούς επικεφαλής των φυλακίων Γαράζου και Γενί Γκαβέ, που έρχονται να του στερήσουν την ελευθερία του ή και τη ζωή του ακόμη».( Απόσπασμα από το βιβλίο του 71χρονου δασκάλου Δημήτρη Παρασύρη από τα Ζωνιανά)
Του απομακρυσμένου χωριού του Ψηλορείτη με τους 1.600 κατοίκους, οι οποίοι ανήκουν σε 16 οικογένειες. Του χωριού που μετετράπη σε θέατρο αιματηρών συγκρούσεων και αστυνομικών επιχειρήσεων την τελευταία εβδομάδα. Η ενέδρα θανάτου το μεσημέρι της προηγούμενης Δευτέρας εναντίον 43 αστυνομικών, ένας από τους οποίους δίνει μάχη για τη ζωή του στο Νοσοκομείο Ηρακλείου, και η γιγαντιαία αστυνομική επιχείρηση που ακολούθησε αποτελούν μία ακόμη μάχη του πολύχρονου «ακήρυχτου πολέμου» της Ελληνικής Αστυνομίας με ομάδες κατοίκων των Ζωνιανών.
Οι αστυνομικοί μιλάνε για τέσσερις μεγάλες οικογένειες κακοποιών «που καλλιεργούν εκατοντάδες στρέμματα με χασίς, που επενδύουν τα τεράστια έσοδά τους από το εμπόριο ναρκωτικών σε νομιμοφανείς επιχειρήσεις της Κρήτης, που διεκδικούν στην περιοχή τους να μην ισχύει άλλος νόμος από τον δικό τους. Να μην τους απειλεί καμία τιμωρία»…
Οι Ζωνιανοί, από την πλευρά τους, μαζεμένοι αυτές τις ημέρες στα καφενεία και στα σπίτια τους για «υπερβολές της Αστυνομίας, που χρεώνει σε ένα χωριό τις παρανομίες 10-20 ανθρώπων…». Ποια είναι η αλήθεια για τα Ζωνιανά;
Είναι η μικρή…Κολομβία της Κρήτης, όπως λένε κάποιοι ένστολοι;
Μια παρεξηγημένη περιοχή, όπου το «αντάρτικο» και η «ανυποταγή» αποτελούν παράδοση από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας και της Αντίστασης;
Η αλήθεια, το ψέμα και η υπερβολή, ανάλογα με το ποιος μιλάει κάθε φορά, ακροβατούν πίσω από τις εικόνες των κατεστραμμένων από σφαίρες τζιπ της Αστυνομίας στην ενέδρα της Δευτέρας αλλά και των πάνοπλων αστυνομικών των ΕΚΑΜ να μπαινοβγαίνουν από τα χαμόσπιτα κάποιων Ζωνιανών στις μεζονέτες γειτόνων τους και να βρίσκονται μπροστά σε υπερπολυτελή αυτοκίνητα, αποξηραντήρια χασίς και…φουσκωμένα τραπεζικά βιβλιάρια απ’ όλες τις τράπεζες του κόσμου.
Με κινηματογραφική «εισβολή» η Αστυνομία ανακατέλαβε το «κράτος των Ζωνιανών». Δεκάδες αστυνομικοί έλαβαν μέρος στην επιχείρηση
Τα Ζωνιανά βρίσκονται σε υψόμετρο 640 μέτρων και ο μύθος λέει ότι πήραν το όνομά τους από έναν βοσκό τον οποίο έλεγαν Ζας ή Ζου. Αν κάποιος διαβάσει ορισμένα δημογραφικά στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα μπορούσε να τα καταχωρίσει στα χωριά… πρότυπα όλης της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι από τα λίγα χωριά που, παρά τη μετανάστευσή του, βλέπει να αυξάνεται συνεχώς ο πληθυσμός του. Είναι μάλιστα το πρώτο σε ποσοστό νέων κάτω των 24 ετών (54%) και έχει το μικρότερο ποσοστό γήρανσης του πληθυσμού (μόλις το 30%) σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Η ιστορία λέει ότι δεκάδες Ζωνιανοί σκοτώθηκαν στους μεγάλους απελευθερωτικούς αγώνες και στους τελευταίους πολέμους. Δεκαοκτώ Ζωνιανοί τινάχθηκαν στο Αρκάδι, δώδεκα σκοτώθηκαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τρεις στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στον οποίο τραυματίστηκαν άλλοι έντεκα, και δεκαπέντε ακόμη εκτελέστηκαν από τα στρατεύματα κατοχής. Οι κάτοικοι του χωριού έχουν να το λένε ότι τα Ζωνιανά είναι το μόνο μέρος όπου δεν έμεινε μόνιμα κανένας κατακτητής, είναι το μοναδικό χωριό του Μυλοποτάμου της Κρήτης όπου οι Τούρκοι δεν κατόρθωσαν να χτίσουν πύργο.
