Γράφει ο Ανδρέας Τσιλογιάννης, δημοσιογράφος
Στις 23 Ιουνίου του 2016, οι Βρετανοί υπήκοοι του Ηνωμένου Βασιλείου καλούνται από τον πρωθυπουργό των Τόρηδων, – σημερινό Συντηρητικό και Ενωτικό Κόμμα- David Cameron, σε δημοψήφισμα με ερώτημα καθαρό, την παραμονή ή μη της Μεγάλης Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο συντηρητικός φιλοευρωπαϊστής David Cameron, ένοικος του νούμερου 10 της Downing Street, έχοντας επικρατήσει με αυτοδυναμία ( 331έδρες, 36,9 %) -των έτσι κι αλλιώς υπέρμαχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης “κεντροαριστερών“ Εργατικών ( Labour) (232 έδρες, 30.4 %) του Edward Miliband – καλεί σε δημοψήφισμα τους Βρετανούς υπηκόους, όπως προεκλογικά είχε δεσμευθεί.
Δημοψήφισμα, με μοναδικό ερώτημα την έξοδο η μη του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, πραγματοποιημένο από έναν πρωθυπουργό συντηρητικό έχοντας εξασφαλίσει για ακόμα μια φορά την κυβερνητική πλειοψηφία του Βρετανικού λαού, ο οποίος δέχεται να “παίξει “ την καρέκλα του χωρίς να είναι αγκιστρωμένος σ `αυτήν, αλλά και χωρίς να κοροϊδεύει με μεσοβέζικα ερωτήματα τον λαό του.
Με ερωτήματα καθαρά, όχι τύπου του ελληνικού περυσινού δημοψηφίσματος όπου η ελληνική κυβέρνηση επέβαλε εν μέσω θερμού καλοκαιριού τον ελληνικό λαό, ζητώντας να απαντήσουν οι Έλληνες για το αν συμφωνούν με την επίτευξη συμφωνίας αντί να θέσει το ερώτημα της παραμονής ή όχι της Ελλάδας στο Ευρώ.
Τα αποτελέσματα γνωστά, με τον ελληνικό λαό να λέει όχι στη συμφωνία με την ελληνική κυβέρνηση όμως να γυρίζει το αποτέλεσμα και να λέει το μεγάλο ναι σε αυτήν, έχοντας όμως ενισχύσει τον διχασμό και τον ευρωσκεπτικισμό.
Ακόμα και ο έχοντας ξανά εξασφαλίσει πρόσφατα – Μάιος 2015- την πλειοψηφία David Cameron είναι σοβαρός, τονίζοντας στον βρετανικό λαό πως θα παραιτηθεί από την πρωθυπουργία εάν επικρατήσει ο ευρωσκεπτικισμός και η έξοδος της Βρετανίας όχι από το Ευρώ, άλλωστε η Μεγάλη Βρετανία, δεν είναι ούτε στο Ευρώ ούτε στη Σέγκεν, αλλά έξοδο από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Στη δύσκολη αυτή συγκυρία για τον πολιτικό χρόνο της κυβέρνησης Cameroon, μια κοινωνία διαφορετική από την υπόλοιπη ΕΕ μπαίνει στην τελική ευθεία για το δημοψήφισμα.
Όταν το Ενωμένο Βασίλειο εντάχθηκε στην τότε Ε.Ο.Κ., το 1973, οι εργατικοί ήταν αντίθετοι στην υπογραφή της ένωσης, τάζοντας μάλιστα δημοψήφισμα εξόδου εάν ερχόταν στην εξουσία, όπως έγινε το 1976 με τους ιδίους στην εξουσία, έχοντας όμως αλλάξει γνώμη, λέγοντας πλέον ναι στην παραμονή, συμφωνώντας με τους Συντηρητικούς, κοροϊδεύοντας όμως τον βρετανικό λαό.
Προφανώς ο Αλέξης Τσίπρας, άλλαξε την περυσινή ρητορεία του ΟΧΙ αλλά και ετυμηγορία του ελληνικού λαού, έχοντας ως ιστορικό παράδειγμα την αλλαγή στάσης των Εργατικών στο βρετανικό δημοψήφισμα παραμονής ή όχι του 1976.
