στην Ραδιοφωνική εκμπομπή “Ελληνικό Φαινόμενο” Ένας καλλιτέχνης με μεγάλη ιστορία στο Ελληνικό τραγούδι, έχοντας στο ενεργητικό πολύ μεγάλες επιτυχίες,με σπάνιο ήθος και συνέπεια. Άνθρωπος βαθιά θρησκευόμενος, άλλωστε το αποδεικνύουν οι πράξεις και τα έργα του.
Ποτέ δεν τον ενδιέφεραν τα χρήματα, παρά μόνο το τραγούδι που ήταν η αγάπη του, και αυτό αποδεικνύεται και από ένα σουξέ του “Δεν με συγκινούν εμένα τα λεφτά, ούτε με ζαλίζουν τα χειροκροτήματα, αξία έχουν τα καλά αισθήματα”.
Έγραψε πολλά τραγούδια για άλλους καλλιτέχνες και έγιναν επιτυχίες. Ο Γιώργος Κοινούσης μη μπορώντας να υποταχθεί στο κατεστημένο της νύχτας, αποχαιρέτησε πολύ νωρίς τις πίστες, και το μόνο μέλημα του πλέον είναι να γράφει τραγούδια.
Νίκος Βάνης :μαζί μας ο”Παρθενώνας”του Ελληνικού τραγουδιού. Γεια σας κύριε Κοινούση, τι κάνετε;;
Γ. Κοινούσης: Να είστε καλά, την αγάπη μου σε όλους σας, εκεί στα αδέλφια μου.
Ν. Βάνης: Στην όμορφη Θεσ/νίκη;;
Γ. Κοινούσης: Η Θεσ/νίκη για μένα είναι ιστορία μεγάλη, το άλλο μισό της ζωής μου. Εκεί έχω πρωτοτραγουδήσει, έχω παίξει ακορντεόν, έχω υπηρετήσει στρατιώτης. Εκεί πέρασα τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου.
Ν. Βάνης: Έχει κυκλοφορήσει ένα CD με όλες τις μεγάλες σας επιτυχίες.
Γ. Κοινούσης: Αυτό το χρωστούσα σε όλους τους φίλους μου. Ν. Βάνης: Την δεκαετία ΄70 – ΄80 γινόταν χαμός όπου κι αν εμφανιζόσασταν. Γ. Κοινούσης: Εκεί στην Θεσ/νίκη στο ?Καν ? Καν? όπου εμφανιζόμουν γινόταν λαϊκό προσκύνημα. Ερχόταν η τροχαία για να βάλει τάξη το 1973, αλλά και σε άλλα μαγαζιά που τραγουδούσα.
Ν. Βάνης: Πάντως η Θεσ/νίκη σας αγαπά.
Γ. Κοινούσης: Τα τραγούδια μου εμένα τα καταλαβαίνουν άνθρωποι που τους έχουν απομείνει τα αισθήματα και συναισθήματα. Αν δεν καταλαβαίνεις ένα τραγούδι, δεν μπορείς να καταλάβεις και τον τραγουδιστή, και το αντίθετο. Όλα τα τραγούδια μου μιλούν για αισθήματα, για τον άνθρωπο, για την ζωή, για ότι βγαίνει μέσα από τον άνθρωπο, και νομίζω ότι ο κόσμος της Θεσ/νίκης έχει όλα αυτά τα οποία ανέφερα προηγουμένως, με καταλαβαίνει, με νοιώθει, με αγαπά ακόμα και πιστεύω ότι εξακολουθεί να γίνεται και σήμερα.
Ν. Βάνης: Εγώ κύριε Κοινούση είμαι λάτρης του παλιού καλού τραγουδιού, συμπεριλαμβανομένου και του δικού σας ρεπερτορίου. Το τραγούδι ?Δεν με συγκινούν εμένα τα λεφτά?, τι αντιπροσωπεύει για σας.