* Ο πυρηνικός φυσικός και ο αστυνομικός Οι κάτοικοι του χωριού έχουν να το λένε «για τους δεκάδες επιτυχημένους Ζωνιανούς που είναι οικονομολόγοι, γιατροί, δικηγόροι, αξιωματικοί του Λιμενικού κι ανάμεσα σε αυτούς ένας πυρηνικός φυσικός που δουλεύει στη NASA και είναι το μεγάλο καμάρι μας». Υπάρχει κι ένας Ζωνιανός, ο Εμμ. Πλουμής, που πήρε τη μεγάλη απόφαση κι έγινε… αξιωματικός της Αστυνομίας! Εξάλλου με μεγάλη περηφάνια αναφέρουν ότι τα Ζωνιανά, στην άκρη του Ψηλορείτη, έχουν βγάλει και δεινό… χάκερ!
Πρόκειται για τον Γιάννη Παρασύρη, ο οποίος σπούδαζε Ιατρική στην Μπολόνια και, όπως υπερηφανεύεται, «έσπασε» – τον Μάιο του 2005 – τους κωδικούς της CIA και απεκάλυψε το πόρισμα για τις συνθήκες θανάτου του ιταλού πράκτορα Νικόλα Καλιπάρι στο Ιράκ, κατά την προσπάθεια απελευθέρωσης ιταλίδας δημοσιογράφου. Το μεσημέρι της Τετάρτης, στις παρυφές του χωριού, κάτοικοι των Ζωνιανών που δεν άφηναν από τα μάτια τους τούς εκατοντάδες αστυνομικούς με τα αλεξίσφαιρα γιλέκα, που μπαινόβγαιναν στα σπίτια τους, μας έλεγαν:
«Τι μας ψάχνουν; Δεν βγάζουμε τα χρήματά μας από το χασίς, όπως λέτε. Κάθε οικογένεια έχει κτήματα στα πεδινά και στις παραλιακές περιοχές του Νομού Ρεθύμνου. Από το ίδιο το χωριό βγάζουμε μόνο 500 κιλά σταφίδα και 1.000 κιλά λάδι. Εχουμε όμως πολλαπλάσια έσοδα από τα κτήματά μας, αλλά και από μερικά τουριστικά καταλύματα. Παίρνουμε επιδοτήσεις 30.000 – 50.000 ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ενωση και θα παίρναμε περισσότερα αν δεν παρενέβαιναν παράγοντες από τα Ανώγεια που λύνουν και δένουν και μας… ρίχνουν.
Κι αν αγοράζουμε πολυτελή σπίτια και αυτοκίνητα, παίρνουμε δάνεια όπως όλος ο άλλος κόσμος. Δεν μπορούμε να μας χρεώνουν τις παρανομίες μερικών ανθρώπων από το χωριό»… Αυτή είναι, βέβαια, η μία ανάγνωση. Ο πρόεδρος της Κοινότητας Ζωνιανών κ. Κ. Παρασύρης λέει ότι «το πρόβλημα με το χασίς και τις επιθέσεις κατά των αστυνομικών είναι με το 5%-7% των κατοίκων του χωριού. Τους έχω προσεγγίσει και έχω συζητήσει μαζί τους. Καταλαβαίνετε όμως ότι, πέρα από μερικές κουβέντες και ορισμένες συμβουλές, δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο…».