Σήμερα, στο 2016, οι Τόρηδες, θα ακολουθήσουν μια ουδέτερη στάση για το δημοψήφισμα όντως διασπασμένοι, με τον Βρετανό πρωθυπουργό David Cameron να έχει ταχθεί υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε., έχοντας συνοδοιπόρους στις τάξεις των Συντηρητικών, τον Υπουργό Οικονομικών Τζορτζ Oζμπορν ( μελλοντικό διεκδικητή της Προεδρίας των Τόρηδων) , την Υπουργό Εσωτερικών Τερέζα Μει, του Υπουργού Εξωτερικών Φίλιπ Χάμοντ και την πλειοψηφία των Συντηρητικών.
Αντίθετα, μέσα στους κόλπους των Συντηρητικών συναντάμε έντονο και το στοιχείο του ευρωσπεπτικισμού, με θιασώτες της εξόδου της Βρετανίας από την ΕΕ., τον υπουργό Δικαιοσύνη Μάικλ Γκόουβ και τον υπουργός Εργασίας Ιαν Σμιθ.
Στους κόλπους των Ευρωσκεπικιστών των Τόρηδων συναντάμε και τον πρώην δήμαρχο του Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον.
Αντίθετος της παραμονής της Βρετανίας στην Ε.Ε., είναι και ο αρχηγός του κόμματος Ανεξαρτησίας Ηνωμένου Βασιλείου -UKIP-, Nάιτζελ Φάρατζ, ο οποίος δεν κατάφερε να εκλεγεί ούτε βουλευτής στη Βουλή των Κοινοτήτων, όμως είναι ευρωβουλευτής με λόγο ενάντια στο Ευρώ.
Στην αντιπολίτευση, οι Εργατικοί του Τζέρεμι Κόρμπιν είναι υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της Βρετανίας όπως υπέρ είναι και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες.
Υπέρμαχος της παραμονής της Μεγάλης Βρετανίας στην Ε.Ε. , είναι και ο νεοεκλεγέντας -πρώτος μουσουλμάνος- δήμαρχος του Λονδίνου Σαντικ Χαντ.
Τα μεγάλα αστικά κέντρα του Μάντσεστερ και του Λίβερπουλ τάσσονται υπερ της παραμονής, όπως υπερ αυτής τάσσεται και η μεσαία τάξη της Βρετανίας η νεολαία αλλά και η πλειοψηφία της βρετανικής πανεπιστημιακής κοινότητας, πλην των μεγάλων και παραδοσιακών βρετανικών συντηρητικών πανεπιστημίων.
Όχι και έξοδο από την Ε.Ε., λέει, η πλειοψηφία της συντηρητικής τάξης αλλά και η πλειοψηφία των ηλικιωμένων.
Με την παραπάνω κατανομή των θιασωτών της επικράτησης της παραμονής ή της εξόδου της Μεγάλης Βρετανίας από την Ε.Ε., καταλαβαίνει κανείς πως ενδεχόμενη επικράτηση του Brexit , θα σημάνει και την παραίτηση του Βρετανού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον.
Η παραμονή του ιδίου στο νούμερο 10 της Downing Street εξαρτάται πολιτικά πέρα από τους φιλοευρωπαϊστές των Τόρηδων και στους Εργατικούς του Κόρμπιν, πρόσφατα χαμένοι στις εκλογές, με ότι και αν αυτό συνεπάγεται στη πολιτική ζωή της Βρετανίας, στη μετά του δημοψηφίσματος περίοδο.
Μέχρι την 23η Ιουνίου, η Βρετανική κοινή γνώμη θα επηρεάζεται συνεχώς καθώς με τις υπάρχουσες δημοσκοπήσεις του Brexit ή της παραμονής, η κατάσταση είναι οριακή με το αποτέλεσμα να το δείχνει η κάλπη.