Γ. Κοινούσης: Αυτό το τραγούδι είναι ένα συμβόλαιο που έχω κάνει με τον εαυτό μου, όταν το πρωτοέγραψα. Όταν ακόμα οι άνθρωποι δούλευαν και σε άλλα μαγαζιά. Αυτοί λοιπόν με σήκωναν στους ώμους από την αγάπη τους και εγώ τους έλεγα ?Δεν με συγκινούν εμένα τα λεφτά, ούτε με ζαλίζουν τα χειροκροτήματα, αξία έχουν τα καλά αισθήματα?. Αυτό το έχω αποδείξει στον κόσμο, ο οποίος δεν εμπαίζεται, μπορεί να παρασύρεται από ορισμένα φαινόμενα της εποχής, από τραγούδια που γίνονται σουξέ με την διαφήμιση, με τους δημοσιογράφους που πιο πολύ συνεισφέρουν στην δημιουργία των σουξέ, έχουν τέτοια δύναμη και καλά κάνουν, δεν δίνουν σημασία στην αξία του τραγουδιού. Είναι τα φαινόμενα της εποχής αυτά, δηλαδή τα Μ.Μ.Ε διαμορφώνουν ένα τραγούδι, με το πόσο θα το λανσάρουν, με το πόσο θα το πλασάρουν στον κόσμο. Και άλλα τραγούδια, όχι δικά μου, άλλων τραγουδιστών που είναι πολύ καλύτερα, δεν τα ακούει ο κόσμος. Το τελευταίο μου CD περιλαμβάνει 27 όμορφα παλιά τραγούδια, εάν δεν το διαφημίσεις η επιτυχία ενός τραγουδιού είναι δική σας. Εσείς την βγάζετε στον αέρα. Εγώ είμαι ένα γράμμα, το οποίο εάν δεν πάει στον προορισμό του, θα μείνει αδιάβαστο. Είναι τα πράγματα αληθινά αυτά που λέω. Ότι τραγούδια κι αν είναι εάν δεν μάθει ο Ελληνικός λαός, ότι ο Γιώργος Κοινούσης έχει βγάλει τα όμορφα αυτά παλιά σε ένα CD, πως αλλιώς θα τα πάρει και θα τα μάθει.
Ν. Βάνης: Εμένα το ?Δεν με συγκινούν εμένα τα λεφτά? είναι ένα τραγούδι που με αγγίζει.
Γ. Κοινούσης: Στον δίσκο μου αυτόν που συμπεριλαμβάνεται αυτό το τραγούδι, υπάρχουν και το ?Άνθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε?, ? Τα μάτια σου κοιτάζω και ζαλίζομαι?, ? Πίσω μην κοιτάς?, ?Που πήγαν τόσοι άνθρωποι, ποιός ξέρει να μου πει, υπάρχουνε χαθήκανε, ή έγιναν τρελοί?, τραγούδια με πολύ μεγάλη σημασία, επίσης το ?Άντε βρε παλιοζωή?, ?Αχ ας μπορούσα? το πρώτο μου τραγούδι που έγινε επιτυχία, και το είχα δώσει στην Γ. Λύδια, σαν συνθέτης και στιχουργός, που οι πιο πολλοί Έλληνες το έχουν τραγουδήσει, αλλά δεν ήξεραν ότι είναι δικό μου τραγούδι. Εκείνα τα χρόνια εμάς τους άπειρους συνθέτες μας τα έπαιρναν με άλλο όνομα.
Ν. Βάνης: Γιατί γινόταν αυτό Γιώργο Κοινούση;;
Γ. Κοινούσης: Γιατί σε εκείνη την εποχή υπήρχαν συνθέτες που έκαναν συμβόλαια και κατοχυρωνόταν. Έλεγαν ότι εμείς κάνουμε συμβόλαιο για πέντε χρόνια και θέλουμε να μας βάζεις σε κάθε εκπομπή τόσα τραγούδια. Όποιος άλλος πήγαινε του έλεγε η εταιρεία π.χ Γιώργο Κοινούση τι να σου κάνω, από την στιγμή που δεν έχω χώρο να σε διαφημίσω, γιατί να σου πάρω το τραγούδι, για να στο βάλω στο ντουλάπι. Εμείς όμως είχαμε την ανάγκη, την μανία, την φιλοδοξία, να βγουν και τραγούδια μας, να τα ακούσουμε και εμείς οι ίδιοι. Αναγκαζόμασταν και τα δίναμε, όπως εγώ που έχω δώσει και άλλα τραγούδια μου σε τραγουδιστές, μόνο και μόνο από μεράκι, να ακούσω αυτά που έγραψα. Και τα άκουσα από άλλους τραγουδιστές και ας μην ήταν στο όνομα μου, όπως το ?Ποιο θα είναι το φινάλε μας ? ένα πολύ όμορφο τραγούδι, που το έχει πει η Π. Πάνου. Έτσι ήταν εκείνα τα χρόνια και εμείς συμβιβαζόμασταν. Δεν μας ένοιαζε εάν δούμε τόσο το όνομα μας, όσο να ακούσουμε αυτά που γράψαμε και να δούμε την φωτογραφία μας. Τα πρώτα τραγούδια που έκανα ήταν το ?Άνθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε?, ?Πάλι στο σπίτι μου χαράματα? που το έχει πει ο Μ. Μενιδιάτης, ?Πιάσε το ποτήρι? που το είπε ο Γ. Μπιθικώτσης, το ?Εγώ σ΄ αγαπώ? που το είπε η Γ. Λύδια και έτσι εγώ έκανα το μπουμ με το ?Δεν καταλαβαίνω τίποτα?. Όλα αυτά τα τραγούδια είχαν νόημα. Ύστερα ήλθαν τα ?Τα παιδιά, τα παιδιά?, ? Όλοι θα ζήσουμε? το οποίο το έχω μετατρέψει ως χασάπικο και έχει δύο εκτελέσεις. Το τραγούδι της Θεσ/νίκης ήταν το ? Να ξαναγινόμασταν πάλι πιτσιρίκοι?, γινόταν χαμός μ΄ αυτό το τραγούδι.
