Γιατί υποστηρίζω τον Γιώργο Παπανδρέου
Επειδή στην πορεία μου στον δημόσιο βίο δεν επιχείρησα ποτέ να κρύψω τις απόψεις μου και τις θέσεις μου δηλώνω σήμερα -που διακυβεύονται η ταυτότητα και οι αρχές του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος- την υποστήριξή μου στον Γιώργο Παπανδρέου.
Είναι αυτός που ανέλαβε ιστορικές ευθύνες σε δύσκολες στιγμές για την χώρα πληρώνοντας -μαζί με το ΠΑΣΟΚ- κόστος που δεν του αναλογούσε. Δεν διστάζει σήμερα να εκτεθεί απέναντι σε συμφέροντα που επιχειρούν να προσαρτήσουν το Κίνημα Αλλαγής μέσα από μεσοβέζικες, άχρωμες και άγευστες θέσεις σε ένα βολικό κόμμα που θα τους εξυπηρετεί.
Λέξη δεν ακούμε για την οικονομία με το χρέος της χώρας να καλπάζει και το εισόδημα των φτωχών να συρρικνώνεται. Το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να ξαναβρεί την θέση του στην κοινωνία κι όχι σε αυριανούς πολιτικούς συσχετισμούς με την εξουσία να είναι αυτοσκοπός.
Ο χώρος μας πιέζεται να ξεχάσει τις αρχές και τις ρίζες του και να γίνει έρμαιο της πολιτικής διαπλοκής μέσα από την απολίτικη στάση των “ίσων αποστάσεων’, την ιδεολογική ασάφεια και την εμφάνιση του νεοκομματισμού ως δήθεν ανανέωση.
Πιστεύω ότι ο Γιώργος Παπανδρέου με τις ιστορικές παρακαταθήκες που τον δεσμεύουν, τους πολιτικούς συμβολισμούς που εκφράζει και την γενναιότητά του να μην παραιτηθεί από τους αγώνες του, εκφράζει την γνήσια αγωνία της παράταξης για την αναγέννησή της.
Ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ δεν σκουριάζει και η μακρά ιστορία των δημοκρατικών αγώνων με ρήξη πάντα με τη συντήρηση δείχνει πως ερχόμαστε από πολύ μακριά και οφείλουμε να πάμε πολύ μακριά. Ας μην ακούσουμε τις Σειρήνες που φωνάζουν “ούτε δεξιά, ούτε αριστερά” και καλούν σε ένα ουδέτερο “κέντρο”, μια βολική, ανιστόρητη “σοσιαλδημοκρατία”.
Την Κυριακή και τις μέρες που θα ακολουθήσουν κρίνεται η ύπαρξη και η ταυτότητα ενός χώρου που ο Ανδρέας Παπανδρέου όρισε πολιτικά και ιδεολογικά ως χώρο αντιδεξιό -σοσιαλιστικό και όχι σοσιαλδημοκρατικό.
Τα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης και κάποιοι “τουρίστες” – ψηφοφόροι μαζί με αόρατους σχεδιαστές του μέλλοντος της χώρας οδηγούν μέσα από την δήθεν ανανέωση στην εξαφάνιση ενός κόμματος που θα πρέπει να ξαναβρεί τις ρίζες του για να έχει βέβαιο μέλλον.
Η γέφυρα με το παρελθόν της δημοκρατικής παράταξης διασφαλίζει το μέλλον του. Με τον λαό και την πραγματική βάση του κόμματος και όχι με όσους θέλουν ένα κόμμα ανώδυνο για την ολιγαρχία, λίγο αριστερά – λίγο δεξιά και χωρίς πολιτικές θέσεις.
Οι ενεργοί πολίτες δεν θα καθίσουμε “φρόνιμα”. Για να ξαναανατείλει ο ήλιος και να μη σβήσει από τα σύννεφα μιας άχρωμης “ανανέωσης” με χορηγούς που θέλουν τελικά να το σβήσουν από την Ιστορία.
Αυτή την μνήμη θα πρέπει να υπερασπιστούμε την Κυριακή στις εκλογές “με λογισμό και όνειρο”, με αυτοκριτική, πίστη στις αρχές μας, σεβασμό στο παρελθόν κι ελπίδα για το μέλλον.
Το λαϊκό κίνημα που αγκάλιασε το ΠΑΣΟΚ και στήριξε τον Ανδρέα Παπανδρέου στον ανυποχώρητο αγώνα κατά της Δεξιάς είναι πάντα εδώ. Δεν συρρικνώθηκε. Αυτοί που συρρικνώθηκαν είναι όλοι όσοι προσπάθησαν και προσπαθούν να αποκόψουν από τις ρίζες του ένα μεγάλο Κίνημα και να το μετατρέψουν σε ένα μικρό συμπλήρωμα της Δεξιάς και οικονομικών ολιγαρχών.