Σαφέστατα, μια έξοδος της Μεγάλης Βρετανίας από την Ένωση, θα σημάνει και την εξαίρεση αυτής από τη στενή πολιτική ολοκλήρωση, άλλωστε η ίδια είναι έξω από την ευρωζώνη, θα εξαιρείται η Βρετανία από τη συμμετοχή στα προγράμματα στήριξης προβληματικών οικονομιών της Ευρωζώνης, όπως για παράδειγμα η Ελλάδα.
Ενδεχομένως όμως η επικράτηση του Brexit θα αποτελέσει τροχοπέδη για την ανάπτυξη, η στερλίνα θα χάσει την αξία και τη δυναμική της, αλλά θα δυσκολέψουν και οι εργασιακές σχέσεις της μεσαίας βρετανικής τάξης με τους εργοδότες.
Ο Κάμερον, πέρα από τον πολιτικό χρόνο που θα κερδίσει για τις όποιες μεταρρυθμίσεις του στη μη επικράτηση του Brexit, θα είναι σίγουρος πως η πορεία της βρετανικής οικονομίας προς την ανάπτυξη θα συνεχιστεί.
Η νίκη προς την ευρωσκεπτικιστική ομάδα των Τόρηδων, θα σημάνει αυτόματα και την ισχυροποίηση του ενάντια σε φιλόδοξους συντηρητικούς κύκλους, οι οποίοι επιθυμούν την εντός στο νησί παραμονή – απομόνωση των Βρετανών.
Για την δοκιμασμένη από τις τρομοκρατικές επιθέσεις Ευρωπαϊκή Ένωση με την οικονομική κρίση και του προβλήματος των μετακινηθέντων ασιατικών πληθυσμών, παραμονή της Βρετανίας στην Ένωση θα σημάνει προς το παρόν νίκη ενάντια στην ευρωφοβία, ισχυροποίηση του ευρωπαϊκού θεσμού, αλλά και πιο ισχυρό ευρώ έναντι σε φωνές που ναι μεν επιθυμούν την παραμονή στην Ένωση αλλά συνάμα λένε όχι στο Ευρώ.
Για την Ελλάδα, επικράτηση της παραμονής σημαίνει ηρεμία και συνέχιση της πορείας προς την έξοδο από την κρίση, μέσα από λύση προερχόμενη και από τους θεσμούς της Ε.Ε.
Aντίθετα μια επικράτηση του Brexit, θέτει σε κίνδυνο την ελληνική σταθερότητα καθώς θα αναζωπυρωθεί στην Ένωση η συζήτηση για το Grexit, σε περίπτωση μη εφαρμογής των σκληρών επιβαλλόμενων μέτρων από την ελληνική πλευρά.
Άλλωστε θα έχουν σπάσει τα ταμπού στους κόλπους της Ε.Ε., με χώρες με αδύναμες οικονομίες να προβάλλουν την τυχόν επικράτηση του Brexit ως ανάχωμα στην στήριξη της ελληνικής οικονομίας.
Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ή μη, με ή χωρίς τη συμμετοχή της Βρετανίας, επικράτηση ή όχι του Brexit στο βρετανικό referendum, σίγουρα αποτελούν ερωτήματα με την απάντηση να δίνεται την 23η Ιουνίου.
Σε πρώτη φάση όμως, λίγο πριν από το βρετανικό δημοψήφισμα, ας συμφωνήσουμε πως στον βρετανικό λαό έχει τεθεί ένα σοβαρό, καθαρό ερώτημα. Αυτό της παραμονής ή όχι του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όπως ακριβώς θα πρέπει να είναι το κάθε δημοψήφισμα στις σοβαρές δημοκρατικές κοινωνίες.
ΥΓ) Το άρθρο αφιερώνεται στη μνήμη της Τζο Κοξ, βουλευτής των Εργατικών στη Μεγάλη Βρετανία, η οποία έχασε τη ζωή της την Πέμπτη 16/6/2016 μετά από επίθεση με μαχαίρι που δέχτηκε από θιασώτη του Brexit ο οποίος φώναζε πρώτα η Βρετανία….