Ν. Βάνης: Πόσους δίσκους έχεις κυκλοφορήσει;;
Γ. Κοινούσης: Εγώ γράφω τραγούδια από το 1955, πιτσιρίκος ήμουνα με κοντό παντελονάκι. Δώδεκα χρονών ήμουνα και έγραφα τραγούδια. Το πρώτο μου τραγούδι το είχα γράψει με την Κ. Γκρέυ σε στίχους και μουσική. Ύστερα έπαιζα οκτώ χρόνια σε όλους τους δίσκους, του Σ. Καζαντζίδη, Μαρινέλλας, Β. Μοσχολιού, Π. Πάνου, Γ. Μπιθικώτση, Π. Γαβαλά, στον οποίο έχω δώσει πολλά τραγούδια μου. Είχε γίνει κλασικό το ?Είναι δυστυχισμένοι όσοι είναι χωρισμένοι, δυστύχησα και εγώ, μα ακόμα σ΄ αγαπώ.
Ν. Βάνης: Φοβερό τραγούδι.
Γ. Κοινούσης: Αυτό το τραγούδι είχε γίνε μεγάλη επιτυχία και εμπεριέχεται και στο καινούργιο μου CD. Μέχρι σήμερα έχω γράψει γύρω στα 600 τραγούδια, στίχους και μουσική. Ν. Βάνης: Να πάμε Γιώργο πίσω την εποχή που εμφανιζόσουν στην Αμερική με το τραγούδι ? Αμερική, Αμερική, καλά μου λέγαν μερικοί πως είσαι χώρα τραγική?. Πόσο επίκαιρο είναι αυτό το τραγούδι;; Γ. Κοινούσης: Το ?Αμερική, Αμερική? ήταν προφητικό τραγούδι. Τραγούδησα στην Αμερική μετά τον Χ. Κολόμβο που την είχε ανακαλύψει. Εγώ την ανακάλυψα στα καλά και τα χάλια της. Η Αμερική είναι μια χώρα με αντιθέσεις, δεν αναθεματίζω τους ανθρώπους της, αλλά την πολιτική και τους πολιτικούς της. Ο λαός έχει μάθει να φέρεται και να μιλά ελεύθερα, δεν καταπιέζεται και κάτι άλλο ακόμα, ότι είναι μια χώρα που αναγνωρίζει τις αξίες. Από την άλλη έχει και τα κακά της. Έτσι είναι η Αμερική, όπως ακριβώς την τραγούδησα, μαγική και τραγική. Από την μια βλέπεις τον πλούτο, την ευμάρεια και από την άλλη βλέπεις την πείνα και την δυστυχία.
Ν. Βάνης: Έχεις κάνει πάρα πολλές συναυλίες στο εξωτερικό.
Γ. Κοινούσης: Εγώ τον κόσμο τον γύρισα σαν καλλιτέχνης παλαιότερα, μετά όταν έκανα στροφή στον Χριστό, τα τελευταία 15 χρόνια, έγραψα τραγούδια με Χριστιανικό περιεχόμενο. Τα έμαθαν οι άνθρωποι και με ξαναφώναξαν τώρα να τραγουδήσω, αυτά που λέω τώρα. Μιλώ για την Ελλάδα, για την πίστη, την Ορθοδοξία μας και αυτά έχουν το νόημα. Έτσι ευτύχησα να παρουσιάσω τις δύο πλευρές μου σαν καλλιτέχνης, τον Γιώργο Κοινούση πριν και μετά. Γι΄ αυτό έξω οι άνθρωποι μπορώ να σου πω ότι με αγαπούν και με σέβονται, απ΄ ότι εμείς, καθώς επίσης αγαπούν την Ελλάδα, αλλά και την πίστη.
Ν. Βάνης: Αυτό το είδαμε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες το πόσο μας αγαπά η ομογένεια.
Γ. Κοινούσης: Πήγα Αυστραλία, Αμερική, σε όλη την Ευρώπη, όπου υπάρχουν Έλληνες και αυτό το είδα. Τώρα πάλι γύρισα στα παλιά μου τραγούδια, γιατί πρώτον ήθελα ο ίδιος να ξαναγίνω πιο μικρός κατά τριάντα χρόνια, γιατί όταν λες εκείνα που έλεγες πριν από τριάντα χρόνια, αυτό το συναίσθημα περνά μέσα σου, βιώνεις και ξαναγίνεσαι πάλι πιο μικρός. Είχα την ευτυχία πάλι η φωνή μου να είναι καλύτερη απ΄ ότι ήταν πριν, δεν είμαι ξεθωριασμένη φωτογραφία, είναι η φωτογραφία η σημερινή. Γι΄ αυτό εάν θα καταλάβεις τα τραγούδια μου καθημερινά, πολύ πιο σωστά, απ΄ ότι ήταν παλαιότερα. Και κάτι άλλο που δεν ξέρει ο κόσμος σ΄ αυτό το CD παίζω ο ίδιος όλα τα όργανα, δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο αυτό, ένας τραγουδιστής να παίζει όλα τα όργανα, εκτός από τους στίχους και την μουσική. Ήθελα ότι βγαίνει από μέσα μου, όπως λέω σε ένα σημείωμα, να βγαίνει από την ίδια ψυχή, πηγή, καρδιά, χέρια, δάχτυλα και φωνή. Είναι κάτι διαφορετικό να έχεις στα χέρια σου το CD. Θέλω να δοθεί η ευκαιρία στους ανθρώπους να το πάρουν, όχι επειδή θα πάρω ποσοστά, είπαμε εμένα δεν με συγκινούν τα λεφτά, άμα με συγκινούσαν 20 χρόνια σαν ακορντιονίστας εάν ήμουν στα συγκροτήματα θα είχα βγάλει του κόσμου τα λεφτά. Αλλά εγώ έχω άλλο προορισμό.
Ν. Βάνης: Μια ερώτηση που μου κάνει πολύς κόσμος, γιατί ο Γιώργος Κοινούσης εγκατέλειψε το τραγούδι;;
Γ. Κοινούσης: Το τραγούδι δεν το εγκατέλειψα, απόδειξη είναι ότι δεν σταμάτησα να γράφω τραγούδια, παρ΄ όλο που δεν εμφανιζόμουν σε κέντρα. Εάν θέλεις μπορώ να σου τα στείλω, και που μιλούν για θέματα που είπα προηγουμένως. Εγώ την νύχτα την εγκατέλειψα γιατί δεν μπορούσα να συμμορφωθώ με το σύστημα.
Ν. Βάνης: Με το κατεστημένο δηλαδή.
Γ. Κοινούσης: Υπήρξα αδιαπραγμάτευτος, εγώ ποτέ δεν μπορούσα να γίνω οικόπεδο για αντιπαροχή. Εγώ ήμουνα ο Γ. Κοινούσης.
Ν. Βάνης: Ο Γιώργος Κοινούσης που τον αγαπά ο κόσμος.
Γ. Κοινούσης: ο Κοινούσης ο τρελός, ο παλαβός, ο ιδιόρρυθμος, ο ασυμβίβαστος.
Ν. Βάνης: Με τα ωραία ντυσίματα.
Γ. Κοινούσης: Ακριβώς. Δεν μπορούσα να παίξω το παιχνίδι τους. Και τώρα άμα βρεθεί μαγαζί να μπορέσει να καταλάβει αυτό που είμαι και να δώσω στον κόσμο αυτό που θέλω, είμαι έτοιμος να το κάνω.
Ν. Βάνης: Δηλαδή θα ξανατραγουδήσεις;;
Γ. Κοινούσης: Είπα εάν έβρισκα τις κατάλληλες συνθήκες να μπορέσω να εργαστώ. Είναι πολλοί οι λόγοι που μου έκαναν να φύγω από την νύχτα, με όποιο κι αν ήταν το κόστος. Εγώ εκποίησα όλη την περιουσία μου στα 20 χρόνια. Ποιός ρωτά γιατί το έκανα αυτό;; Τόσο πολύ τρελός ήμουνα να περνώ τόση μιζέρια, αλλά όμως παλικαρίσια. Έδωσα ότι είχα φτιάξει όλα αυτά τα χρόνια, αλλά προκειμένου να πάω στο τρελοκομείο, ή να φθείρω την ψυχή μου, ή να γίνω αλκοολικός από στεγνό και υγρό ποτό, ο νοών, νοείτο, πήρα την ψυχή μου και γύρισα πίσω στο λιμάνι μου, στην Ιθάκη μου. Αλλά αν υπάρξουν σωστές και υγιείς συνθήκες για να ξανατραγουδήσω για τον λαό, εγώ δεν θα το κάνω για τον κύριο τάδε που έκανε λεφτά, μαγκιά του πως τα έκανε, αλλά για μένα δεν μετρά πόσα λεφτά έχει ο κάθε άνθρωπος, αλλά πόση ψυχή, γιατί και εγώ ψυχούλα είμαι.
Ν. Βάνης: Εάν ερχόταν ένας επιχειρηματίας από την Θεσ/νίκη, που ξέρεις πόσο σε αγαπά, νομίζω περισσότερο από την Αθήνα και σου έκανε μια πρόταση για να τραγουδήσεις, ποιά θα ήταν η απάντηση σου;;
Γ. Κοινούσης: Δεν με αγαπά πιο πολύ, είναι οι άνθρωποι της που έχουν αισθήματα. Κάπου έχω πει ότι πιο πολλοί Έλληνες είναι από την Θεσ/νίκη και πάνω. Πήγαινα μια βόλτα στις Σέρρες και την Καβάλα, εκεί να δεις τα αισθήματα , και εκεί το καταλαβαίνω από το πόσους φίλους έχω στο κάθε μέρος και το πόσο με καταλαβαίνουν και πόσο μπορώ να συνεννοούμαι. Η δυστυχία είναι εκεί ότι δεν μπορώ να επικοινωνήσω με ανθρώπους, γιατί όλοι οι άνθρωποι είναι αυτοί που έχει πει ο Κοσμάς ο Αιτωλός, ότι στα έσχατα χρόνια τρέχουμε μίλια μακριά για να βρούμε ανθρώπους να επικοινωνούμε. Εδώ έχουμε φτάσει, άνθρωποι, άνθρωποι!!!! Που είναι οι άνθρωποι;;. Δεν είναι αλήθεια με το πόσα λεφτά έχεις για να σου δώσω σημασία, και ποιος είσαι, για να σου ανοίξω την πόρτα του αυτοκινήτου, για να μπεις μέσα. Εγώ λοιπόν δεν παίζω το παιχνίδι αυτό. Δεν με μοιάζει εάν θα φάω. Εγώ το φαΐ και την τροφή την βρίσκω από άλλα πράγματα. Αν λοιπόν βρεθεί ο άνθρωπος να με καταλάβει θα έλθω στην Θεσ/νίκη να τραγουδήσω, δεν έχω αντίρρηση. Μια φορά μου είχαν κάνει μια πρόταση και είπα, ότι πρώτον ένα μέρος των χρημάτων θα πηγαίνουν γι΄ αυτούς που θέλουν να αποφυλακιστούν από χρέη προς το δημόσιο, δεύτερον θέλω να κάνω εγώ το πρόγραμμα και τρίτον είναι να μου πεις ποιοι θα είναι μαζί μου. Πότε αυτός μου λέει ότι θα έχουμε 12 τραγουδίστριες, και εγώ του λέω, πως θα τραγουδούν με τα πόδια, ή με το στόμα;; Εγώ θέλω ένα μαγαζί να μπει ο λαός, να είναι πιο νωρίς το πρόγραμμα, όχι να έρχονται να με ακούμε εκείνοι που έχουν αϋπνίες. Να έλθουν οι νέοι, οι οικογένειες, να γίνει εκείνο το όμορφο Ελληνικό μαγαζί.
Ν. Βάνης: Το Ελληνικό, όχι το ξενόφερτο.
Γ. Κοινούσης: Εγώ δεν θέλω τα εκατομμύρια, εάν τα ήθελα θα μπορούσα να τα έχω.
Ν. Βάνης: Εγώ πιστεύω Γιώργο ότι σίγουρα θα βρεθεί κάποιος Θεσσαλονικιός επιχειρηματίας να σου κάνει πρόταση.
Γ. Κοινούσης: Οι προτάσεις δεν έχουν σταματήσει, το θέμα είναι ότι εγώ δεν συμβιβάζομαι, ότι εγώ δεν μπορώ να προσαρμοστώ, ή να παίξω το παιχνίδι τους. Θα μου πει ο επιχειρηματίας όταν το μαγαζί αρχίζει νωρίς, δεν θα σπάσουν, δεν θα κάψουν, πως εγώ θα οικονομήσω;; Ενώ εγώ είμαι άλλος άνθρωπος, είμαι λαός, γιατί μέσα από τον λαό είναι η Ελλάδα. Δεν με νοιάζει πόσα θα οικονομήσω, εμένα με νοιάζει να ξανατραγουδήσω νωρίς, για να μπορέσει ο κόσμος να ξυπνήσει νωρίς για την δουλειά του. Δεν βλέπεις σήμερα την νεολαία φεύγει από το σπίτι μία η ώρα την νύχτα και γυρνά δώδεκα το μεσημέρι. Πως θα πάει ο άλλος στην δουλειά του όταν φεύγει από το κέντρο έξι η ώρα το πρωί. Δεν θα σκοτωθεί στον δρόμο;; Μπορεί να αποδώσει;; Εγώ είπα μια κουβέντα στην τηλεόραση και να κατάλαβαν, να μπει μια τάξη και με παρεξήγησαν. Τελικά λοιπόν με τέτοιες συνθήκες αδελφάκι μου δεν τραγουδώ. Τραγουδώ στο σπίτι μου, για τους φίλους μου, όταν βρεθούμε σε ένα ταβερνάκι, σε ένα σπίτι θα τραγουδήσουμε όλοι μαζί, όπως παλιά. Όχι να είμαι Σταρ, εγώ είμαι αντιστάρ.
Ν. Βάνης: Πως βλέπεις σήμερα την πορεία του Ελληνικού τραγουδιού;; Γιατί βλέπουμε σχεδόν όλα τα μαγαζιά να προβάλλουν το ξενόφερτο τραγούδι.
Γ. Κοινούσης: Το ξενόφερτο τραγούδι το θέλει η νέα τάξη πραγμάτων να το προωθήσει, για να καταργήσει την γλώσσα των λαών, τα αισθήματα, τα συναισθήματα, τις παραδόσεις και όλα αυτά που εμποδίζουν τα σχέδια της παγκοσμιοποίησης. Ο λαός μας να ξεχάσει την γλώσσα του, να υπάρξει μια γλώσσα για όλους, μια σημαία, ένα νόμισμα, μια ταυτότητα, όπως άρχισε ένα γίνεται. Αυτά είναι σχέδια και σου λένε θα μιλάμε μόνο Αγγλικά. Δεν αναρωτιούνται τι λένε οι Έλληνες για τον πολιτισμό και την κουλτούρα τους. Γι΄ αυτό έπαθαν πλάκα κατά την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων. Δεν μπορούν να χωνέψουν ότι ο Ελληνικός λαός είναι ο κυρίαρχος της γης, οι άλλοι λαοί δεν τους πολυενδιαφέρει, ο ανάδελφος λαός είναι ο Ελληνικός. Δύο είναι οι ανάδελφοι λαοί, οι Έλληνες και οι Εβραίοι, αλλά οι Εβραίοι έχουν τους Αμερικανούς, ή μάλλον οι Αμερικάνοι έχουν τους Εβραίους. Ενώ εμείς έχουμε τον θεό, αυτό δεν μπορούν να το χωνέψουν. Ξέρεις τι λένε;; Μα είναι δυνατόν να μην μπορούμε να νικήσουμε 1500 Αγιορείτες;; Δεν βλέπεις στην Eurovision αντί να στείλουμε ένα τραγούδια στα Ελληνικά, στέλνουμε με Αγγλικό στίχο, γιατί όχι να μην μάθουν οι άλλοι Ελληνικά. Επειδή χάθηκε για μια ψήφο η Ελληνική γλώσσα να μιλάτε παγκοσμίως, να χάσει την αξία της. Απορώ δε όταν ακούω Γερμανούς και Γάλλους να μιλούν την Αρχαία Ελληνική και οι νέοι μας να μην γνωρίζουν την Αρχαία Ελληνική. Η αξία του Έλληνα πρέπει να βγει στον αέρα, στις τέχνες στην επιστήμη, στην κουλτούρα, στην μουσική, παντού.
Ν. Βάνης: Σ΄ ακούω Γιώργο με μεγάλη προσοχή, μια και είμαι θαυμαστής σου. Έχεις γράψει τραγούδια υπέροχα που τα έχουν τραγουδήσει όλοι οι Έλληνες, όλες οι γενιές.
Γ. Κοινούσης: Ο Ελληνικός λαός δεν γονατίζει, το βάπτισμα του δεν το αλλάζει, Έλληνας είναι και Έλληνας θα πεθαίνει. Μέσα μας κουβαλάμε ονόματα αγίων. Αυτός ο τόπος έχει ποτιστεί με αίμα των μαρτύρων, δεν αλλάζει, δεν μπορεί η Ελλάδα να σκύψει το κεφάλι και βλέπεις πάλι τα νέα παιδιά τρέχουν να ακούσουν το λαϊκό τραγούδι, τον Τσιτσάνη, τον Βαμβακάρη, τον Παπαϊωάννου. Λαϊκό τραγούδι είναι το Ελληνικό, όπως είναι και το δημοτικό, το χασάπικο, το ζεϊμπέκικο, το συρτάκι. Αυτά τα τραγούδια θα βρουν πάλι την θέση τους. Γιατί εγώ έκανα αυτήν την επανάσταση και ξαναγύρισα πάλι για να δώσω το παρών στο κάλεσμα, διότι ένοιωσα ότι με είχε ανάγκη το λαϊκό τραγούδι. Σε όλα τα τραγούδια μου έχω βάλει μπουζούκι και επειδή είμαι στρατιώτης του λαϊκού τραγουδιού δεν μπορούσα να δηλώσω απών, δηλώνω παρών, τώρα πρέπει να γίνει η μάχη.
Ν. Βάνης: Πως είδες την τελετή έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων;; Γιατί ορισμένοι βγήκαν και έκαναν κριτική.
Γ. Κοινούσης: Άσε τι λένε αυτοί. Αυτή είναι η Ελλάδα μας, θα είμαστε υποκριτές στον ίδιο μας τον εαυτό. Η Ελλάδα ήταν τότε έτσι, σήμερα είμαστε αυτός ο λαός, να γελά, να είναι αισιόδοξος, να μην κακομοιριάζει, να μην είναι μίζερος. Αυτός είναι ο λαός μας με τα καρπούζια, με τους γύφτους, με τα τσιφτετέλια, με τα ζε?μπέκικα και όταν έλθει η ώρα γινόμαστε και πατριώτες. Αυτοί είμαστε, σε όποιους αρέσουμε. Τι να κάνουμε τους ψευτοκουρτουριάρηδες δηλαδή;; Γιατί δεν τους άρεσαν αυτά τα πράγματα;; Τι ήθελαν;; Είμαστε ένας πολιτισμός με αρχή και τέλος. Αυτό είναι το μεγαλείο μας. Στην τελετή λήξης λίγα πράγματα μας έδειξαν οι Κινέζοι και μας έπιασε πλήξη. Εδώ εμείς αρχίσαμε με το τραγούδι του Χ. Αηδονίδη και καταλήξαμε στα πάντα. Έγινε ένα πέρασμα των χρόνων αυτών που δεν τον κατάλαβαν οι άνθρωποι. Αυτή είναι η Ελλάδα μας, διασκέδαση, χαρά, αισιοδοξία, αυτό είναι το μεγαλείο της, αυτά τραγουδάμε σήμερα, αλλά όμως δεν τελειώνουν και τα ταλέντα. Δεν έχουμε τον Σγουρό, τον Παπαθανασίου, τον Σπανουδάκη και άλλους μεγάλους συνθέτες;; Αλλά ο κόσμος αυτήν την εποχή χορεύει και διασκεδάζει έτσι. Όλοι οι άνθρωποι έχουν την γνώμη τους και αυτό θα πρέπει να στο σεβόμαστε. Άσε τον κόσμο να λέει ότι θέλει, εσύ θα κοιτάς τι σου αρέσει.