* Οι δάσκαλοι εγκαταλείπουν Η μεγάλη στροφή, λέει ο νομαρχιακός σύμβουλος κ. Ι. Παρασύρης, συντελέστηκε «τη δεκαετία του ’90, όταν εμφανίστηκε στο χωριό κάποιος παραγωγός χασίς και τον ακολούθησαν ορισμένες οικογένειες ακόμη. Πριν είχαμε πολλούς πολιτιστικούς συλλόγους. Μάλιστα είχαμε και την πρώτη σχολή κρητικών παραδοσιακών χορών. Ολα αυτά όμως εξαφανίστηκαν τα τελευταία χρόνια».
Δεν θέλει πολύ για να γυρίσει μια ολόκληρη κοινωνία πίσω, όπως έλεγε άλλος κάτοικος του χωριού: «Εχουμε εξατάξιο δημόσιο σχολείο με 80 παιδάκια. Αλλά εδώ πάνω μόλις έρχονται οι δάσκαλοι σκέφτονται πώς θα φύγουν. Παίρνουν αμέσως αποσπάσεις για Ηράκλειο και Ρέθυμνο. Γυμνάσιο και Λύκειο υπάρχουν στην Κράνα και στα Ανώγεια. Αλλά μόνο δεκαπέντε με είκοσι παιδιά τελειώνουν πλέον το Λύκειο. Εξάλλου και οι λίγοι που σπουδάζουν μένουν τελικά άνεργοι. Και ύστερα βλέπουν αυτούς με τα πολυτελή σπίτια, τα γρήγορα αυτοκίνητα, τα ξενύχτια στα μαγαζιά της Κρήτης και σκέφτονται να ακολουθήσουν τον ανάποδο δρόμο.
Το ένα φέρνει το άλλο και το κακό παράδειγμα απλώνεται». Την ώρα που τα έλεγε αυτά, ένα τζιπ περνούσε από μπροστά του και τρεις πάνοπλοι αστυνομικοί άρχισαν να ψάχνουν με τον ειδικά εκπαιδευμένο σκύλο για χασίς σε κάτι σκισμένες σακούλες σκουπιδιών που είχαν διασκορπισθεί σε όλον τον κεντρικό δρόμο. Τριάντα κάτοικοι του χωριού παρακολουθούσαν από ένα καφενείο, απέναντι από το γραφείο της κοινότητας, χωρίς να λένε λέξη. Λίγο πιο κάτω τα έκπληκτα μάτια των παιδιών του δημοτικού σχολείου πίσω από τα κάγκελα του προαυλίου παρακολουθούσαν κι αυτά:
«Αυτούς με τις μαύρες στολές και τις κουκούλες να μπαίνουν στα σπίτια τους» όπως παρατηρεί ο συνομιλητής μας. * «Γίνεται μαζική καλλιέργεια χασίς» Ο δικηγόρος κ. Γ. Μαρής, ο οποίος έχει χειρισθεί υποθέσεις αστυνομικών που εμπλέκονται σε αιματηρές συμπλοκές στην περιοχή, καταλογίζει στην τοπική κοινωνία ότι «δεν έχει απωθήσει, παρ’ ότι θα μπορούσε, τους παραβάτες».
Εκθεση που συνέταξαν τοπικοί αξιωματικοί αποδεικνύει ότι όλοι γνώριζαν, καθώς «στα Ζωνιανά γίνεται μαζική καλλιέργεια χασίς σε φυτείες, οι περισσότερες από τις οποίες είναι κοντά στο χωριό». Η μικρή απόσταση «διευκολύνει τους παραγωγούς χασίς στις κινήσεις τους και στην έγκαιρη κάλυψη των καλλιεργειών» όποτε πλησιάζει το ελικόπτερο της Αστυνομίας. Το 2004 η Αστυνομία είχε εντοπίσει στην περιοχή 18 φυτείες χασίς με 4.681 δενδρύλλια. Εκτοτε, λόγω των ενόπλων επιθέσεων που δέχονται οι αστυνομικοί και της απόστασης που κρατούσε από την περιοχή η Αστυνομία, δεν εντοπίζονταν και καταστρέφονταν κάθε φορά όχι περισσότερα από 20-30 δενδρύλλια.
