Του Χρύση Παντελίδη
Σαν χθες, στις 7 Απριλίου, το 2004, ο Τάσσος Παπαδόπουλος εκφώνησε το ιστορικό διάγγελμά του, υπέρ της διάσωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και κατά του Σχεδίου Ανάν, ενόψει του Δημοψηφίσματος της 24ης Απριλίου 2004.
Δώδεκα χρόνια μετά, αυτό το διάγγελμα συνεχίζει να συγκινεί τους πολλούς και να ενοχλεί τους… λίγους. Κι αυτοί οι… λίγοι, βυσσοδομούν, λασπολογούν, συκοφαντούν.
Και δεν μπορούν να δεχτούν πώς ένας Ηγέτης κατάφερε με τεκμηριωμένα επιχειρήματα, με δομημένο λόγο και, κυρίως, με ατόφια αγάπη για την πατρίδα του, να καθηλώσει μπροστά από τις τηλεοράσεις τους, για σχεδόν μία ώρα, ολόκληρο τον κυπριακό ελληνισμό, μαζί με εκατομμύρια Έλληνες και Ελληνίδες σε όλο τον πλανήτη.
Βυσσοδομούν, λασπολογούν, συκοφαντούν και δεν μπορούν να δεχτούν πως ο κυπριακός ελληνισμός διαθέτει μνήμη, συνείδηση και κρίση. Δυσκολεύονται να κατανοήσουν πως ο κάθε Ελληνοκύπριος και η κάθε Ελληνοκύπρια θέλει και ξέρει να κρατά ψηλά τον πήχη του δικαίου, της αξιοπρέπειας και της Ιστορίας.
Βυσσοδομούν, λασπολογούν, συκοφαντούν και δεν αντιλαμβάνονται πως οι πολίτες ξέρουν τα δικαιώματά τους, ξέρουν το δίκιο τους και ξέρουν και ποια είναι τα όρια της ασφάλειας, της διαλλακτικότητας και της ανοχής τους.
Βυσσοδομούν, λασπολογούν, συκοφαντούν και ξεχνούν πως εκείνο το βράδυ, το βράδυ της 7ης Απριλίου 2004, ο Τάσσος Παπαδόπουλος μίλησε ουσιαστικά με τον κάθε ένα και την κάθε μία χωριστά.
Γι’ αυτό και άκουσαν όλα όσα τους είπε. Και κυρίως, κατάλαβαν όλα όσα τους είπε. Κατανόησαν δηλαδή πως: «Η τελική απόφαση ήταν πάντα και παραμένει δική σας. Η ετυμηγορία σας θα εκφραστεί στο επερχόμενο δημοψήφισμα.
Συνεκτιμώντας όλα τα δεδομένα, με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα αλλά και με πλήρη συναίσθηση της ιστορικότητας των στιγμών και το βάρος της ευθύνης που μου αναλογεί και που μου έχετε αναθέσει, λυπούμαι ειλικρινά, γιατί δεν μπορώ να αποδεχθώ και να υπογράψω το Σχέδιο Ανάν όπως, τελικά, διαμορφώθηκε. Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο.
Δεν θα παραδώσω ‘κοινότητα’ χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της. Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες, στις 24 Απριλίου θα τοποθετηθείτε με ένα ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ στο Σχέδιο Ανάν.
Θα αποφασίσετε για το παρόν και το μέλλον της Κύπρου. Για τη γενιά μας, αλλά και τις γενιές που θα έρθουν μετά από εμάς. Έχω εμπιστοσύνη στην κρίση σας. Είμαι βέβαιος ότι δεν σας αγγίζουν ψεύτικα διλήμματα. Ότι δεν σας τρομάζουν απειλές για δήθεν διεθνή απομόνωση. Ότι δεν σας πείθουν τα περί δήθεν τελευταίας ευκαιρίας.
Είμαι βέβαιος ότι εξακολουθούν να έχουν για σας νόημα οι ηθικές αρχές και αξίες του λαού μας, του πολιτισμού και του εθνικού ιστορικού μας βίου, τον οποίο θέλετε να συνεχίσουμε με ασφάλεια, δικαιοσύνη, ελευθερία και ειρήνη. Ελληνικέ κυπριακέ λαέ, στη ζυγαριά του ΝΑΙ και του ΟΧΙ, πολύ βαρύτερες και πολύ πιο επαχθείς θα είναι οι συνέπειες του ΝΑΙ.
Σε καλώ να απορρίψεις το Σχέδιο Ανάν.
Σε καλώ να πεις στις 24 του Απρίλη ένα δυνατό ΟΧΙ.
Σε καλώ να υπερασπιστείς το δίκαιο, την αξιοπρέπεια και την Ιστορία σου».
mignatiou