Ν. Βάνης: Εγώ τον Γιώργο Κοινούση τον σέβομαι και την τιμώ σαν άνθρωπο και σαν καλλιτέχνη, γι΄ αυτό θα πρέπει να μιλά ο Κοινούσης.
Γ. Κοινούσης: Με συγκινεί πάρα πολύ που λες ότι θα πρέπει να μιλά ο Κοινούσης και με κάνει ευτυχισμένο. Θέλω να κάνεις μια εκπομπή για να ακούσει ο κόσμος τα τραγούδια μου από το CD μου. Όσοι δεν έχουν χρήματα και θέλουν το CD θα τους το στείλω εγώ.
Ν. Βάνης: Θα το φροντίσω και εγώ Γιώργο αυτό.
Γ. Κοινούσης: Αν και έκανα μια συμφωνία με τον Αντώνη Μαρκόβιανη, που είναι γνήσιο παλικάρι, αδελφός και ψυχούλα γλυκιά, αυτός ο άνθρωπος ήταν η αιτία που ξανατραγούδησα, γιατί εγώ είχα σκοπό να ξανατραγουδήσω τα τραγούδια αυτά, αλλά είχε τον τρόπο και με κατάφερε, να είναι καλά. Έκανα μια ειδική συμφωνία, είπαμε θα βγάλουμε το διπλό CD στην τιμή του ενός. Ήδη εγώ έκανα την προσφορά μου για τον κόσμο.
Ν. Βάνης: Γιώργο ήθελα να έλθω να σε βρω στην Αθήνα για να τα πούμε από κοντά
Γ. Κοινούσης: Στο σπίτι μου είσαι ευπρόσδεκτος. Ν. Βάνης: Έχεις την φώτιση από τον θεό.
Γ. Κοινούσης: Μη μου λες ότι έχω φώτιση, τίποτα δεν είμαι, ένας λαθρεπιβάτης της ζωής, ένας ταλαίπωρος, προσπαθώ μήπως γίνω καλός.
Ν. Βάνης: Εγώ πιστεύω ότι είσαι σε πολύ καλό δρόμο και βοηθάς πολύ κόσμο.
Γ. Κοινούσης: Άκουσε αδελφέ, άμα βρούμε μαγαζί σωστό θα ξανατραγουδήσω, όπως όταν πρωτοεμφανίστηκα στην Θεσ/νίκη και στο φεστιβάλ, θα το θυμάμαι βέβαια που είχα πάρει το βραβείο και που πήγαν τα λεφτά, που έκλαιγα και γονάτιζα στο Παλέ ντε Σπορ. Εάν βρεθεί μαγαζί που θα το διαλέξεις εσύ, εγώ θα πάρω την απόφαση να τραγουδήσω για τα αδέλφια μου της Θεσ/νίκης.
Ν. Βάνης: Γιώργο συγκινήθηκα σήμερα πάρα πολύ. Εμείς πάντα θα υπηρετούμε το καλό λαϊκό τραγούδι, για να φέρουμε πιο κοντά την νεολαία.
Γ. Κοινούσης: Και εγώ συγκινήθηκα αδελφέ μου Νίκο. Με το λαϊκό τραγούδι τα παιδιά μας γίνονται αντράκια. Το ζεϊμπέκικο είναι αετίσιος χορός, ανδρικός χορός. Η Ελλάδα έχει ανάγκη από άνδρες. Πρέπει να χορεύουμε ζεϊμπέκικο, μπάλλο, καλαματιανό, τσάμικο.
Ν. Βάνης: Γιώργο θέλω να σ΄ ευχαριστήσω πάρα πολύ γι΄ αυτήν την όμορφη κουβέντα που κάναμε, θα έλθω στην Αθήνα να τα πούμε από κοντά.
Γ. Κοινούσης: Και εγώ σ΄ ευχαριστώ. Ήταν από τις πιο όμορφες συνομιλίες, από τις παρουσίες μου που μου έδωσες την ευκαιρία να μιλήσω όπως νοιώθω σαν ελεύθερος, γιατί εγώ είμαι γεννημένος για να ζω ελεύθερος, δεν φυλακίζομαι, ούτε από τα χρήματα, ούτε από τους ανθρώπους, ούτε από το κατεστημένο, ούτε από τα συστήματα. Σ΄ αγαπώ πολύ. Τα φιλιά μου σε όλη την Θεσ/νίκη.