Κάτοικοι των Ζωνιανών και των γύρω περιοχών, εκμεταλλευόμενοι το… καθεστώς πλήρους ασυδοσίας λόγω της απουσίας της Αστυνομίας, εκτός από τα ναρκωτικά επεκτάθηκαν σταδιακά και σε άλλες εγκληματικές δραστηριότητες, «χτυπώντας» συχνά πυκνά στην παραλιακή ζώνη του Ρεθύμνου, όπου ήλεγχαν και νυχτερινά κέντρα. Κλοπές αυτοκινήτων, ληστείες τραπεζών και άλλα εγκλήματα, που έμεναν ως τώρα χωρίς δράστες, αρχίζουν να συνδέονται από την Αστυνομία με στοιχεία που βρίσκουν στα Ζωνιανά.
Οι Αρχές έχουν εντοπίσει και στοιχεία για τη συνεργασία κατοίκων του χωριού και με νονούς της Αθήνας, που τους τροφοδοτούν με ναρκωτικά. Μάλιστα καταζητούμενοι μπράβοι από την Αθήνα βρίσκουν κατά καιρούς καταφύγιο στη… «ζώνη ελευθέρου εμπορίου» των Ζωνιανών. Το 1997 κακοποιοί από τα Ζωνιανά και τα γύρω μέρη πιστεύεται ότι είχαν βάλει βόμβα στο σπίτι τού τότε νομάρχη Ρεθύμνου κ. Εμμ. Λίτινα. Ακολούθησαν ένοπλες επιθέσεις με καλάσνικοφ εναντίον κοινοτικών καταστημάτων και τραπεζών στην περιοχή Μυλοποτάμου.
Το 2005 πραγματοποιήθηκε μαζική επίθεση Ζωνιανών στις φυλακές Χανίων, επειδή απεβίωσε κρατούμενος συγχωριανός τους. Οι καταγγελίες «Το χωριό ξέρει αλλά δεν μιλάει» Αντίθετα με την εικόνα που παρουσιάζουν κάποιοι Ζωνιανοί, αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ., στελέχη του υπουργείου Εσωτερικών και τοπικοί παράγοντες περιγράφουν την κατάσταση με τα πιο μελανά χρώματα. Αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. που υπηρετεί στην περιοχή του Μυλοποτάμου σημειώνει χαρακτηριστικά:
«Στην καλλιέργεια χασίς απασχολούνται δεκάδες μέλη τεσσάρων οικογενειών. Το χωριό ξέρει αλλά δεν μιλάει. Πολλές από τις εμφανιζόμενες ως καλλιέργειες ελιών ή σταφίδας, όπως και κάποιες κτηνοτροφικές μονάδες, για τα οποία πέφτουν και επιδοτήσεις, στην πραγματικότητα είναι πλαστές, προκάλυμμα των καλλιεργειών του χασίς. Οι περισσότεροι χασισοκαλλιεργητές εμφανίζονται να έχουν πενήντα με εκατό πρόβατα και ταυτόχρονα τραπεζικές καταθέσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, οι οποίες δεν δικαιολογούνται βέβαια από την εκμετάλλευση των λίγων δεκάδων αμνοεριφίων».
Και προσθέτει: «Ακόμη κι αυτό που λένε για τους δασκάλους είναι η μισή αλήθεια. Υπηρετούσε εδώ ένας ευσυνείδητος δάσκαλος με την οικογένειά του, ο οποίος έκανε και δωρεάν φροντιστήριο στα παιδιά. Μόλις όμως μίλησε σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό για κάποιους χασισεμπόρους στα Ζωνιανά, τον έβαλαν σε μαύρη λίστα και αναγκάστηκε να φύγει άρον άρον με όλη την οικογένειά του».
Το ΒΗΜΑ, 11/11/2007 , Σελ.: A08- Β. Γ. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ
